Χριστόδουλος: Κάποιοι ετοιμάζουν γενική έφοδο κατά της χώρας!
Ανάγνωση σε 0 λεπτά
Αναγνώσεις: |
Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
( Αναγνώσεις: )
Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!
Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Όσο μπορείς συχνότερα...
Άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης
«…Σε συμβουλεύω λοιπόν να προσεύχεσαι, συχνά. Να λέγεις την ευχή: “Κύριε
Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Όσο μπορείς συχνότερα. Να βάλεις μίαν καλήν αρχήν
και με τον καιρόν θα αισθανθείς τον γλυκό καρπό, χαρά, γλυκύτητα και
ευφροσύνη.
Όσο μπορείς, να φυλάττεις καθαρότητα σώματος και ψυχής. Συστολή των αισθήσεων
και σμικρολογία. Ιδίως να φυλάσσεσαι από τις κακές συναναστροφές.
Καμιά άλλη αρετή δεν ενώνει τον άνθρωπο με τον Θεόν, όσον η προσευχή! Όσο
για τα σκιρτήματα του πνεύματος, δεν είναι καιρός ακόμη· είναι νωρίς. Εσύ
βάδιζε τον δρόμον που σου υποδεικνύω, λέγοντας αυτήν την μικρούλα ευχούλα, το:
“Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με” ή “Ιησού γλυκύτατε, ελέησόν με”, και θα το
εύρεις μόνος σου.
Και όταν ο Πανάγαθος Θεός ευδοκήσει να σε χαριτώσει, να γνωρίσεις την γλυκύτητά
Του, τότε θα γίνεις έξαλλος από χαράν. Τότε θα γνωρίσεις, τι θα πει σκίρτημα,
ή μάλλον, πως η ψυχή σου θα φεύγει από το σώμα· θα διαπερνά τους ουρανούς· θα
διασχίζει τα τάγματα των Αγγέλων και Αρχαγγέλων, για να συναντήσει τον
γλυκύτατόν της Νυμφίον… και άλλα πολλά, τα οποία εγώ δεν πρέπει να σου τα
προλέγω…
Όπου κι αν ευρίσκεσαι, να προσεύχεσαι· όχι μόνον μέσα στην Εκκλησία, αλλά και
οπουδήποτε αλλού να λέγεις αυτήν την χαριτόβρυτον ευχούλα.
Και Εκκλησία και
θρόνος Θεού και παράδεισος είναι αυτή η καρδιά του ανθρώπου. Καθώς και το
αντίθετον και κόλασις και θρόνος του διαβόλου πάλιν είναι η καρδιά του
ανθρώπου. Στην θέλησιν λοιπόν του ανθρώπου είναι να κάνει την καρδιά του
παράδεισον και θρόνον Θεού, προσευχόμενος και κάνοντας έργα καλά και όχι του
διαβόλου.
Ο Γέροντάς μου ο μακαρίτης ο πατήρ Ιωσήφ [ο Ησυχαστής] είχε γράψει ολόκληρο
βιβλίον περί ησυχίας και προσευχής. Στο κεφάλαιον περί θείου έρωτος έγραφε:
Στους ουρανούς σ’ αναζητώ,
ψάχνω για να σε εύρω,
κι όταν σκιρτάς κατανοώ,
ότι μέσα μου σε έχω.
Δηλαδή τον Ιησούν Χριστόν. Ο Χριστός διαρκώς διδάσκει στο Ευαγγέλιο του· “Η
βασιλεία του Θεού εντός υμών έστιν” (Λουκ. 17, 21)».
(Από το βιβλίο του Γεωργίου Κρουσταλάκη, ομοτ. καθηγητή της Παιδαγωγικής της
Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, «Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης, Ο
Θεολόγος και Παιδαγωγός της ερήμου», των εκδόσεων Εν πλω, σσ. 489-491).
Όπως οι καιροί της φύσεως, δηλαδή ο Χειμώνας, η Άνοιξη, το Καλοκαίρι, το Φθινόπωρο, ο ένας διαδέχεται τον άλλον, κατά τον ίδιο τρόπο και οι καιροί οι πνευματικοί, φεύγει ο ένας, έρχεται ο άλλος και έτσι συνηθίζει η ψυχή σε όλες τις πνευματικές αλλοιώσεις και γίνεται σοφή και έμπειρη.
