Aρχιμ. Σαράντης Σαράντος: Θρηνώ και οδύρομαι- Διωγμός των πιστών από τις ορθόδοξες Εκκλησίες μας!

Ανάγνωση σε 5.8 λεπτά

Αναγνώσεις: |

Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Επιστολή π Σαράντη σε Κηφισίας

Θρηνώ και οδύρομαι: Διωγμός των πιστών από τις ορθόδοξες Εκκλησίες μας!

Αμαρούσιον 27-4-2020

Σεβασμιώτατε πάτερ και Δέσποτα

Χριστός Ανέστη!

Μέ μεγάλη συνοχή καρδίας απευθύνομαι σε Σάς, τον πνευματικό μου πατέρα και Επίσκοπο. Καθημερινώς πυροβολούμαστε υπό των ενοριτών μας και των πνευματικών τέκνων οι οποίοι επιμόνως μας ερωτούν πότε επί τέλους θα τους επιτραπεί να εισέλθουν στον Ιερό Ναό, να μετάσχουν στη θεία Λειτουργία και να κοινωνήσουν των Αχράντων Μυστηρίων, δηλαδή ζητούν τα αυτονόητα δικαιώματά τους, για να καταφέρουν να ζήσουν.

Εμείς υπακούσαμε στο εκ Θεού «επιτίμιο» εκ καρδίας, γιατί πιστέψαμε ότι θα ωφεληθούμε άπαντες, αρχιεπίσκοπος, μητροπολίτες, αρχιμανδρίτες, πρεσβύτεροι, διάκονοι, μοναχοί, μοναχές, λαϊκοί υπάλληλοι της Εκκλησίας και όλο το χριστεπώνυμο πλήρωμα. Πράγματι ωφεληθήκαμε όλοι, δημιουργήσαμε αλυσίδες προσευχής για όλο το εικοσιτετράωρο. Γλυκάθηκαν τόσο με την προσευχή οι αδελφοί χριστιανοί, που μας ζητούν να συνεχίσουμε και μετά την άρση των μέτρων.

Μετά από την πρώτη εβδομάδα παραμονής στο σπίτι (stay home), άπαντες διαπιστώσαμε τον σκληρό διωγμό κατά της Εκκλησίας. Ο αρχέκακος όφις της πονηρίας ξεσήκωσε τους πληρωμένους (είκοσι εκατομμύρια ευρώ αμοιβή από την Κυβέρνηση) δημοσιογράφους για να χτυπήσουν στο ψαχνό, τη θεία Κοινωνία, τον τρόπο μεταδόσεώς της και μύρια άλλα κορωνοειδή επιχειρήματα.

Τό θράσος τους δεν έχει όρια. Πολιτικοί και δημοσιογράφοι μοιάζουν με μωρά παιδάκια που συναγωνίζονται ποιός θα κάνει τις μεγαλύτερες σκανταλιές (π.χ. ένας δήμαρχος καταφέρεται κατά του Αγίου Φωτός και άλλος, υφυπουργός εκδίδει γενική απαγόρευση διανομής του αγίου Φωτός). Τι να λέμε! Είναι άσκοπο να αναφέρω περιστατικά σε Σας που είσθε πολύ κοντά σε όλα τα τεκταινόμενα και υφίστασθε την εντονότερη, υποθέτω, πίεση από όλους μας.

Σεβασμιώτατε,

Επιτρέψατέ μου να τολμήσω να Σας αναφέρω, ότι είναι αδύνατον να αφήσουμε το ποίμνιό μας άλλο φυλακισμένο, απαρηγόρητο, αστήριχτο, υποκείμενο σε όλους τους κινδύνους ψυχολογικούς, πνευματικούς, οικονομικούς, κοινωνικούς, επικοινωνιακούς, μαθησιακούς, με κλειστές όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, με θέαμα μοναδικό την τηλεοπτική λατρευτική «συμμετοχή», τιμωρία για τη χριστιανική τους ιδιότητα.

Άρχισε το ραμαζάνι και αφυπνίζεται αμυδρώς και ενεργοποιείται στους δικούς μας άρχοντες ένα θρησκευτικό ενδιαφέρον, αφού δεν το βρήκαν στους θησαυρούς της αγίας Ορθοδοξίας μας. Είναι άκρως λυπηρό βέβαια να ζούν σε μιά Ελλάδα με ένδοξη ιστορία 3000 ετών, με λεπτές συγχρόνως θρησκευτικές αναζητήσεις και ανατάσεις και πλούσια εθνική και ελληνορθόδοξη παράδοση, και όμως να απεχθάνονται την Εκκλησία! ... Και το χειρότερο είναι, ότι επιδιώκουν να μεταστρέψουν τους πιστούς μας σε άλλες θρησκείες. Ποιός άλλος αρχηγός θρησκείας εκουσίως παρέδωκε εαυτόν στους αχαρίστους και πονηρούς, ποιός κατήλθε εν τοίς κατωτάτοις της γής για να καταργήσει το θάνατο με το θεϊκό θάνατό Του και παγγενή τον Αδάμ (καί την Εύα, δηλαδή όλο το ανθρώπινο γένος) να αναστήσει;

