Έλεγε ο Άγιος Παΐσιος για τη Θεία Κοινωνία

Ανάγνωση σε 0.9 λεπτά

Αναγνώσεις: |

Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Πάντοτε πρέπει να είναι έτοιμος κανείς αλλά, όταν πρόκειται να κοινωνήσει, καλά είναι να κάνει κάτι περισσότερο από τα πνευματικά που κάνει συνήθως, για να ετοιμασθεί καλύτερα…

Η καλύτερη προετοιμασία είναι η ταπεινή αντιμετώπιση, η συντριβή, το φιλότιμο.

Για την Θεία Κοινωνία δεν προετοιμάζεται κανείς αλλάζοντας τα ρούχα και πλένοντας τα δόντια. Το κυριότερο είναι να εξετάσει τον εαυτό του. να δει: Αισθάνεται την Θεία Κοινωνία ως ανάγκη; Είναι τακτοποιημένος; Μήπως υπάρχει κάτι που τον εμποδίζει από την Θεία Κοινωνία και δεν το έχει εξομολογηθεί;

Για να νιώσουμε την Θεία Κοινωνία, πρέπει να υπάρχουν προυποθέσεις. Η καλύτερη προυπόθεση είναι η ταπεινή προσπάθεια να κόψουμε τα πάθη μας, για να μείνει στην καρδιά μας ο Χριστός. Αλλιώς ο Χριστός έρχεται με την Θεία Κοινωνία μέσα μας, αλλά φεύγει αμέσως και δεν αισθανόμαστε τίποτε. Όταν παραμένει ο Χριστός γίνεται μια αλλοίωση στον άνθρωπο. Υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν μέσα τους τον Χριστό από την μία Θεία Κοινωνία μέχρι την άλλη χωρίς διακοπή.

[…] Όταν ο ιερέας λέει: «Μετά φόβου Θεού», να σκέφτεσαι ότι γίνεται νοσηλεία και να προσέρχεσαι στην Θεία Κοινωνία με συναίσθηση της αμαρτωλότητός σου, ζητώντας ταπεινά το έλεος του Θεού.

Πηγή: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, "ΛΟΓΟΙ ς΄ - ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ". Εκδ.: Ι. ΗΣ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ. ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (agioritikesmnimes.blogspot.gr)

( Αναγνώσεις: )

Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!

Συνέχεια Άρθρου ▼
Οταν σε αδικούν

Πατήστε το πιο κάτω link. https://www.imparaklitou.gr/index.php/el/psifiaka-keimena/fylladia/i-foni-ton-pateron-otan-se-adikoun

Πηγή: https://adontes.blogspot.com/2025/04/blog-post_27.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Περί της Αναστάσεως του Κυρίου

