Οι τέσσερις τρόποι κοινωνίας με τον Θεό στην Ορθόδοξη Εκκλησία


Ανάγνωση σε 5.2 λεπτά
Αναγνώσεις: |


Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Η ένωση και κοινωνία μας με τον Θεό σε γενικές γραμμές γίνεται με δύο τρόπους: με τη μυστική κοινωνία του Σώματος και του Αίματος του Κυρίου και με την πνευματική κοινωνία.

Ο δεύτερος τρόπος διαιρείται εν συνεχεία σε τρεις άλλους τρόπους. Γι’ αυτό θα σας μιλήσω γι’ αυτούς τους τρόπους φέρνοντας μαρτυρίες από τη θεία Γραφή και τις διδασκαλίες των αγίων Πατέρων.

***

Η πρώτη και σπουδαιότερη κοινωνία μας με τον Χριστό γίνεται με την κοινωνία του Σώματος και του Αίματός Του. Ένας χριστιανός που δεν πιστεύει ότι το φαινόμενο ψωμί και κρασί είναι αληθώς το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας, είναι ένας αιρετικός και ξένος προς την αληθινή πίστη του Χριστού, ο Οποίος λέει: «Η σαρξ μου αληθώς εστί βρώσις, και το αίμα μου αληθώς εστί πόσις» (Ιω. 6:55). Ενώ ο απόστολος Παύλος μας λέει: «Το ποτήριον της ευλογίας ο ευλογούμεν, ουχί κοινωνία του αίματος του Χριστού εστί; τον άρτον ον κλώμεν, ουχί κοινωνία του σώματος του Χριστού εστίν;» (Α’ Κορ. 10:16).

Όποιος λοιπόν κοινωνεί αναξίως, γίνεται ένοχος, όπως λέει ο ίδιος Απόστολος: «Ος αν εσθίη τον άρτον τούτον ή πίνη το ποτήριον του Κυρίου αναξίως, ένοχος έσται του σώματος και του αίματος του Κυρίου» (Α’ Κορ. 11:27). Ο χριστιανός όμως που κοινωνεί με φόβο, ευλάβεια και προετοιμασία, αξιώνεται αναριθμήτων δωρεών, από τις οποίες οι σπουδαιότερες είναι οι εξής:

1) Ενώνεται με τον Χριστό κατά χάριν, όπως λέει το χωρίο: «Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει καγώ εν αυτώ» (Ιω. 6:56)

2) Συμμετέχει στην αιώνια ζωή, όπως λέει το χωρίο: «Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα έχει ζωήν αιώνιον» (Ιω. 6:54).

3) Θα αναστηθεί την ημέρα της κρίσεως, όπως λέει στο ίδιο χωρίο: «Και εγώ αναστήσω αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα».

4) Ο Χριστός κατοικεί μέσα στην καρδιά μας, όπως λένε τα χωρία: «κατοικήσαι τον Χριστόν διά της πίστεως εν ταις καρδίαις υμών» (Εφ. 3:17) και «εν εκείνη τη ημέρα γνώσεσθε υμείς ότι εγώ εν τω πατρί μου και υμείς εν εμοί καγώ εν υμίν» (Ιω. 14:20) κ.ά.

5) Όποιος κοινωνεί τον Χριστό έχει Αυτόν ζώντα μέσα του: «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός» (Γαλ. 2:20), και «τεκνία μου, ους πάλιν ωδίνω, μέχρις ου μορφωθή Χριστός εν υμίν!» (Γαλ. 4:19).

6) Προοδεύει και αυξάνεται στα πνευματικά έργα, κατά το χωρίο: «αληθεύοντες δε εν αγάπη αυξήσωμεν εις αυτόν τα πάντα, ος εστίν η κεφαλή, ο Χριστός» (Εφ. 4:15).

7) Η θεία Κοινωνία καθαρίζει από αμαρτίες, αγιάζει, φωτίζει και χαρίζει την αιώνια ζωή (από την ευχή της θ. Μεταλήψεως του αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού).

8) Επιφέρει τον αγιασμό σώματος και ψυχής, εκδιώκει τις φαντασίες και καθαρίζει από τα πάθη, δίνει παρρησία προς τον Θεό, φωτισμό και ενίσχυση για την αύξηση των αρετών και την τελειότητα (6η ευχή θ. Μεταλήψεως του αγίου Βασιλείου).

9) Επιφέρει πνευματική χαρά, υγεία σώματος και ψυχής, κατά τον άγιο Κύριλλο Αλεξανδρείας.

Αυτοί και άλλοι πολλοί ακόμη είναι οι πνευματικοί καρποί τους οποίους αποκτά ο πιστός που προσέρχεται συχνά και με καλή προετοιμασία στη θεία Ευχαριστία. Αυτός που δεν προσέρχεται σ’ αυτό το Μυστήριο, ποτέ δεν θα μπορέσει να προοδεύσει στην εργασία των αρετών, διότι δεν παραμένει μέσα στον Χριστό και Εκείνος μέσα του, καθώς λέει και ο Ίδιος: «Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν» (Ιω. 15:4).

***

Ο δεύτερος τρόπος κοινωνίας και ενώσεως με τον Χριστό γίνεται με την προσευχή του Ιησού, κατά την οποία ο νους βυθίζεται στην καρδιά και εκεί λέει συνεχώς το: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν».

