Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
«τέκνον αφεωνταί σοι αι αμαρτίαι σου». (Μάρκ. 2,5).
Από την ιστορία του θαύματος της θεραπείας του παραλυτικού της Καπερναούμ ας μείνουμε, αγαπητοί αδελφοί, στο σημείο εκείνο της διηγήσεως, όπου ο Κύριός μας του χαρίζει την άφεση των αμαρτιών του. Όπως μας εξιστόρησε ο ιερός Ευαγγελιστής, μόλις ο Ιησούς Χριστός τον αντίκρισε μπροστά Του του είπε «τέκνον αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου». Και αμέσως όποια αμαρτία είχε διαπράξει συγχωρέθηκε και ας σκανδαλίσθηκαν οι παρευρισκόμενοι φαρισαίοι κατηγορώντας μάλιστα τον Κύριο επί βλασφημία, μολονότι πολύ σωστά ομολόγησαν, ότι τούτο, δηλαδή η συγχώρηση των αμαρτιών είναι μοναδικό προνόμιο του Θεού.
Πράγματι μόνο ο Θεός «δύναται αφιέναι αμαρτίας» καθώς επίσης και οι άγιοι Απόστολοί Του και οι διάδοχοί των μέσα στην Εκκλησία. Και το πνευματικό μέγεθος αυτού του προνομίου είναι εις θέση να εκτιμήσουν μόνο όσοι συνειδητοποίησαν το ασήκωτο βάρος στη ψυχή των της αμαρτίας. Μόνο όσοι ένιωσαν τα οδυνηρά βέλη της ενοχής να πληγώνουν τη ψυχή των. Είναι μεγάλο βάρος η αμαρτία, που κάνει άνω κάτω το ψυχικό κόσμο του ανθρώπου. «ότι αι ανομίαι μου υπερήραν την κεφαλήν μου, ωσεί φορτίον βαρύ εβαρύνθησαν επ’ εμέ. προσώζεσαν και εσάπησαν οι μώλωπές μου από προσώπου της αφροσύνης μου» θρηνεί ο ιερός ψαλμωδός. (Ψαλμ. 37, 5-6).
Καί αυτό το βάρος της ενοχής με τα πολλά και αναπάντητα ερωτήματα κανείς, καμία δύναμη εγκόσμια δεν μπορεί να το μετακινήσει από τη ψυχή για να την ανακουφίσει. Μερικοί το σοβαρό αυτό ψυχολογικό πρόβλημα νομίζουν ότι μπορούν να το αντιμετωπίσουν καταφεύγοντας σε ιατρούς και ειδικούς επιστήμονες, γνώστες της ψυχολογίας του ανθρώπου και των εσωτερικών προβλημάτων του. Και έτσι μερικοί που νιώθουν αυτό το βάρος στη ψυχή αναλίσκονται σε συνεδρίες στα ανάκλιντρα των ψυχαναλυτών και σε ειδικές φαρμακευτικές αγωγές. Πλήν εις μάτην! Οι κηλίδες επάνω στο ρούχο της ψυχής δεν φεύγουν. Κανένα φάρμακο και κανένα καθαρτικό δεν επιτυγχάνει. Αγνοούν κατά τρόπο τραγικό ότι μόνο «τό αίμα του Χριστού καθαριεί την συνείδησιν υμών από νεκρών έργων…». (Εβρ. 9, 14).
Επομένως, αγαπητοί, αυτό το σπάνιο και μοναδικό προνόμιο να ελαφρύνει τη ψυχή από το ασήκωτο βάρος της ενοχής και να χαροποιεί τον κάθε άνθρωπο, μόνο η Εκκλησία το κατέχει. Εκείνος, τον Οποίον στο σημερινό Ευαγγέλιο είδαμε να κατηγορούν οι φαρισαίοι ως βλάσφημο, διότι μόνο ο Θεός «δύναται αφιέναι αμαρτίας», Εκείνος έδωσε στους Αποστόλους Του και τους διαδόχους των αυτό το μοναδικό προνόμιο, να ξεκουράζουν τους ανθρώπους αφαιρώντας το βάρος των αμαρτιών με την ιερή Εξομολόγηση. «αμήν λέγω υμίν, είπε ο Κύριος, όσα εάν δήσητε επί της γής έσται δεδεμένα εν τώ ουρανώ και όσα εάν λύσητε επί της γής έσται λελυμένα εν τώ ουρανώ». (Ματθ. 18, 18).
