Προσοχή στην υποτιθέμενη "Προσευχή" στον Αγ. Ιούδα


Ανάγνωση σε 9.2 λεπτά
Αναγνώσεις: 1647 |


Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Ερώτηση:
Μου έδωσαν ένα φυλλάδιο με μία προσευχή το οποίο σας αποστέλλω η οποία τιτλοφορείται «Προσευχή στον Άγιο Ιούδα το Θαδδαίο». Εγγυάται αποτελέσματα για ότι ζητήσει κανείς. Δεν μου αρέσει το γεγονός ότι λέει πως πρέπει «οι προσευχές να απαγγέλλονται 6 φορές την ημέρα επί 9 ημέρες. Παρακαλώ σχολιάστε, πρόκειται περί πλάνης; Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

«Αγιώτατε Απόστολε, Άγιε Ιούδα Θαδδαίε, πιστέ υπηρέτη και φίλε του Ιησού, η Ορθοδοξία, σ’ όλον τον κόσμο σε τιμά και σε επικαλείτε ως Προστάτη των απελπισμένων υποθέσεων, αυτών για τις οποίες έχει χαθεί κάθε ελπίδα.


Προσευχήσου για μένα. Είμαι τόσο απελπισμένος/η και μόνος/η. Σε ικετεύω κάνε χρήση αυτής της ιδιαίτερης Χάρης που σου έχει δοθεί, να φέρνεις ορατή και γρήγορη βοήθεια όπου δεν υπάρχει καμμία σχεδόν ελπίδα βοηθείας.

Βοήθησέ με τούτη την ώρα της ανάγκης, για να μπορέσω να λάβω την παρηγοριά και την βοήθεια της Αγίας Τριάδος, σ’ όλες μου τις ανάγκες, δοκιμασίες, και βάσανα – (εδώ εκφράζετε το αίτημά σας) – και να μπορώ να υμνώ τον Χριστό μαζί με σένα και με όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς.

Υπόσχομαι, ω ευλογημένε Άγιε Ιούδα Θαδδαίε, να ενθυμούμαι πάντοτε αυτή τη μεγάλη Χάρη. Να σε τιμώ πάντοτε, ιδιαίτερα ως τον πιο δυνατό προστάτη μου, και μ’ ευγνωμοσύνη να ενθαρρύνω την ευλάβεια προς εσένα, ΑΜΗΝ.

Είθε το όνομα της Αγίας Τριάδος να λατρεύεται και να υμνείται απ’ όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, στους αιώνες των αιώνων, ΑΜΗΝ. 

Είθε το όνομα του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, να υμνείται και να δοξάζεται τώρα και παντοτεινά, ΑΜΗΝ. 

‘Αγιε Ιούδα Θαδδαίε δεήσου για μας και άκουσε τις προσευχές μας, ΑΜΗΝ. 

Ας είναι ευλογημένο το όνομα του Ιησού Χριστού. Ας είναι ευλογημένο το όνομα της Υπεραγίας και Αειπαρθένου Μαρίας. Ας είναι ευλογημένος ο Άγιος Ιούδας ο Θαδδαίος. 

Σ’ όλο τον κόσμο και σ’ όλους τους αιώνες, ΑΜΗΝ.

Πάτερ Ημών ……

Χαίρε Μαρία Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά Σου.

Ευλογημένη συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου, ο Ιησούς.

Υπεραγία Θεοτόκε πρέσβευε υπέρ ημών των αμαρτωλών νυν και αεί και την ώρα του θανάτου ημών, ΑΜΗΝ».

«** Π Ρ Ο Σ Ε Υ Χ Η Ε Ν Ν Ε Α Η Μ Ε Ρ Ο Υ **
Αυτή η προσευχή λέγεται όταν συναντάμε προβλήματα ή όταν δεν φαίνεται να υπάρχει βοήθεια και έχουμε σχεδόν απελπιστεί.

Οι προσευχές του εννεαημέρου πρέπει να απαγγέλονται εξ (6) φορές την ημέρα, επί εννέα (9) συνεχείς ημέρες. Οι προσευχές εισακούγονται την εννάτη και πριν και ποτέ μέχρι τώρα δεν απέτυχαν. Θα λάβετε τη Χάρη που ζητάτε, όσο απραγματοποίητη κι αν φαίνεται. (υπογραμμίσεις δικές μας).

(Διαδώστε την ευλάβεια στον Άγιο Ιούδα τον Θαδδαίο). Ο Άγιος Απόστολος Ιούδας έχει γράψει μία Επιστολή η οποία ευρίσκεται στην Καινή Διαθήκη, πριν από την Αποκάλυψη του Ιωάννου. Την διαδίδετε και αυτή με την παρούσα Ευλογία». 


Απάντηση:
Αγαπητέ αναγνώστη, πρόκειται περί πλάνης.

Ο Ιούδας ο Θαδδαίος, ήταν ένας από τους δώδεκα Αποστόλους καί, από ότι φαίνεται (είναι λίγα τα βιογραφικά στοιχεία που έχουν διασωθεί), αδελφός του Ιακώβου του Αδελφοθέου άρα και κατά σάρκα αδελφός του Κυρίου.

Η παρούσα προσευχή μας προβλημάτισε πολύ, για 4 κυρίως λόγους:
  • τόν τρόπο με τον οποίο «πρέπει» να εκτελείται, και μάλιστα με εγγυημένα αποτελέσματα.
  • τά λόγια και η μορφή της.
  • η προέλευσήτης, δείχνει να πηγάζει από προσευχή της παπικής εκκλησίας.
  • η εμμονή της σε ένα όνομα «Ιούδα», και γενικότερα σε αναβίωση «αγνώστων»
1. Προβληματισμός για τον τρόπο εκτέλεσης της προσευχής
Κατ’αρχάς όπως πολύ σωστά αναφέρεις, καμία προσευχή δεν «εγγυάται» αποτελέσματα και μάλιστα μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, π.χ. σε 9 συνεχείς ημέρες. Ποιός μπορεί να πεί ΠΟΤΕ ο Θεός θα αποφασίσει να πραγματοποιήσει το αίτημά μας; Είναι σαν να εκβιάζω τον Θεό να ενεργήσει α) οπωσδήποτε β) για οποιοδήποτε θέμα γ)όποτε θέλω ΕΓΩ. Άρα κατεβάζω τον Θεό στα δικά μου μέτρα και σταθμά. 

α) οπωσδήποτε:
Ο Κύριος στην Γεθσημάνια προσευχή του αιτείται στον Θεό Πατέρα « .. εί δυνατόν εστι, παρελθέτω απ᾿ εμού το ποτήριον τούτο». Εδώ δεν λέει «οπωσδήποτε», λέει «εί δυνατόν». Άρα μᾱς διδάσκει ο Κύριος στην Γεθσημανή (μαζί και με άλλα, ίσως ποιό σημαντικά πράγματα) ότι δεν εκβιάζουμε τον Θεό, ακόμα και αν είμαστε και εμείς «Θεοί». Ακόμα, το αίτημα του Κυρίου δεν έγινε δεκτό, αποδεχόμενος ο Ίδιος το θέλημα του Πατρός. Μέσω της προσευχής λοιπόν: 

  • Αιτούμεθα, δεν εκβιάζουμε
  • μπορεί να γίνει αποδεκτό το αίτημά μας μπορεί και όχι, (ίσως και να μην είναι για το καλό μας - βλέπε και επόμενη παράγραφο).
  • αποδεχόμαστε το Θέλημα του Κυρίου

β) για οποιοδήποτε θέμα:
Ο εμπνευστής της «προσευχής» αυτής προτείνει να την λέμε «όταν συναντάμε προβλήματα, όταν δεν έχουμε βοήθεια και όταν έχουμε απελπιστεί». 