Οι άρχοντές μας αρχικά, φαίνεται, ξαφνιάστηκαν που είδαν έναν Αρχιεπίσκοπο και όλους τους Επισκόπους της Ελλαδικής Εκκλησίας ενωμένους και ατάραχους μπροστά στην πανδημία και σύμφωνους με τα κοσμικά επιστημονικά μέτρα για την προστασία των πολιτών. Φαίνεται όμως ότι δεν εκτίμησαν αυτή την αρχοντική συμπεριφορά και την καλοπροαίρετη εμπιστοσύνη που αρχοντικά επιφυλάσσει η αγία Ορθόδοξη Εκκλησία στα «πνευματικά τέκνα» της. Την εμπιστοσύνη την εξέλαβαν ως αδυναμία. Έτσι ξεσηκώθηκε το θηρίο που λέγεται καισαροπαπισμός και ζητάει δικτατορικά και αντισυνταγματικά να κανονίζει κάθε λεπτομέρεια της Εκκλησίας, σε όλα τα επίπεδα ζωής της και δράσεώς της ακόμη, φεύ, και τα της θεόπνευστης λατρείας της.

Κατά το δημοκρατικότατο Σύνταγμα της Ελλάδος δεν έχει την αποκλειστικότητα της διοίκησης της Εκκλησίας της Ελλάδος μόνο η Πολιτεία. Βάσει του άρθρου 3 οι ρόλοι ανάμεσα στην Εκκλησία και στην Πολιτεία είναι διακριτοί και υπάρχει συναλληλία μεταξύ τους. Δηλαδή συνεννόηση.

Τώρα μόλις πληροφορήθηκα, ότι στις 25 Απριλίου η πρώτη είδηση του ΣΚΑΙ είναι ότι και τον Μάϊο οι Εκκλησίες, οι ορθόδοξες εννοείται, θα είναι κλειστές! Με ποιό δικαίωμα συνεχίζεται αυτή η ασέβεια; Φαίνεται, ότι ο δικός μας σεβασμός πρός την Κυβέρνηση δεν εκτιμήθηκε και εξελήφθη ως φόβος και αδιαφορία και πανικός για χειρότερα.

Σεβασμιώτατε,

Είναι πλέον απαραίτητο να συγκληθεί η Σύνοδος της Σεπτής Ιεραρχίας και να δηλώσουν ακεραία την αλήθεια της αγιωτάτης Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Δεν νοείται πλέον ο εκπρόσωπος τύπου της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος να αφήνει ακάλυπτους τους ιερωμένους που επιτελούν επιμελέστατα τα ιερατικά τους καθήκοντα και να υποστηρίζει απροκάλυπτα την ασέβεια στο κατ’ εξοχήν Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας (π.χ. π. Γεώριος Σχοινάς, π. Χριστόφορος Γιουσμάς στη Χίο …). Είναι αδιανόητο να μη δίδεται από την Κα Υπουργό Θρησκευμάτων η άδεια λιτανείας πρός τιμήν του Αγίου Σπυρίδωνος, εις ανάμνηση της σωτηρίας των κατοίκων της Κέρκυρας από λιμό, πρός αγιασμό των πιστών και να παραπέμπεται ο κατά πάντα άξιος Σεβασμιώτατος άγιος Κερκύρας κ. Νεκτάριος στον Εισαγγελέα. «Αίσχος» φώναζε ο πατήρ Βασίλειος Βολουδάκης τη Μεγάλη Παρασκευή για την ύψιστη ασέβεια που ως ορθόδοξο κράτος επιδείξαμε στον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Ούτε λαός, ούτε Επιτάφιος, ούτε λιτανεία, για τον διά ατιμωτάτου Σταυρού μαρτυρήσαντα Κύριο Ιησού Χριστό μας. Ούτε πρώτη Ανάσταση, ούτε Λαμπρή! Χωρίς Ανάσταση ο ορθόδοξος λαός μας; Πως θα συνεχίσουμε τη διακονία μας οι ιερωμένοι, αν έστω και εκ των υστέρων, στην Απόδοση του Πάσχα δεν κρατήσει αναμμένες υψούμενες λαμπάδες; Αν δεν ακούσει το Χριστός Ανέστη από το στόμα του Μακαριωτάτου και από τα στόματα των Σεβασμιωτάτων και από τα στόματα όλων των πανοσιολογιωτάτων και των αιδεσιμωτάτων ιερέων;