Η προσευχή που γίνεται με τον νου στην καρδιά έχει μεγάλη σημασία, διότι ενώνεται η ψυχή μας με τον Ιησού Χριστό και δι’ Αυτού με τον Πατέρα, διότι η μόνη οδός που οδηγεί στην ένωση με τον Πατέρα είναι ο Χριστός, όπως λέει ο Ίδιος: «ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα ει μη δι’ εμού» (Ιω. 14:6).

Η καρδιακή προσευχή προσφέρει τη δυνατότητα στο Άγιο Πνεύμα να κατοικήσει και εργαστεί στην καρδιά μας και να ενωθούμε εμείς με το Πνεύμα. Αυτή η ένωση με την ακατάπαυστη προσευχή μοιάζει με τη νύμφη που αγαπά πάρα πολύ τον Νυμφίο Χριστό και δεν θέλει ποτέ να αποχωριστεί απ’ Αυτόν.

***

Ο τρίτος τρόπος κοινωνίας με τον Δημιουργό Θεό μας γίνεται με την εφαρμογή των εντολών Του και την απόκτηση των αρετών.

Αυτή η συγκατοίκηση με τον Ιησού φανερώνεται στη Γραφή από τον Ίδιο, όταν λέει: «Εάν τις αγαπά με τον λόγον μου τηρήσει και ο Πατήρ μου αγαπήσει αυτόν, και προς αυτόν ελευσόμεθα και μονήν παρ’ αυτώ ποιήσωμεν» (Ιω. 14:23), ενώ αλλού λέει: «εάν τας εντολάς μου τηρήσητε, μενείτε εν τη αγάπη μου, καθώς εγώ τας εντολάς του πατρός μου τετήρηκα και μένω αυτού εν τη αγάπη» (Ιω. 15:10).

Ο άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης λέει ότι η ομοιότητα και ένωσή μας με τον Θεό επιτελείται μόνο με την εφαρμογή των θείων εντολών (Λόγος περί σωτηριώδους γνώσεως).

Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, όσον αφορά την ένωσή μας με τον Θεό, λέει: «Ο λόγος του Θεού και Πατρός βρίσκεται μυστικά σε κάθε μία από τις εντολές Του, οπότε αυτός που δέχεται τον λόγο του Θεού δέχεται τον Θεό».

Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, μιλώντας για τη θέωση του ανθρώπου με την εφαρμογή των εντολών του Θεού, λέει: «Οι εντολές του Θεού παρέχουν όχι μόνο τη γνώση, αλλά και τη θέωση».

***

Ο τέταρτος τρόπος κοινωνίας με τον Χριστό γίνεται με την ακρόαση των λόγων του Θεού.

Περί αυτού μας ομιλεί η Καινή Διαθήκη: «πολλοί δε των ακουσάντων τον λόγον επίστευσαν, και εγενήθη ο αριθμός των ανδρών ωσεί χιλιάδες πέντε» (Πράξ. 4:4).

Ο απόστολος Παύλος λέει: «η πίστις εξ ακοής, η δε ακοή διά ρήματος Θεού» (Ρωμ. 10:17)

Εάν το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου είναι η αληθινή βρώσις και πόσις, τότε ο λόγος του Κυρίου γενόμενος δεκτός από τους πιστούς γίνεται σ’ αυτούς «πηγή ύδατος αλλομένου εις ζωήν αιώνιον» (Ιω. 4:14) και «άρτος ζωής ο εκ του ουρανού καταβάς» (Ιω. 6:58), ενώ κατά τον άγιο Δαμασκηνό λέγεται μάννα της αφθαρσίας και μάννα το μυστικό.

Ο απόστολος Παύλος διά της ακοής δέχθηκε τον λόγο του Θεού, όταν προσκλήθηκε με το θείο φως στον δρόμο προς τη Δαμασκό και άκουσε φωνή εξ ουρανού. Η Σαμαρείτισσα διά της ακοής λαμβάνει τον λόγο του Θεού, ενώ πάλι οι Σαμαρείτες πιστεύουν και βαπτίζονται από το κήρυγμα του αποστόλου Φιλίππου (Πράξ. 8:5-6,12) και λαμβάνουν το Άγιο Πνεύμα (Πράξ. 8:14,18).

***

Πατέρες και αδελφοί, σας έφερα μερικές από τις σπουδαιότερες μαρτυρίες της Γραφής και των αγίων Πατέρων, οι οποίες μας βοηθούν στην πορεία μας για μία ακατάπαυστη ένωση με τον Νυμφίο Χριστό.

Ο ιδιαίτερος και αγιότερος τόπος, όπου επιτυγχάνεται αυτή η πολύτροπη κοινωνία μας με τον Χριστό είναι η Εκκλησία μας. Εκεί όλοι οι πιστοί μας, ερχόμενοι με ευλάβεια και πίστη στις ιερές Ακολουθίες, βρίσκονται σε μία ατμόσφαιρα μυστική και με τον νου, την καρδιά, την προσευχή και τη συμμετοχή στη Θεία Κοινωνία κοινωνούν των δωρεών του Αγίου Πνεύματος.

Προπαντός η λειτουργική Θυσία είναι η τέλεια έκφραση της ενώσεως με τον Κύριό μας. Η μνημόνευση ονομάτων των χριστιανών στην Προσκομιδή, και όταν αυτοί είναι μεν αμαρτωλοί αλλά μετανοημένοι, δίνει την ευλογία της κοινωνίας αοράτως των ψυχών με τον Σαρκωθέντα και Αναστάντα Κύριο, ο Οποίος παρέχει ενίοτε και την σωματική τους θεραπεία.