Και αν αυτό το οποίο αιτούμαι δεν είναι για το καλό μου; Ή είναι για το κακό του άλλου; Πάλι δουλεύει η μυστήρια αυτή «προσευχή του Ιούδα»; Εγγυάται αποτελέσματα ανεξαρτήτως του αιτήματος; Και καλά, ένας Ορθόδοξος Χριστινός που ζεί μέσα στην εκκλησία, που ζεί εν μετανοία, εξομολογείται, μεταλαμβάνει των αχράντων μυστηρίων … πως είναι δυνατόν να μην έχει βοήθεια «από κανένα» ή να «έχει απελπιστεί»; Μήπως επομένως αυτή η «προσευχή» προσπαθεί εντέχνως να βρεί «οπαδούς» σε όσους Ορθοδόξους έχουν χαλαρή σχέση με την εκκλησία; Και αν είναι έτσι, και οι Ιεχωβάδες την ίδια μέθοδο της χαλαρής σχέσης με την εκκλησία δεν χρησιμοποιούν για να προσεγγίσουν κάποιους αφελείς Ορθοδόξους; 

γ) όποτε θέλω ΕΓΩ.
Ο άνθρωπος σήμερα θέλει γρήγορες λύσεις σε όλα. Εδώ και τώρα. Δεν λειτουργεί έτσι η προσευχή. Έτσι λειτουργεί η ματαιοδοξία και πλεονεξία του ανθρώπου, ακόμα και αυτή η μαγεία κλπ. 

Χρειάζεται πολύ μεγάλη αγιότητα για να ενεργήσει ο Κύριος άμεσα σε ένα αίτημα, και πάλι εάν ο Κύριος θελήσει. Μήπως είμαστε και εμείς Άγιοι; 

Η μοναδική στιγμή στην Ιστορία που έγινε «προγραμματισμένη» επίσκεψη της Θείας Χάριτος ήταν αυτή της Πεντηκοστής, διότι ο Κύριος είχε προειδοποιήσει τους μαθητές του ότι θα τους αποστείλει το Άγιο Πνεύμα. Αυτό που αναφέρει το φυλλάδιο ότι «θά λάβετε την χάρη που ζητάτε όσο απραγματοποίητη και αν φαίνεται (!)» θα μπορούσε να παραπέμψει ακόμα και σε πλάνη τύπου πεντηκοστιανών. Δηλαδή όσο χάρη και να ζητήσω θα την λάβω; Άρα μπορώ να φτάσω και στην Θέωση έτσι απλά; ¨Άρα τι χρειαζόμαστε την διδασκαλία των πατέρων, την μετάνοια, την Θεία Κοινωνία, την ίδια την εκκλησία του Κυρίου; Εισερχόμαστε στον παράδεισο «Θεωμένοι» μέσα σε 9 ημέρες !! Έ και κάποιος άλλος υποσχέθηκε «Θέωση» στην Εύα σε μία στιγμή, και … η συνέχεια «επί της οθόνης» … της εκτός παραδείσου. 

Ένας μεγαλόσχημος μοναχός κάνει 2,000 ή και περισσότερες μετάνοιες καθημερινά, χώρια τα κομποσκίνια, οι προσευχές κατ’ ιδίαν, η «αδιάλειπτη» προσευχή, η συμμετοχή του στις ακολουθίες κλπ. Για να συγκρίνουμε το «6 φορές την ημέρα επί 9 ημέρες με το π.χ 2,000 μετάνοιες και 100 κομποσκοίνια και 2 ακολουθίες την ημέρα για 1,2, 10, 20, 50 χρόνια, όλη του την ζωή (τού μοναχού). Τι περιμένει; Να τον ακούσει ο Θεός την 1η ημέρα, την 10η, τον 1ο χρόνο, πότε; Την Θεία Χάρη δεν μπορεί να την εκβιάζει κανείς. Ο Άγιος Σιλουανός έλαβε την χάρη σε 2 μήνες από τότε που πήγε στο Άγιο Όρος να ασκητέψει, και όταν πήγε να εξομολογηθεί στον πνευματικό του για να επιβεβαιώσει αν το όραμα που είδε ήταν εκ Θεού ή εκ του Πονηρού, ο πνευματικός του, αφού του επιβεβαίωσε ότι ήταν εκ του Θεού, του αποκάλυψε ότι του ιδίου του είχε πάρει 40 χρόνια προσευχής για να αξιωθεί της Χάριτος. Σε κάποιο λοιπόν παίρνει 2 μήνες σε κάποιον άλλο 40 χρόνια, σε άλλον ποτέ … 

2. Προβληματισμοί που προκύπτουν από τα λόγια και την μορφή της ιδίας της προσευχής.
Εκ πρώτης όψεως η προσευχή αυτή δεν δείχνει κάτι το ύποπτο. Θα μπορούσε ενδεχομένως κανείς, καλή τη πίστη, να πεί αυτή την προσευχή μία φορά στον Άγιο Ιούδα τον Θαδδαίο με το αίτημά του και αν ο Κύριος αποφασίσει να δώσει την απάντησή του εν ευθέτω χρόνω, με την μεσιτεία του Αγίου Ιούδα του Θαδδαίου, ας είναι ευλογημένο (όχι όμως και ακολουθώντας τις οδηγίες περί 6 φορών την ημέρα επί 9 ημέρες κλπ 

Σημεία που προξενούν εντύπωση:
Η χρήση της Δημοτικής γλώσσας (όταν όλες οι επίσημες παρακλήσεις έχουν συνταχθεί στην καθαρεύουσα). Αλλά ας ήταν και στην καθαρεύουσα, γιατί οι λέξεις «Ορθοδοξία/Ορθόδοξοι» αναφέρονται επίμονα 3 φορές στις λιγοστές (12 περίπου) γραμμές της «προσευχής»; Μήπως ο εμπνευστής της προσευχής αυτής έχει άγχος να δώσει «ταυτότητα» Ορθοδόξου;; 

Το σημείο της προσευχής : « .. να σε τιμώ πάντα ως τον πιό δυνατό προστάτη μου και με ευγνωμοσύνη να ενθαρρύνω την ευλάβεια πρός εσένα ..» Ουδέποτε ένας Άγιος περιμένει από τον πιστό ανταπόδοση, τι κερδίζει ο οποιοσδήποτε Άγιος από εμάς η την υπόσχεσή μας να τον τιμούμε ή να διαδίδουμε το όνομά του; Έχει ανάγκη ανταπόδοσης, αναγνώρισης, ή δόξας; Ιδιαίτερα «ανθρωποκεντρικό» και εκκοσμικευμένο το φρόνημα του συντάκτη της προσευχής, εάν όχι εοσφωρικό. 

