Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Εγκύκλιος επί τη Αγία και Μεγάλη Παρασκευή 2024 Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ελευθερουπόλεως κ. Χρυσοστόμου
«ἀνασταυροῦντας ἑαυτοῖς τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ…» (Ἑβραίους 6,6)
Τήν Ἁγία καί Μεγάλη Παρασκευή, μᾶς ἐπιφύλαξε πάλι, ἀγαπητοί ἀδελφοί καί πατέρες, ὁ Πανάγαθος Θεός νά ζήσουμε ὡς Ὀρθόδοξοι χριστιανοί. Νά ἀκούσουμε τούς πένθιμους ἤχους τῆς καμπάνας νά διασχίζουν τούς ἀνοιξιάτικους αἰθέρες. Προπάντων νά ἀκούσουμε στούς ναούς μας τούς συγκινητικώτερους ὕμνους τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι μαζί μέ τά λιτά ἀλλά ἐκφραστικότατα ἀναγνώσματα τῶν Εὐαγγελίων μας ζωντανεύουν μπροστά στά μάτια τῆς ψυχῆς μας τά φρικτά καί σωτήρια συνάμα Πάθη τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἀλλά ἐκείνη τήν ἁγία ὥρα πού ἐρχόμενοι στό ναό μας μέ σφιγμένη τήν καρδιά καί δάκρυα στά μάτια γιά νά προσπέσουμε στόν τίμιο Σταυρό καί ἀσπασθοῦμε τά ἄχραντα καί αἱματοβαμμένα πόδια τοῦ Θεανθρώπου, μέσα στή συνείδησή μας κάτι θά ταράξει τή γαλήνη τῆς ψυχῆς μας. Κάτι, ἰδίως στό ἄκουσμα τοῦ ὕμνου ἐκείνου, πού ἔχει τή δύναμη καί πέτρες ἀκόμη νά ραγίζει. «Σήμερον κρεμᾶται ἐπί ξύλου ὁ ἐν ὕδασι τήν γῆν κρεμάσας…».
Σήμερον… καί ἄς ἔχουν κυλίσει ἀπό τότε καί πέσει στήν ἄβυσσο τοῦ χρόνου δύο χιλιάδες χρόνια. Σήμερον, διότι γιά τόν πιστό Ὀρθόδοξο χριστιανό ὁ χρόνος σέ παρόμοιες περιπτώσεις, ὅσο μεγάλη διάρκεια καί ἄν ἔχει, συστέλλεται παραδόξως σέ λίγα λεπτά καί ἀπό κοσμικός χρόνος γίνεται χρόνος λειτουργικός. Δηλαδή συμβαίνει ὅποιο σχετίζεται μέ τόν Χριστό μας γεγονός στό ἀπώτατο παρελθόν νά γίνεται ξαφνικά παρόν. Ἔτσι ἡ Σταύρωση τοῦ Κυρίου μας γίνεται σημερινό γεγονός καί μποροῦμε καί τό ζοῦμε μέ ὅλο μας τό εἶναι σάν νά ἔγινε σήμερα, τώρα. Ὅμως, ὅπως εἴπαμε, κάτι μέσα μας κεντᾶ τή ψυχή μας. Τό ὑπενθύμισε κάποτε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἐκεῖνος πού ἀγάπησε τό Σταυρό τοῦ Κυρίου, ὅσο κανείς ἄλλος ἐπάνω στή γῆ. Τί εἶχε γράψει μέ πόνο ψυχῆς στούς συμπατριῶτες του, πού ἄρχισαν νά ψυχραίνονται μέ τήν πίστη τους καί νά σκέπτονται νοσταλγικά τήν παλιά τους θρησκεία; Τούς ἔγραψε ὅτι μέ τήν συμπεριφορά τους αὐτή, τή ψυχρή καί ἀχάριστη, κάνουν κάτι τό φοβερό καί ἀνήκουστο: ξανασταυρώνουν τό Χριστό… ἀνασταυροῦντες ἑαυτοῖς τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ.