Είθε το έλεος και οι οικτιρμοί του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος είναι ο Λόγος του Θεού, να έλθει και κατασκηνώσει μέσα μας με τους ανωτέρω τέσσερις τρόπους που συνοπτικά αναφέραμε.

Πηγή: Από το βιβλίο: Ιερομονάχου Κλεόπα Ηλίε, “Πνευματικοί Λόγοι”. Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 1992. Γέροντας Κλεόπας ΗλίεΗ ΑΛΛΗ ΟΨΙΣsimeiakairwn

Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!

                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Η πνευματική μελέτη πάντοτε θα σου ανοίγει ορίζοντες μπροστά σου....


                      Η πνευματική μελέτη πάντοτε θα σου ανοίγει ορίζοντες μπροστά σου, γιατί είναι το καλύτερο καθημερινό εργαλείο που έχεις στο σπίτι σου, ένας εξοπλισμός πνευματικής ζωής.+ Αρχιμ. Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτηςπηγή

                      Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2025/03/blog-post_565.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Υπέροχη τοιχογραφία της Παναγίας(Β.Οσετία)

                      Υπέροχη τοιχογραφία της Παναγίας η οποία βρίσκεται....


                      ...σε αυτόν τον υπέροχο μικρό ναό(πιθανόν 13ου αιώνα) σε υψόμετρο 1160 μέτρων στα βουνά του Καυκάσου,στο Νουζάλ στην Βόρεια Οσετία

                      Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2025/03/blog-post_50.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Ο Χριστός παραπονέθηκε;





                      Ο Χριστός παραπονέθηκε;

                      Υπήρχε ένας εφημέριος που παραπονιόταν, ότι τα μέλη της ενορίας του, δεν του

                      συμπεριφέρονταν καλά.



                      Όταν έλεγε κάποτε τα παράπονά σε έναν άλλον ευσεβή κληρικό, εκείνος του υπέβαλλε

                      τις ακόλουθες ερωτήσεις.

                      - Σε έφτυσαν ποτέ στο πρόσωπό σου;

                      - Όχι δα, δεν έφτασαν ως εκεί...

                      - Σε ράπισαν ποτέ;

                      - Ποτέ...

                      - Σου φόρεσαν ποτέ κάποιο στεφάνι με αγκάθια;

                      Στην τελευταία αυτή ερώτηση, δεν μπορούσε να απαντήσει. Χαμήλωσε το κεφάλι του

                      ντροπιασμένος.

                      Ενώ ο ευσεβής κατέληξε:

                      - Ο Κύριός μας υπέστη όλα αυτά και όμως δεν άνοιξε το στόμα του να παραπονεθεί.

                      Σαν πρόβατο που τ' οδηγούνε στη σφαγή, καθώς το αρνί που στέκεται άφωνο μπροστά σ' αυτόν που το κουρεύει.

                      Ποτέ του δεν παραπονέθηκε!





                      Πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2025/03/blog-post_83.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Άγιος Πατρίκιος, ο Φωτιστής της Ιρλανδίας (17 Μαρτίου)
                      ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ
                       
                      Ακτίσι της χάριτος Ευαγγελίου
                      Πατρίκιος ηύγασεν την Ιρλανδίαν.

                      Ο Άγιος Πατρίκιος (Patrick) γεννήθηκε στην πόλη Γκλέβουμ της Σκωτίας, κοντά στην εκβολή των ποταμών Σέβερν και Άβον περί το 380 μ.Χ. Καταγόταν από βρεττανορωμαϊκή οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν διάκονος και δεκουρίονας και ονομαζόταν Καλφουρίνος και ο παππούς του ιερέας και ονομαζόταν Πότιτος. Το όνομα της μητέρας του ήταν Κονκέσσα. Σε ηλικία 16 ετών συνελήφθη αιχμάλωτος και μεταφέρθηκε στην Ιρλανδία, όπου και παρέμεινε έξι χρόνια. Οι ώρες της μοναξιάς, όταν ως σκλάβος έβοσκε το κοπάδι του, περνούσαν με προσευχή στον Θεό, τον Οποίο μέσα στην δοκιμασία του ο Άγιος είχε ανακαλύψει. Ο ίσιος ο Κύριος θα μιλήσει στον Άγιο, ενώ αυτός κοιμόταν και θα του πει να γυρίσει στην πατρίδα με ένα πλοίο που ήταν έτοιμο γι' αυτόν. Αυτή η πρώτη φορά που του μίλησε ο Κύριος, δεν θα είναι και η τελευταία. Θα ακολουθήσει μια σειρά από καθοριστικές εμφανίσεις του Κυρίου στην ζωή του. Οι εμφανίσεις αυτές καθώς και οι προτροπές του Κυρίου είναι ένα στοιχείο που τονίζεται ιδιαίτερα στα γραπτά του Αγίου.