Η οποιαδήποτε προσπάθεια να δημιουργήσει κανείς ένα «τύπο» προσευχής βάσει της οποίας ο Θεός πρέπει να λατρεύεται εν γένει από τους πιστούς είναι επικίνδυνο και εκτός παραδόσεως της Ορθόδοξου πίστεως. Σύγχρονοι υμνογράφοι σαν τον μακαριστό Αγιορείτη Γεράσιμο Μικραγιαννανίτη, έλαβαν επίσημα ευλογία (άδεια), 1ον για να συνθέσουν ακολουθίες και ύμνους και 2ον για να τους δημοσιεύσουν. Αλλιώς θα ήταν πολύ εύκολο ο καθένας να έκανε αυθαιρέτως ότι ήθελε (όπως και οι προτεστάντες). 

Αναρωτιέται κανείς, χάθηκαν τόσες διαθέσιμες παρακλήσεις Αγίων, ή της Παναγίας μας; Σε όλο το λατρευτικό μέρος της εκκλησίας μας δεν μπορεί να βρεί κανείς παρηγοριά, και ο μόνος τρόπος για να την βρεί είναι από ένα αυθαιρέτως δημιουργημένο φυλλάδιο; Μία εγκεκριμένη παράκληση στο όνομα του Αγίου Ιούδα του Θαδδαίου θα ήταν οπωσδήποτε προτιμότερη και μέσα στην λειτουργική τάξη της Εκκλησίας. 

· Το ότι η προσευχή αυτή εμφανίζεται ως πρόλογος σε φυλλάδιο μίας τέτοιας παράκλησης πρός τον Ιούδα τον Θαδδαίο (εντέλει υπάρχει) και φέρει την άδεια της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
(http://www.pigizois.net/latreia/paraklitikoi_kanones/index.htm). Πιθανότατα βρίσκεται εκεί από λάθος και η εν λόγω Ιερά Μητρόπολη της Ιστοσελίδας «pigizois.net» δεν το έχει προσέξει;; 

3) Η προέλευσή της, δείχνει να πηγάζει από προσευχή της παπικής εκκλησίας.
Βρήκαμε εκατοντάδες αναφορές στο διαδίκτυο (στήν Αγγλική γλώσσα) σχετικά με την προσευχή αυτή. Ίσως η ποιό ενδιαφέρουσα αναφορά είναι η εξής: http://www.catholic-saints.info/catholic-prayers/prayer-to-saint-jude-thaddeus.htmκαί μάλιστα για 2 λόγους: 

Προλογεί: “Προσευχή πρός τον Άγιο Ιούδα τον Θαδδαίο, ευχαριστηθείτε από τις παρηγορητικές λέξεις αυτής της παραδοσιακής Καθολικής προσευχής!” («Prayer to Saint Jude Thaddeus, Enjoy the comforting words of this traditional Catholic Prayer»).
Το Αγγλικό κείμενο είναι σχεδόν ίδιο με το Ελληνικό (!!!). Στο Ελληνικό έχει προστεθεί βέβαια «…η Ορθοδοξία, σ’ όλον τον κόσμο σε τιμά…», «…υμνείται απ’ όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς..». Φαίνεται δηλαδή να πήραμε μία μη ορθόδοξη προσευχή και να τις δώσαμε εύκολα «ταυτότητα» ορθόδοξης! 

Άλλοι δείχνουν να αφαιρούν την αναφορά στη Αγία Τριάδα, (http://www.stjude-shrine.org/prayers.htm καίhttp://forums.contracostatimes.com/topic/st-jude-thaddeus-prayer - στην τελευταία δίδεται μάλιστα η ΙΔΙΑ ειδική έμφαση στον 9ήμερο τρόπο προσευχής!) και άλλοι να έχουν συνθέσει ολότελα διαφορετική προσευχήhttp://www.mycatholictradition.com/jude-thaddeus.html.

Νομίζω πως οφείλουμε να συμπεράνουμε ότι η προέλευση της προσευχής αυτής ΔΕΝ είναι Ορθόδοξη. Κάποιος την δανείστηκε από τους αιρετικούς, την μετέφρασε στην νεοελληνική γλώσσα και της έδωσε Ορθόδοξη «Ιθαγένεια» !!

4) Η εμμονή σε ένα όνομα «Ιούδα» και γενικότερα σε αναβίωση «αγνώστων».
Ταπεινώς φρονούμε ότι, όταν τοποθετήσει κανείς μερικά από τα κομμάτια του νεοεποχίτικου “puzzle”, βλέπουμε τα εξής:

  • «Ευαγγέλιο του Ιούδα (Ισκαριώτου!!)»
  • «Προσευχή του Ιούδα (Θαδδαίου - Αδελφοθέου)»
  • «Λειτουργία του Ιακώβου του Αδελφοθέου». Θα πείτε που κολλάει αυτό; Η αναβίωση της λειτουργίας αυτής στις ημέρες μας αντιπροσωπεύει τις τάσεις της «Λειτουργικής Ανανέωσης» που υπάρχει σήμερα. Ο Ιάκωβος ο αδελφόθεος, αδελφός κατά σάρκα και του Ιούδα του Θαδδαίου και οι δυό μαζί κατά σάρκα αδελφοί του Κυρίου. Σύμπτωση;
Εν τέλει, φαίνεται πως η Νέα Εποχή προσπαθεί να μας μπερδέψει με Ιούδες και αδελφούς του Κυρίου (μέ όλη την ευσέβεια που οφείλουμε στον Ιούδα τον Θαδδαίο και τον Απόστολο Ιάκωβο) που κατά κάποιο τρόπο αντιπροσωπεύουν μία χαμένη πίστη ή μία χαμένη εκκλησία που πρέπει να αναβιώσει επί των ημερών μας για να επιστρέψουμε στις δήθεν ρίζες του Χριστιανισμού;;; Λίγο απόκρυφα ευαγγέλια, λίγο κώδικας Νταβίντσι, λίγο από όλα … 

Συμπέρασμα.
Πρόκειται περί πλάνης. Μία προσευχή χωρίς στοιχεία Ορθόδοξης προέλευσης, αντιθέτως με στοιχεία παπικής. Ο τρόπος του εγγυημένου αποτελέσματος σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα παραπέμπει στην καλύτερη περίπτωση σε ανθρωποκεντρική εκκοσμικεύση ή, στην χειρότερη περίπτωση, σε λευκή μαγεία. Το γεγονός ότι προλογεί το βιβλιαράκι του παρακλητικού κανόνα του Αγίου μας προβληματίζει ιδιαίτερα, η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι όποιος εισήγαγε την «προσευχή» αυτή στο επίσημο φυλλάδιο του παρακλητικού κανόνα (πού φέρει την ευλογία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος) το έκανε αυθαίρετα – αφήνοντας να εννοηθεί τάχα ότι η Ιερά Σύνοδος έδωσε ευλογία και για αυτό! Ασφαλέστερη η ανάγνωση του παρακλητικού κανόνα του Αγίου ή απλά το «Άγιε Ιούδα Θαδδαίε πρέσβευε υπέρ ημών – Αμήν» και χωρίς να περιμένει κανείς άμεσα αποτελέσματα όπως προαναφέραμε για να μην αποκτήσει εωσφορικό φρόνημα.