Είναι τεράστια η ευθύνη μας ως ιερωμένων που ανεχθήκαμε αυτήν την νεοεποχίτικη ασέβεια να κατακλύσει το αγωνιζόμενο ορθόδοξο έθνος μας! Πως κατάφεραν όλα τα άλλα ορθόδοξα κράτη και να τιμήσουν τον Σταυρωθέντα και Αναστάντα Κύριο στη μεγαλύτερη εορτή της Χριστιανοσύνης και παράλληλα να μη περιφρονήσουν τις οδηγίες των «υπευθύνων» λοιμωξιολόγων και ιατρών;

Τραγικότερο υπήρξε το γεγονός της περιφοράς της Αγίας Εικόνος της Παναγίας της Τρυπητής από τον νεοεκλεγέντα Σεβασμιώτατο Καλαβρύτων κ. Ιερώνυμο. Τον σταμάτησε περιπολικό. Τα αστυνομικά όργανα του έβαλαν πρόστιμο και αφήρεσαν πινακίδες από το αυτοκίνητο που επέβαινε ο Σεβασμιώτατος μεταφέρων την Αγία Εικόνα. Τι σχόλια μπορούμε να κάνουμε, θρήνος και κλαθμός και οδυρμός για την ασέβεια πρός την Πλατυτέρα των Ουρανών!

Καί ξαφνικά ο εξοχώτατος πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης μας λύνει τα χέρια. Μόλις στις 25 του μηνός Απριλίου, κάτω από το Μέγαρο Μαξίμου περνάει πάνω σ’ ένα φορτηγό η τραγουδίστρια κ. Άλκηστις Πρωτοψάλτη. Πάνω σ’ ένα φορτηγό μαζί με μουσικούς, μεγάφωνα και λαμπερό σόου προσελκύει τον Πρωθυπουργό κ. Μητσοτάκη, ο οποίος κατεβαίνει με συνοδεία, πολλών ατόμων χωρίς μάσκες και χωρίς προφυλάξεις για τη «φοβερή» πανδημία. Όλοι οι πολίτες έχουν πληροφορηθεί το αναπάντεχο γεγονός και άπαντες οι πιστοί και μη ερμηνεύουν την είδηση αυτή ως ήττα της Κυβέρνησης εκ των έσω και εκ των πραγμάτων. Πολύ περισότερο εμείς που πιστεύουμε, θεωρούμε ότι τελείωσε ο κανόνας μας και μπορούμε να επανέλθουμε με περισσότερη εμπιστοσύνη στον Κύριο της δόξης, τον Βασιλέα των Βασιλευόντων και Κύριο των Κυριευόντων στα λατρευτικά και ποιμαντικά προγράμματά μας.

Ήδη ο λαός μας είναι πεπεισμένος πιά, ότι στόχος των κυβερνητών μας είναι η περιθωριοποίηση της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας και η καταστροφή της. Κάποιοι είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένοι όχι ώς άθεοι, αλλά ως μισόθεοι και μισάνθρωποι. Είναι αδύνατον να κρυφθεί η μισοθεία τους κατά του Ιησού Χριστού (τού Σωματός Του και του Αίματός Του, του Σταυρού Του και της Αναστάσεώς Του) και είναι αδύνατον να μη φανερωθεί κάποτε η μισανθρωπία τους, η εκδίωξη των πιστών Του από τους αγίους ιερούς Ναούς Του και να μη σημειωθεί ιδιαίτερα από την απέραντη Θεϊκή φιλανθρωπία, αλλά και από τη θεία και άφατη δικαιοσύνη Του.

Σεβασμιώτατε,

Θέλουμε ταπεινά και υικά να Σας δηλώσουμε, ότι δεν μπορούμε άλλο να κρατήσουμε τους πιστούς μας κλειδωμένους εκτός του Σώματος του Χριστού. Είμαστε βέβαιοι, ότι κανένα από τα όργανα της τάξεως, τα παιδιά της Ελλάδος δεν θα τολμήσει πιά να βάλει τα χέρια του πάνω μας. Εκτός και αν φέρουν αλλόθρησκους και αλλοεθνείς, βαμμένους δημίους εναντίον μας. Ταπεινώς φρονώ ότι όλοι οι εφημέριοι της πατρίδος μας με βαθιά χριστοσυνείδηση θα προτιμήσουν ακόμα και το ιερό μαρτύριο, χάριν του πρωτομάρτυρος Κυρίου μας, αποβλέποντες άμα και στην εν ουρανοίς ένδοξο συνανάσταση μαζί Του.

Οφείλουμε πάντως ειλικρινώς να ζητήσουμε συγγνώμη απο τους ενορίτες μας, γιατί δεν τους συμπαρασταθήκαμε πατρικότερα και εν Χριστώ ποιμαντικότερα. Άς προσπαθήσουμε να αναπληρώσουμε τις ελλείψεις της εν Χριστώ αγάπης, για να συγκροτείται το Σώμα της Εκκλησίας σύν πάσι τοίς Αγίοις.