Και αυτή η πείρα είναι χάρις, η οποία βαστάζει την ψυχή εν καιρώ των φοβερών αλλοιώσεων. Μόνον η υπομονή και η μακροθυμία παρέχουν κατάσταση ειρηνική και σκέψεις ωφέλιμες, οπότε βγαίνουμε ωφελημένοι από τους πειρασμούς.
Όσιος Πορφύριος: Όταν μια μητέρα προσεύχεται για τα παιδιά της, ο Θεός τα αγκαλιάζει κρυφά..
Όταν μιά μητέρα προσεύχεται για τα παιδιά της, ο Θεός τα αγκαλιάζει κρυφά..
Τα παιδιά με τους συνεχείς επαίνους δεν οικοδομούνται
σωστά. Γίνονται εγωιστές και κενόδοξοι. Θα θέλουν στη
συνέχεια, σ’ όλη τους τη ζωή, να τους επαινούν συνεχώς, έστω και αν
τους λένε ψέματα..
Όταν τα παιδιά είναι τραυματισμένα και πληγωμένα από
κάποιο σοβαρό ζήτημα, να μην επηρεάζεστε που αντιδρούν και
μιλούν άσχημα. Στην πραγματικότητα δεν το θέλουν, αλλά δεν
μπορούν να κάνουν αλλιώς στις δύσκολες στιγμές. Μετά
μετανιώνουν. Αν όμως, εσείς εκνευριστείτε και θυμώσετε,
γίνεστε ένα με τον πονηρό και σας παίζει όλους..
Για την κακή συμπεριφορά των παιδιών φταίνε γενικά οι
γονείς. Δεν τα σώζουν ούτε οι συμβουλές, ούτε η πειθαρχία, ούτε η
αυστηρότητα. Αν δεν αγιάζονται οι γονείς, αν δεν αγωνίζονται,
κάνουν μεγάλα λάθη και μεταδίδουν το κακό που έχουν μέσα τους.
Πρέπει οι γονείς να γίνουν Άγιοι και μετά τα παιδιά θα αγιαστούν
και αυτά. Μετά δεν θα υπάρχουν προβλήματα..
Ένας μόνο τρόπος υπάρχει, για να μην έχουμε προβλήματα με
τα παιδιά μας: η αγιότητα. Γίνετε Άγιοι και δεν θα έχετε κανένα
πρόβλημα με τα παιδιά σας.
Αρχή κάθε αγαθού είναι η φυσική γνώση που
δίνεται από το Θεό, είτε από τις Γραφές μέσω
κάποιου ανθρώπου, είτε μέσω αγγέλου, είτε ως δωρεά που δίνεται κατά το άγιο
βάπτισμα, η οποία λέγεται και συνείδηση, για
φύλαξη της ψυχής κάθε πιστού και για υπενθύμιση των αγίων εντολών του Χριστού.
Μ’ αυτές, αν θελήσει να τις τηρήσει, φυλάγεται η χάρη του Αγίου Πνεύματος στον
βαπτιζόμενο.
Ύστερα από τη γνώση είναι η προαίρεση του ανθρώπου. Αυτή είναι η αρχή της
σωτηρίας. Αυτό θα πει, να εγκαταλείψει ο άνθρωπος τα δικά του θελήματα και
νοήματα και να κάνει τα θελήματα και τα νοήματα του Θεού.
Και αν μπορέσει να τα κάνει αυτά, δεν βρίσκεται
σε όλη την κτίση πράγμα ή προσπάθεια ή τόπος που να μπορεί να τον εμποδίσει να
γίνει όπως ο Θεός εξαρχής θέλησε να είναι, «κατ’ εικόνα και ομοίωσιν Αυτού»
(Γεν. 1:26) και κατά χάρη θέσει θεός, απαθής, δίκαιος, αγαθός και σοφός,
είτε πλούσιος είναι, είτε φτωχός, είτε ζει την παρθενική ζωή, είτε τη συζυγική,
είτε είναι άρχοντας και ελεύθερος, είτε υποτακτικός και δούλος, γενικά σε κάθε
περίσταση και τόπο και πράγμα.