Γράφει ο κ. Ανδρέας Κεφαλληνιάδης, Δάσκαλος Γ΄ Αρσακείου – Τοσιτσείου Δημοτικού Σχολείου Εκάλης
Υπάρχουν ως γνωστόν διάφορα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν οι αρνητές προκειμένου να αμφισβητήσουν την Ανάσταση του Χριστού. Εδώ θα ασχοληθούμε με τέσσερα από αυτά. Το πρώτο είναι πολύ παλαιό και ανάγεται ακόμα στην εποχή του Χριστού. Ήταν το επιχείρημα που χρησιμοποίησαν οι Φαρισαίοι, προκειμένου να δικαιολογήσουν τον άδειο τάφο. Επειδή ήταν και οι ίδιοι παρόντες στην ταφή μαζί με τους Ρωμαίους στρατιώτες, ήταν αδύνατον να αμφισβητήσουν ότι ο Ιησούς ετάφη (Ματθ. 27, 62 – 65). Είπαν λοιπόν ότι κατά τη διάρκεια της νύκτας, οι μαθητές του Χριστού έκλεψαν το σώμα του Ιησού την ώρα που οι Ρωμαίοι στρατιώτες κοιμούνταν.
Όμως το επιχείρημα αυτό δεν είναι καθόλου ισχυρό για τους παρακάτω λόγους: Γνωρίζουμε ότι η φρουρά που όρισε ο βασιλιάς Ηρώδης Αγρίππας να φρουρεί τον Πέτρο στη φυλακή αριθμούσε όχι ένα ή δύο αλλά δεκαέξι άνδρες (Πράξ. ιβ΄ 4). Ανάλογος ή και μεγαλύτερος θα πρέπει να ήταν και ο αριθμός των στρατιωτών που φυλούσαν τον τάφο, δεδομένης της υπόνοιας ότι οι μαθητές του Χριστού υπήρχε περίπτωση να θελήσουν να βγάλουν τον Ιησού από τον τάφο. Είναι λοιπόν δυνατόν οι στρατιώτες ενός τόσο αυστηρού κι οργανωμένου στρατού να κοιμήθηκαν όλοι; Κι αφού κοιμήθηκαν πως είδαν τους μαθητές να κλέβουν το σώμα του Ιησού; Επομένως μιλούν όχι με αποδείξεις, αλλά με υποθέσεις.
Ποιά στάση κράτησαν οι μαθητές μετά τη σταύρωση του Διδασκάλου τους; Όχι μόνο τον εγκατέλειψαν, αλλά και κρύβονταν, γιατί φοβούνταν ότι θα συλληφθούν κι αυτοί και θα καταδικαστούν από το συνέδριο των Ιουδαίων. Πως λοιπόν θα έβρισκαν το θάρρος να κλέψουν το σώμα του Ιησού, τη στιγμή που κινδύνευαν άμεσα να συλληφθούν επί τόπου από τους Ρωμαίους φρουρούς;
Άν ο Χριστός δεν ανασταινόταν, οι μαθητές θα ένιωθαν απογοητευμένοι και προδομένοι από ένα άνθρωπο που τους έπεισε να εγκαταλείψουν τα πάντα και να τον ακολουθήσουν στηριζόμενοι σε μία ψεύτικη ελπίδα. Όμως βλέπουμε τους μαθητές να μεταμορφώνονται σε άφοβους κήρυκες της Ανάστασης και είναι τόσο βεβαιωμένοι γι’ αυτό, ώστε δέχονται ακόμα και να πεθάνουν γι’ αυτή τους την πίστη. Αν είχαν κλέψει το νεκρό σώμα του Ιησού κι επομένως γνώριζαν ότι δεν αναστήθηκε, θα θυσίαζαν τη ζωή τους για ένα ψέμα;
Μία δεύτερη αμφισβήτηση λέει ότι ο Ιησούς δεν αναστήθηκε πραγματικά, αλλά ότι οι μυροφόρες και οι μαθητές έπεσαν θύματα ομαδικής φαντασίωσης ή ψευδαίσθησης. Όμως οι μυροφόρες πήγαν την μεθεπόμενη ημέρα από την ταφή του Χριστού, για να αλείψουν με αρώματα το σώμα του. Επομένως ήταν βέβαιες ότι ο Χριστός κείτονταν νεκρός στον τάφο. Ακόμα κι όταν η Μαρία η Μαγδαληνή είδε μπροστά της τον αναστημένο Χριστό, δεν το πίστευε, αλλά νόμιζε ότι έβλεπε τον κηπουρό του κήπου. Ούτε και οι μαθητές περίμεναν την Ανάσταση του Χριστού. Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται από τα εξής: Όταν οι μυροφόρες ανήγγειλαν στους μαθητές ότι ο Χριστός αναστήθηκε, εκείνοι δεν τις πίστευαν. Ακόμα κι όταν ο Ιησούς εμφανίστηκε αιφνιδίως μπροστά τους, εκείνοι νόμιζαν ότι έβλεπαν φάντασμα. Γι’ αυτό και ο Κύριος αναγκάστηκε να φάει μαζί τους, για να πειστούν ότι δεν ήταν φάντασμα, αλλά ο ίδιος ο Διδάσκαλός τους με το ανθρώπινο σώμα του. Που είναι λοιπόν η προδιάθεση των μαθητών να δούν ξανά μπροστά τους τον Ιησού; Αλλά και οι άλλες εμφανίσεις του Ιησού στους μαθητές Του, οι οποίες έγιναν σε διάστημα σαράντα ημερών μετά την Ανάσταση, ήταν όλες αποτέλεσμα ψευδαισθήσεων; Σε μία από αυτές ο Κύριος παρουσιάστηκε σε πάνω από πεντακόσιους αδελφούς, όπως μας πληροφορεί ο Απ. Παύλος (Α΄ Κορ. ιε΄ 6). Μήπως και οι πεντακόσιοι είχαν ταυτόχρονα την ίδια ψευδαίσθηση; Μήπως και ο Παύλος βαδίζοντας πρός τη Δαμασκό, για να διαλύσει την εκεί τοπική εκκλησία, περίμενε ότι στο δρόμο θα δεί μπροστά του τον Κύριο;
Μία τρίτη υπόθεση των αρνητών της Ανάστασης είναι ότι ο Χριστός δεν πέθανε στο σταυρό, αλλά λιποθύμησε. Όταν τον κατέβασαν, άρχισε να συνέρχεται ώσπου έγινε τελείως καλά. Έτσι οι μαθητές όταν τον είδαν μπροστά τους, νόμιζαν ότι αναστήθηκε. Αλλά το σενάριο αυτό δεν ευσταθεί από καθαρά ιατρικής άποψης. Το αίμα και το νερό που έρρευσαν από την πλευρά του Ιησού μετά το τρύπημα της λόγχης του Ρωμαίου στρατιώτη, αποδεικνύει τη συσσώρευση υγρού στο περικάρδιο και στους πνεύμονες, το οποίο δυσκολεύει την αναπνοή, εμποδίζει την καρδιά να πάλλει και οδηγεί σε ανακοπή. Αυτός που πεθαίνει με τέτοιο θάνατο αναγκάζεται να βγάλει μεγάλη κραυγή. Όλα αυτά συνέβησαν στον Ιησού, άρα πραγματικά πέθανε. Το θάνατό του άλλωστε πιστοποίησαν και οι Ρωμαίοι στρατιώτες και γι’ αυτό δεν του έκοψαν τα πόδια, όπως έκαναν με τους δύο ληστές. Κι αυτοί ακόμα οι εχθροί του ως αυτόπτες μάρτυρες της σταύρωσης και της ταφής, δεν ισχυρίστηκαν ότι ο Κύριος δεν πέθανε, αλλά ότι οι μαθητές Του έκλεψαν το σώμα από τον τάφο. Αλλά ακόμα κι αν υποθετικά δεχθούμε ότι ο Χριστός δεν πέθανε στο σταυρό, η περιτύλιξή του με το σουδάριο και ο εγκλεισμός του μέσα σε ένα ερμητικό κλειστό τάφο, θα τον οδηγούσε σε θάνατο από ασφυξία.
Μία ακόμα ένσταση που προβάλλουν οι αρνητές, είναι το ερώτημα, γιατί ο αναστημένος Κύριος δεν παρουσιάστηκε στους εχθρούς του, για να τον δούν και να τον πιστέψουν. Αλλά ο Χριστός επιβραβεύει την πίστη των καλοπροαίρετων κι όχι των κακοπροαίρετων. Οι μαθητές ήταν αρχικά δύσπιστοι, αλλά όταν είδαν μπροστά τους τον Κύριο, εγκατέλειψαν τις αμφιβολίες τους και πίστεψαν στην Ανάσταση. Αντίθετα οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι, ακόμα κι όταν πληροφορήθηκαν ότι ο τάφος του Ιησού βρέθηκε άδειος, όχι μόνο δεν ερεύνησαν τι είχε συμβεί, αλλά έσπευσαν να δωροδοκήσουν τους Ρωμαίους στρατιώτες, για να πούν ότι οι μαθητές του Ιησού έκλεψαν από τον τάφο το σώμα του. Οι εχθροί του Χριστού δεν θα πίστευαν σ’ αυτόν ακόμα κι αν τον έβλεπαν ολοζώντανο μπροστά τους, όπως απιστούσαν κι όταν έβλεπαν μπροστά τους τα θαύματά του. Το πιθανότερο ήταν να επιχειρούσαν να τον συλλάβουν για δεύτερη φορά, για να τον ξανασταυρώσουν. Γι’ αυτό και ο Κύριος τους περιφρόνησε και τους έκρινε ανάξιους να τον δούν μπροστά τους αναστημένο.
Είναι φανερό ότι στην προσπάθειά τους οι αρνητές να παρουσιάσουν ως ψευδές το γεγονός της Ανάστασης του Κυρίου, πέφτουν σε αντιφάσεις, αφού τα δήθεν επιχειρήματά τους αναιρούν το ένα το άλλο. Αλλά το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Κι αν η Ανάσταση ήταν ψέμα θα είχε διαλυθεί, όπως στην πορεία του χρόνου διαλύθηκαν όλοι οι μύθοι των αρχαίων λαών. Ο Χριστός όμως ζεί αναστημένος και βασιλεύει στις ψυχές δισεκατομμυρίων χριστιανών, χθές και σήμερα. Επικράτησε, νίκησε, γιατί είναι η αλήθεια. Και η αλήθεια μένει εις τον αιώνα. (Α΄ Έσδρα, δ΄ 38).
Γνωρίζοντας ενδόμυχα οι αρνητές ότι τα επιχειρήματά τους δεν αντέχουν στη δοκιμασία ούτε κάν της απλής λογικής, κατέφυγαν στον ισχυρισμό ότι υπάρχουν ασυμφωνίες μεταξύ των ευαγγελιστών ως πρός τον αριθμό των αγγέλων που παρουσιάστηκαν στις μυροφόρες, ως πρός τον αριθμό και τα πρόσωπα των μυροφόρων κ.ά. Αλλά οι διαφορές αυτές είναι φαινομενικές κι όχι πραγματικές. Και να γιατί: Ο Λουκάς αναφέρει κανονικά τους δύο αγγέλους που ήταν παρόντες στο τάφο του Ιησού. Ο Ματθαίος και ο Μάρκος παραλείπουν να αναφερθούν και στους δύο κι αναφέρονται μόνο σε ένα, γιατί μόνο ο ένας απηύθυνε το λόγο στις μαθήτριες. Ο Ιωάννης γνωρίζοντας τις διηγήσεις των τριών πρώτων ευαγγελιστών, προτιμά να μη επαναλάβει την αναφορά στους δύο αγγέλους που συνάντησαν οι μαθήτριες την πρώτη φορά και αναφέρεται στη συνάντηση της Μαρίας της Μαγδαληνής με τους δύο αγγέλους κατά τη διάρκεια της δεύτερης επίσκεψής της στο τάφο του Κυρίου. Επομένως οι ευαγγελιστές δεν αντιφάσκουν μεταξύ τους, αλλά συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο. Το ίδιο ακριβώς κάνουν αναφερόμενοι στον αριθμό και τα ονόματα των μαθητριών που πήγαν στον τάφο. Ο όμιλος των μαθητριών αποτελούνταν συνολικά από πέντε πρόσωπα. Ο κάθε ευαγγελιστής όμως δεν αναφέρεται σε όλα, αλλά σε μερικά από αυτά. Αυτό όμως δε συνιστά αντίφαση αλλά συμπλήρωση. Οι αρνητές λένε επίσης ότι ο Ιωάννης κάνει λόγο για την επίσκεψη της Μαρίας της Μαγδαληνής μόνης στον τάφο (Ιωάν. κ΄1), ενώ οι άλλοι ευαγγελιστές μιλούν για όμιλο γυναικών. Αλλά ο Ιωάννης αναφέρεται μόνο στην Μαρία, ως επικεφαλής του ομίλου. Έμμεσα όμως υπαινίσσεται την ύπαρξη και των άλλων γυναικών αμέσως μετά, όταν λέει: «Πήραν τον Κύριο από το μνημείο και δεν ξέρουμε που τον έχουν βάλει» (Ιωάν, κ΄ 2).
Ο Κύριός μας δεν επέπληξε τον Θωμά για την απιστία του, αλλά έδειξε συγκατάβαση και τον κάλεσε να ψηλαφήσει τις πληγές του, για να βεβαιωθεί ότι αναστήθηκε. Όχι λοιπόν τυφλή πίστη, αλλά πίστη που τεκμηριώνεται μετά από απροκατάληπτη έρευνα και ακριβή γνώση. Δεν παρέλειψε όμως να χαρακτηρίσει μακάριους, αυτούς οι οποίοι θα πιστέψουν στην Ανάστασή του, έστω κι αν δεν τον είδαν με τα σωματικά τους μάτια (Ιωάν. κ΄ 29 ). Άς χαρούμε λοιπόν, γιατί κι εμείς ανήκουμε ανάμεσα σ’ αυτούς.
orthodoxostypos
https://aktines.blogspot.com/2025/04/blog-post_696.html#more

Πηγή: https://hristospanagia3.blogspot.com/2025/04/blog-post_335.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Ο απόστολος Θωμάς δεν ήταν άπιστος...