( Αναγνώσεις: 1647 )

Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!

                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Μεγάλος σταυρός, μεγάλη δόξα στους Ουρανούς, Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης
                        Ευλογημένη – χαριτωμένη και αγαπημένη μου ψυχούλα Α.
                        Εύχομαι η Παναγία μας να έλθη στο σπιτάκι σου και να σας χαρίση την χάριν Της – την αγάπην Της – την ειρήνην Της – την χαράν Της και την υγείαν σας.
                        Πήρα προ πολλού το γράμμα σου και πολύ λυπήθηκα, αλλά και πολύ εχάρηκα.
                        Λυπήθηκα, γιατί πάσχεις, υποφέρεις σωματικώς.
                        Εχάρηκα διότι αναλογίζομαι το ψυχικόν σου κάλλος, την ψυχικήν σου αρετήν, και πίστεψέ με ότι σε μακαρίζω, σε θαυμάζω, σε ζηλεύω.
                        Για να σου δώση ο Θεός τέτοιον μεγάλον σταυρόν, πάει να πη ότι τον αξίζεις. Σου ανήκει, σου πρέπει.
                        Μεγάλος σταυρός, μεγάλη δόξα στους Ουρανούς.
                        Μη νομίζεις ότι μάρτυρες είναι εκείνοι μόνον που τους έκοψαν το κεφάλι μία φορά, επειδή δεν αρνήθηκαν τον Χριστόν. Είναι και άλλοι, που δεν αρνούνται την αρετήν, την υπομονήν.
                        Οι πρώτοι μάρτυρες μίαν φοράν εμαρτύρησαν, ενώ οι δεύτεροι κάθε λίγο μαρτυρούν.
                        «Ελογίσθημεν ως πρόβατα σφαγής. Ένεκά σου θανατούμεθα όλην την ημέραν», λέει η Θεία Γραφή (Ρωμ. 8:36).
                        Είναι οι αναίμακτοι μάρτυρες, τη προαιρέσει μάρτυρες. Οι αφανείς μάρτυρες στον κόσμον, αλλά φανεροί στον Θεόν.
                        Ω!! Μακαρία ψυχή Α.
                        Μαθήτρια γνησία του Χριστού.
                        Ο γλυκύτατός σου Νυμφίος ανέβηκε στον Γολγοθά, στον Σταυρόν. Και εσύ κάθε μέρα και κάθε ώρα σταυρώνεσαι.
                        Φαντάζομαι πόσο θα προσεύχεσαι, με πόσα δάκρυα θα παρακαλάς Αυτόν, ίνα φωτίση η Αγαθότης Του και αυτήν την ψυχήν… διότι άνδρας σου είναι, αδελφός μας είναι, αλλά έφυγε από τον σωστόν δρόμον.
                        Καλή ψυχή είναι, αλλά δεν προσέχει τον εαυτόν του.
                        Α. – Α., εσύ θα τον σώσης. Κρυφά, και από αυτόν ακόμη τον ίδιον, η ψυχή του σε ικετεύει, σε παρακαλεί ίνα τον βοηθήσης. Η ψυχή του κλαίει. Από σένα εξαρτάται να γίνη και αυτός καλός – γλυκύς – ταπεινός – ήμερος.
                        Με τα γλυκά σου λόγια, με την τρυφερότητά σου, με την αγάπη σου, με την ταπεινήν σου συμπεριφοράν θα τον καταφέρης, θα γίνης άλλη Ερμιόνη.
                        Η Ερμιόνη ήτο μία διαλεχτή ψυχή, αλλά παντρεύθηκε έναν άπιστον, έναν άθεον άνθρωπον, και όσα και να έκαμε, δεν μπόρεσε να τον πείση, να πιστεύση και αυτός στον Χριστόν.
                        Και όταν η Ερμιόνη εγέννησε το πρώτο τους παιδί, αυτός ο άπιστος είπε σε αυτήν:
                        «Ερμιόνη, τι δώρο θέλεις να σου κάμω, από την χαράν που μου έδωσες, με αυτό το μωρό που γέννησες;»
                        Η Ερμιόνη είπε: «Να πιστεύσης στον Χριστόν».
                        Είναι ωσάν να μιλάς σε έναν κωφόν.
                        Και όταν το δεύτερο παιδί εγέννησε, και πάλιν τα ίδια είχανε.
                        «Ερμιόνη, τι δώρο θέλεις να σου προσφέρω;»
                        Η Ερμιόνη είπε και πάλιν: «Να πιστεύσης στον Χριστόν».
                        Αλλά στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις κτύπα, βρόντα, δεν πρόκειται να σου ακούση και να σου ανοίξη.
                        Όταν όμως, κατά σύμπτωσιν, πήρε στα χέρια του το ημερολόγιον της Ερμιόνης και διάβασε: 22 του τάδε του μηνός: Σήμερα πολλή προσευχή έκαμα για τον Γιώργο μου, ίνα φωτίση ο Θεός και αυτήν την ψυχήν.
                        23 του μηνός: Πολλά δάκρυα έχυσα σήμερον στον Θεόν, για τον Γιώργο μου.
                        24… 25…
                        Επεσκίασε πλέον η χάρις και αυτόν, και εφώναξε με όλην του την ψυχήν:
                        «Ερμιόνη – Ερμιόνη – ενίκησες – ενίκησες».
                        Έτσι, παιδί μου Α., θα γίνη μία ημέρα και σε σένα. Θέλει όμως και υπομονή πολλή.
                        Και όπως ο Γιώργος έκλαυσε για τις παρεκτροπές του του παρελθόντος και εζήτησε συγγνώμην πρώτα από την Ερμιόνην, την γυναίκα του, και έπειτα από τον Θεόν, έτσι, γίγαντα Α., μία ημέρα, όπως δείχνουν τα πράγματα, θα ζητήση και ο Δ. συγγνώμην και από σένα και από τον Θεόν και τότε θα αλλάξουν τα πράγματα ριζικώς. Σου το εύχομαι.
                        Σε αυτόν τον αγώνα, βλέπω να εξέρχεσαι νικηφόρος και τροπαιοφόρος ως γνησία μαθήτρια του γλυκυτάτου μας Ιησού, ο οποίος δια του σταυρού ενίκησε τον διάβολον.
                        Θάρρος λοιπόν, Α., νικήτρια και θριαμβεύτρια.