                      Ο Άγιος, το 402 μ.Χ., απέδρασε από εκεί, όπως του προείπε ο Θεός, αλλά η τρικυμία οδήγησε το πλοίο στις βορειοδυτικές ακτές της Γαλατίας, στην Αρμορική. Το πλοίο έφθασε στην Γαλατία, αλλά εκεί το πλήρωμά του δεν στάθηκε δυνατό να βρει τροφή. Τότε ο καπετάνιος παρακάλεσε τον Άγιο να προσευχηθεί στον Θεό, για να τους βοηθήσει. Ο Άγιος τους μίλησε για την παντοδυναμία και την φιλανθρωπία του Θεού, καλώντας τους να μεταστραφούν στον Κύριο και να μετανοήσουν και τους διαβεβαίωσε ότι την ίδια κιόλας ημέρα θα βρουν τροφή. Πράγματι, έτσι κι έγινε. Η περιπλάνηση του Αγίου συνεχίζεται στα νησιά του Τυρρηνικού πελάγους. Τελικά επέστρεψε στη Βρετανία, αλλά ένα όραμα που είδε τον κάλεσε να γυρίσει και πάλι στην Ιρλανδία, για να βοηθήσει τους Χριστιανούς. Αμέσως μετά μετέβη στην Γαλλία, στην πόλη της Ωξέρρης (Auxerre), όπου παρέμεινε επί πολλά έτη προετοιμαζόμενος για την ιεροσύνη. Λέγεται ότι γνώρισε τον Άγιο Μαρτίνο και τον Άγιο Γερμανό, ο οποίος τον απέστειλε στην Ιρλανδία το 432 μ.Χ. ως Επίσκοπο.

                      Το κήρυγμά του εκεί, είχε μεγάλη απήχηση στον λαό. Βάπτισε χιλιάδες πιστών, χειροτόνησε πολλούς ιερείς, ανήγειρε ναούς και επισκοπή. Ενθάρρυνε το μοναχισμό, ο οποίος μέχρι τότε είχε κέλτικο χαρακτήρα. Κατά την διάρκεια των ιεραποστολικών περιοδειών του, ο Άγιος συνήθιζε να μην ταξιδεύει από το βράδυ του Σαββάτου έως το πρωί της Δευτέρας. Προετοιμαζόταν για την Θεία Λειτουργία της Κυριακής και αφιέρωνε το χρόνο αυτό στον Κύριο.

                      Ο επίσκοπος Πατρίκιος μας άφησε γραπτά που σώζονται ως σήμερα. Σώζεται η Ομολογία του, η αυτοβιογραφία του, ένα γράμμα που καταδικάζει τη δουλεία και ο αξιοσημείωτος ύμνος του (breastplate), όπου ομολογεί την απόλυτη πίστη του στο Χριστό. Ήταν ένας εξαιρετικός ποιμένας ψυχών. Σύμφωνα με την παράδοση έδιωξε όλους τους δαίμονες και όλα τα φίδια από την Ιρλανδία. Μέχρι σήμερα δεν έχουν βρεθεί δηλητηριώδη φίδια στην Ιρλανδία.


                      Επίσης δίδαξε το μυστήριο της μίας και ομοουσίου Αγίας Τριάδος χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα το τριφύλλι, ένα τοπικό φυτό του οποίου τα φύλλα αποτελούνται από τρία κομμάτια αλλά στην ουσία είναι ένα.

                      Ο λαός της Ιρλανδίας τον αγάπησε πολύ και εορτάζει την μνήμη του με λαμπρότητα. Ο Άγιος Πατρίκιος κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη το έτος 461 μ.Χ. (η κατ' άλλους το 493 μ.Χ.), στο Σάουτ της Ουαλίας.Κοντάκιον
                      Ήχος πλ. δ'. Τη Υπερμάχω.
                      Της Ιρλανδίας τον φωστήρα τον υπέρλαμπρον και αποστόλων μιμητήν και ισοστάσιον συνελθόντες ανυμνήσωμεν χαρμοσύνως· παρρησίαν γαρ ευράμενος προς Κύριον ικετεύει λυτρωθήναι πάσης θλίψεως τους κραυγάζοντας· Χαίροις, Πάτερ Πατρίκιε.

                      Ο Οίκος
                      Άπασαν Ιρλανδίαν τω φώτι της Τριάδος κατηύγασας, σοφέ Ιεράρχα· όθεν σου την μνήμην την σεπτήν κατά χρέος χαίρουσα τελεί σήμερον τους πόνους σου γεραίρουσα και ποθώ μελωδούσα ταύτα·
                      Χαίρε, ο γόνος της Βρεττανίας· χαίρε η δόξα της Ιρλανδίας.
                      Χαίρε, Ορθοδόξων δογμάτων διδάσκαλε· χαίρε, Πελαγίου της πλάνης αντίπαλε.
                      Χαίρε, θείον εγκαλλώπισμα των σεπτών Ιεραρχών· χαίρε, τύπος και παράδειγμα διδασκάλων ευκλεών.
                      Χαίρε, ότι εκτήσω Αποστόλων τον ζήλον· χαίρε, ότι καθείλες των δρυΐδων τον λήρον.
                      Χαίρε, πολλούς της πλάνης ρυσάμενος· χαίρε, εχθρού το κράτος τρεψάμενος.
                      Χαίρε, πιστών προς Χριστόν μεσιτεία· χαίρε, ψυχών ασθενών θεραπεία.
                      Χαίρε, Πάτερ Πατρίκιε.Δείτε παρακαλώ και:Άλλοι άγιοι στις 17 Μαρτίου
                      Ορθόδοξοι άγιοι στις χώρες της Δύσης (& η Ορθοδοξία στους σύγχρονους δυτικούς λαούς): αφιέρωμα Οι ορθόδοξες ρίζες της Δύσης ως παράγοντας πανευρωπαϊκής ενότηταςΗ νόσος του δυτικού ανθρώπου (& η θεραπεία της)
                      St. Patrick: From Slave to Saint
                       St. Patrick's Hymn (ενότητα)   Οι άγιοι και οι μάρτυρες της αρχαίας Βρετανορθόδοξης ΕκκλησίαςΙστολόγιο για την Ορθοδοξία στις Βρετανικές Νήσους