Μετά βαθυτάτου σεβασμού

Ασπάζομαι την δεξιάν Σας

ελάχιστος εν πρεσβετέροις

αρχιμ. Σαράντης Σαράντος, εφημέριος Ι.Ν.Κοιμήσεως Θεοτόκου Αμαρουσίου

Πηγή: aktines

( Αναγνώσεις: )

Συνέχεια Άρθρου ▼
1 Απριλιου 1955-ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ

Απελευθερωτικός Αγώνας της Κύπρου 1955-59

Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2025/04/1-1955.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Αλήθεια τι περιμένεις; Προσεύχου.Εξομολογήσου.Μετανόησε

Άνθρωπε, απέφευγε την αμαρτία, όπως αποφεύγεις το στόμα του φιδιού. Η αμαρτία κυριαρχεί στον νου και εξουσιάζει την ψυχή μας.

Ο διάβολος είναι κακός δανειστής. Μας κάνει, να ξεχνάμε τις αμαρτίες μας, για να μη τις εξομολογούμεθα. Και μας πείθει, να τρέχωμε σε νέες αμαρτίες, γιατί τάχα δεν βλάπτουν. Με αυτές (τις αμαρτίες) μας δένει γερά. Με αυτές μας πουλάει και μας αγοράζει. Με αυτές μας κολακεύει και μας υποδουλώνει.

Όταν ελεγχόμαστε από την συνείδηση μας, νιώθομε αηδία. Τότε η μοναδική μας παρηγοριά είναι η ελπίδα της μετανοίας μας. Αλλά ενώ πάντοτε λέμε πως θα μετανοήσουμε, ουδέποτε μετανοούμε.
Ξεγελιόμαστε από τον ολέθριο λογισμό, που μας λέει: «Έχεις καιρό».

Είμαστε ένοχοι, αδελφοί. Από την μια πιστεύουμε και ομολογούμε Χριστό, και από την άλλη δεν κάνομε αυτά που μας προστάζει.

Αν, λοιπόν, συναισθάνεσαι ότι έχεις μέσα σου τραύματα λογισμών και πράξεων, γιατί αμελείς για τα κρυφά τραύματά σου; Είναι πολλοί, που από ντροπή και αμέλεια κάνουν τα κρυφά πάθη τους αθεράπευτα. Στο τέλος θα το μετανιώσουν, γιατί δεν τα είπαν!

Πλησίασε, αδελφέ. Πέταξε από πάνω σου το βάρος των αμαρτιών σου. Βάλε τα δάκρυά σου πάνω στην σαπισμένη πληγή σου. Γιατί φοβάσαι τον Γιατρό; Για σένα σαρκώθηκε. Για σένα έγινε άνθρωπος. Για να σε γιατρέψει από τα τραύματά σου. Δεν είναι ούτε σκληρός, ούτε άσπλαχνος. Δείξε Του το τραύμα σου, προσφέροντας τα δάκρυα και τους στεναγμούς σου.

Τι ωφελήθηκες τόσον καιρό κάνοντας την αμαρτία; Μέχρι πότε θα εναντιώνεσαι στον Δημιουργό σου και στα προστάγματα Του;

Έπεσες; Μην απελπιστείς. Σήκω. Έχε θάρρος. Πρόσπεσε στον Βασιλέα της δόξης Χριστό. Και εξομολογήσου τις αμαρτίες σου. Γιατί είναι Οικτίρμων και Πολυεύσπλαχνος.

Είναι πολύ εύκολο να συναντήσεις τον Ουράνιο Βασιλέα. Δεν θα σε εμποδίσουν ούτε στρατιώτες. Ούτε υπηρέτες. Ούτε φύλακες. Ούτε δώρα χρειάζονται για να πάρης άδεια να Τον συναντήσεις.

Αν το θελήσεις, αμέσως βρίσκεσαι μπροστά Του. Γιατί είναι αμνησίκακος. Φιλάνθρωπος. Ο Θεός των μετανοούντων: Ο Ιατρός των ψυχών και των σωμάτων. Η ελπίδα των απελπισμένων. Η βοήθεια των
αβοήθητων. Η οδός της ζωής.

Προσεύχου. Εξομολογήσου. Μετανόησε.

Ο Κύριος δέχεται τα δάκρυα και τους στεναγμούς, εκείνου που μετανοεί ειλικρινά. Να λοιπόν, έχει ανοιχθή η θύρα της μετανοίας. Φρόντισε, τρέξε, πριν κλείσει. Ο Θεός δεν σου δίνει καιρό, για να αμελείς. Ούτε η θύρα της μετανοίας καθώς σε βλέπει ράθυμο, ανέχεται την δική σου καταφρόνηση. Ο καιρός της μετανοίας είναι λίγος.