                        Με πολλές πατρικές ευχές
                        παπα-Εφραίμ


                        Από το βιβλίο: Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης. Έκδοση Ι. Ησυχ. «Άγιος Εφραίμ», Κατουνάκια Αγίου Όρους 2000, σελ. 273.
                        https://www.koinoniaorthodoxias.org/gerontes/megalos-stavros-megali-doxa-stous-ouranous/

                        Πηγή: https://paterikos.blogspot.com/2025/03/blog-post_13.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Υπάρχουν εκείνα τα μικρά που σώζουν..
                          Υπάρχουν εκείνα τα μικρά που σώζουν. Μικρές συνήθειες, απλές, καθημερινές, που μέρα με τη μέρα όμως, σε πάνε όλο και πιο μπροστά. Μικρές κινήσεις, στους ανθρώπους σου, που δείχνουν το ενδιαφέρον σου για αυτούς. Μικρές λέξεις… Εύκολες. Που κρύβουν μέσα τους όμως μεγαλείο… ‘’Σ’ αγαπώ, σε ευχαριστώ, μου λείπεις και συγγνώμη’’. Μικρές προσπάθειες. Που στο τέλος πάντοτε γεννάνε πράγματα μεγάλα. Υπάρχουν όμως και εκείνα τα μικρά που καταστρέφουν. Μικρά πάθη που δεν ξερίζωσες όσο ακόμα ήταν στην αρχή και τώρα γίνανε μεγάλα. Μικρές λέξεις που πληγώνουνε, και που καρφώνονται στην καρδιά του άλλου σαν μαχαίρι. »Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει…». Μικρές προσπάθειες που ποτέ δεν έκανες. Μικρά βήματα, που ποτέ σου δεν περπάτησες. Μικρά λάθη που δεν φρόντισες να διορθώσεις και μεγάλωσαν και γίναν τέρατα και φάγανε μαζί και σένα και όλους αυτούς που αγαπάς. Ψυχολόγος Ελευθεριάδης Ελευθέριος

                        Πηγή: https://zpigikam.blogspot.com/2025/03/blog-post_984.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς: Απόσπασμα ομιλίας στο μνημόσυνο του Επισκόπου Νικολάου Βελιμίροβιτς το 1973



                        Μνήμη του εν Αγιοις Πατρός ημών Νικολάου Βελιμίροβιτς.
                        Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς στο μνημόσυνο του Αγ.Νικολάου Βελιμίροβιτς στην Μονή Λέλιτς το 1975 

                        Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς: Απόσπασμα ομιλίας στο μνημόσυνο του Επισκόπου Νικολάου Βελιμίροβιτς το 1973 (για την 17ετή κοίμησή του).
                        Να μαστε στο σερβικό Θαβώρ!Ο Χριστός στην μέση, ο Άγιος Σάββας στην δεξιά, και ο Άγιος Νικόλαος στην αριστερή πλευρά.Και τριγύρω μας, η νεκρά θάλασσα της ευρωπαϊκής κουλτούρας, Τριγύρω μας η θάλασσα που πνίγει τις ψυχές.Τριγύρω μας η θάλασσα που σκοτώνει τις αισθήσεις. Και εμείς οι Σέρβοι, στο Θαβώρ το οποίο ονομάζεται Λέλιτς.Επειδή ο μεγάλος Άγιος Επίσκοπος μπορεί να μας σώσει από την νεκρά ευρωπαϊκή θάλασσα. Από στήθους γνώριζε ολόκληρη την Ευρώπη γι’ αυτό καλεί τον Σερβικό λαό προς την μεταμόρφωση, αλλά την αληθινή μεταμόρφωση.Την μεταμόρφωση που μεταμορφώνει τον άνθρωπο από αμαρτωλό σε δίκαιο, από αμαρτωλό σε άγιο.Την μεταμόρφωση που συνιστά την οικογένεια αγία, κοινωνία αγίων.Σήμερα σίγουρα εξ ολοκλήρου η Ουράνια Σερβία συμμετέχει στον εορτασμό του μεγαλύτερου Σερβικού γιου μετά τον Άγιο Σάββα.


                        Όλοι οι Σέρβοι Άγιοι, όλοι οι δίκαιοι, και όλοι οι αμαρτωλοί εκ του μακρόθεν παρίστανται στην Ουράνια Θεία Λειτουργία, και παρακαλούν τον Άγιο Επίσκοπο για να προσευχηθεί για αυτούς, για την επίγειά μας Σερβία.Να μας σώσει από την νεκρά ευρωπαϊκή θάλασσα, και να σώσει τις ψυχές μας, για να μην μετατραπούν σε πτώματα.Και συ ως Σέρβος, όταν νιώθεις θλίψη και στενοχώρια και δυστυχία από όλες τις ευλογίες της ευρωπαϊκής κουλτούρας, συ θυμήσου αυτόν και κράξε σ’ αυτόν:Άγιε Επίσκοπε βοήθησέ με, συγχώρεσε και χρίσε με. Άγιε Επίσκοπε ισαπόστολε Νικόλαε, συγχώρεσε και βοήθησε!Προσευχήσου για μας, σώσε μας από την νεκρά θάλασσα, σώσε μας από την αμαρτία, τον θάνατο και διάβολο, από την επίγεια κόλαση και οδήγησέ μας στις οδούς του ∆εσπότου Χριστού προς σε, προς την Ουράνια Βασιλεία, προς την Αγία Ουράνια Σερβία, ώστε και εμείς εκεί με σένα μαζί σου να εορτάσουμε Τον Θαυμαστό και Μοναδικό ∆εσπότη και Θεό Ιησού Χριστό, στον Οποίο πρέπει δόξα και τιμή τώρα και διαμέσου όλων των αιώνων, και διαμέσου ολόκληρης της σερβικής ιστορίας και γης και ουρανού.Αμήν.πηγήhttps://proskynitis.blogspot.com/2025/03/1973.html#more


                        Πηγή: https://hristospanagia3.blogspot.com/2025/03/1973.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        π. Παναγιώτης Τσιώλης Επί μία εβδομάδα πριν τη χειροτονία του κτυπούσε από μόνη της χαρμόσυνα η καμπάνα στο ναό της Παναγίας!
                        Γράφει ο Θεολόγος – Δημοσιογράφος Διονύσης Μακρής
                        Σε μια πρόσφατη επίσκεψη στο Καρπενήσι, πόλη που με συνδέουν ισχυροί πνευματικοί δεσμοί και δυνατές φιλίες συνάντησα τον αγαπητό φίλο Τιμόθεο, έναν πολύτεκνο οικογενειάρχη που κατάγεται από τα μέρη που υπηρετούσε ο γέροντας των Αγράφων ο π. Παναγιώτης ως εφημέριος και συγκεκριμένα από το χωριό Τρίδενδρο!
                        Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη. Κι αυτό γιατί με τον Τιμόθεο είχαμε συναντηθεί κάμποσες φορές στα Βραγγιανά, στο Βαλάρι, στο Τροβάτο. Σπάνια εκείνος απουσίαζε από Θεία Λειτουργία που τελούσε ο παππούλης μας! Άλλωστε εκείνος από μικρό παιδί γνώριζε τον γέροντα. Μαζί του είχε ζήσει πολλά θαυμαστά γεγονότα που ενδυνάμωναν την πίστη του και τον έκαναν να είναι ακόμη πιο κοντά στο Θεό.