Του μοναχού Μωυσή, Αγιορείτη

Ο απόστολος Θωμάς δεν ήταν τελικά άπιστος. Ήθελε πειστήρια της πίστεώς του, τα οποία τελικά δεν τα έδωσε ο αναστημένος Χριστός. Η πίστη κατοικεί στις ωραίες καρδιές των ταπεινών και είναι αδιατάρακτη. Έλαβαν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Το μεγάλο θαύμα της Ορθοδοξίας είναι ότι, ενώ υπάρχουν νοσηρά στοιχεία στους εκκλησιαστικούς ταγούς, διατηρείται ακμαία και αλώβητη. Δημιουργούν με τη στάση και τον τρόπο τους προβλήματα και προβληματισμούς σοβαρούς, που ενίοτε σκανδαλίζουν τον λαό. Υπάρχουν όμως και οι αγαθοί, που αναθερμαίνουν την πίστη τους μέσα από όλα αυτά, και μέσα από τη φθαρτότητα πηγάζει η αλήθεια και η αγάπη. Μπορεί...

να υπάρχουν επαγγελματίες κληρικοί, αλλά σίγουρα υπάρχουν αρκετοί λειτουργοί του Υψίστου που τη ζωή τους χαρακτηρίζουν η καθαρότητα, η σεμνότητα, η ταπεινότητα και η πραότητα. Ο βίος τους συγκινεί και παρακινεί. Μπορεί κάποιοι να μην κατανοούν μέσα στην Εκκλησία αρκετά. Όμως συχνά η συνήθεια κάνει γνωστά αρκετά πράγματα. Δεν είναι σωστό να πετροβολάμε την Εκκλησία δίχως ποτέ να μην έχουμε εισέλθει εντός της. Η συμμετοχή στον εκκλησιασμό ευλογεί τον άνθρωπο. Όταν θελήσει να ενταχθεί βαθύτερα εντός της, θα αισθανθεί κατάνυξη, γλυκύτητα, παραμυθία και ενωμένη με όλους. Οι άγιοι μας βοηθούν να πάμε στον Χριστό. Με τον λόγο τους, τα κείμενά τους και κυρίως το παράδειγμα της χριστομίμητης ζωής τους μας οδηγούν στη θεία αγκαλιά. Μας λένε πόσο αγαπούν τον Χριστό και με πόση χαρά και φιλότιμο εργάστηκαν τις εντολές του. Υπάρχουν και σήμερα κρυμμένοι άγιοι παντού, μα δεν φανερώνονται στους περίεργους και τους αταπείνωτους. Μερικές φορές ζουν εκεί που δεν το περιμένεις. Άλλοτε είναι πολύ κοντά σου και δεν τους αναγνωρίζεις. Τους θεωρείς μάλιστα ανόητους. Δεν τους ρίχνεις ούτε μια ματιά. Η αγιότητα υπάρχει σήμερα σίγουρα. Δεν θέλει φωνές, φώτα, κρότο και διαφήμιση. Η περιέργεια του Θωμά δεν ήταν κακή. Ο Θωμάς έψαχνε, αναζητούσε, διψούσε για την αλήθεια. Ο Θωμάς μας οδηγεί να ψηλαφίσουμε κι εμείς στον Χριστό. Μη μείνουμε έξω από τον νυμφώνα του Χριστού. Ο Χριστός αγαπά τους αναζητητές, τους απαιτητικούς ακροατές, τους γνήσιους μαθητές. Μας θέλει ζωντανούς, αληθινούς, φιλότιμους και φιλόπονους. Ανθρώπους που να αγαπούν θερμά τον ίδιο και τον πλησίον. Η Εκκλησία είναι η ευλογημένη μάνδρα του Χριστού. Καλεί όλους να εντρυφήσουν και να αναζωογονηθούν. Σημαντικό ρόλο παίζουν οι κληρικοί μας. Μπορούν να επηρεάσουν πολλούς ως λειτουργοί, ιεροκήρυκες και εξομολόγοι. Ιερείς αγνοί και ταπεινοί και θεοχαρίτωτοι μπορούν πολλούς να βοηθήσουν πολύ. Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν ξεγελά, δεν ψευτοπαραρηγορεί, δεν κανακεύει. Είναι ζωντανή, ρωμαλέα και δυνατή. Δεν αποδιώχνει τον περίεργο Θωμά που προκαλεί. Τον αφήνει ελεύθερα να ψάξει, να ερευνήσει, να πεισθεί. Η Ορθοδοξία είναι αγιογραφική και παραδοσιακή. Ο πλούτος της είναι η πενία. Δεν τρομοκρατεί και απειλεί τα αγαπητά παιδιά της. Ξέρει τι έχει και τι θέλει. Ποτέ δεν ζητά καρπούς από εκεί που δεν έσπειρε. Έχει κατανόηση, υπομονή, ανοχή και αγάπη. Έλα να δεις. Μελέτησε και απόρριψε. Ο Θωμάς σε παρακινεί. Η «απιστία» τον έφερε σε μεγάλη πίστη. Τώρα είναι ασφαλής, χαριτωμένος, χαρούμενος και ευχαριστημένος. Η απιστία είναι νόσημα, τάφος, πόνος και φόβος. Νομίζει κανείς ότι έτσι είναι ελεύθερος, όμως κάτι του λείπει. Έχει ένα διχασμό. Δεν έχει την αληθινή χαρά. Η εκκλησιαστική απλότητα χαρίζει βοήθεια στις ψυχές. Διώχνει τις κακίες και μόνο έτσι χαίρεται ο άνθρωπος πραγματικά. Η πίστη είναι απλή και η απιστία σύνθετη. Η θέρμη της πίστεώς μας θα προβληματίσει τους άπιστους. Μία ακέραια πίστη συγκινεί τους πάντες. Η απλότητά της έλκει. Ο Θωμάς μας πηγαίνει αδελφικά στην πηγή της πίστεως. Τελικά δεν ήταν καθόλου άπιστος, αλλά αρκετά πιστός. Τον ευχαριστούμε που μας προωθεί στην πηγή για να ξεδιψάσουμε. Φίλε άγιε Θωμά έμπνευσε όσους δειλιάζουν, φοβούνται, διχάζονται και δεν τολμούν. http://ksipnistere.blogspot.com/2012/04/blog-post_4253.html

Πηγή: https://adontes.blogspot.com/2012/04/blog-post_4234.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
«Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΘΩΜΑΣ»
ΛΑΜΠΡΟΣ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΣ Θεολόγος - Καθηγητής Το όνομά του στην αραμαϊκή γλώσσα «Τέομα» σημαίνει δίδυμος. Στο ιερό Ευαγγέλιο του δίδεται όντως η προσωνυμία «Δίδυμος» (Ιωάν.11,16). Οι αγιογραφικές πληροφορίες για το Θωμά είναι σχετικά λίγες και γι' αυτό έχουν εγερθεί κατά καιρούς αυθαίρετες ερμηνείες για το πρόσωπό του. Προσπάθησαν να εντοπίσουν τίνος δίδυμος αδελφός ή αδελφής υπήρξε. Κάποιοι τον ταυτίζουν με τον αναφερόμενο από τον Ματθαίο (13,55) αδελφόθεο Ιούδα. Μάλιστα οι πολέμιοι του Χριστού συγγραφείς υποστηρίζουν ότι αυτός υπήρξε δίδυμος αδελφός του Κυρίου, παρά τις αντίθετες μαρτυρίες των Ευαγγελίων, θέλοντας να πλήξουν την υπερφυσική ενανθρώπηση του Θεού Λόγου! Αρχαία παράδοση, την οποία αποδέχεται η Εκκλησία μας ο Θωμάς ήταν δίδυμος αδελφός κάποιας Λυδίας ή Λυσίας. Κάποιοι άλλη παράδοση αναφέρει ότι ήταν δίδυμος αδελφός κάποιου Ελεάζαρου.
Ο Θωμάς καταγόταν από την Αντιόχεια, σε αντίθεση με την πλειοψηφία των μαθητών, που ήταν Γαλιλαίοι (Ιωάν.21,2). Κλήθηκε από τον Κύριο να τον ακολουθήσει και αυτός υπάκουσε (Ματθ.10,3.Μάρκ.3,18.Λουκ.6,15). Γενικά υπήρξε από τους πιο αφοσιωμένους μαθητές, τον οποίο διέκρινε το θάρρος. Όταν οι άλλοι μαθητές προσπαθούσαν να αποτρέψουν το Χριστό να μεταβεί στη Βηθανία να αναστήσει το Λάζαρο, για το φόβο κακοποιήσεώς τους από τους φανατικούς Ιουδαίους, ο Θωμάς αψηφώντας τον κίνδυνο τους είπε: «άγωμεν και ημείς ίνα αποθάνωμεν μετ αυτού» (Ιωάν.11,16). Ταυτόχρονα υπήρξε και σχετικά ορθολογιστής. Στο Μυστικό Δείπνο δε δίστασε να ρωτήσει τον Κύριο: «Κύριε, ουκ οίδαμεν που υπάγεις και πως δυνάμεθα την οδόν ειδέναι;» (Ιωάν.14,5). Επίσης ήταν και σκεπτικιστής και δύσπιστος. Για να πιστέψει στην Ανάσταση του Κυρίου ζήτησε να έχει απτή βεβαίωση, να ψηλαφίσει με τα ίδια του τα χέρια τις πληγές του διδασκάλου του. Μετά την ψηλάφηση ομολόγησε με ενθουσιασμό και αυθορμητισμό: «Ο Κύριός μου και ο Θεός μου» (Ιωάν.20,28). Αρχαία παράδοση αναφέρει ότι κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Περσία και την αχανή χώρα των Ινδιών. Ως τα σήμερα θεωρείται ο φωτιστής των χωρών αυτών. Το τέλος της ζωής του υπήρξε μαρτυρικό. Οι φανατικοί ειδωλολάτρες τον θανάτωσαν δια λογχισμού. Η μνήμη του εορτάζεται στις 6 Οκτωβρίου. Στο όνομα του Θωμά έχουν διασωθεί τρία απόκρυφα κείμενα του 2ου μ. Χ. αιώνα. Πρόκειται αναμφίβολα για ψευδεπίγραφα κείμενα αρχαίων αιρετικών γνωστικών, οι οποίοι θέλοντας να δώσουν κύρος στις αιρετικές τους δοξασίες, τις απέδωσαν στον απόστολο Θωμά.