Γι’ αυτό και υπάρχουν πολλοί δίκαιοι και στην
περίοδο πριν δοθεί ο Νόμος, και κατά το Νόμο, και στην εποχή της χάρης, γιατί
προτίμησαν τη γνώση του Θεού και το θέλημά Του, από τα δικά τους νοήματα και
θελήματα. Και αντίθετα, πολλούς βρίσκουμε στους ίδιους καιρούς και στα ίδια πράγματα να έχουν απωλεσθεί, γιατί προτίμησαν τα δικά
τους νοήματα και θελήματα από αυτά του Θεού.
Αυτά λοιπόν έτσι έχουν.
Έχουν όμως διαφορά οι τόποι και τα έργα, και
καθένας οφείλει να έχει διάκριση, είτε αυτή
που δίνει ο Θεός σ’ όσους έχουν ταπεινοφροσύνη, είτε με ερώτηση εκείνων που
έχουν τα χαρίσματα της διακρίσεως. Γιατί χωρίς τη διάκριση δεν είναι καλά τα
έργα μας, και αν ακόμη από άγνοιά μας νομίζουμε ότι είναι καλά.
Κι αφού κανείς μάθει με τη διάκριση για τη
δύναμή του σχετικά με αυτό που θέλει να κάνει, τότε κάνει αρχή να ευαρεστεί το
Θεό. Αλλά όπως είπαμε, πρέπει σε όλα να αρνηθεί τα
δικά του θελήματα για να επιτύχει το θεϊκό σκοπό και να εκτελέσει το
έργο του όπως θέλει ο Θεός.
Αν δεν κάνει έτσι, δεν μπορεί με τίποτε να
σωθεί. Τούτο γιατί από την παράβαση του Αδάμ,
συνηθίσαμε όλοι στα πάθη και κυριευτήκαμε από αυτά, και δεν αποδεχόμαστε το
αγαθό με χαρά, ούτε επιθυμούμε τη γνώση του Θεού, ούτε εργαζόμαστε το αγαθό από
αγάπη, όπως οι απαθείς, αλλά μάλλον αγαπούμε τα πάθη και τις πονηρίες, ενώ δεν
επιθυμούμε καθόλου τα αγαθά, παρά από ανάγκη, για το φόβο των κολάσεων.
Και αυτά όσοι με σταθερή πίστη και πρόθεση
δέχονται τον λόγο. Οι λοιποί, ούτε αυτή τη θέληση έχουμε, αλλά, μη
λογαριάζοντας διόλου τις θλίψεις του βίου και τις μέλλουσες κολάσεις,
δουλεύουμε στα πάθη με όλη μας την ψυχή.
Μερικοί μάλιστα χωρίς να αισθάνονται την
πικρότητά τους, αναλαμβάνουν εξ ανάγκης και όχι θεληματικά τους κόπους των
αρετών. Και έγιναν σ’ εμάς ποθητά τα αξιομίσητα, από άγνοιά μας.
Από το βιβλίο: ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΩΝ
ΙΕΡΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ, Τόμος Γ’. Εκδόσεις “Το περιβόλι της Παναγίας”, Θεσσαλονίκη
1997. Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός, Βιβλίο πρώτο, σελ. 70.
Μόνον ο Θεός δίνει στις θλίψεις την αληθινή παρηγοριά
Ο Θεός βλέπει από κοντά τις ταλαιπωρίες των
παιδιών Του και τα παρηγορεί σαν καλός Πατέρας. Γιατί, τι νομίζεις, θέλει να
βλέπη το παιδάκι Του να ταλαιπωρήται; Όλα τα βάσανά του, τα κλάματά του, τα
λαμβάνει υπ’ όψιν Του και ύστερα πληρώνει.