                        - Τιμόθεε γνωρίζω πως έζησες πάρα πολλά κοντά στον παππούλη;
                        - Σκεύος εκλογής ήταν ο παππούλης μας. Παιδί της Παναγιάς και του Χριστού μας. Φίλους είχε τους Αγίους. Και δεν το λέω προς εντυπωσιασμό αυτά αλλά το αναφέρω επειδή το βίωσα προσωπικά όχι μία αλλά πολλές φορές. Οι γονείς μου έλεγαν πως από μικρό παιδί ξεχώριζε. Είχε έντονη λειτουργική ζωή. Έμπαινε στο ναό, έπαιρνε κεράκι να ανάψει και το κερί άναβε μόνο του, πολύ πριν φθάσει στο μανουάλι. Όλοι γνώριζαν πως ο μικρός Παναγιώτης θα γίνει παπάς. Έλαμπε το πρόσωπό του και ήταν πολύ ευλαβής. Άνθρωπος της προσευχής.

                        Ήμουν παιδί όταν έζησα και προσωπικά ένα θαύμα, πριν ακόμη χειροτονηθεί ιερέας. Επρόκειτο να κατέβει στη Ναύπακτο για να χειροτονηθεί ιερέας. Επί μία εβδομάδα πριν τη χειροτονία του κτυπούσε χαρμόσυνα η καμπάνα στο ναό της Παναγίας. Ο ένας ρωτούσε τον άλλο ποιος χτυπά την καμπάνα και μάλιστα σε ώρες ακατάλληλες. Κάποιοι παραφύλαξαν για να δουν ποιος χτυπά την καμπάνα. Μάταια όμως! Λίγο πριν την Κυριακή οι κωδωνοκρουσίες αυξήθηκαν. Είχε ρίξει χιόνι και σκέφτηκαν πως αυτός που τη χτυπά θα αφήσει τα ίχνη του στο χιόνι. Έτρεξαν αμέσως να δουν ποιος ήταν. Όχι μόνο δεν υπήρχε κανένα ίχνος αλλά διαπίστωσαν προς μεγάλη έκπληξή τους πως η καμπάνα κτυπούσε από μόνη της. Αμέσως το συνδύασαν με την χειροτονία του παππούλη που γινόταν στη Ναύπακτο. «Χαίρετε η Παναγιά μας που ένα δικό Της παιδί έγινε παπάς. Γι’ αυτό χτυπά η καμπάνα».

                        Μετά λίγες ημέρες που ανέβηκε στα Βραγγιανά ο παππούλης άρχισε το λειτουργικό του έργο. Λειτουργούσε σχεδόν καθημερινά. Ακολουθούσε Αγιορείτικο τυπικό. Δεν άφησε ναό και παρεκκλήσι αλειτούργητο! Μάλιστα χρειαζόταν τις περισσότερες να διανύσει περπατώντας μεγάλες αποστάσεις για να μεταβεί από χωριό σε χωριό. Ανακαίνισε και έχτισε ναούς. Ένα έργο πολύ δύσκολο γι’ όσους γνωρίζουν καλά την περιοχή…

                        - Αυτό καλέ μου Τιμόθεε το έζησα προσωπικά. Μας έλεγε να πάμε στις τέσσερις το πρωί στο ναό και εκείνος βρισκόταν εκεί από τις δύο και διάβαζε ονόματα. Δεν ξεχνούσε κανέναν. Θυμάμαι πως πάντα μου τηλεφωνούσε όταν αντιμετώπιζα κάποιο πρόβλημα ή πειρασμό. Τα έβλεπε όλα!

                        Πηγή: “Ο Γέροντας των Αγράφων – π. Παναγιώτης Τσιώλης”, Διονύσιος Α. Μακρής, εκδ. Αγαθός Λόγος, Αθήνα 2022, σελ. 21-23

                        Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2025/03/blog-post_84.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Ν' αγαπάς τον Θεό και να είσαι ευάρεστος σ' Αυτόν

                        Ο Κύριος µας έδωσε την εντολή ν' αγαπούμε αλλήλους. 
                        Σ' αυτό έγκειται η ελευθερία : στην αγάπη για τον Θεό και για τον πλησίον. Εδώ βρίσκεται και η ελευθερία και η ισότητα.
                        Στην κοσμική τάξη είναι αδύνατο να υπάρξει ισότητα - αυτό όμως δεν έχει σημασία για την ψυχή. ∆εν μπορεί να είναι ο καθένας βασιλιάς ή άρχοντας, πατριάρχης ή ηγούμενος ή διοικητής. 
                        Μπορείς όμως σε κάθε τάξη ν' αγαπάς τον Θεό και να είσαι ευάρεστος σ' Αυτόν - κι' αυτό είναι το σπουδαίο. Κι όσοι αγαπούν περισσότερο τον Θεό επί γης, θα έχουν μεγαλύτερη δόξα στη Βασιλεία και θα είναι πιο κοντά στον Κύριο. 
                        Ο καθένας θα δοξασθεί κατά το μέτρο της αγάπης του. Έμαθα πως η αγάπη ποικίλλει ως προς την έντασή της.
                        Όποιος φοβάται τον Θεό, φοβάται να Τον λυπήσει µε κάτι αυτός είναι ο πρώτος βαθμός. 
                        Όποιος έχει το νου καθαρό από εμπαθείς λογισμούς, αυτό είναι ο δεύτερος βαθμός, μεγαλύτερος από τον πρώτο. 
                        Όποιος αισθητά έχει τη χάρη στην ψυχή του, αυτός είναι ο τρίτος βαθμός της αγάπης, ο ακόμα μεγαλύτερος. 
                        Η τέταρτη βαθμίδα, η τέλεια αγάπη για τον Θεό είναι όταν έχει κανείς τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και στην ψυχή και στο σώμα. 
                        Αυτών των ανθρώπων αγιάζουν τα σώματα και μετά τον θάνατο τους γίνονται άγια λείψανα. Έτσι γίνεται µε τα σώματα των αγίων μαρτύρων, των προφητών, των οσίων ανδρών.... 

                        Όσιος Σιλουανός Αθωνίτης

                        Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2014/03/blog-post_3802.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        +Δημήτριος Παναγόπουλος. Ξέρετε ποιό είναι το δόγμα του Χριστιανού;





                        «1334) Ξέρετε ποιό είναι το δόγμα του Χριστιανού;

                        Να χαίρεται όταν τον ξεγελούν και να μην ξεγελά…

                        Να βλάπτεται και να μην βλάπτει…

                        Να πειράζεται και να μην πειράζει…

                        Να είναι θύμα, θύτης να μην είναι…

                        1335) Ο πραγματικά Χριστιανός, αισθάνεται την ανάγκη, αυτό που ο ίδιος βιώνει, να το μοιραστεί με τον άλλον και ”διψάει” για την σωτηρία του συνανθρώπου του. Γι’ αυτό και ο Χριστός χαρακτήρισε του Χριστιανούς, ως το ”άλας του κόσμου”, διότι το αλάτι ανάμεσα στις άλλες ιδιότητες έχει και αυτήν της δίψας!».

                        Απόσπασμα

                        +Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυξ

                        hristospanagia.gr


                        Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/03/blog-post_16.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Πόσα στόματα μένουν σιωπηλά, όταν είναι ανάγκη να υπερασπισθούν την δόξα του Θεού και των Αγίων Του…





                        Πόσοι Xριστιανοί λένε ότι πιστεύουν στον Θεό χωρίς πραγματικά να πιστεύουν! Πόσα στόματα μένουν σιωπηλά, όταν είναι ανάγκη να υπερασπισθούν την δόξα του Θεού και των Αγίων Του ενώπιον ”τών υιών του αιώνος τούτου” που την βλασφημούν!