Πηγή: https://ekdoseisxrysopigi.blogspot.com/2012/04/blog-post_4768.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Οι προϋποθέσεις για να ακούσει ο Θεός την Προσευχή μας

Η στάση μας να είναι σεμνή, τό φρόνημα ταπεινό και το πρόσωπο χαρούμενο και ήπιο. «Η ταπεινοφροσύνη είναι τό όχημα της προσευχής».

Νά προσευχόμαστε με πραότητα, επιείκεια και ηρεμία.

Δέν θα στρεφόμαστε ποτέ εναντίον των εχθρών μας. «Αυτή είναι η γλώσσα που μιλούν οι άγγελοι, εκείνη που δεν λέει τίποτε τό πικρό, αλλά όλα όσα λέει είναι ευχάριστα».

Νά είμαστε άξιοι να πάρουμε αυτά πού ζητάμε, να προσευχόμαστε συνεχώς, να μη ζητούμε τίποτε το κοσμικό, να ζητούμε εκείνα που συμφέρουν την ψυχή μας και να κάνουμε όλα όσα εξαρτώνται από εμάς.

Νά ζητούμε με θέρμη, επιμονή και άγρυπνη ψυχή αυτά που πρέπει.

Μαζί με την προσευχή είναι απαραίτητη καί η προσεκτική συμπεριφορά, να κάνουμε δηλαδή όσα θέλουμε να κάνουν σε εμάς οι άλλοι.

Η προσευχή είναι ανώφελη, όταν επιμένουμε στά αμαρτήματα μας.

Τό λιβάνι ευωδιάζει όταν έλθει σε επαφή μέ την φωτιά, και η προσευχή είναι ευωδιαστή «όταν ανεβαίνει στον ουρανό από ψυχή γεμάτη φλόγα και θέρμη».

Η προσευχή μας εισακούεται όταν ευχαριστεί τόν Θεό, όταν εκδηλώνουμε την ευγνωμοσύνη μας.

Νά προσευχόμαστε χωρίς οργή καί μνησικακία και χωρίς αμφιβολία και ολιγοπιστία.

Όταν προσευχόμαστε να μήν χασμουριόμαστε και να μην ξυνόμαστε, ούτε να στριφογυρίζουμε και να δείχνουμε αδιαφορία.

Ο Θεός είναι Δικαιοσύνη, όποιος θα έλθει πρός Αυτόν συνοδευόμενος από την δικαιοσύνη, δεν θα φύγει άδειος.

Συνήθως το Θεό δεν τον πείθει το πλήθος τών λόγων αλλά η καθαρή ψυχή και η επίδειξη καλών έργων

Προσερχόμαστε στο Βασιλιά του κόσμου, πού κατοικεί μέσα στο άκτιστο φώς, ας γονατίζουμε και ας προσευχόμαστε με δέος.

«Άν παρουσιάσεις ζωή αποστολική και έχεις ομόνοια και αγάπη πρός τον πλησίον σου, θα εισακουσθούν οι παρακλήσεις σου».

Πώς να προσευχηθώ αφού μολύνθηκα;

«Καθάρισε τον εαυτό σου (μέ την εξομολόγηση), κλάψε, στέναξε, δώσε ελεημοσύνη, απολογήσου σ'αυτόν που πρόσβαλλες ...καθάρισε, καθάρισε τή γλώσσα σου, για να μην εξοργίσεις περισσότερο το Θεό.

Σημασία έχει το κίνητρο που μας κάνει νά προσευχηθούμε, αν το κάνουμε για επίδειξη δεν θα ωφεληθούμε σε τίποτε.

Γιατί δεν μας ακούει αμέσως ο Θεός;

Γιατί πολλές φορές μόλις πάρουμε αυτό πού ζητήσαμε από το Θεό χαλαρώνουμε το ζήλο μας για προσευχή. Άλλοτε γιατί ζητούμε αγαθά που δεν συμφέρουν την ψυχή μας και άλλοτε γιατί δείχνουμε αδιαφορία.

Καθυστερώντας ο Θεός να μας δώσει εκείνα πού του ζητούμε αυξάνει το ζήλο μας και την επιμονή μας.

Ο Κύριος θέλει να μάς διδάξει την συνεχή καταφυγή μας σ' Αυτόν , αναβάλλει, επειδή θέλει να εισπράξουμε το μισθό της υπομονής και επειδή γνωρίζει και τήν κατάλληλη στιγμή που μας συμφέρει να επιτύχουμε αυτά που επιδιώκουμε.

Είτε λάβουμε είτε δεν λάβουμε όσα ζητήσαμε από το Θεό, οφείλουμε να Τον ευχαριστούμε γιατί ο Θεός γνωρίζει καλύτερα από μας το συμφέρον μας.

Ο Θεός ακούει την προσευχή τών θλιβομένων που Τον παρακαλούν με κατάνυξη και θέρμη. Όταν πρέπει, ο Θεός δίνει αμέσως τήν βοήθεια Του. Πολλές φορές προλαβαίνει τα αιτήματά μας.

Οι δάσκαλοι πρέπει νά προσεύχονται για τους μαθητές και οι μαθητές για τους δασκάλους. Δεν φθάνει μόνο ο λόγος, η συμβουλή και η διδασκαλία του δασκάλου, χρειάζεται και η προσευχή του.

«Ού δεί μόνον συμβουλής αλλά και ευχής» Αυτό είναι τό χαρακτηριστικό γνώρισμα του άριστου δασκάλου: να διορθώνει με την συμβουλή του καί να τονώνει με τις προσευχές του. Η προσευχή του δασκάλου για τους μαθητές του είναι γνώρισμα της γνήσιας αγάπης. Αλλά και οι μαθητές πρέπει να προσεύχονται για τους δασκάλους τους.

Οι εχθροί μας είναι ευεργέτες μας γιατί μας αναγκάζουν να γίνουμε προσεκτικότεροι και να προσευχηθούμε γι' αυτούς. Όσο περισσότερο ασεβούν οι εχθροί της πίστεως τόσο περισσότερο πρέπει νά προσευχόμαστε και να ικετεύουμε το Θεό γι'αυτούς.

Όταν η προσευχή συνδυάζεται με τη νηστεία έχει μεγαλύτερη δύναμη και κάνει δυνατότερη την ψυχή, η οποία αναζητεί τα ουράνια. Γι 'αυτό πρέπει να γεμίζουμε μέ μέτρο το στομάχι μας ώστε να μην το βαρύνουμε και δεν μπορεί να γονατίσει.

Ο διάβολος επειδή γνωρίζει πόσο μεγάλη είναι η ωφέλεια της προσευχής, προσπαθεί να μας ρίξει σε ραθυμία ή φέρνει στο νού μας διάφορους λογισμούς ώστε να μας κάνει να φύγουμε από τήν προσευχή άκαρποι.

Η προσευχή της Εκκλησίας έχει πολλή μεγάλη δύναμη. Μοιάζει με το ζέφυρο που όταν φυσήξει πάνω στα πανιά τού πλοίου κινεί το σκάφος πιό γρήγορα κι από το βέλος. Η προσευχή και η πρεσβεία των Αγίων μας ωφελούν πάρα πολύ, υπό τόν όρο, ότι έχουμε μεταμεληθεί και επιστρέψει στην Πίστη.