                      Πηγή: https://o-nekros.blogspot.com/2025/03/17_17.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Ποιός άνθρωπος είναι ελεύθερος;

                      Η μεγάλη είδηση που καθημερινά ευαγγελίζεται στον κόσμο ο χριστιανισμός, είναι ότι ένα πράγμα αξιολογείται πλήρως ως πρός την αξία του, αν κρίνεται όχι κατά τα εξωτερικά φαινόμενα, αλλά κατά την ουσία του.
                      Νά αξιολογείτε τα πράγματα, όχι ανάλογα με το χρώμα και το σχήμα τους, αλλά ανάλογα με το νόημά τους. Να αξιολογείτε τον κάθε άνθρωπο όχι κατά την ιδιότητα και την περιουσία του, κατ’ όψιν δηλαδή, αλλά κατά την καρδιά του – εκεί, όπου τα αισθήματα, ο νούς και η βούλησή του ενώνονται.
                      Μέ αυτό το μέτρο (πού αποτελεί πάντοτε ένα νέο δίδαγμα για τον κόσμο), εκείνος που εξωτερικά είναι υποδουλωμένος δεν είναι δούλος, και εκείνος που έχει εξωτερική -σωματική- ελευθερία, δεν είναι ελεύθερος. Ανάλογα με την κοσμική κατανόηση, δούλος είναι αυτός ο οποίος απολαμβάνει ελάχιστα τον κόσμο και ελεύθερος αυτός ο οποίος απολαμβάνει πολύ τον κόσμο.
                      Όμως, κατά τη χριστιανική αντίληψη, δούλος είναι εκείνος ο οποίος απολαμβάνει ελάχιστα από τον ζώντα Χριστό, ενώ ελεύθερος είναι εκείνος ο οποίος απολαμβάνει όσο το δυνατόν περισσότερο τον ζώντα Χριστό.
                      Επίσης, σύμφωνα με την κοσμική κατανόηση των όρων, δούλος είναι όποιος συνήθως δεν κάνει το δικό του θέλημα, αλλά κάνει το θέλημα των άλλων· ενώ ελεύθερος είναι όποιος συνήθως κάνει το δικό του θέλημα και σπανιότερα το θέλημα των άλλων.
                      Κατά τη χριστιανική αντίληψη, δούλος είναι εκείνος που συνήθως κάνει το δικό του θέλημα και λιγότερο συχνά το θέλημα του Θεού· ενώ ελεύθερος άνθρωπος είναι εκείνος που κάνει το θέλημα του Θεού πιό συχνά απ’ ό,τι το δικό του.
                      Τό να είσαι δούλος Κυρίου είναι η μόνη ελευθερία που αξίζει για τον άνθρωπο και η μόνη αληθινή· ενώ το να είσαι δούλος του κόσμου και του εαυτού σου, δούλος των παθών και της αμαρτίας, είναι η μόνη μοιραία σκλαβιά.
                      Ένας άνθρωπος μπορεί, αναλογιζόμενος τους βασιλιάδες στο θρόνο τους, να σκεφθεί: άραγε υπάρχουν άλλοι άνθρωποι πιό ελεύθεροι απ’ αυτούς σ’ όλη τη γή; Κι όμως, πολλοί βασιλιάδες ήταν οι πιό ποταποί και οι πιό ανάξιοι δούλοι στη γή!
                      Γιά τους αλυσοδέσμιους χριστιανούς στα μπουντρούμια, μπορεί ένας άνθρωπος να σκεφθεί: άραγε υπάρχουν σκλάβοι πιό δυστυχισμένοι απ’ αυτούς σε όλη τη γή; Κι όμως, οι χριστιανοί μάρτυρες στις φυλακές ένιωθαν ελεύθεροι άνθρωποι και έσφυζαν από πνευματική χαρά! Έψαλλαν ψαλμούς και ανέπεμπαν προσευχές δοξολογίας κι ευγνωμοσύνης πρός το Θεό.
                      Η ελευθερία που είναι συνυφασμένη, με τη λύπη, και τη δυστυχία, δεν είναι ελευθερία, αλλά δουλεία. Μόνον η ελευθερία εν Χριστώ συνυφαίνεται με την ανεκλάλητη χαρά. Η άληκτη χαρά: αυτή είναι η σφραγίδα της αληθινής ελευθερίας.
                      Κύριε Ιησού, ο Μόνος Αγαθός Κύριος, που χορηγείς την ελευθερία όταν μας κάνεις δέσμιους σε Σένα, κάνε μας δούλους Σου το ταχύτερο δυνατόν, ώστε να πάψουμε να είμαστε δούλοι σε αδυσώπητους και ανελεήμονες αφέντες.
                      Γιατί σε σένα ανήκει όλη η δόξα και η τιμή και η προσκύνηση στους αιώνες. Αμήν.

                      Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς (Επίσκοπος Αχρίδος)

                      Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2014/04/blog-post_2628.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Όταν υπάρχη ταπείνωση, ο διάβολος δεν μπορεί να ρίξη την ψυχή.

                      Στό Σινά, το ασκητήριο της Αγίας Επιστήμης, όπου έμενα, ήταν ένα αμπρί, που είχε ένα εκκλησάκι και ένα κελλάκι.
                      Από την πάνω μεριά ήταν το βουνό· από την κάτω ήταν ένας τοίχος, που είχε ύψος τέσσερα με πέντε μέτρα. Εκεί σε μιά άκρη είχα βάλει ένα ξύλο και εκεί πάνω πλάνιζα τα σανιδάκια για τα ξυλόγλυπτα εικονάκια που έκανα. 