Τι περιμένεις, λοιπόν;

Αγίου Εφραίμ του Σύρου

Πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2019/11/blog-post_98.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Η επιστολή του Οσίου Εφραίμ Κατουνακιώτη στον παπα-Δημήτρη Γκαγκαστάθη

“Εν Χριστώ αγαπητέ αδελφέ παπα-Δημήτριε,

Χριστός Ανέστη!

… Οι Άγιοι δεν παρακαλούσαν τον Θεόν να τους αφαιρέση τα βάσανα και τας θλίψεις, αλλά να τους δίδη υπομονήν να τα υπομένουν αγογγύστως.

Αι θλίψεις αδελφέ μου και τα βάσανα είναι τα μέσα, τα αυτοκίνητα που θα μας πάνε στον Παράδεισον.

Σε αυτόν τον κόσμον, άλλο μη περιμένης.

Η χαρά και η αγαλλίασις επιφυλάσσεται για την άλλην ζωήν.

Ο Χριστός δεν λέγει στο Ευαγγέλιον «εν τω κόσμω θλίψιν έξεται; Πολλαί αι θλίψεις των δικαίων; Στενή και τεθλιμένη η οδός;».

Κάθε μέρα τα διαβάζουμε αυτά.

Αν δεν υπήρχαν οι τύραννοι ούτε και μάρτυρας θα είχαμεν.

Η θλίψις γεννά την χαράν.

Θάρρος, λοιπόν, και μην απελπίζεσαι εύκολα.

Καλά, πολύ καλά κάνεις και προσεύχεσαι συχνά και ζητάς βοήθεια από τον Θεόν.

Πάντα έτσι να κάνης.

Καλόν όμως θεωρώ να σου πω, πως πρέπει και να λες την ευχήν, το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Μεγάλη παρηγοριά θα βρης.

Να κρατάς στο χέρι σου το αριστερό κομποσκοίνι και να λες αυτήν την ευχήν.

Παπάς είσαι και να την λες, και κανείς δεν θα σε παρεξηγήση.

Μάλλον και τους ενορίτας σου να πης να την λένε και αυτοί.

Και θα δης πόση χαρά, συν τω χρόνω, θα σου φέρη.

Να την λες παντού, όπου και να βρίσκεσαι, ό,τι δουλειά και να κάνης, να μην την αφήσης ποτέ.

Πότε με την γλώσσα σου εκφώνως και πότε με το νου σου μυστικά (χωρίς να σε ακούη κανείς).

… Μου γράφεις, ότι ο κόσμος πήρε κατήφορο.

Άφησε τον κόσμο και κοίταξε τον παπα-Δημήτρη. Έσχατοι και κακοί καιροί.

Ο Θεός να μας σκεπάζη.

Μετά της εν Χριστώ αγάπης

Εφραίμ ιερομόναχος του παπα-Νικηφόρου”

aktines.blogspot.com

Πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2025/03/blog-post_89.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Μέσα σωτηρίας

Η υγεία και η αρρώστια είναι και τα δύο μέσα σωτηρίας, όταν τα εκμεταλλευόμαστε με το πνεύμα της πίστεως στον Θεό που μας αγαπά και προνοεί για εμάς.
Τα ίδια όμως είναι και μέσα καταστροφής, όταν τα αντιμετωπίζουμε με λανθασμένη νοοτροπία.
Συμφιλιωθείτε λοιπόν με τη δοκιμασία σας. Υπομείνετέ την με υποταγή στον Κύριο, πιστεύοντας ότι έτσι θα ευεργετηθείτε και εσείς και οι οικείοι σας.

Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστοςπηγή

Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2022/03/blog-post_07.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Τί όφελος έχουμε;
Να νηστεύουν τα χέρια, παραμένοντας καθαρά από την αρπαγή και την πλεονεξία. Να νηστεύουν τα πόδια, ξεκόβοντας από τους δρόμους που οδηγούν σε αμαρτωλά θεάματα. Να νηστεύουν τα μάτια, εξασκούμενα να μην πέφτουν ποτέ λάγνα πάνω σε όμορφα πρόσωπα, ούτε να περιεργάζονται τα κάλλη των άλλων. Ας νηστεύει και η ακοή. Και νηστεία της ακοής είναι να μη δέχεται κακολογίες και διαβολές…Ας νηστεύει και το στόμα από αισχρά λόγια και λοιδορίες. Διότι τι όφελος έχουμε, όταν απέχουμε από πουλερικά και ψάρια, δαγκώνουμε όμως και κατατρώμε τους αδελφούς μας; Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Πηγή: https://zpigikam.blogspot.com/2025/03/blog-post_318.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Τα λίγα και απλά της προσευχής