Από το βιβλίο Παιδαγωγική Ανθρωπολογία Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

ieramonopatia

orthodoxia-ellhnismos.gr

Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/04/blog-post_57.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
O AΓΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΘΩΜΑΣ
Τη μνήμη του Αγίου Θωμά του Αποστόλου τιμά σήμερα, 6 Οκτωβρίου, η Εκκλησία μας. Ο Άγιος Θωμάς ο Απόστολος ήταν μεταξύ των δώδεκα μαθητών του Κυρίου και ανήκε σε οικογένεια αλιέων. Ο Θωμάς, λοιπόν, μετά την Ανάσταση του Χριστού και την πρώτη εμφάνισή Του στους μαθητές, δυσπιστούσε σ’ αυτά που του έλεγαν αυτοί. Αλλά ο Κύριος επανεμφανίστηκε στους μαθητές μέσα στο υπερώον, όταν μεταξύ τους βρισκόταν και ο Θωμάς. Τότε ο Κύριος προέτρεψε το Θωμά να ψηλαφήσει τις πληγές από τα καρφιά που Τον σταύρωσαν, και να μη γίνεται άπιστος, αλλά πιστός. Εκθαμβωμένος ο Θωμάς, προσκύνησε και ανεβόησε: «Ο Κύριός μου και ο Θεός μου».
Η δε απάντηση του Κυρίου ήταν τέτοια, που θα διδάσκει όλους όσους θέλουν να δυσπιστούν στην αλήθεια του Ευαγγελίου. Είπε, λοιπόν, ο Κύριος: «ότι εώρακάς με, πεπίστευκας, μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες». Δηλαδή, λέει ο Κύριος στο Θωμά, πίστεψες επειδή με είδες. Μακαριότεροι και περισσότερο καλότυχοι είναι εκείνοι, που αν και δεν με είδαν, πίστεψαν. Η παράδοση αναφέρει ότι ο Θωμάς μετά την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος πήγε και κήρυξε το Ευαγγέλιο στους Πέρσες, Μήδους και τους Ινδούς. Στην Ινδία, συνελήφθηκε από τον Βασιλία Mισδαίο, γιατί κατήχησε και βάπτισε τον γιό του Aζάνη, την γυναίκα του Tερτία και της κόρες του Mυγδονία και Nάρκα. Αφού τον φυλάκισε τον παρέδοσε σε πέντε στρατιώτες, οι οποίοι αφού τον ανέβασαν σε κάποιο βουνό τον θανάτωσαν δια λογχισμού. Έτσι, τον αξίωσε ο Θεός όχι μόνο να κηρύξει το Ευαγγέλιό Του, αλλά και να δώσει τη ζωή του γι’ Αυτόν. Απολυτίκιο:
Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως θείος Απόστολος, θεολογίας κρουνούς, ενθέως εξήντλησας, εκ λογχονύκτου πλευράς, Χριστού του Θεού ημών. Όθεν της ευσέβειας, κατασπείρας τον λόγον, έλαμψας εν Ινδία, ως ακτίς ουρανία, Θωμά των Αποστόλων, το θείον αγλάισμα.

Πηγή: https://zpigikam.blogspot.com/2025/04/o_0725380785.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Είθε το Φως της Αναστάσεως να γεμίσει τις καρδιές σας με ειρήνη, πίστη και ελπίδα!

Το Πάσχα δεν είναι απλώς μια γιορτή, αλλά μια αφύπνιση - ένα κάλεσμα για μια νέα ζωή, αγνή και γεμάτη αγάπη. Η ανάσταση του Χριστού σημαίνει αρχή, θεραπεία και νίκη επί του σκότους.

Είθε η χαρά του Πάσχα να φέρει γαλήνη στην ψυχή σας, να σας ενδυναμώσει στις δύσκολες στιγμές και να σας φέρει πιο κοντά στα αγαπημένα σας πρόσωπα. Είθε το Άγιο Φως της Αναστάσεως να μην σβήσει ποτέ από μέσα σας!

Και κάτι ακόμα: ας συγχωρήσουμε όλους για χάρη της Ένδοξης Ανάστασής Του!...

Ευλογίες, υγεία, αγάπη και ελπίδα σε όλες τις μέρες της ζωής σας!

π. Χ. Φιλιπέσκου

apantaortodoxias

Πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2025/04/blog-post_8123.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
γ. Κλεόπας Ηλίε: Η κενοδοξία - Το σαράκι που σου τρώει την ψυχή!
«Πάντα δε τα έργα αυτών ποιούσι προς το θεαθήναι τοις ανθρώποις» (Ματ. 23,5). «Όποιος γεύθηκε την ουράνια δόξα, περιφρόνησε την επίγεια» (Όσιος Ιωάννης της Κλίμακος). Αδελφοί και Πατέρες, Στο θείο Ευαγγέλιο του Ματθαίου σήμερα ακούσαμε ένα πλήθος διδασκαλίες, τις οποίες εάν θελήσουμε να τις εξηγήσουμε μία προς μία, θα χρειασθούν πολλές ώρες και ίσως ολόκληρες ημέρες. Δεν θα σταματήσουμε όμως σε όλους τους στίχους του σημερινού Ευαγγελίου, αλλά σε μερικούς απ’ αυτούς.
Ίσως ρωτήσετε κάποτε, για ποια αιτία ο Σωτήρ μας Ιησούς Χριστός, αφού τέλεσε μερικά παράδοξα θαύματα, ηθέλησε να κρύβεται και να παραμένει άγνωστος; Όπως ακούσατε στο σημερινό Ευαγγέλιο, ο Σωτήρ, αφού θεράπευσε τους δύο τυφλούς, τους διέταξε με αυστηρότητα τα εξής: «οράτε μηδείς γινωσκέτω» (Ματθ. 9,30).

