Μια ακόμα αγράμματη γιαγιά φθάνει στη θέωση


Ανάγνωση σε 2.9 λεπτά
Αναγνώσεις: 515 |


Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Στο μεταξύ, το 1963, λίγο μετά την αναχώρηση του πατέρα για το Όρος ανήμερα Μεγάλη Παρασκευή» είχε κοιμηθεί και η μητέρα του Γέροντα [Εφραίμ του Κατουνακιώτη].

Αυτή η υπέροχη γυναίκα αφενός αξιώθηκε δύο μέρες προ του θανάτου της να γίνει μεγαλόσχημη μοναχή με το όνομα Μαρία –παρακαλούσε την Παναγία μια ζωή γι’ αυτό- αφετέρου είχε έναν χαριτωμένο, οσιακό όντως θάνατο.

Γλυκιά και παρήγορη στους γύρω της ψυχή, όταν για λόγους καρδιακής πάθησης μπήκε στο Νοσοκομείο του Στρατού, εξέπληξε τους πάντες με την ευγενική της γλώσσα. Πήγαινε ο γιατρός να την επισκεφθεί: «Καλώς τον χρυσό μου τον γιατρό. Τι κάνετε; Πως είσθε; Η κυρία σας, τα παιδάκια σας Είναι καλά;» προλάβαινε και ρωτούσε με χάρη. «Μα, αυτή η γιαγιά», έλεγαν θαυμάζοντας οι γιατροί «αντί να της δώσουμε θάρρος εμείς, αυτή εμψυχώνει και παρηγορεί εμάς».


Τον γιό της τον μικρό» τον αξιωματικό, τον αγαπούσε πολύ. Όταν πήγαινε να την επισκεφθεί το διαισθανόταν και έλεγε τάχα εμπιστευτικά στην τότε αρραβωνιαστικιά και μετά σύζυγο του: «Έρχεται ο δικός σου». Και να σε λίγο ο αξιωματικός. Απορούσε η κοπέλα, αν μία πεθερά μπορεί να λέει «ο δικός σου». Κι όμως μπορούσε.

Ο Γέροντας, όταν έμαθε ότι μπήκε στο Νοσοκομείο, έστειλε ένα σχήμα και ένα πολυσταύρι στον αδελφό του και του έγραψε να την κάνουν μοναχή, «διότι δεν θα βγει από το Νοσοκομείο ζωντανή», βεβαίωνε.

Διηγείται η κόρη της: «Όταν η μητέρα μας έγινε μεγαλόσχημη στο Νοσοκομείο (σε όλη την ζωή της είχε την επιθυμία να γίνει μοναχή), ενώ τις άλλες ήμερες ήταν σιωπηλή (καθώς έλεγαν οι νοσοκόμες), την ήμερα και το βράδυ εκείνο συνεχώς μιλούσε! Εγώ κάθισα κοντά της όλη εκείνην τη νύχτα. Το πρόσωπο της έλαμπε, είχε γίνει φωτεινό μετά την κουρά της! Μιλούσε και κοίταζε προς τον ουρανό! «Τι λέγεις, μητέρα;» τη ρωτούσα, «τι βλέπεις;» «Τι να σου πω, παιδί μου, τι όμορφα! Τι έβλεπα! Αλλά που βρίσκομαι;» Τότε συνερχόταν, και καταλάβαινε ότι ήταν στο Νοσοκομείο.

»Μετά μία εβδομάδα που ήταν στο Νοσοκομείο, και ενώ ήταν καλά και θα έβγαινε, παρουσίασε έναν πυρετό υψηλό, ανεξήγητο. Ξημερώματα Μεγάλης Παρασκευής κοιμήθηκε. Ο θάνατός της ήταν ήσυχος, ειρηνικός. Ήρθε η μοναχή που την είχε αναλάβει κατά την κουρά και την έντυνε, δηλαδή την ετοίμαζε. Αμέσως αισθάνομαι έντονη ευωδία, άρρητη ευωδιά!