Αν η γλώσσα μας προφέρει προσευχητικά λόγια και η διάνοιά μας ονειροπολεί, τίποτα δεν έχουμε να ωφεληθούμε...
Απεναντίας, θα κατακριθούμε, επειδή ακριβώς με μεγαλύτερη υπομονή και εντατικότερη προσοχή μιλάμε σε ανθρώπους παρά στον Κύριό μας.Στο κάτω-κάτω, κι αν ακόμα δεν πάρουμε τίποτε απ' Αυτόν, το να βρισκόμαστε σε διαρκή επικοινωνία μαζί Του μικρό καλό είναι;
Αν ωφελούμαστε πολύ, όταν συζητάμε μ' έναν ενάρετο άνθρωπο, πόσο θα ωφεληθούμε, αλήθεια, συνομιλώντας με τον Πλάστη, τον Ευεργέτη, το Σωτήρα μας, έστω κι αν δεν μας δίνει ό,τι Του ζητάμε;
Γιατί, όμως, δεν μας δίνει; Θα το τονίσω γι' άλλη μια φορά:Γιατί συνήθως Του ζητάμε πράγματα βλαβερά, νομίζοντας πως είναι καλά και ωφέλιμα.
Δεν γνωρίζεις, άνθρωπέ μου, το συμφέρον σου...Εκείνος, που το γνωρίζει, δεν εισακούει την παράκλησή σου, γιατί φροντίζει περισσότερο από σένα για την σωτηρία σου.
Αν οι γονείς δεν δίνουν πάντα στα παιδιά τους ό,τι τους ζητούν, όχι βέβαια επειδή τα μισούν, μα επειδή, απεναντίας, υπερβολικά τα αγαπούν, πολύ περισσότερο θα κάνει το ίδιο ο Θεός, ο οποίος και περισσότερο από τους γονείς μας μας αγαπά και καλύτερα απ' όλους γνωρίζει ποιο είναι το καλό μας.
Όταν, λοιπόν, αποκάνεις ικετεύοντας τον Κύριο, κι Εκείνος δεν σου δίνει σημασία, μην παραπονιέσαι.Ξεχνάς, άλλωστε, πόσες φορές εσύ άκουσες κάποιον φτωχό να σε παρακαλάει και δεν του έδωσες σημασία;
Και αυτό το έκανες από σκληρότητα, ενώ ο Θεός το κάνει από φιλανθρωπία. Ωστόσο, ενώ δεν δέχεσαι να κατηγορήσουν εσένα, που από σκληρότητα δεν άκουσες τον συνάνθρωπό σου, κατηγορείς το Θεό, που από φιλανθρωπία δεν σε ακούει...
Είπα όμως προηγουμένως, ότι κι όταν ακόμα δεν σε ακούει, η ωφέλειά σου από την προσευχή είναι μεγάλη. Γιατί είναι αδύνατο ν' αμαρτήσει ένας άνθρωπος που προσεύχεται πρόθυμα και αδιάλειπτα, ένας άνθρωπος που συντρίβει την καρδιά του, ανεβάζει το νου του στον ουρανό και ομολογεί ταπεινά στον Κύριο τα αμαρτήματά του.
Γιατί, ύστερ' από μία τέτοια προσευχή, πετάει μακριά κάθε φροντίδα για τα γήινα, αποκτάει φτερά, γίνεται ανώτερος από τ' ανθρώπινα πάθη.
Τα δροσερά νερά δεν δίνουν στα φυτά τόση θολερότητα, όση δίνουν τα δάκρυα στο δέντρο της προσευχής, κάνοντάς το ν' ανεβαίνει ψηλά, ως το θρόνο του Θεού. Έτσι, μάλιστα, Εκείνος εισακούει την προσευχή μας.
Και πως να μην εισακούσει την προσευχή μιας ψυχής, που στέκεται μπροστά Του με αυτοσυγκέντρωση, με κατάνυξη, με ταπείνωση;
Μιας ψυχής που έχει μεταφερθεί νοερά από τη γη στον ουρανό;
Μιας ψυχής που έχει διώξει κάθε ανθρώπινο λογισμό, κάθε βιοτική μέριμνα, κάθε εμπαθή προσκόλληση, κι έχει αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στην μυστική και πανευφρόσυνη κοινωνία με τον Κύριό της;
Ναι, έτσι πρέπει να προσεύχεται ο χριστιανός.Αφού συγκεντρώσει και εντείνει όλη του την σκέψη, τότε να ικετεύει το Θεό έμπονα.
Δεν χρειάζεται να λέει ατέλειωτα λόγια, φτάνουν τα λίγα και απλά...