Άλλη φορά θεραπεύει ένα λεπρό και του λέγει: «όρα μηδενί είπης» (Ματθ. 8,4). Άλλη φορά πάλι κάνει το περιβόητο θαύμα του πολλαπλασιασμού των πέντε άρτων και των δύο ιχθύων και τρέφει περίπου πέντε χιλιάδες άνδρες, χωρίς τα παιδιά και τις γυναίκες και κατόπιν φεύγει απ’ αυτόν τον τόπο, όπου έγινε το μεγάλο αυτό θαύμα και πηγαίνει με το πλοίο στην απέναντι όχθη της Γαλιλαίος. Θεραπεύει κατόπιν ένα κωφάλαλο και τον διατάζει: «ίνα μηδενί ειπωσιν» (Μαρκ. 7,36). Ύστερα θεραπεύει τον χωλό που ευρισκόταν στην προβατική κολυμβήθρα, και γρήγορα κρύβεται. Φεύγοντας μακριά από τον λαό «ο γαρ Ιησούς εξένευσεν όχλου όντος εν τω τόπω» (Ίωάν. 5,13). Θεραπεύει την κόρη της Χαναναίας και όλο το μυστήριο του θαύματος το εναποθέτει στην πίστη της (Μάρκ. 7,29). Και κάτι ακόμη περισσότερο, ότι Αυτός επιτιμά και τον διάβολο, όταν αυτός ήθελε να τον φανερώσει ως Υιό του Θεού (Λουκ. 4,41).
Όλα αυτά να γνωρίζετε, αδελφοί μου, ότι τα κάνει ο Σωτήρ μας για να μας διδάξει ν’ αποφεύγουμε την μεγάλη αμαρτία της κενοδοξίας, διότι ολόκληρη η ζωή Του επί της γης παρέμεινε ως ένα παράδειγμα όλων των αρετών για την κάθε ανθρώπινη γενεά.
Και επειδή ο λόγος μας είναι για την κενοδοξία, τίθεται δικαίως το ερώτημα: τι είναι η κενοδοξία; Ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος μας λέγει: «Η κενοδοξία ως προς μεν την μορφή είναι μεταβολή της φυσικής τάξεως, διαστροφή των καλών ηθών και παρατήρηση παντός αξιόμεμπτου πράγματος. Ως προς δε την ποιότητα, σκορπισμός των καμάτων, απώλεια των ιδρώτων, δόλιος κλέπτης του θησαυρού, απόγονος της απιστίας, πρόδρομος της υπερηφάνειας, ναυάγιο μέσα στο λιμάνι, μυρμήγκι στο αλώνι, που είναι μεν μικρό αλλά απειλεί να κλέψει αθόρυβα όλο τον καρπό και τον κόπο του γεωργού. Το μυρμήγκι περιμένει να συγκεντρωθεί το σιτάρι, ενώ η κενοδοξία πότε να συγκεντρωθεί ο πλούτος των αρετών» (Λόγος 21,2). Οπότε, επί παραδείγματι, όταν κάποιος άνθρωπος νηστεύει με κενοδοξία για να φαίνεται δηλαδή στους άλλους, τότε δεν έχει μισθό και η προσευχή του δεν έχει καρπό. Ενώ ο Ιερός Χρυσόστομος μας λέγει τα εξής γι’ αυτή την κακία: «Φοβερό έργο είναι η επιθυμία της δόξης, φοβερό και γεμάτο κακίες. Είναι αγκάθι που μετά δυσκολίας εκριζώνεται. Είναι θηρίο εξωτερικά ήμερο, αλλά με πολλά κεφάλια και μπαίνει μέσα σ’ αυτούς που το τρέφουν και θάλπουν. Καθώς το σκουλήκι τρώγει τους χυμούς του ξύλου από το οποίο και γεννάται και η σκουριά τρώγει το σίδερο από το οποίο και προέρχεται, έτσι και η κενοδοξία καταστρέφει την ψυχή του ανθρώπου, που την έχει και την τρέφει. Γι’ αυτό πολύς κόπος μας χρειάζεται για να θεραπεύσουμε αυτό το πάθος».
Κατά τον άγιο Ιωάννη της Κλίμακος η διαφορά ανάμεσα στην κενοδοξία και υπερηφάνεια ομοιάζει με την διαφορά του παιδιού προς τον άνδρα ή του σίτου προς το ψωμί. Εμείς γνωρίζουμε ότι, όταν γεννάται το παιδί, για να ανδρωθεί, τρέφεται και φθάνει σταδιακώς σε τέλειο άνδρα. Το ίδιο και με το σιτάρι γίνεται ψωμί, αφού το σπείρουμε στην πεδιάδα, θα ριζώσει, θα αναπτυχθεί και καρποφορήσει, κατόπιν το μαζεύουμε, το κάνουμε αλεύρι, το ζυμώνουμε, το ψήνουμε στον φούρνο και γίνεται ψωμί τέλειο. Αυτό γίνεται και με την κενοδοξία, όταν την τρέφουμε στην ψυχή μας, μεγαλώνει και γίνεται τέλειο πάθος η υπερηφάνεια, η οποία είναι μεγαλύτερο και φοβερότερο πάθος. Εξ αίτιας αυτής έπεσαν οι άγγελοι, και οι πρωτόπλαστοι, οι οποίοι και εξεβλήθησαν από τον παράδεισο του Θεού. Αυτό το έργο το εξηγεί ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος με λίγα λόγια: «Η κενοδοξία είναι η αρχή, ενώ η υπερηφάνεια το τέλος».
Γι’ αυτό, αδελφοί μου, γνωρίζετε πως ο Χριστός δίδασκε τους αγίους Του Μαθητάς και Αποστόλους και όλους όσους θα πιστεύσουν σ’ Αυτόν, όσον αφορά αυτό το επικατάρατο πάθος. Ιδού τι έλεγε: «Συ δε νηστεύων αλειψαί σου την κεφαλήν και το πρόσωπον σου νίψαι, όπως μη φανείς τοις ανθρώποις νηστεύων, αλλά τω πατρί σου τω εν τω κρύπτω και ο πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ αποδώσει σοι εν τω φανερώ» (Ματθ. 6,17-18). Τα ίδια λέγει και για την προσευχή: «συ δε όταν προσεύχη, είσελθε εις το ταμιείον σου, και κλείσας την θύραν σου πρόσευξαι τω πατρί σου τω εν τω κρυπτώ, και ο πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ αποδώσει σοι εν τω φανερώ» (Ματθ. 6,6). Για δε την εντολή της ελεημοσύνης είπε: «σου δε ποιούντος έλεημοσύνην μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου» (Ματθ. 6,3).
Οι Άγιοι Πατέρες μας λέγουν ότι ο άνθρωπος που εργάζεται τις αρετές, εάν δεν τις κρύβει και δεν τις κάνει για να ευαρεστήσει τον Θεό, ομοιάζει με τον γεωργό που σπέρνει το σπόρο του επάνω στο έδαφος, χωρίς να τον σκεπάσει, και έρχονται τα πετεινά του ουρανού τον τρώγουν και όλος ο κόπος του σπορέως γίνεται επί ματαίω. Η κενοδοξία, κατά τον άγιο Χρυσόστομο, είναι μητέρα της γεέννης, προσκύνηση των ειδώλων, ρίζα και πηγή όλων των κακών. Μας συνοδεύει και μετά τον θάνατο μας. Εάν κάποιος πεθάνει, του ευτρεπίζουν οι συγγενείς του ολομάρμαρο και μεγαλοπρεπή τάφο, τον τοποθετούν σε σκαλιστό φέρετρο και γενικώς κάνουν πολλά έξοδα για την ωραιότητα του τάφου. Αυτά γίνονται είτε κατ’ επιταγήν του αποθανόντος προσώπου είτε από τους συγγενείς για να τιμήσουν με την κενή δόξα τον προσφιλή νεκρό των. Οι Άγιοι Πατέρες όμως έφευγαν την κενοδοξία, ως επί παραδείγματι ο όσιος Αρσένιος, ο όποιος, αν και ήταν διδάσκαλος των παιδιών του βασιλέως Θεοδοσίου του Μεγάλου, εν τούτοις έφυγε στην έρημο, όπου έζησε επί 40 χρόνια. Όταν ερωτήθηκε από τους μαθητές του πως να τον θάψουν, εκείνος τους είπε: «Θα κριθώ μαζί σας, εάν δώσετε σε κάποιον το σώμα μου». Ενώ αυτοί του είπαν: «Και τι θα κάνουμε, αββά, διότι δεν γνωρίζουμε πως να σε θάψουμε». Και αυτός τους είπε: «Να δέσετε ένα σχοινί από τα πόδια μου και να με τραβήξετε προς το βουνό».
Πρέπει να γνωρίζουμε ότι οποιαδήποτε αρετή εργασθούμε σ’ αυτήν την ζωή, εάν δεν την φυλάξουμε από τον κίνδυνο δηλητηριάσεώς της από την κενοδοξία και υπερηφάνεια, τότε αυτή ενώπιον του Θεού είναι μισητή. Η ταπείνωση λέγουν οι Πατέρες και χωρίς άλλες αρετές, έσωσε πολλούς, αλλά χωρίς την ταπείνωση πολλοί χάθηκαν και απομακρύνθηκαν από τον Θεό. Γι’ αυτό, κάθε έργο που κάνουμε να ερωτάμε τον λογισμό μας, γιατί το κάνουμε. Εάν το κάνουμε για την δόξα του Θεού και την σωτηρία της ψυχής μας, να έχουμε ελπίδα στο έλεος του Θεού και, αφού το κάνουμε, θα μας ωφελήσει. Εάν όμως στον νου μας διακρίνουμε άλλους σκοπούς, για τους οποίους αγωνιζόμεθα να αποκτήσουμε τις αρετές, τότε να γνωρίζουμε ότι τις εργαζόμεθα για τιμωρία και όχι για την σωτηρία μας. Ο Απόστολος Παύλος λέγει: «Είτε ουν εσθίετε είτε πίνετε είτε τι ποιείτε, πάντα εις δόξαν Θεού ποιείτε» (Α' Κορ. 10,31). Ενώ ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής μας λέγει: «Η τέχνη για να αγωνιζώμεθα κατά της κενοδοξίας είναι η εξής: να σχολάζουμε διαρκώς στην προσευχή και να κάνουμε τα καλά έργα κρυφά. Ενώ για να νικήσουμε την υπερηφάνεια πρέπει να αποδίδουμε κάθε επιτυχία μας στην δύναμη και ευλογία του Θεού και όχι στον εαυτό μας».
Εν κατακλείδι αυτού του λόγου μου, παρακαλώ όλους σας να μη ξεχνάτε και εμένα τον τεμπέλη και δούλο της κενοδοξίας. Ίσως, εάν προσέξω αυτά που διδάσκω στους άλλους, να αρχίσω να κάνω αρχή μετανοίας και να παρακαλέσω τον Πανάγαθο Θεό και την Πανάχραντο Μητέρα Του να με βοηθήσουν να μισήσω την κενοδοξία και υπερηφάνεια και έτσι γνωρίσω την αδυναμία μου. Αμήν.
Πηγή: Πνευματικοί Λόγοι Ιερομ. Κλεόπα Ήλιε. Εκδ.: Ορθόδοξος Κυψέλη.
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Πώς να πείσω το παιδί να έρθει στην εκκλησία;
Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται.
Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Έχεις άγχος;
Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε.
Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!
Δεν χάνεις τίποτε να δοκιμάσεις εδώ…
Συνέχεια Άρθρου ▼
Άγιος Λουκάς ο Ιατρός: Όλοι σας πρέπει να είστε φώς μέσα στο σκοτάδι

Όλοι σας πρέπει να είστε φως μέσα στο σκοτάδι.