Λέω τότε στη μοναχή: «Καλά, κι εσείς οι μοναχές βάζετε αρώματα;» «Όχι, κυρία Ελένη», απαντά, «δεν βάζουμε αρώματα. Αυτό που ευωδιάζει, εγώ το αισθάνθηκα αμέσως, την ώρα που την άλλαζα. Βγαίνει από το σώμα της μητέρας σας. Περίμενα να το αισθανθείτε κι εσείς, γι’ αυτό δεν έλεγα τίποτε. Αυτό είναι σημάδι αγιότητας. Είναι σημάδι ότι σώθηκε η μητέρα σας». Μείναμε κατάπληκτοι!
»Ο ιερέας κατά την κηδεία θαύμαζε και έλεγε ότι πρόκειται περί άγιας ψυχής! Σαν ίδρωτας έβγαινε από το σώμα της μητέρας μύρο! Τα ρούχα μας, που ήρθαν σε επαφή με το σώμα της μητέρας μας (την αγκαλιάζαμε και την φιλούσαμε), επί μιαν εβδομάδα ευωδίαζαν! Κατά την κηδεία περισσότερο ευωδίαζε η μητέρα μας παρά ο επιτάφιος».

Και ο ίδιος ο Γέροντας ομολογούσε: «Ναι, έτσι έγινε, αφού έπεσα, τρόπον τινά, σε μνησικακία. Να, το εξομολογούμαι. Μία γυναίκα, λέω, χωριάτισσα, αγράμματη, που έφθασε! Όταν προσευχόμουν γι’ αυτήν, έπαιρνα, δεν έδινα! Πλημμύριζα από χάρη.

»Είδα σαν μια θεωρία, να πούμε. Πήγαινε η μητέρα μου στον Χριστό: «Καλώς τη Μαρία, καλώς τη Μαρία». Χρόνια έχουμε εμείς εδώ, για να αποκτήσουμε αυτήν την κατάσταση.

»Πολλές φορές έβλεπα ότι η μητέρα μου είναι ο γέρο-Ιωσήφ, και ο γερο-Ιωσήφ μητέρα μου. Ένα πράγμα και οι δύο…

»Είδα ότι είχαν με τον γερο-Ιωσήφ την ίδια πνευματική κατάσταση. Και πριν πεθάνει, και μετά τον θάνατό της, είχα πληροφορία, την ίδια πληροφορία: η μητέρα μας έφθασε σε [υψηλά πνευματικά] μέτρα. Πως να το πεις τώρα. Νερώνεις το κρασί με το νερό ή το νερό με το κρασί, ένα θα γίνει. Έτσι κάπως. Ο γερο-Ιωσήφ μητέρα μου, και η μητέρα μου γερο-Ιωσήφ ήτανε.

»Η μητέρα μου δεν είχε παράδειγμα, μονάχη της έκανε υπομονή στις θλίψεις. Και στο βιβλίο του γερο-Ιωσήφ βλέπει κανείς την πολλή υπομονή που έκανε στις θλίψεις. Για τον Ιώβ γράφει ο άγιος Χρυσόστομος ότι είχε και άλλες αρετές, άλλα για τη μεγάλη του υπομονή, το να μη γογγύζει, επαινέθηκε από τον Θεό».

Πηγή:Αναδημοσίευση από το βιβλίο: «Γεροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης», Εκδ. Ι. Ησυχαστηρίου «Άγιος Εφραίμ», Κατουνάκια Αγίου Ορος, σελ 72 – 73. ekdoseisxrysopigi.blogspot.gr

( Αναγνώσεις: 515 )

Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!

