Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Ο Άγιος Ιάκωβος του Αλφαίου ήταν ένας από τους δώδεκα μαθητές του Κυρίου, αδελφός του Ματθαίου του ευαγγελιστή και γιος του Αλφαίου. Ο Ιάκωβος, αφού αγωνίστηκε για την αλήθεια του Χριστού στην Ιερουσαλήμ, έπειτα πήγε και σε άλλες χώρες για να κηρύξει το Ευαγγέλιο. Εκεί, κατέστρεφε τους βωμούς των ειδώλων και με τη χάρη του Θεού γιάτρευε αρρώστιες και εξεδίωκε τα ακάθαρτα πνεύματα. Γι' αυτό και οι ειδωλολάτρες τον ονόμαζαν θείο σπέρμα. Ο ιδρώτας, οι μόχθοι και οι κίνδυνοι που υπέστη για τη διάδοση του Ευαγγελίου, ήταν πολλοί. Ο θάνατος πολλές φορές τον πλησίασε, αλλά στη σκέψη του Ιακώβου κυριαρχούσαν ενθαρρυντικά τα λόγια του Κυρίου, «όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι» (Μάρκου, η' 34). Εκείνος που θέλει να με ακολουθεί σαν γνήσιος μαθητής μου, λέει ο Κύριος, ας απαρνηθεί το διεφθαρμένο από την αμαρτία εαυτό του, και ας πάρει την απόφαση να υποστεί για μένα όχι μόνο θλίψη και δοκιμασία, αλλά ακόμα και θάνατο σταυρικό. Και τότε ας με ακολουθεί, μιμούμενος το παράδειγμα μου. Έτσι και ο Ιάκωβος, μιμούμενος το Διδάσκαλο του, υπέστη σταυρικό θάνατο.
Απολυτίκιον (Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε)
Τήν χάριν του Πνεύματος, γλωσσοπυρσεύτω πνοή, ως θείος απόστολος, υποδεχθείς τη ψυχή, Ιάκωβε ένδοξε, έλαμψας εν τώ κόσμω, ως αστήρ εωσφόρος, έλυσας των ειδώλων, την πολύθεον νύκτα. Και νύν απαύστως δυσώπει, υπέρ των ψυχών ημών.
Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Για την αρετή της αγνείας, Γέροντας Ευστράτιος Γκολοβάνσκι
Για την αρετή της αγνείαςΓέροντας Ευστράτιος Γκολοβάνσκι Ποιες είναι οι αμαρτίες με τις οποίες αθετείται η αγνεία; Και τι κακό παθαίνει ο άνθρωπος από την αθέτησή της; Απάντηση: Στην αγνεία εναντιώνεται, γενικά, η λαγνεία ή ακολασία ή ηδυπάθεια, που εκδηλώνεται κυρίως με τις μορφές της πορνείας και της μοιχείας. Η ηδυπάθεια, ως ασθένεια της ψυχής, δεν περιλαμβάνει μόνο την έμπρακτη αμαρτία, αλλά και τους ακάθαρτους λογισμούς και τις επιθυμίες και τα αισθήματα, καθώς και εξωτερικές εκδηλώσεις που προηγούνται της αμαρτίας και την προετοιμάζουν, όπως λάγνες ματιές, αισχρά λόγια, φιλιά και χάδια. Ο Κύριος το είπε ξεκάθαρα: «Όποιος βλέπει μια γυναίκα με πονηρή επιθυμία, έχει κιόλας διαπράξει μέσα του μοιχεία μ’ αυτήν» (Ματθ. 5:28). Στο πάθος αυτό, βέβαια, περιλαμβάνονται και οι παρά φύση επιθυμίες και τάσεις, για τις οποίες γράφει ο απόστολος Παύλος (Ρωμ. 1:26-27). Η ηδυπάθεια σ’ όλες της τις μορφές είναι θανάσιμη αμαρτία, που χωρίζει τον άνθρωπο από τον Θεό. «Μην έχετε αυταπάτες», μας λέει ο απόστολος· «στη βασιλεία του Θεού δεν θα έχουν θέση ούτε πόρνοι ούτε είδωλολάτρες ούτε μοιχοί ούτε θηλυπρεπείς ούτε αρσενοκοίτες» (Α’ Κορ. 6:9). Ο Θεός έπλασε τον άνδρα και τη γυναίκα και τους ένωσε με τη συζυγία, για να γεννούν παιδιά και να αυξάνεται έτσι το ανθρώπινο γένος, όχι για να καλλιεργούν τα πάθη και να τρέφουν τις σαρκικές