Η
Αγία Ιουλίτα, έζησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού.
Καταγόταν από το Ικόνιο της Μικράς Ασίας. Επειδή όμως τότε κυριαρχούσε ο
διωγμός κατά των χριστιανών, πήρε το γιο της τον Κήρυκο και πήγε στην
Σελεύκεια και στην συνέχεια στην Ταρσό.
Στην
Ταρσό συνελήφθη από τον ηγεμόνα ,τον Αλέξανδρο, ο οποίος την υπέβαλε σε
φρικτά βασανιστήρια μπροστά στο παιδί της. Στην συνέχεια προσπάθησε να
φέρει με το μέρος του τον μικρό. το παιδάκι όμως δεν δεχόταν και μάλιστα
αφού επικαλέστηκε το όνομα του Χριστού, έδωσε μία δυνατή κλωτσιά στην
κοιλιά του ηγεμόνα. Αυτός εξοργίστηκε τόσο πού το πέταξε από τα σκαλιά
σπάζοντας το κρανίο του μικρού Κηρύκου. Μ' αυτόν τον τρόπο έλαβε το
στεφάνι του μαρτυρίου ο μικρός Κήρυκος. Η δε μητέρα του μετά από λίγο,
αφού υπεβλήθη σε πολλά και φρικτά βασανιστήρια, παρέδωσε το πνεύμα της
στον Χριστό.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ
Ἡ
καλλιμάρτυς τοῦ Χρίστου Ἰουλίττα, σὺν τριετεῖ ἀμνῶ αὐτῆς τῷ Κηρύκῳ,
δικαστοὺ πρὸ βήματος παρέστησαν φαιδρῶς, εὔτολμοι κηρύττοντες. τὴν
χριστώνυμον κλῆσιν, ἄμφω μὴ πτοούμενοι, ἀπειλᾶς τῶν τυρράνων καὶ
στεφηφόροι νῦν ἐν οὐρανοίς, ἀγαλλιώνται. Χριστῷ παριστάμενοι.