                        Πολλοί λένε ότι πιστεύουν στον Θεό, αλλά όταν έρχεται ο πειρασμός, η πίστη τους εξανεμίζεται! Η πίστη αυτή λοιπόν ήταν μόνο λόγια. Η ώρα του πειρασμού είναι ακριβώς η ώρα να δείξει κανείς την υπακοή του στις βουλές του Κυρίου και να του πει “Γεννηθήτω τό Θέλημά Σου”. Ή να αναφωνήσει : ”είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον εις τούς αιώνας” (Ιώβ α’ 21).

                        Εάν δεν γίνεται έτσι τότε πρόκειται για πίστη που ανθεί στον καιρό των ανέσεων, αλλά απαρνείται τον Κύριο στον καιρό της δοκιμασίας.

                        Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης, “Η εν Χριστώ ζωή μου”.

                        https://proskynitis.blogspot.com/2020/08/blog-post_14.

                        hristospanagia.gr 


                        Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/03/blog-post_44.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Ο διάβολος μου έμαθε την ευχή (!)

                        http://amfoterodexios.blogspot.com/2020/11/blog-post_87.html

                        Πηγή: https://adontes.blogspot.com/2020/11/blog-post_44.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Στο­χεύ­ει τα ει­κο­νι­ζό­με­να πρό­σω­πα





                        Η τιμή που απο­δί­δε­ται στις ει­κό­νες, 

                        απο­δί­δε­ται στα πρό­σω­πα που ει­κο­νί­ζουν, 



                        όπως ακρι­βώς και η πε­ρι­φρό­νη­ση των ει­κό­νων 

                        στο­χεύ­ει τα ει­κο­νι­ζό­με­να πρό­σω­πα.

                        Άγιος Φώτιος ο Μέγας


                        Πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2025/03/blog-post_26.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Πως γίνεται να μεγαλώσω τα παιδιά μου Χριστιανικά;
                        Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται.
                        Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Ταραμοσαλάτα !!!!

                         Εφέτος θα φάτε την πιο πετυχημένη ΤΑΡΑΜΟΣΑΛΑΤΑ. Στο βίντεο υπάρχουν μυστικά να μην βγάζει πικρίλα !!!

                        Υλικά συνταγής
                        800γρ Ψωμί
                        150γρ Ταραμά
                        1 Ξερό Κρεμμύδι μεσαίο
                        70γρ Λεμόνι
                        150γρ ελαιόλαδο η σπορέλαιο
                        3 Φρέσκα κρεμμύδια
                         ½  ματσάκι Άνηθο

                         Συνταγή https://youtu.be/wj5M4nspUzQ

                        https://mageirikikaisintages.blogspot.com/2022/02/blog-post_71.html
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Ακούστε εδώ παράφρονες, μηδενιστές και ψευτοπροοδευμένοι!
                        Κάπου διαβάσαμε το παρακάτω χωρίο από τον ένδοξο ηρωικό αγώνα του '21:
                        «Εξύπνησαν κάποια παλληκάρια του Οδυσσέως, πρωί πρωί και από το πρώτο γλυκοχάραμα έμειναν εκστατικά, βλέποντας τους Τούρκους ανεβασμένους επάνω εις τον Παρθενώνα και εργαζόμενους με μεγάλη βία να χαλούν τα ωραία εκείνα μνημεία. Τόσο παράξενη και ακατανόητη τους εφάνη τέτοια ανωφελής βαρβαρότης, οπού έτρεξαν αμέσως να ειδοποιήσουν τον Οδυσσέα. Αφού ο στρατηγός εβεβαιώθηκε με τα μάτια του απόλυσε τρία τέσσερα από τα παλληκάρια του να πλησιάσουν εις την Ακρόπολη και να ερωτήσουν του Τούρκους διατί έδειχναν τέτοια αγριότητα με μάρμαρα, τα οποία δεν τους επροξενούσαν καμμία βλάβη. Επέταξαν με μιας οι γενναίοι και ύστερα από λίγη ώρα έφεραν εις το στρατηγό την απόκριση ότι οι Τούρκοι μην έχοντας άλλο μολύβι διά να χύσουν βόλια και ξανοίξαντες ότι μέσα εις εκείνα τα μάρμαρα ευρίσκεται τούτο το μέταλλο, χυμένο επίτηδες δια να δίδη δύναμη και σταθερότητα, είχαν αποφασίσει να προστρέξουνε εις εκείνο το χαλασμό διά να δυνηθούνε να εξακολουθήσουνε τον πόλεμο.
                        Τέτοια απόκρισι επροξένησε μεγάλη απελπισία εις τους Έλληνες και αφού εστοχάστηκαν τι να πράξουν διά να σώσουν από τον όλεθρο τα μνημεία του μεγαλείου των, όλοι με μια φωνή αποφάσισαν να μηνύσουν εις τους αποκλεισμένους να παύσουν την καταστροφή και ήσαν έτοιμοι να τους προμηθεύσουν όσο μολύβι τους εχρειάζετο για την υπεράσπισή τους. Ούτω και εγένετο. Έστρεξαν οι Τούρκοι, και οι Έλληνες εξαγόρασαν με το αίμα τους -δίδοντες εις τους εχθρούς βόλια διά να τους σκοτώσουν- τα πολύτιμα εκείνα μάρμαρα, τα οποία ήσαν προωρισμένα να ζήσουν διά να ίδουν πάλιν αναστημένο ολόγυρά τους εκείνο το έθνος, το οποίο από τόσους αιώνας εφαίνετο βυθισμένο εις λήθαργο. Αξιοθαύμαστο παράδειγμα αρετής, γενναιότητος και ζήλου προς την πατρίδα!». 

                        Έτσι έκαμε το Αγαρηνό σκυλί. Το μόνο που αντίκριζε ήταν πέτρα άσπρη και παλιά, άτακτα βαλμένη. Που να ημπορούσανε να ιδούν με τ’ όμματα τ΄Ανδρούτσου!;

                        Έτσι βλέπει και σήμερα το μάτι τ’ άθεου και του νεοταξίτη! Την ένδοξη ιστορία μας κι αγάπη για την πατρίδα! Την μόνη και αληθινή, Ορθόδοξη θρησκεία. Πέτρες είναι και αυτές παλιές χωρίς καμμιά ουσία… Με το μυαλό τους όλα θέλουν να τα εξηγούν, ανούσια τα θεωρούν, χωρίς καμιά αξία! Με τον Θεό τα βάζουνε, γεμάτοι αλαζονεία! Τα αγιασμένα χώματα που καπηλεύονται, ντροπή νιώθουν μεγίστη, που τόσοι αλιβάνιστοι τα έχουν κατακλίσει! Τα βλέπουν όλα αυτά, τα μάτια των ηρώων, τα βλέπουν και οι Μάρτυρες που την ζωή τους δώσαν, τα βλέπει και η Μάνα μας η Παναγιά και κάθετε και κλαίει! Παιδιά της είναι και αυτά που χάσανε τον δρόμο!