επιθυμίες. Ο Θεός θέλει να αγιάζουμε όχι μόνο την ψυχή μας αλλά και το σώμα μας. Η πορνεία, όμως, καταργεί τον αγιασμό, γι’ αυτό και ο Κύριος τη συναρίθμησε στις πηγές της ακαθαρσίας: «Μέσ’ από την καρδιά των ανθρώπων πηγάζουν οι κακοί λογισμοί, μοιχείες, πορνείες… ακολασία… Όλα αυτά τα κακά πηγάζουν μέσ’ από τον άνθρωπο και τον κάνουν ακάθαρτο» (Μαρκ. 7:21-23). Και ο απόστολος Παύλος παραγγέλλει: «Μακριά από την πορνεία. Κάθε άλλο αμάρτημα, που μπορεί να διαπράξει κανείς, βρίσκεται έξω από το σώμα του· αυτός, όμως, που πορνεύει, βεβηλώνει το ίδιο του το σώμα» (Α’ Κορ. 6:18) Τα σώματά μας είναι μέλη του σώματος του Χριστού, γι’ αυτό πρέπει να είναι και όργανα ζωής Χριστού. Όποιος, όμως, πορνεύει, δεν ζει σαν τον Χριστό, αφού παραδίνει το σώμα του στην αμαρτία, και το μέλος του σώματος του Χριστού το κάνει μέλος του σώματος μιας πόρνης (βλ. Α’ Κορ. 6:15). Το έχουμε πει πολλές φορές: Το σώμα μας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος, που μας Το χάρισε ο Θεός και βρίσκεται μέσα μας. Δεν ανήκουμε στον εαυτό μας. Ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, μας εξαγόρασε με το πάντιμο Αίμα Του. Και με το σώμα μας, λοιπόν, και με το πνεύμα μας, που ανήκουν στον Θεό, Αυτόν πρέπει να δοξάζουμε. Η αιχμαλωσία της ψυχής από την ηδυπάθεια προξενεί μεγάλο κακό στον άνθρωπο, καθώς του στερεί και τα υλικά και τα πνευματικά του αγαθά. «Όποιος κάνει συντροφιά με πόρνες, εξανεμίζει τον πλούτο του», λέει ο σοφός Παροιμιαστής (29:3). Και δεν εξανεμίζεται μόνο ο πλούτος του φιλήδονου, αλλά και το σώμα του εξασθενεί και η μνήμη του αδυνατίζει και ο νους του σκοτίζεται και η θέλησή του χάνει την ελευθερία της, καθώς υποδουλώνεται στο αισχρό του πάθος. Μα το χειρότερο είναι, όπως είπαμε, ότι ο δούλος της φιληδονίας στερείται τη χάρη του Θεού και τη βασιλεία των ουρανών· «γιατί ο Θεός θα καταδικάσει τους πόρνους και τους μοιχούς» (Εβρ, 13:4).
Άν λοιπόν θέλεις, παιδί μου, να αποκτήσεις δικό
σου λύχνο φωτός νοητού και πνευματικής γνώσεως μέσα σου, για να μπορέσεις ανεμπόδιστα
νά περπατήσεις μέσα στο βαθύτατο σκοτάδι αυτού τού
αιώνα και αν θέλεις να καθοδηγούνται τα βήματά σου από τον Κύριο, μέ
σκοπό να θελήσεις σφόδρα το δρόμο του Ευαγγελίου κατά τον προφήτη(Ψαλμ. 36:23),
δηλαδή να θελήσεις να ζείς μέσα στη φλογερή πίστη πρός τις τελειότερες ευαγγελικές
εντολές και να συμμετέχεις στα πάθη του Κυρίου με ιερή επιθυμία και προσευχή, εγώ
σού υποδεικνύω μιά θαυμαστή μέθοδο και πνευματική επινόηση. Η μέθοδος αυτή δεν χρειάζεται σωματικό κόπο ή αγώνα,
αλλά χρειάζεται πόνο ψυχικό και γνώση του νού και διάνοια προσεκτική που βοηθείται
από το φόβο και την αγάπη του Θεού. Με τον τρόπο αυτό θα μπορέσεις εύκολα να τρέψεις σε φυγή το στρατόπεδο των εχθρών, κατά
τό μακάριο Δαβίδ, ο οποίος σκότωσε ένα γίγαντα αλλόφυλο με την πίστη και την εμπιστοσύνη
του στο Θεό (Α΄ Βασ.17:45) και έτσι τις μυριάδες των εχθρών έτρεψε σε φυγή εύκολα
μαζί με το λαό.