                      Μιά μέρα λοιπόν εκεί που πλάνιζα λέγοντας την ευχή, ακούω μιά φωνή να μου λέη: «Μπορείς να πέσης κάτω από τον τοίχο και να μην πάθης τίποτε». Γυρνάω και βλέπω μιά μαύρη σκιά με ένα μεγάλο κεφάλι. «Βρέ το ταγκαλάκι», λέω. Τέλος πάντων, δεν έδωσα σημασία. Αυτό όμως εκεί! δεν έφευγε. «Μπορείς να πέσης κάτω και να μην πάθης τίποτε», έλεγε. Εγώ έκανα πως δεν άκουγα. Για κανένα τέταρτο επαναλάμβανε το ίδιο. Απόλαυση ήταν! Οπότε κάποια στιγμή του λέω: «Άντε, θα πετάξω κάτω μιά πέτρα». «Αυτό, μου λέει, ούτε ο Χριστός δεν το σκέφθηκε! Καλύτερα κι απ ̓ τον Χριστό απάντησες!».Έ, τότε αγανάκτησα. «Ο Χριστός ήταν Θεός, του λέω, δεν ήταν καραγκιόζης σάν κι εμένα που κάθομαι και χαζεύω εσένα. Άντε από ̓δώ!». Αυτό ήταν. Αμέσως εξαφανίσθηκε.
                      Όταν υπάρχη ταπείνωση, ο διάβολος δεν μπορεί να ρίξη την ψυχή. Ο ταπεινός δεν πέφτει, γιατί βαδίζει χαμηλά.
                      Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου

                      Πηγή: https://zpigikam.blogspot.com/2025/03/blog-post_894.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Όποιος θέλει να σωθεί





                      Όποιος θέλει να σωθεί πρέπει να έχει την καρδιά του σε κατάσταση μετανοίας και συντριβής: 

                      «Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει» (Ψαλμ. ν’, 19).

                      Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ

                      https://proskynitis.blogspot.com/2024/11/blog-post_89.html#more

                      hristospanagia.gr 


                      Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/03/blog-post_17.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Ταραμοκεφτεδάκια του ονείρου !!!


                      Ταραμοκεφτεδάκια όνειρο!!!!
                      Ήθελα να φτιάξω ταραμοκεφτεδάκια...αλλά.. δε γίνετε να μη βάλω τις δικές μου πινελιές, τον δικό μου τρόπο!
                      Έκανα επιδρομή στον κήπο μου  λοιπόν ,και το αποτέλεσμα?
                      Πραγματικά ,ούτε γω περίμενα τέτοια γεύση !
                      Αλήθεια !δεν έχω φάει ωραιότερα πουθενά!


                      Και η  συνταγή  μου!

                      Ταραμά 2 κ.σ γεμάτες ( έβαλα ροζ )
                      Ψιλοκόβουμε τα λαχανικά μας
                      1 κρεμμύδι ξερό
                      3 κρεμμυδάκια χλωρά
                      1 σκορδάκι χλωρό
                      1 μικρή σκελίδα σκόρδο
                      1 πράσο(όλο το άσπρο μέρος),και λίγο απ' το πράσινο
                      1 πιπεριά Φλωρίνης
                      Μαϊντανό
                      Άνηθο
                      Δυόσμο
                      Μισή κούπα ελαιόλαδο
                      Ελάχιστο αλάτι
                      Πιπέρι
                      Ρίγανη
                      Λίγο κύμινο
                      4 φέτες μπαγιάτικο ψωμί(μουσκεμένο και καλά στημένο)
                      2 κ.σ αλεύρι
                      1 κ γ κοφτό μπέικιν παουντερ.
                      Ξεπλένουμε ελαφρώς τον ταραμά σε σουρωτήρι με πυκνό πανάκι
                      Κατόπιν τον βάζουμε στο μπλέντερ  να σπάσει λίγο ,μαζί με το ξερό κρεμμύδι και ψιλοκόβουμε!
                      Μεταφέρουμε σε λεκανάκι και προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά .
                      Ζυμώνουμε σε ζύμη σχετικά αραιή !
                      Να κολλάει!
                      Αφήνουμε στο ψυγείο μια ώρα .
                      Παίρνουμε ένα κουτάλι ζύμη την βάζουμε στην παλάμη μας ,και πλάθουμε στα γρήγορα!
                      Μια κίνηση ίσα ίσα για το σχήμα!
                      Τηγανίζουμε τα ταραμοκεφτεδάκια σε καυτό λάδι(μισό -μισό) να ροδίσουν καλά!
                      Βάζουμε χαρτί κουζίνας στο πιάτο για τα περιττά λάδια!.

                      (Δε χρειάζονται αλεύρωμα, φτιάχνουν  έτσι ωραία κρούστα ροδοκκόκινη , και γυρνάνε εύκολα)
                      Σκέτη απόλαυση !
                      Τη διαφορά στη γεύση την κάνει η πιπεριά και το πράσο!
                      Εννοείτε κι όλα τα υπόλοιπα!
                      Θα τα φτιάχνουμε συχνά!