Μόνον ο Θεός δίνει στις θλίψεις την αληθινή
παρηγοριά. Γι’ αυτό, άνθρωπος που δεν πιστεύει στην αληθινή ζωή, που δεν
πιστεύει στον Θεό, για να Του ζητήση το έλεός Του στις δοκιμασίες που περνάει,
είναι όλο απελπισία και δεν έχει νόημα η ζωή του.
Πάντα μένει αβοήθητος, απαρηγόρητος και
βασανισμένος σ’ αυτήν την ζωή, αλλά καταδικάζει και αιώνια την ψυχή του.
Οι πνευματικοί όμως άνθρωποι, επειδή όλες τις δοκιμασίες
τις αντιμετωπίζουν κοντά στον Χριστό, δεν έχουν δικές τους θλίψεις. Μαζεύουν
τις πολλές πίκρες των άλλων, αλλά παράλληλα μαζεύουν και την πολλή αγάπη του
Θεού.
Όταν ψάλλω το τροπάριο «Μη καταπιστεύσης με
ανθρωπίνη προστασία, Παναγία Δέσποινα», καμμιά φορά σταματώ στο «αλλά δέξαι
δέησιν του ικέτου σου…». Αφού δεν έχω θλίψη, πως να πω «θλίψις γαρ έχει με,
φέρειν ου δύναμαι»; Ψέμματα να πω; Στην πνευματική αντιμετώπιση δεν υπάρχει
θλίψη, γιατί, όταν ο άνθρωπος τοποθετηθή σωστά,
πνευματικά, όλα αλλάζουν. Αν ο άνθρωπος ακουμπήση την πίκρα του πόνου
του στον γλυκύ Ιησού, οι πίκρες και τα φαρμάκια του μεταβάλλονται σε μέλι.
Αν καταλάβη κανείς τα μυστικά της πνευματικής
ζωής και τον μυστικό τρόπο με τον οποίο εργάζεται ο Θεός, παύει να
στεναχωριέται για ό,τι του συμβαίνει, γιατί δέχεται με χαρά τα πικρά φάρμακα
που του δίνει ο Θεός για την υγεία της ψυχής του.
Όλα τα θεωρεί αποτελέσματα της προσευχής του, αφού ζητάει συνέχεια από τον
Θεό να του λευκάνη την ψυχή. Όταν όμως οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τις
δοκιμασίες κοσμικά, βασανίζονται. Αφού ο Θεός όλους μας παρακολουθεί, πρέπει να
παραδίνεται κανείς εν λευκώ σ’ Αυτόν.
Αλλιώς είναι βάσανο· ζητάει να του έρθουν όλα,
όπως εκείνος θέλει, αλλά δεν του έρχονται όλα όπως τα θέλει, και ανάπαυση δε
βρίσκει.
Είτε χορτάτος είναι κανείς είτε νηστικός, είτε
τον επαινούν, είτε τον αδικούν, πρέπει να χαίρεται και να τα αντιμετωπίζη όλα ταπεινά και με υπομονή. Τότε ο Θεός συνέχεια θα
του δίνη ευλογίες, ώσπου να φθάση η ψυχή του σε σημείο να μη χωράη, να μην
αντέχη την καλωσύνη του Θεού.
Και, όσο θα προχωράη πνευματικά, τόσο θα βλέπη
την αγάπη του Θεού σε μεγαλύτερο βαθμό και θα λειώνη από την αγάπη Του.
* Μία πόρτα που δεν ανοίγει ποτέ μην επιχειρήσετε να την σπάσετε... |Γέρων Ιωσήφ Βατοπεδινός
"Αφήνετε την ζωή σας στα χέρια του Θεού. Ποτέ μην πιέζετε τα πράγματα. Μία πόρτα που δεν ανοίγει ποτέ μην επιχειρήσετε να... την σπάσετε. Ακόμα και μέσα από την εμπάθεια των ανθρώπων κρύβεται η πανσωστική πρόνοια του Θεού για όλους μας." Γέρων Ιωσήφ Βατοπεδινόςhttp://amfoterodexios.blogspot.com/
Υπάρχει τρόπος να αντιμετωπίσω την δύσκολη εφηβεία;
Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται. Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Αν η ζωή σου δεν πάει καλά...
Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε. Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!