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμουπηγή

Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2021/02/blog-post_18.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Πως γίνεται να μεγαλώσω τα παιδιά μου Χριστιανικά;
Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται.
Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Αγ. Παΐσιος: Ο πνευματικός άνθρωπος δεν έχει θλίψεις...
Στην πνευματική ζωή είναι ανάποδα τα πράγματα. Άμα κρατάς εσύ το άσχημο, τότε νιώθεις όμορφα.
Άμα το δίνεις στον άλλον, τότε νιώθεις άσχημα. Όταν δέχεσαι την αδικία και δικαιολογείς τον πλησίον σου, δέχεσαι τον πολυαδικημένο Χριστό στη καρδιά σου.
Τότε ο Χριστός μένει με το ενοικιοστάσιο μέσα σου και σε γεμίζει με ειρήνη και αγαλλίαση. Για δοκιμάστε, βρε παιδιά, να ζήσετε αυτήν τη χαρά! Να μάθετε να χαίρεστε με αυτήν την πνευματική χαρά, όχι με την κοσμική. Πάσχα θα έχετε τότε κάθε μέρα.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από τη χαρά που νιώθεις, όταν δέχεσαι την αδικία. Μακάρι να με αδικούσαν όλοι οι άνθρωποι! Ειλικρινά σας λέω, τη γλυκύτερη πνευματική χαρά την ένιωσα μέσα στην αδικία. Ξέρετε πόσο χαίρομαι, όταν κάποιος με πει πλανεμένο; «Δόξα Σοι ο Θεός, λέω, από αυτό έχω μισθό, ενώ, αν με πουν άγιο, χρωστάω». Γλυκύτερο πράγμα από την αδικία δεν υπάρχει!

Ένα πρωί στο Καλύβι χτύπησε κάποιος το σιδεράκι στη πόρτα. Κοίταξα από το παράθυρο να δω ποιός είναι, γιατί δεν ήταν ακόμη η ώρα να ανοίξω. Είδα έναν νέο με φωτεινό πρόσωπο και κατάλαβα ότι είχε βιώματα πνευματικά, αφού τον πρόδιδε η Χάρις του Θεού. Γι’ αυτό, αν και ήμουν απασχολημένος, διέκοψα αυτό που έκανα, άνοιξα τη πόρτα, τον πήρα μέσα, του πρόσφερα ένα νερό και με τρόπο άρχισα να τον ρωτάω για τη ζωή του, γιατί έβλεπα ότι είχε πνευματικό περιεχόμενο. «Τί δουλειά κάνεις, παλληκάρι;», τον ρώτησα. «Τί δουλειά, πάτερ; μου λέει. Εγώ στη φυλακή μεγάλωσα. Τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου εκεί τα πέρασα. Τώρα είμαι είκοσι έξι χρόνων». «Καλά, βρε παλληκάρι, τι έκανες, και σε έκλειναν φυλακή;», τον ρώτησα. Κι εκείνος μου άνοιξε τη καρδιά του: «Από μικρός, μου είπε, πονούσα πολύ, όταν έβλεπα δυστυχισμένους ανθρώπους.

Ήξερα όλους τους πονεμένους, όχι μόνον από την ενορία μου, άλλα και από άλλες ενορίες. Επειδή ο παπάς της ενορίας μας με τους επιτρόπους μάζευαν συνέχεια χρήματα και έφτιαχναν κτίρια, αίθουσες κ.λπ. ή έκαναν διάφορους εξωραϊσμούς, είχαν παραμεληθεί τελείως οι φτωχές οικογένειες. Εγώ δεν κρίνω εάν ήταν απαραίτητα αυτά που έφτιαχναν, αλλά έβλεπα να υπάρχουν πολλοί δυστυχισμένοι άνθρωποι.Πήγαινα λοιπόν κρυφά και έκλεβα από τα χρήματα που μάζευαν από τους εράνους. Έπαιρνα αρκετά· δεν τα έπαιρνα όλα. Ύστερα αγόραζα τρόφιμα, διάφορα πράγματα, τα άφηνα κρυφά έξω από τα σπίτια των φτωχών και αμέσως, για να μην πιάσουν άλλον άδικα, πήγαινα στην αστυνομία και έλεγα: «εγώ έκλεψα τα χρήματα από την εκκλησία και τα ξόδεψα», χωρίς να πω τίποτε άλλο. Με άρχιζαν στο ξύλο και στο βρισίδι, «αλήτη, κλέφτη»· εγώ σιωπούσα.

Με έκλειναν μετά στη φυλακή. Αυτή η δουλειά γινόταν για χρόνια. Όλη η πόλη όπου έμενα – τριάντα χιλιάδες κάτοικοι – και άλλες πόλεις με είχαν μάθει, και «αλήτη» με ανέβαζαν, «κλέφτη» με κατέβαζαν. Εγώ σιωπούσα και ένιωθα χαρά. Κάποτε μάλιστα με είχαν κλείσει στη φυλακή τρία ολόκληρα χρόνια. Μερικές φορές με έκλειναν άδικα στη φυλακή και, όταν έπιαναν τον ένοχο, με άφηναν. Αν δεν τον έπιαναν, καθόμουν μέσα, όσο έπρεπε να καθίσει εκείνος. Γι’ αυτό σου είπα, πάτερ μου, ότι τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου τα πέρασα στις φυλακές». Αφού τον άκουσα με προσοχή, του είπα: «Βρε παλληκάρι, όσο καλό και αν φαίνεται αυτό, δεν είναι καλό και να μην το ξανακάνεις. Άκου τι θα σου πω. Θα με ακούσεις;». «Θα σε ακούσω, πάτερ», μου λέει.