Το φως μπορεί να έχει διάφορες μορφές.

Μπορεί να είναι σαν το φως του ηλίου, μπορεί σαν της σελήνης ή των άστρων.

Μπορεί να είναι αδύναμο σαν το φως του κεριού ή μιάς λάμπας. Και όμως όλα αυτά είναι φως, είναι ευλογία του Θεού.

Και το ασθενέστερο φως είναι ευάρεστο στον Θεό.

Με τέτοιο φως μπορεί ο καθένας να φωτίζει το σκοτάδι που υπάρχει γύρω.

Με την αγάπη, την τρυφερότητα, την ευσπλαγχνία και την ευλάβειά σας μπορείτε και πρέπει να λάμπετε μέσα σ' αυτό τον κόσμο.

Άγιος Λουκάς Κριμαίας

Πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2019/07/blog-post_52.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Ασκηταριά και αόρατοι ασκητές στο Αγιοφάραγγο της Κρήτης
Ορθόδοξος ασκητισμός στην Κρήτη. Ένα νησί γεμάτο βουνά, φαράγγια, απόμακρες χαράδρες, κατάλληλο για ασκητική ζωή, μακριά από πόλεις και ανθρώπους. Ένας τέτοιος τόπος είναι και το Αγιοφάραγγο. 80 χιλιόμετρα νότια του Ηρακλείου, κοντά στα κοσμοπολίτικα πλέον Μάταλα, βρίσκεται το Αγιοφάραγγο, ένα μοναδικής ομορφιάς φαράγγι που καταλήγει σε μια από τις κατ’ εμέ καλύτερες παραλίες της Κρήτης. Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότεροι λάτρεις του ελεύθερου κάμπινγκ και της αναρρίχησης, επιλέγουν το Αγιοφάραγγο για λίγες μέρες, προκειμένου να απολαύσουν την υπέροχη παραλία του και τη μοναδική άγρια ομορφιά του, μακριά από τη φασαρία του πολιτισμού.
Το Αγιοφάραγγο όμως δεν ήταν πάντα «δημοφιλής τουριστικός προορισμός». Το Αγιοφάραγγο, λόγω της απομονωμένης θέσης του, φιλοξένησε στις σπηλιές του πολλούς ορθόδοξους ασκητές που επέλεξαν να ζήσουν εκεί. Αποτελεί έναν από τους «ιερούς τόπους» της Κρήτης, ένας τόπος στον οποίο λέγεται πως κάποιοι ερημίτες φτάσανε λίγο πιο κοντά στο Θεό.
Στην περιοχή υπάρχουν πολλές σπηλιές που μαρτυρούν πως κάποτε ήταν κατοικήσιμες με κυριότερο το Γουμενόσπηλι, τη μεγαλύτερη σπηλιά για την οποία αναφέρει ο Νίκος Ψιλάκης στο βιβλίο του Μοναστήρια και ερημητήρια της Κρήτης, Ηράκλειο 1994, τόμ. Α΄, σελ. 236:
Στο Γουμενόσπηλιο έρχονταν μια φορά το χρόνο οι ασκητές, από τον Πρέβελη ως τον Κουδουμά [μοναστήρια, το ένα νότια Ρεθύμνου, το άλλο νότια Ηρακλείου]. Είχε 300 πέτρες γύρω γύρω και καθένας καθόταν στη δική του. Μετρούσανε κεφαλές και, αν έλειπε κανείς, ελέγανε: «Ο Θεός να τόνε συχωρέσει». Μόνο τότε, κάθε Λαμπρή, εθωρούσε ο ένας τον άλλο.
Λένε πως κάποιοι ασκητές έχουν φτάσει σε τέτοιο επίπεδο αγιότητας που πλέον έχουν γίνει αόρατοι στον κόσμο, εμφανιζόμενοι μόνο όταν εκείνοι επιθυμούν. Κατά καιρούς έχουν καταγραφεί μαρτυρίες από άτομα που έχουν δει ή και μιλήσει σε τέτοιους ερημίτες, που υποστηρίζεται πως υπάρχουν ακόμα και σήμερα, καλά κρυμμένοι από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Σύμφωνα με παράδοση, που είχε αφηγηθεί η μακαριστή και αγιασμένη γερόντισσα Συγκλητική, μεγαλόσχημη μοναχή στο Ρέθυμνο (ηγουμένη στο μικροσκοπικό μοναστήρι της Αγίας Τριάδας, στο λόφο του Τιμίου Σταυρού, εντός της πόλης του Ρεθύμνου), οι ασκητές αυτοί είναι υπεραιωνόβιοι, αφού παίρνουν παράταση από το Θεό να ζήσουν όσα χρόνια θέλουν. Η ίδια γερόντισσα είπε ότι με μια αόρατη ασκήτρια από το Αγιοφάραγγο είχε επικοινωνία ο άγιος γέροντας Κύριλλος Παναγιωτάκης από τα Ακούμια Ρεθύμνης (κοιμήθηκε 1986), εφημέριος της ίδιας μονής.
Από το ίδιο βιβλίο του Νίκου Ψιλάκη, αναφέρονται ακόμα δύο ιστορίες που αφορούν τους ερημίτες του φαραγγιού:
Σ’ ένα σπήλιο στο Μάρτσαλο εζούσε ένας ασκητής. Πηγαίνανε και του ζητούσαν ευλογία οι ανθρώποι, αλλά αυτός δεν εμφανιζότανε ποτέ. Έβγαζε μόνο το δαχτυλάκι του από μια τρύπα και σταύρωνε. Άνθρωπος δεν είδε ποτέ το πρόσωπό του.
Στον Άγιο Αντώνιο στο Αγιοφάραγγο μαζώνονται κάθε νύχτα οι ασκητές και λειτουργούνε. Τυχερός όποιος τους δει. Ένας παλιός ηγούμενος της Οδηγήτριας, σηκωνότανε τα μεσάνυχτα, πήγαινε και λέγανε πως πολλές φορές έπαιρνε κι αντίδωρο.
Η περιοχή του Αγιοφάραγγου έχει μια αύρα διαφορετική. Λέγεται πως τη νύχτα, που οι άνεμοι περνάνε το φαράγγι, μπορεί κανείς να ακούσει θορύβους σχεδόν απόκοσμους και πως καμιά φορά, μπορείς να ακούσεις τους αόρατους ασκητές να μιλάνε. Ναυτικοί που περνάνε με τα πλοία τους ανοικτά της παραλίας του φαραγγιού, λένε πως τα νερά του Αγιοφάραγγου λάμπουν από την αγιότητα των ασκητών.
Οι ασκητές, υπήρχαν επίσημα μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα, όμως ακόμα και σήμερα λέγεται πως υπάρχουν αρκετοί ασκητές, που ζουν ανάμεσά μας. Υπάρχουν αρκετές μαρτυρίες, των οποίων η πηγή συχνά δεν αποκαλύπτεται για προφανείς λόγους. Σεβόμενοι τις επιλογές τους να μένουν μακριά από τα κοσμικά, οι κάτοικοι των γύρω περιοχών σέβονται τις επιλογές τους και σιωπούν. Μόνο θρύλοι και σκόρπιες μαρτυρίες κυκλοφορούν, που δε χρειάζεται να μπούμε καν στη διαδικασία να επιβεβαιώσουμε αν όντως ισχύουν ή όχι.
Σύμφωνα με μαρτυρίες ιερέων που κοινωνούν κάποιους από αυτούς, υπάρχουν δυο ασκητές οι οποίοι είναι ορατοί στους ανθρώπους. Μας διηγείται ο ιερεύς, ότι για να πάει να κοινωνήσει τον ασκητή Θεοδόσιο κάνει πορεία δυο με τρεις ώρες πάνω στα βουνά, πάνω σε μέρη δύσβατα και απρόσιτα. Όταν όμως φτάνει στο μέρος όπου ασκητεύει ο πατήρ Θεοδόσιος, μια ευωδία απλώνεται στην περιοχή.
Το ασκητήριο, δυο επί δυο. Ίσα- ίσα χωράει μέσα ο γέροντας Θεοδόσιος. Αλλά η καρδιά του χωράει όλη την κτίση, όλο τον κόσμο. Γιατί κοινωνεί και επικοινωνεί με τον κόσμο. Πως; Όταν ο ιερεύς πάει να κοινωνήσει τον γέροντα του δίνει χαρτιά με τα ονόματα ορισμένων ανθρώπων που χρήζουν βοηθείας. Έτσι ο γέροντας προσεύχεται διακαώς για αυτούς. Μας εξομολογείτε ο ιερεύς ότι το σώμα του γέροντα είναι γερασμένο αλλά το πρόσωπό του λάμπει σαν τον ήλιο. Σημαντικό δε είναι το γεγονός ότι, και άλλοι άνθρωποι έχουν συναντήσει τον γέροντα Θεοδόσιο, συζητώντας μαζί του ποικίλα θέματα.
Συγκλονιστική είναι η μαρτυρία τους ιερέως που επικοινωνεί με τον γέροντα Θεοδόσιο, όταν τον ρώτησε: Γέροντα πόσοι ασκητές είστε εδώ; Ο γέροντας χαμογέλασε, και με γλυκιά φωνή του απαντά, «πολλοί».
Μια άλλη μαρτυρία λέει πως όταν είναι καιρός να κουρευτούν τα πρόβατα, τότε όλα τα ζώα και περισσότερο τα άγρια κατσίκια που ζουν στα Αστερούσια όρη, είναι κουρεμένα. Και αυτό είναι δείγμα ότι υπάρχουν και άλλοι πολλοί ασκητές στην εκεί περιοχή, τους οποίους τα άγρια ζώα υπακούν. Σύμφωνα με διάφορες μαρτυρίες έμπιστων ανθρώπων οι ασκητές οι οποίοι ζουν στα Αστερούσια όρη είναι περίπου 20, και αυτό το λέμε και πάλι με επιφύλαξη.
Ήταν κάποτε μια ομάδα νέων ανθρώπων και ήθελε να περιηγηθεί στα δύσβατα μονοπάτια των Αστερουσίων. Όταν σκοτείνιαζε, αποφάσισαν να φύγουν. Τότε ένας από την ομάδα είπε: «Είδατε προλαβαίναμε να κάνουμε την παράκληση του Αγίου Αντωνίου που μας είπε εκείνος ο καλόγερος πάνω στο βουνό». Τότε οι άλλοι ξαφνιάστηκαν και του είπαν ότι δεν συνάντησαν κανένα καλόγερο καθ’ όλη την διάρκεια του περιπάτου. Εκείνος δε, επέμενε ότι τον συνάντησαν και τους είπε να ψάλλουν μια παράκληση. Βλέπουμε λοιπόν ότι οι «αόρατοι ασκητές» εμφανίζονται μόνο σε αυτούς οι οποίοι έχουν καθαρή καρδιά και αγνό λογισμό.
Θαυμαστό είναι και το εξής γεγονός : Όταν ένας περιηγητής τραβούσε με την βιντεοκάμερά του το καταπληκτικό τοπίο στο Αγιοφάραγγο, η κάμερά του συνέλαβε ένα καλόγερο. Και με την περιέργεια που διακρίνει την ανθρώπινη φύση, πήγαινε από πίσω του και τον βιντεοσκοπούσε. Όταν λοιπόν έβαλε την κάμερα να παίξει αυτά που έγραψε, είδε ότι τράβηξε, όλα τα τοπία, τα βουνά, τα νερά, αλλά ο μοναχός έλλειπε από την λήψη. Τότε ξαφνιάστηκε και κατάλαβε ότι επιτελούνται θαυμαστά έργα εκεί, και οι μοναχοί θέλουν την απόλυτη ησυχία και γαλήνη. Δια τούτο και εξαφανίστηκε ο μοναχός δια θαύματος από την λήψη της βιντεοκάμερας.
Πηγή: blogreco – Επιμέλεια: Παπαγιαννάκης Δημήτριος
Έχεις παιδιά..; Βρες Οδηγίες ΕΔΩ για Χριστιανική Ανατροφή!
Χαλάρωσε με... Ένα Βίντεο ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Μυστική ένωσις με τον Κύριο