                      Εκτέλεση φωτό συνταγή από κ.   Βάνα Ντελή Μαγειρέματα "Deli"cious!

                      https://mageirikikaisintages.blogspot.com/2022/03/blog-post_21.html
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Δεν μπορείς να συγκρατήσεις τον εαυτό σου, όταν έρχεται αυτή η Χάρις
                      Πολλές φορές απορούσα, πως οι άγιοι Πατέρες, όταν προσευχόντουσαν, σήκωναν τα χέρια ψηλά; Δεν μπορούσα να το καταλάβω. Όταν ήρθε η σειρά, τότες το κατάλαβα.

                      Δεν μπορείς, πάτερ, να συγκρατήσεις τον εαυτό σου, όταν έρχεται αυτή η χάρις, να πούμε, δεν μπορείς. Αλλά ποτές, όμως, στη ζωή μου δεν σήκωσα κι εγώ τα χέρια ψηλά στον ουρανό. Ψυχικώς τα σήκωσα πολλές φορές. Ως υιός προς Πατέρα…Δεν μπορείς να συγκρατήσεις τον εαυτό σου. Όταν υπερεκχυλίσει η χάρις, τότες κι εσύ τα χάνεις. Όταν συσταλεί η χάρις, τότε σε πιάνει ρίγος. Που προχώρησα! Που προχώρησα!
                      Άλλη φορά μάζευα μύγδαλα στην περιοχή μας, να πούμε, και πέρασε ένα αεροπλάνο, επειδή το μέρος μας είναι μεταξύ δύο, ένα βουνό εδώ κι άλλο εκεί, κι είμαστε στη χαράδρα· και το έφερνε σαν μελωδία, να πούμε, σαν χορωδία. Ο βόμβος του αεροπλάνου, το ‘φερνε σαν μελωδία, σαν μουσική, να πούμε.

                      Έφυγε η ψυχή μου αμέσως, απότομα, έφυγε η ψυχή μου προς ύπάντησιν του Νυμφίου, όπως λέει., νομίζω, στον Απόστολο: «Ημείς δε αρπαγησόμεθα εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου, και ούτω πάντοτε μετά του Κυρίου εσόμεθα» (Α’ Θεσ. 4, 17). Έτσι τότες από την πείρα καταλαμβάνεις τι εννοεί ο Απόστολος. Όταν δεν το περάσεις, το καταλαμβάνεις εν μέρει, πλήρως δεν το καταλαμβάνεις. Το καταλαμβάνεις όταν τον περνάς αυτόν τον δρόμο, να πούμε. Και λέω, νά, γι’ αυτό λέει ο Απόστολος: «Ημείς δε αρπαγησόμεθα».
                      Κάτι τέτοια δεν τα προκαλείς εσύ, μονάχα τους έρχονται. Αλλιώς είναι να τα σχεδιάζεις, να τα μελετάς, να τα γράφεις, και αλλιώς είναι μονάχα τους να έρχονται, να πούμε.
                      Έκανα μετάνοιες. Έρχεται ο λογισμός: Έκεί που κάνεις μετάνοιες, εκεί είναι τα ποδάρια του Χριστού». Πέφτω και φιλώ το έδαφος εκεί που πάτησε ο Χριστός, το φιλώ και το ασπάζομαι το έδαφος όπου πάτησε ο Χριστός. Μά, μονάχα τους έρχονται, δεν τα προκαλείς εσύ, μονάχα τους έρχονται. Αυτή είναι η χάρις, αδελφέ μου.
                      Πηγή: Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης, Έκδοση Ι. Ησυχαστηρίου «Άγιος Εφραίμ» Κατουνάκια Αγίου Όρους, Α’ έκδοση 2000 simeiakairwn.wordpress.com , orthodoxia.online
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Πώς να πείσω το παιδί να έρθει στην εκκλησία;
                      Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται.
                      Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Αν η ζωή σου δεν πάει καλά...
                      Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε.
                      Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!