«ότι οι ευλογούντες αυτόν
κληρονομήσουσι γήν,
οι δε καταρώμενοι αυτόν εξολοθρευθήσονται
παρά Κυρίου τα διαβήματα ανθρώπου
κατευθύνεται,
καί την οδόν αυτού θελήσει
σφόδρα·»
(Ψαλμ. 36:22-23)
Στή δική μας περίπτωση υπάρχουν
τρείς δυνατοί και ισχυροί γίγαντες, πάνω στους οποίους στηρίζεται όλη η εχθρική
δύναμη του νοητού Ολοφέρνη (τού διαβόλου) (Ιουδίθ 2:4)· αυτοί όταν πέσουν κάτω
καί νεκρωθούν, εύκολα θα εξασθενήσει όλη η δύναμη των πονηρών πνευμάτων. Αυτοί
οι τρείς γίγαντες είναι η άγνοια, μητέρα όλων
τών κακών, η λησμοσύνη, αδελφή, βοηθός καί
συνεργάτης της άγνοιας, και η ραθυμία, η οποία
υφαίνει το σκοτεινό και μαύρο σύννεφο για ένδυμα και σκέπασμα της ψυχής και η οποία
στηρίζει και δυναμώνει τις άλλες δύο και τους δίνει ύπαρξη και φυτεύει στην αμελέστατη ψυχή την κακία και τή
στερεώνει. Από την ραθυμία, τη λησμοσύνη και την άγνοια δυναμώνουν τα υποστυλώματα
τών λοιπών παθών και μεγαλώνουν.
Γιατί με το να είναι οι τρείς κακίες βοηθοί η
μία στην άλλη, αποδεικνύονται ισχυρές δυνάμεις και δυνατοί άρχοντες του πονηρού
διαβόλου, μέσω των οποίων ο στρατός των πονηρών πνευμάτων επιστρέφει και υποστηρίζεται
καί μπορεί να εκτελεί τις πονηρές βουλές του, και χωρίς αυτές όσα είπαμε πρίν
δέν μπορούν να υπάρξουν.
«μηδέν μεριμνάτε, αλλ᾿ εν
παντί τη προσευχή
καί τη δεήσει μετά ευχαριστίας
τά αιτήματα
υμών γνωριζέσθω προς τον Θεόν»
(Φιλπ. 4:6)
Άν λοιπόν θέλεις να νικήσεις τα πάθη που αναφέραμε
πρίν και να κατατροπώσεις με ευκολία το στρατό των νοητών αλλοφύλων, αφού
συμμαζευτείς στον εαυτό σου με την προσευχή και τή
βοήθεια του Θεού και αφού βυθιστείς στα βάθη της καρδιάς σου, ξετρύπωσε
τούς τρείς αυτούς δυνατούς γίγαντες του διαβόλου, τή λησμοσύνη, τη ραθυμία καί
τήν άγνοια, που είναι υποστυλώματα των δαιμόνων, μέσω των οποίων επιστρέφουν
καί τα λοιπά πάθη της κακίας και ενεργούν και ζούν και δυναμώνουν μέσα στίς
ψυχές των αμαθών και φιλήδονων. Και με πολλή προσοχή και επιμέλεια του νού καί
μέ τη θεία βοήθεια, και αφού βρείς αυτές τις μεγάλες κακίες που οι άλλοι τις αγνοούν
καί ούτε φαντάζονται ότι υπάρχουν, αυτές που είναι πιό καταστρεπτικές από όλα
τά άλλα κακά, πολέμησέ τις με τα όπλα της δικαιοσύνης που είναι αντίθετα σ᾿ αυτές.
Τή λησμοσύνη πολέμησέ την με την αγαθή μνήμη που είναι αιτία όλων των καλών·
τήν άγνοια πολέμησέ την με τη φωτισμένη γνώση, με την οποία η ψυχή ξαναξυπνάει καί
διώχνει από πάνω της το σκοτάδι της άγνοιας·
τήν ραθυμία πολέμησέ την με την προθυμία που είναι όπλο άριστο να βάλει σέ
τάξη και να σπρώξει την ψυχή πρός τη σωτηρία.