                        Μην κλαίς μανούλα μου γλυκιά! Μην κλαίς και βαλαντώνεις! Αυτοί τον δρόμο τους τον διάλεξαν, άλλους αφέντες βρήκαν! Ακόμη και την άμοιρη, και χιλιοσκοτιμένη, την ίδια την ψυχούλα τους, δεν θέλουν να αντικρίσουν! Έχουν βαλθεί, τα όσια και ιερά, με μένος να μαγαρίσουν, την πολυαγαπημένη την πατρίδα μας στον μαμμωνά να τη χαρίσουν! Τώρα τ’ άβαλαν και με παιδιά, και τις ψυχές τους θέλουν! Θέλουνε να τα διαπομπεύσουνε, να γίνουνε θηρία, μάνα να μην γνωρίζουνε, μήτε και τον πατέρα! Την οικογένεια να χαθεί, το σέβας και η αιδώ τους!

                        Μα τούτην την παραφροσύνη τους την βλέπει και ο Πατέρας! Ο Πλάστης και Δημιουργός, ο γλυκύτατος Θεός μας. Την βλέπει και μακροθυμεί, αναμένει την επιστροφή τους. Κι αν τούτο δεν συμβεί, σε τούτη την ζωή τους, αλίμονο στην ώρα και την στιγμή, που μάνα τους γεννούσε!

                        Ακούστε εδώ παράφρονες, μηδενιστές και ψευτοπροοδευμένοι! Μήτε με την φοβέρα σκιαζόμαστε, μήτε και με τους νόμους, αφού αυτοί εχθρεύονται το Θείο Θέλημά Του! Αυτός που τώρα εργάζεστε, αυτός θα είν' η καταστροφή σας! Κανείς ποτέ δεν χάρηκε καθώς θεομαχούσε! Την χώρα τούτη που διασύρετε, ο Θεός όλη την έβαλε, μέσα στην καρδιά του! Κι όσο κι αν παλεύετε, κακό του κεφαλιού σας! Θα ‘ρθει η ώρα κι η στιγμή, που τούτο θα το δείτε! Θα δείτε την Ελλάδα μας, ολόλαμπρη να ξεπροβάλει! Στην οικουμένη να δίνει φώς, σαν φάρος της Ορθοδοξίας! Το λένε όλες οι Γραφές, το λέει και η καρδιά μας! Η καρδιά μας η Ρωμαίικη, που νιώθουμε στο στήθος μας να καίει, εκεί που ο Κύριος κατοικεί, και τ’ Άγιο Πνεύμα πνέει!

                        Με αυτά τα λόγια τα φτωχά, ελπίζουμε τα μάτια σας να ανοίξουνε, τον Ήλιο της Δικαιοσύνης να ιδούνε! Το σκοτεινό το βλέμμα σας να γίνει πάλι καθαρό, Ρωμαίικο, με σύνεση και θείο φόβο! Είθε ο Πανάγαθος Θεός μετάνοια να μας χαρίζει!

                        άρθρο από τον Κ.Ι.Κ.
                        για την Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου και το iEpikaira
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Νιώθεις ανασφάλεια;
                        Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε.
                        Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!

                        Δεν χάνεις τίποτε να δοκιμάσεις εδώ…
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Πώς πρέπει να δίνουμε τα ονόματα για να μνημονεύονται στην Θεία Λειτουργία;
                        Κατά την τέλεση της Θ. Λειτουργίας, υπάρχει η ευλογημένη συνήθεια στην Παράδοσή μας, να παραδίδουμε στο λειτουργό ονόματα προσφιλών μας, ζώντων και κεκοιμημένων (σε ξεχωριστά φύλλα) ώστε εκείνος με τη σειρά του να τα μνημονεύσει, να τα αναφέρει ένα-ένα πάνω από τον Αμνό του Θεού, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου στην Αγ. Πρόθεση.Αυτό έχει μεγάλη σημασία, διότι η ώρα της Θ. Λειτουργίας είναι η ιερότερη, η ποιο δυνατή, η ποιο αποτελεσματική σε ευλογία. Και διότι κάθε ψυχή είναι ξεχωριστή μπροστά στα μάτια του Προσωπικού Τριαδικού Θεού μας και έχει τη θέση της και δικαιούται αυτής της τιμής και της ειδικής ευλογίας. Εξάγει δε ο λειτουργός από το πρόσφορο ένα μικρό ψιχουλάκι [μερίδα], σαν κάτι αντίστοιχο με τις μερίδες των Αγίων, ώστε η παρουσία της κάθε ψυχής στο Άγιο Δισκάριο, σα στον Ουρανό, να είναι αισθητή και συγκεκριμένη. Μάλιστα, πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτό το προνόμιο το έχουν μόνο οι βαπτισμένοι χριστιανοί. Δεν μνημονεύονται αλλόθρησκοι και αλλόδοξοι. Αν υπάρξει κάποια ανάγκη να προσευχηθούμε γι’ αυτούς, το κάνουμε στην Παράκληση.
                        Τα ονόματα πρέπει να είναι γραμμένα σε γενική. Μνήσθητι Κύριε του δούλου Σου πχ Ιωάννου, Μαρίας…Επίσης, όταν πρόκειται για συζύγους, τα ονόματα πρέπει να γράφονται πλάϊ -πλάϊ, διότι αποτελούν ένα. πχ Γεωργίου & Πηνελόπης ή Κων/νου-Αλέκας. Μπορούμε συνοπτικά να προσθέτουμε “και των τέκνων” ή «τέκνων, εγγόνων, συγγενών».
                        Πέραν αυτού, υπάρχουν ορισμένα επίθετα, που συνοδεύουν το όνομα, που για την Εκκλησία αποτελούν τίτλο τιμής και αξίωμα. Και δεν πρέπει να παραλείπονται. πχ Γεωργίου Ιερέως, Αικατερίνης Πρεσβυτέρας. Άλλα τέτοια προσωνύμια, που πρέπει να αναγράφονται, είναι: Επισκόπου (ή Αρχιερέως), Ιερομονάχου, Διακόνου, Μοναχού-ής.Καλό και ενδεδειγμένο είναι, να τίθεται στην επικεφαλίδα των μνημονευμάτων, για μεν τους ζώντες: Υπέρ ελέους και υγείας, για δε τους κεκοιμημένους: Υπέρ αναπαύσεως.Τέλος, τα μνημονεύματα, είτε συνοδεύονται από πρόσφορο, είτε από: νάμα (κρασί), κερία από μελισσοκέρι για την Αγία Τράπεζα, κάρβουνα, λιβάνι, λάδι για τα καντήλια, τα οποία παραδίδουμε οι ίδιοι, στο Ιερό Βήμα, όπου τα παραλαμβάνει ο εκάστοτε διακονών τον Ιερέα.
                        Πηγή: agiafotini.gr
                        Έχεις παιδιά..; Βρες Οδηγίες ΕΔΩ για Χριστιανική Ανατροφή!
                        Χαλάρωσε με... Ένα Βίντεο ΕΔΩ!

                        Δεν υπάρχει δυνατότητα να διαβάσετε παλαιότερες αναρτήσεις - Αλλά δείτε ένα "τυχαίο" άρθρο ΕΔΩ!