                      Δεν χάνεις τίποτε να δοκιμάσεις εδώ…
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Η υπομονή της αδικίας, Αββάς Μάρκος
                      Η υπομονή της αδικίαςΑββάς Μάρκος 
                      Κάποιος μορφωμένος, νομικός, ρώτησε έναν γέροντα ασκητή: «Επειδή θέλω να μάθω, παρακαλώ να μου εξηγήσετε τι πιστεύετε εσείς οι μοναχοί και λέτε ότι δεν πρέπει να δικάζουμε αυτούς που μας αδικούν;»
                      Ο γέροντας αποκρίθηκε: «Το να μην αδικούμε όσους μας αδικούν είναι εντολή του Θεού, ο οποίος είπε με το στόμα του προφήτη· “Δική μου είναι η εκδίκηση, εγώ θα ανταποδώσω, λέει ο Κύριος” (πρβ. Ιερ. 28:36), όπως επίσης και στο Ευαγγέλιο· “Συγχωρήστε, και θα συγχωρηθείτε” (Ματθ. 6:14). Αυτή η προσταγή υπάρχει σε πολλά σημεία της Γραφής. Ποιος είναι λοιπόν αυτός που έχει ορίσει πιο δίκαιους νόμους και θέλει να κρίνει πριν την ώρα τους αυτούς που αδικούν, σαν να είναι αναμάρτητος;»
                      Ο μορφωμένος ρώτησε τότε: «Αμαρτάνουν λοιπόν οι άρχοντες που τιμωρούν όσους αδικούν και δίνουν το δίκιο στους αδικημένους;»
                      Ο γέροντας του αποκρίθηκε: «Δεν αμαρτάνουν οι δικαστές που τιμωρούν τους άδικους, αλλά εκείνοι που τους καταγγέλλουν σε αυτούς και δεν τους αφήνουν στον Θεό. Πρώτον, επειδή κάθε δοκιμασία που τους έρχεται οφείλεται στις δικές τους αμαρτίες και έχει σκοπό να τους οδηγήσει σε μετάνοια και όχι σε εκδίκηση. Και δεύτερον, ακόμη και άδικα να έπαθαν ό,τι έπαθαν, έπρεπε να συγχωρήσουν τον άδικο, σύμφωνα με την προσταγή του Κυρίου, ώστε και οι ίδιοι να συγχωρηθούν και να μην κάνουν τις αμαρτίες τους ασυγχώρητες με την ανταπόδοση.«
                      » Οι άρχοντες άλλωστε, σύμφωνα με τον απόστολο, δεν προκαλούν φόβο για τα καλά έργα αλλά για τα κακά (Ρωμ. 13:3). Δεν αναγκάζουν τους πιστούς και ευλαβείς να καταγγέλλουν όσους τους αδικούν, ούτε απαγγέλλουν κατηγορία στους ανεξίκακους, επειδή δεν καταφεύγουν στα δικαστήρια όταν αδικούνται. Αποδίδουν δικαιοσύνη σε όσους θέλουν κάτι τέτοιο, εκείνους όμως που για τον Θεό δείχνουν μακροθυμία, τους τιμούν και τους αναγνωρίζουν ως πιο συνετούς. Όπως λοιπόν οι άρχοντες δεν εξαναγκάζουν όσους δεν θέλουν να ζητήσουν τη βοήθειά τους, έτσι δεν αμαρτάνουν και όταν δίνουν το δίκαιο σε εκείνους που καταγγέλλουν τον αντίδικό τους.
                      » Γι’ αυτό, σοφότατε, είναι ανάγκη, μετά από τους κοσμικούς λόγους και νόμους, να διδαχτείς και τον πνευματικό νόμο και να υπομένεις ως δικά σου τα λυπηρά που σου έρχονται, και εκείνους που σου τα προξενούν να μην τους εκδικείσαι, αλλά να τους αγαπάς και να τηρείς τους νόμους της αγάπης ως προς αυτούς. Γιατί η αγάπη – λέει η Γραφή – δεν λογαριάζει το κακό που της έκαναν, αλλά όλα τα δέχεται· η ελπίδα, η πίστη και η υπομονή ποτέ δεν την αφήνουν (Α’ Κορ. 13:5 και 7). Και αφού κάνει αυτά, δεν μπορεί να δικάζει εκείνον που φαίνεται πως την αδικεί. Στην αγάπη διαφέρουμε ο ένας από τον άλλον, όλοι όμως υστερούμε ως προς την πληρότητά της και ελπίζουμε στη χάρη του Χριστού, για να αναπληρώσει τις ελλείψεις μας, αν βέβαια δεν αμελήσουμε από την πλευρά μας να κάνουμε ό,τι μπορούμε.
                      » Γι’ αυτό, όσοι είναι σοφοί στα λόγια νομίζουν ότι αμαρτάνουν μόνο αυτοί που αδικούν· οι πνευματικά σοφοί όμως, και όταν αδικούνται, τον εαυτό τους κατηγορούν, αν δεν υπομένουν με τη θέλησή τους τις αδικίες. Και όχι μόνο γι’ αυτό, αλλά και για το ότι οι θλίψεις παρουσιάζονται εξαιτίας παλιού δικού τους σφάλματος – αν και αμάρτημα από αμάρτημα διαφέρει στη βαρύτητα. Όποιος λοιπόν ζητά το δίκιο του, μοιάζει να αποδίδει έλλειψη δικαιοσύνης στον Θεό, ενώ αυτός που υπομένει σαν δική του τη θλίψη που του ήρθε, ομολογεί προηγούμενο σφάλμα του, για το οποίο και κάνει υπομονή όταν πάσχει τα δεινά».


                      Από το βιβλίο: ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ, τόμος Β’, Υπόθεση ΛΖ’ (37), σελ. 311. Εκδόσεις Το Περιβόλι της Παναγίας, Θεσσαλονίκη 2003.
                      https://www.koinoniaorthodoxias.org/pateriko-anthologio/i-ypomoni-tis-adikias/

                      Πηγή: https://paterikos.blogspot.com/2025/03/blog-post_138.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Όσιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκυ: Τι φοβούνται περισσότερο οι δαίμονες.





                      38. Τι φοβούνται περισσότερο οι δαίμονες.

                      Έξι είν’ εκείνα που φοβούνται περισσότερο οι δαίμονες:



                      1) την αποχή από τροφή,

                      2) την αποχή από νερό,

                      3) την ευχή του Ιησού,

                      4) το σημείο του Σταυρού (εφόσον γίνεται σωστά),

                      5) τη συχνή μετάληψη των αχράντων Μυστηρίων του Χριστού (εφόσον κοινωνεί κανείς άξια), και

                      6) την ακλόνητη ελπίδα στον Θεό.

                      Δεν υπάρχουν άλλα φοβερότερα όπλα εναντίον των δαιμόνων.

                      Όσιος Παΐσιος Βελιτσκόφκυ. Κρίνα του αγρού.

                      εκδ. Ιεράς Μονής Παρακλήτου, Ωρωπός 2012, 7η έκδοση





                      Πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2025/03/blog-post_17.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!

                      Δεν υπάρχει δυνατότητα να διαβάσετε παλαιότερες αναρτήσεις - Αλλά δείτε ένα "τυχαίο" άρθρο ΕΔΩ!