«Τό λοιπόν, αδελφοί, όσα εστίν
αληθή, όσα σεμνά,
όσα δίκαια, όσα αγνά, όσα
προσφιλή, όσα εύφημα,
εί τις αρετή και εί τις έπαινος,
ταύτα λογίζεσθε·
ά και εμάθατε και παρελάβατε
καί ηκούσατε
καί είδετε εν εμοί,ταύτα
πράσσετε·
καί ο Θεός της ειρήνης έσται
μεθ᾿ υμών»
( Φιλπ. 4:8-9)
Αφού ντυθείς αυτά τα όπλα της αρετής, με τη δύναμη του Αγίου
Πνεύματος, με κάθε είδους προσευχή και δέηση, με γενναιότητα και ανδρεία, θά
κατανικήσεις τους τρείς γίγαντες που αναφέραμε των εχθρών δαιμόνων.
Μέ την άριστη μνήμη
τού Θεού σκεπτόμενος πάντοτε όσα είναι αληθινά, όσα είναι σεμνά καί
σεβαστά, όσα είναι σύμφωνα με το δίκαιο, όσα είναι αγνά, όσα έχουν καλή φήμη,
καί οποιαδήποτε άλλη αρετή και οποιοδήποτε έργο που είναι άξιο επαίνου ( Φιλπ.
4:8) θα νικήσεις την παγκάκιστη λησμοσύνη και θα τη διώξεις μακριά σου.
Μέ τη φωτισμένη και ουράνια γνώση
θά εξαφανίσεις
τήν καταστρεπτική και σκοτεινή άγνοια·
μέ την κάλλιστη και γεμάτη από αρετή προθυμία θα διώξεις μακριά την άθεη ραθυμία, η οποία
φυτεύει μέσα στην ψυχή το κακό.
Αυτές τις αρετές αφού τις αποκτήσεις όχι μέ
ψιλή προαίρεση μόνο, αλλά πραγματικά - με τή
βοήθεια του Θεού και τη συνεργασία του Αγίου Πνεύματος - , με πολλή
προσοχή και προσευχή, θα μπορέσεις να γλυτώσεις από τους τρείς δυνατούς
γίγαντες του πονηρού που αναφέραμε.
Γιατί η συνύπαρξη γνώσεως αληθινής και μνήμης
λόγων Θεού και αγαθής προθυμίας, που με τη βοήθεια της ζωντανής χάρης θα εγκατασταθεί
μέ αγώνα στην ψυχή και θα διατηρηθεί με επιμέλεια, εξαφανίζει από αυτή (τήν
ψυχή) και καθιστά ανύπαρκτο κάθε ίχνος λησμοσύνης
καί άγνοιας και ραθυμίας.
Καί λοιπόν, τότε βασιλεύει η θεία χάρη μέσα
στήν ψυχή, στο όνομα του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας·
Σ᾿ Αυτόν η δόξα και η εξουσία σε όλους τους αιώνες.
Αμήν.
Από
τις προσευχές που μας παρέδωσαν οι άγιοι, η ευχή του Ιησού, το «Κύριε
Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με», είναι η πιο εύχρηστη, λόγω της
συντομίας της, και η πιό καρποφόρα, όταν επιτελείται αδιάλειπτα μέσα
στην καρδιά. Αλλά για να κατορθωθεί και να καρποφορήσει η ευχή του Ιησού
-και να καρποφορήσει σημαίνει να εξορίσει από την καρδιά τα πάθη και
τους δαίμονες και να εγκαταστήσει σ’ αυτήν το Χριστό- χρειάζεται πολύς
καιρός και πολλή βία, δηλαδή, εντατικός ψυχοσωματικός αγώνας. Με τη βία
φτάνει ο άνθρωπος από τη μη καθαρή προσευχή -εκείνη που συμπλέκεται με
τις εμπαθείς μνήμες και τους λογισμούς- στην καθαρή και αρρέμβαστη
προσευχή. Σ’ αυτή την προσευχή, τη μόνη αληθινή, ο νους, παραμένοντας
μέσα στην καρδιά, είναι προσκολλημένος αποκλειστικά στο Θεό, αφού
κατόρθωσε ν’ απαλλαγεί από κάθε περισπασμό.