Τί φοβερός λόγος! Μέ τό βέβηλο χέρι σου νά καρφώνεις στό ξύλο τό πανάχραντο Σῶμα! Φρίττουμε, ἀδελφοί, στήν ἰδέα αὐτή! Νά συναριθμούμαστε μέ τά ἀνθρωπόμορφα ἐκεῖνα κτήνη, τούς βάρβαρους ρωμαίους στρατιῶτες, πού ἐκτελοῦσαν, αὐτόματα ὄργανα τοῦ διαβόλου, τήν ἐσχάτη τῶν ποινῶν σταυρώνοντας τό Θεάνθρωπο Κύριο. Καί ὅμως ὁ ἰδιότροπος ἐκεῖνος καί μᾶλλον ἀσεβής ὁμοεθνής μας λογοτέχνης μέ τήν παγκόσμια φήμη φαίνεται ὅτι συμφωνεῖ μέ τόν ἅγιο Ἀπόστολο, ὅταν ἔγραφε, ὁ Χριστός ξανασταυρώνεται!
Δυστυχῶς θά συμφωνήσουμε μέ τόν ἄγιο καί τόν άσεβῆ, τόν Παῦλο καί τόν λογοτέχνη, ὅτι καί στίς ἡμέρες μας ὁ Χριστός ξανασταυρώνεται! Πῶς; Ὅταν περιφρονεῖται στόν ἔσχατο βαθμό ὁ πανάγιος Νόμος Του χάριν ἀνθρώπινων, ὕποπτων καί κακόβουλων στόχων καί σκοπῶν, καί κοινωνικῶν, τάχα σύγχρονων προοδευτικῶν, ἀντιλήψεων. Οἱ Ἑβραῖοι, λαός δυσσεβής καί παράνομος, προτίμησαν κάποτε τόν βάρβαρο καί αἱμοσταγῆ Βαρραβᾶ ἀπό τόν φιλάνθρωπο καί γλυκύτατο Ἰησοῦ, προτίμησαν τόν αἱμοδιψῆ λύκο ἀπό τόν Ἀμνόν τοῦ Θεοῦ, τόν αἴροντα τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου. Τό ἴδιο -φεῦ!- καί ἐμεῖς! Προτιμήσαμε τούς καινοφανεῖς, ὑποκριτικούς νόμους δῆθεν μεγάλης ἀνοχῆς καί ἀγάπης τῆς ἀθέου Εὐρώπης, ἀπό τόν αἰώνιο καί πράγματι ἀνθρωπιστικό νόμο τῆς ἁγίας Ὀρθοδοξίας μας. Ἐπαναλήφθηκε ἐκκωφαντικά στίς ἡμέρες μας ἡ μισητή καί ἀσεβέστατη «ὕβρις» τῶν προγόνων μας καί ἡ φανερή καί προκλητική ἀναίδεια πρός τόν Ἐσταυρωμένο.
Ἀλλά προσέξετε τί ακόμη, ἔγραψε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στούς συμπατριῶτες του Ἑβραίους, πού εἶχαν πιστέψει στό Χριστό, ἀλλά ἦσαν ἕτοιμοι νά ἐπιστρέψουν στήν παλιά τους θρησκεία, πού κατήργησε μέ τό Εὐαγγέλιό Του. Θἐλετε, τούς εἶπε, νά μιμηθεῖτε τούς κακούς προγόνους σας καί μέ τήν ἀσέβειά σας καί τήν ἀπιστία σας νά ξανασταυρώσετε τό Χριστό; νά μή ξεχάσετε τότε, ὅτι εἶστε τελειωμένοι, φορτωμένοι μέ τήν κατάρα τοῦ Θεοῦ «κατάρας ἐγγύς», καί «εἰς καῦσιν» (Ἑβραίους 6,7). Τουτέστιν καλό μήν περιμένετε νά δεῖτε. Πᾶτε γιά κάψιμο, γιά κάκιστο τέλος. Δυστυχῶς αὐτό δέν ἐπιβεβαιώνει ἡ Ἱστορία;
Σήμερα, ἀγαπητοί ἀδελφοί, καθώς γονατίζουμε μέ κατάνυξη καί προσκυνοῦμε τόν Ἐσταυρωμένο, ἄς ἀναλογισθοῦμε μέ συντριβή καί συναίσθηση τά καρφιά, φοβερόν εἰπεῖν, πού ἐμπήξαμε καί ἐμεῖς μέ τίς ἁμαρτίες μας στό πανάχραντο Σῶμα. Καί ταπεινά ἄς παρακαλέσουμε: Συγχώρησε, Κύριε, ἄρχοντες καί λαό γιά τήν ἔσχατη περιφρόνηση πού δείξαμε ἀπέναντι στόν ὠκεανό τῆς Ἀγάπης καί Εὐσπλαγχνίας Σου. Ἀμήν
Διάπυρος εὐχέτης πάντων ὑμῶν
ὁ Ἐπίσκοπός σας
† Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
Πηγή: imelef.gr