«Να απομακρυνθείς από αυτήν την πόλη, του λέω, να πας σε άγνωστο περιβάλλον, στην τάδε πόλη, και εγώ θα φροντίσω να συνδεθείς με καλούς ανθρώπους. Να εργάζεσαι και να βοηθάς, όσο μπορείς, τους πονεμένους από το υστέρημά σου, επειδή αυτό έχει μεγαλύτερη αξία. Αλλά, και όταν κανείς δεν έχει τίποτε να δώσει σε ένα φτωχό και πονάει η καρδιά του, τότε κάνει ανώτερη ελεημοσύνη, διότι κάνει ελεημοσύνη με το αίμα της καρδιάς του. Γιατί, εάν είχε κάτι και το έδινε, θα αισθανόταν και χαρά, ενώ, όταν δεν έχει να δώσει, αισθάνεται πόνο στη καρδιά». Μου υποσχέθηκε ότι θα ακούσει τη συμβουλή μου και έφυγε χαρούμενος.

Έπειτα από επτά μήνες παίρνω ένα γράμμα του από τις φυλακές του Κορυδαλλού, στο οποίο έγραφε τα έξης: «Ασφαλώς, πάτερ μου, θα απορήσεις, που σου γράφω πάλι από τη φυλακή μετά από τόσες συμβουλές που μου έδωσες και μετά τις υποσχέσεις που σου έδωσα. Μάθε ότι αυτή τη φορά υπηρετώ μια φυλάκιση την οποία είχα υπηρετήσει· κάποιο λάθος έγινε. Ευτυχώς που δεν υπάρχει ανθρώπινη δικαιοσύνη, γιατί θα αδικούνταν οι πνευματικοί άνθρωποι, επειδή θα έχαναν τον ουράνιο μισθό». Όταν διάβασα αυτά τα τελευταία λόγια, θαύμασα αυτόν τον νέο, που είχε πάρει τόσο ζεστά τη πνευματική ζωή και είχε συλλάβει τόσο βαθιά το βαθύτερο νόημα της ζωής! Διά Χριστόν κλέφτης! Μέσα του είχε Χριστό. Δεν μπορούσε να φρενάρει τον εαυτό του από τη χαρά που ένιωθε. Θεία παλαβομάρα, πανηγύρι είχε!

- Γέροντα, από το ρεζίλι ερχόταν η χαρά;

- Από την αδικία ερχόταν η χαρά. Κοσμικός άνθρωπος ήταν, ούτε Συναξάρια ούτε Πατερικά είχε διαβάσει και, ενώ έτρωγε άδικα ξύλο, τον έκλειναν στη φυλακή, τον είχαν μέσα στη πόλη για αλήτη, για παλιόπαιδο, για κλέφτη, γινόταν ρεζίλι, αυτός δεν μιλούσε και τα αντιμετώπιζε όλα τόσο πνευματικά! Νέος άνθρωπος, και δεν φρόντιζε να αποκατασταθεί, αλλά πως να βοηθήσει τους άλλους! Τους μεγάλους κλέφτες πολλές φορές δεν τους κλείνουν ούτε μια φορά στη φυλακή, ενώ αυτόν τον δόλιο τον φυλάκισαν για την ίδια κλοπή δυο φορές και για άλλες κλοπές τον φυλάκισαν άδικα, μέχρι να βρουν τον πραγματικό κλέφτη! Τη χαρά όμως που είχε αυτός δεν την είχαν όλοι οι κάτοικοι της πόλης. Τριάντα χιλιάδες χαρές δεν συμπλήρωναν τη δική του χαρά.

Γι’ αυτό λέω ότι ένας πνευματικός άνθρωπος δεν έχει θλίψεις. Όταν η αγάπη αυξηθεί και καεί η καρδιά από τον θείο έρωτα, δεν μπορεί να σταθεί πλέον θλίψη. Η μεγάλη αγάπη προς το Χριστό υπερνικά τους πόνους και τις ταλαιπωρίες που του προξενούν οι άνθρωποι.

Πηγή: Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, "Πνευματική Αγφύπνιση - Λόγοι Γ΄". Εκδ.: Ι. Ησ. Ευαγγελιστή Ιωάννη του Θεολόγου. Σουρωτή Θεσ/νίκης
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Έχεις άγχος;
Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε.
Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!
Δεν χάνεις τίποτε να δοκιμάσεις εδώ…