Έτσι η Εξομολόγηση δεν πρέπει να συγχέεται με καμιά από τις διάφορες ψυχαναλυτικές μεθόδους και σχετικές θεραπευτικές τεχνικές. Οι Ορθόδοξοι χριστιανοί πιστεύουμε ακραδάντως ότι το Μυστήριο της Εξομολογήσεως δεν αποβλέπει στην λεγόμενη ψυχολογική ανακούφιση, αλλά την κάθαρση από τα πάθη, τον αγιασμό και τη θέωση του ανθρώπου. Πράγματα που είναι αδύνατο να τα δώσει και ο πιό σοφός ψυχαναλυτής και ο μεγαλύτερος επιστήμων σε θέματα ψυχολογίας. Εμείς πιστεύοντας στη δύναμη του μυστηρίου δεν εμπιστευόμαστε σε τεχνικές, αλλά στο φωτισμό από το Άγιο Πνεύμα, τόσο του εξομολογουμένου όσο και του πνευματικού πατρός. Εδώ ο πνευματικός πατέρας καλείται να γίνει ο αόρατος αγωγός της Θείας Χάριτος προκειμένου να καθοδηγήσει τον πιστό σύμφωνα με του Θεού το άγιο Θέλημα, μεταφέροντας χάρη και ευλογία, ειρήνη στη ψυχή και άφθαστη ανακούφιση.
Επομένως η Εκκλησία είναι επάνω στη γή το μοναδικό θεραπευτήριο της ψυχής. Πόσοι δυστυχώς αγνοούν αυτήν την πραγματικότητα! Και ενώ υποφέρουν στη ψυχή προτιμούν να ταλαιπωρούνται παρά να μπούν στο άμισθο νοσοκομείο της Εκκλησίας, όπου ο Ιατρός ο Μέγας των ψυχών και των σωμάτων θα τους παράσχει αναργύρως τη θεραπεία.
Ο άνθρωπος μακράν του Θεού είναι υπαρξιακά-πνευματικά ασθενής.Σύμφωνα με την αψευδή διδασκαλία των Πατέρων μας και γενικά την Ορθόδοξη Παράδοση, ασθένεια είναι γενικά η διαταραχή της σχέσης του ανθρώπου με το Θεό και την κτίση, ενώ αντίθετα υγεία αληθινή είναι η σχέση η σωστή με τον Θεό, τον πλησίον και αυτή ακόμη την κτίση…
Η ψυχολογία και ψυχιατρκή ως επιστήμη μόνη της δεν μπορεί να οδηγήσει πουθενά, παρά η Εκκλησία διά της Θείας Χάριτος. Δεν απορρίπτουμε ασφαλώς την επιστήμη της ψυχολογίας - ψυχιατρικής αλλά θα πρέπει να γνωρίζουμε τα όρια ψυχολογίας και τα όρια της πνευματικότητας. Η ψυχολογία κινείται στα όρια του κτιστού, προσπαθεί να βοηθήσει στο επίπεδο του συμπτώματος τον άνθρωπο και να επανακτήσει μία σωστή σχέση με τον εαυτό του, τους συνανθρώπους, την κοινωνία… Όμως η θεραπεία στα ουσιώδη της πίστεως ως μεταμόρφωση (θεοκοινωνία) με τη χάρη και αγιασμό της εκκλησίας είναι έργο του πνευματικού…
Τό έργο της εκκλησίας είναι κάτι διαφορετικό από το έργο της ψυχολογίας, για αυτό και ενώ η επιστήμη θεραπεύει τις ψυχικές παθήσεις με φάρμακα και μεθόδους, η εκκλησία θεραπεύει τις πνευματικές παθήσεις της ψυχής με μετάνοια, τα άγια μυστήρια και τη χάρη του Θεού… Η άφεση των αμαρτιών είναι αφενός μέν ο φωτισμός του νοός, η ελευθέρωση από τη λογική και τα πάθη και αφετέρου η μεταμόρφωση των παθών, η θεραπεία των παθών!
Είθε οι πάντες, αγαπητοί αδελφοί, να κατανοήσουμε την αλήθεια αυτή και να εκτιμήσουμε δεόντως το μοναδικό θεραπευτήριο, που είναι η αγία μας Εκκλησία. Αμήν
+Ο Ελευθερουπόλεως Χρυσόστομος