Οι
μικρές προσευχές, οι λιγόλογες και περιεκτικές, βοηθούν πολύ το νου να
συγκεντρωθεί, γι’ αυτό οι άγιοι πατέρες συνήθιζαν να τις επαναλαμβάνουν
αδιάλειπτα. Με τη συνεχή επανάληψη ανάγκαζαν το νου τους να παραμένει
δεμένος με το όνομα του Κυρίου και σκόρπιζαν όλους τους λογισμούς. Οι
μικρές αυτές προσευχές ήταν διάφορες. Ο αββάς Κασσιανός μας πληροφορεί,
ότι στην Αίγυπτο χρησιμοποιούσαν τον ψαλμικό στίχο: «Ο Θεός, εις την
βοήθειάν μου πρόσχες- Κύριε, εις το βοηθήσαί μοι σπεύσον» (Ψαλμ. 69:2). Ο
άγιος Ιωαννίκιος δοξολογούσε συνέχεια την Αγία Τριάδα: «Η ελπίς μου ο
Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, σκέπη μου το Πνεύμα το Άγιον. Τριάς Αγία,
δόξα σοι». Και ο αββάς Ισαάκ ο Σύρος γράφει για έναν ασκητή, που
νύχτα-μέρα προσευχόταν με τούτα μόνο τα λόγια: «Εγώ ως άνθρωπος ήμαρτον,
συ δε ως Θεός συγχώρησον». Αναμφίβολα θα υπήρχαν και πολλές άλλες
σύντομες προσευχές. Τελικά, όμως, επικράτησε η ευχή του Ιησού, που
χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα από μοναχούς και λαϊκούς.
Μεγάλη
είναι η σπουδαιότητα της ευχής, γιατί, με τη σωστή άσκησή της,
επιτυγχάνεται η επιστροφή του νου στην καρδιά -ή, μ’ άλλα λόγια, η
ενοποίηση της ουσίας του νου με την ενέργειά του, που διασκορπίζεται
προς τα έξω μέσω των αισθητηρίων- και στη συνέχεια η ανάβασή του ως το
Θεό. Αν ο νους, μετά την ανάβασή του στο Θεό, παραμένει σταθερά σ’
Αυτόν, αποκτά την αδιάλειπτη μνήμη Του.
Στην
πιστή καρδιά η μνήμη του Θεού συνοδεύεται φυσιολογικά από τα αισθήματα
της ευσέβειας, της ευγνωμοσύνης, της ελπίδας, της απόλυτης εμπιστοσύνης
στο θείο θέλημα και άλλα παρόμοια. Επειδή τα αισθήματα αυτά είναι
πνευματικά, η ευχή του Ιησού, που γεννά και συγκρατεί τη μνήμη του Θεού,
ονομάζεται πνευματική προσευχή. Όταν, όμως, δεν συνοδεύεται από
πνευματικά αισθήματα, είναι απλά μια λογική προσευχή. Η προσεκτική,
καθαρή και αρρέμβαστη ευχή γεννάει κάποια θερμότητα μέσα μας. Είναι η
φωτιά που ανάβει ο Θεός στα χωράφια των καρδιών μας, κατακαίγοντας τα
αγκάθια των παθών και των δαιμόνων και γεμίζοντάς τα με το πνεύμα και τη
χάρη Του. Μέσα σ’ αυτή τη θερμότητα και την καθαρή προσευχή γεννιέται
στην καρδιά ο θείος έρωτας για τον Ιησού. Βλέπετε, από όλες τις αρετές
πιο πολύ η προσευχή εμπνέει στον άνθρωπο τον θειο έρωτα, επειδή φτερώνει
το νου και τον ανεβάζει ως το Θεό.
Πηγή: Αγ. Θεοφάνους του Εγκλείστου, «Ο δρόμος της ζωής». Εκδ.: Ι.Μ.Παρακλήτου. Ωρωπός Αττικής
Προτεινόμενη περαιτέρω μελέτη:Διδαχές Αγ. Θεοφάνη του Έγκλειστου
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Πώς να πείσω το παιδί να έρθει στην εκκλησία;
Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται. Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Αν νιώθεις ότι δεν ξέρεις τι σου συμβαίνει…
Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε. Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!