Χαρά και ευφροσύνη απέραντη, γιορτή και πανηγύρι αιώνιο της ψυχής είναι η μυστική ένωσίς της με τον Κύριο Ιησού Χριστό.
Αδελφέ μου, «έρχου και ίδε!» (Ιω. 1,47). Έλα και δές τον Ιησού! Έλα και δόξασέ Τον! Έλα και ύμνησε τον Κύριο σου! Έλα και γονάτισε και κλάψε μπροστά στον πλάστη σου! Έλα, προσκύνησέ Τον, αναγνώρισέ Τον, ομολόγησε Τον! «Πρόσελθε πρός αυτόν και φωτίσθητι, και το πρόσωπόν σου ου μη καταισχυνθή» (Ψαλμ. 33, 6).
Έλα πεινασμένε, να ευφρανθής από τη θεία τροφή! Έλα τυφλέ, ν᾿ απολαύσης το αιώνιο φώς! Έλα αιχμάλωτε, να χαρής την ελευθερία! Έλα θνητέ, ενώσου με τον Αθάνατο, για ν᾿ αξιωθής της αιωνίας ζωής!
Έλα πονεμένε και θλιμμένε, να βρής την παντοτεινή χαρά! Έλα απελπισμένε, να βρής την ελπίδα! Έλα ψυχρέ, να φλογισθής σαν τη φωτιά! Έλα φτωχέ, να πλουτίσης με τον αδαπάνητο θησαυρό! Έλα γυμνέ, να ενδυθής αθάνατη δόξα και αφθαρσία! Ιδού, ο Κύριος «έρχεται μετά των νεφελών, και όψεται αυτόν πάς οφθαλμός και οίτινες αυτόν εξεκέντησαν, και κόψονται επ᾿ αυτόν πάσαι αι φυλαί της γής» (Αποκ. 1, 7). Ναί, έρχεται και δεν θ᾿ αργήση ο Κύριος.
Μακάριος όποιος τηρεί τις εντολές Του. Μακάριος όποιος φυλάττει τον νόμο Του.
Μακάριος όποιος είναι νοερά και μυστικά ενωμένος μαζί Του. Σήκωσε, αδελφέ μου, σήκωσε τους νοητούς οφθαλμούς της καρδιάς σου πρός τον Θεό και ικέτευε Τον να την φλογίση με τη θεία αγάπη Του. Ταύτισε το θέλημά σου με το θέλημα του Κυρίου. Σαν άλλος Βαρτίμαιος φώναξε κι εσύ πάλι: «Υιέ Δαβίδ Ιησού, ελέησον με!» (Μαρκ. 10,47).
Καί όσο οι δαίμονες, με τα τεχνάσματα και τις παγίδες τους, προσπαθούν να εμποδίσουν την αναφορά σου πρός τον Κύριο, εσύ «πολλώ μάλλον κράζε· υιέ Δαβίδ, ελέησον με!» (Μαρκ.10, 48), διδαξέ με να κάνω πάντοτε το θέλημά Σου και ν᾿ ανήκω μόνο σε Σένα!
«Ει δώσω (=δέν θα δώσω) ύπνον τοίς οφθαλμοίς μου και τοίς βλεφάροις μου νυσταγμόν και ανάπαυσιν τοίς κροτάφοις μου, έως ού εύρω τόπον τώ Κυρίω, σκήνωμα τώ Θεώ Ιακώβ» (Ψαλμ.131, 4-5). Βίαζε τον εαυτό σου νύχτα και μέρα, μην του δίνης ανάπαυσι και ησυχία, μέχρι ν᾿ ανοίξης την καρδιά σου στον Κύριο, ν᾿ ανοίξης μέσα σου τόπο για Κείνον και να γίνηςολόκληρος κατοικητήριο της χάριτός Του. Γι᾿ αυτό άλλωστε πλάσθηκες και αυτός είναι ομοναδικός σκοπός της ζωής σου: η ένωσίς σου με τον Θεό.
Τήν ολοκληρωτική ένωσί σου με τον Κύριο θα επιτύχης καλλιεργώντας την αδιάκοπη επικοινωνία μαζί Του διά της προσευχής. Ξέχασε όλα τα γήϊνα και μάταια και στρέψε όλες τις επιθυμίες και τις διαθέσεις σου πρός Αυτόν, ζήτα το έλεός Του αδιάλειπτα, κράτα τη μνήμη Του συνεχώς στον νού σου και βυθίσου όλος μέσα στο πέλαγος της αγάπης Του.
Αυτός είναι ο Θεός σου, Αυτός ο δημιουργός σου, Αυτός η δόξα σου, Αυτός η σωτηρία και η αιώνια ζωή σου. Απόκτησε λοιπόν κι εσύ, «από του νύν και έως του αιώνος» τον ασίγαστο πόθο του προφήτου:
«Όν τρόπον επιποθεί η έλαφος επί τάς πηγάς των υδάτων, ούτως επιποθεί η ψυχή μου πρός σε,ο Θεός» (Ψαλμ. 41, 1-2).
πηγή

Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2016/05/blog-post_96.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!