                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Ν' αγαπάς τον Θεό και να είσαι ευάρεστος σ' Αυτόν

                      Ο Κύριος µας έδωσε την εντολή ν' αγαπούμε αλλήλους. 
                      Σ' αυτό έγκειται η ελευθερία : στην αγάπη για τον Θεό και για τον πλησίον. Εδώ βρίσκεται και η ελευθερία και η ισότητα.
                      Στην κοσμική τάξη είναι αδύνατο να υπάρξει ισότητα - αυτό όμως δεν έχει σημασία για την ψυχή. ∆εν μπορεί να είναι ο καθένας βασιλιάς ή άρχοντας, πατριάρχης ή ηγούμενος ή διοικητής. 
                      Μπορείς όμως σε κάθε τάξη ν' αγαπάς τον Θεό και να είσαι ευάρεστος σ' Αυτόν - κι' αυτό είναι το σπουδαίο. Κι όσοι αγαπούν περισσότερο τον Θεό επί γης, θα έχουν μεγαλύτερη δόξα στη Βασιλεία και θα είναι πιο κοντά στον Κύριο. 
                      Ο καθένας θα δοξασθεί κατά το μέτρο της αγάπης του. Έμαθα πως η αγάπη ποικίλλει ως προς την έντασή της.
                      Όποιος φοβάται τον Θεό, φοβάται να Τον λυπήσει µε κάτι αυτός είναι ο πρώτος βαθμός. 
                      Όποιος έχει το νου καθαρό από εμπαθείς λογισμούς, αυτό είναι ο δεύτερος βαθμός, μεγαλύτερος από τον πρώτο. 
                      Όποιος αισθητά έχει τη χάρη στην ψυχή του, αυτός είναι ο τρίτος βαθμός της αγάπης, ο ακόμα μεγαλύτερος. 
                      Η τέταρτη βαθμίδα, η τέλεια αγάπη για τον Θεό είναι όταν έχει κανείς τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και στην ψυχή και στο σώμα. 
                      Αυτών των ανθρώπων αγιάζουν τα σώματα και μετά τον θάνατο τους γίνονται άγια λείψανα. Έτσι γίνεται µε τα σώματα των αγίων μαρτύρων, των προφητών, των οσίων ανδρών.... 

                      Όσιος Σιλουανός Αθωνίτης

                      Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2014/03/blog-post_3802.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      +Δημήτριος Παναγόπουλος. Ξέρετε ποιό είναι το δόγμα του Χριστιανού;





                      «1334) Ξέρετε ποιό είναι το δόγμα του Χριστιανού;

                      Να χαίρεται όταν τον ξεγελούν και να μην ξεγελά…

                      Να βλάπτεται και να μην βλάπτει…

                      Να πειράζεται και να μην πειράζει…

                      Να είναι θύμα, θύτης να μην είναι…

                      1335) Ο πραγματικά Χριστιανός, αισθάνεται την ανάγκη, αυτό που ο ίδιος βιώνει, να το μοιραστεί με τον άλλον και ”διψάει” για την σωτηρία του συνανθρώπου του. Γι’ αυτό και ο Χριστός χαρακτήρισε του Χριστιανούς, ως το ”άλας του κόσμου”, διότι το αλάτι ανάμεσα στις άλλες ιδιότητες έχει και αυτήν της δίψας!».

                      Απόσπασμα

                      +Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυξ

                      hristospanagia.gr


                      Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/03/blog-post_16.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Πόσα στόματα μένουν σιωπηλά, όταν είναι ανάγκη να υπερασπισθούν την δόξα του Θεού και των Αγίων Του…





                      Πόσοι Xριστιανοί λένε ότι πιστεύουν στον Θεό χωρίς πραγματικά να πιστεύουν! Πόσα στόματα μένουν σιωπηλά, όταν είναι ανάγκη να υπερασπισθούν την δόξα του Θεού και των Αγίων Του ενώπιον ”τών υιών του αιώνος τούτου” που την βλασφημούν!

                      Πολλοί λένε ότι πιστεύουν στον Θεό, αλλά όταν έρχεται ο πειρασμός, η πίστη τους εξανεμίζεται! Η πίστη αυτή λοιπόν ήταν μόνο λόγια. Η ώρα του πειρασμού είναι ακριβώς η ώρα να δείξει κανείς την υπακοή του στις βουλές του Κυρίου και να του πει “Γεννηθήτω τό Θέλημά Σου”. Ή να αναφωνήσει : ”είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον εις τούς αιώνας” (Ιώβ α’ 21).

                      Εάν δεν γίνεται έτσι τότε πρόκειται για πίστη που ανθεί στον καιρό των ανέσεων, αλλά απαρνείται τον Κύριο στον καιρό της δοκιμασίας.

                      Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης, “Η εν Χριστώ ζωή μου”.

                      https://proskynitis.blogspot.com/2020/08/blog-post_14.

                      hristospanagia.gr 


                      Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/03/blog-post_44.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με


                      Όταν ένας άνθρωπος λέει: ''Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον ημάς'', ξέρετε τι κάνει;Παράγει ενέργεια! Παράγει Χάρη Αγίου Πνεύματος και την θέτει σε δράση.
                      Διατάσσει αυτή τη φωτιά της Θείας Χάριτος, της απανταχού της γης, να ενεργήσει.Και πως ενεργεί;
                      Τους μεν αγγέλους χαροποιεί, τους δε δαίμονες λυπεί και φλογίζει.Είναι για τα δαιμόνια μια επιπλέον κόλαση.
                      Σε κάθε ''Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον ημάς'', είναι σαν να εκρήγνυται μια ατομική βόμβα στην καρδιά του διαβόλου (γι' αυτό και ανταποδίδει τα πυρά) και θα ακούγεται εις τους αιώνας των αιώνων, όχι επειδή έχουμε εμείς τη Χάρη, αλλά διότι το όνομα του Ιησού Χριστού έχει αυθυπάρχουσα ενέργεια και Χάρη και έχει τόση δύναμη, όση δύναμη και Χάρη έχει η Θεότητά Του!
                      Η Χάρη αυτή ενεργεί ουσιωδώς, αρκεί να πληρούνται οι εξής προϋποθέσεις:
                      α) συχνή μυστηριακή ζωήβ) να έχουμε συγχωρεμένους όλους τους ανθρώπουςγ) να διάγουμε αγνή ζωή στο σώμα και στην ψυχήδ) να έχουμε πνευματικό οδηγό καιε) να κάνουμε με τάξη και πρόγραμμα τα καθημερινά μας πνευματικά καθήκοντα σε χώρο ήσυχο και κατανυκτικό.

                      (+) Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέαπηγή

                      Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2021/03/blog-post_29.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Ο διάβολος μου έμαθε την ευχή (!)

                      http://amfoterodexios.blogspot.com/2020/11/blog-post_87.html

                      Πηγή: https://adontes.blogspot.com/2020/11/blog-post_44.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Xωρίς το φως του Θεού βρίσκεσαι στο σκοτάδι...
                      «Όπως η ηλιακή ακτίνα που εισχωρεί από κάποιο μικρό άνοιγμα στο σπίτι, το φωτίζει τόσο, ώστε να διακρίνεται και η πιο λεπτή σκόνη που αιωρείται στον αέρα, έτσι και ο φόβος του Θεού εισερχόμενος στην καρδιά του ανθρώπου, της φανερώνει όλα τα αμαρτήματά της» (Άγιος Ιωάννης Κλίμακος, λόγ. κστ΄, γ΄, 29).
                        Σίγουρα θα έχεις ακούσει ή διαβάσει το συγκεκριμένο παράδειγμα – το λέει ο όσιος, το λένε και άλλοι Πατέρες της Εκκλησίας, το λένε και σύγχρονοι θεολόγοι: το φως του ήλιου, έστω και μιας ακτίνας του, σε κάνει να βλέπεις ακόμη και τη λεπτή σκόνη που αιωρείται στον αέρα. Χωρίς την ηλιακή ακτίνα, χωρίς φως δηλαδή, δεν βλέπεις τίποτε: το σκοτάδι δεν αντανακλά τα αντικείμενα όπως και τη βρομιά του όποιου χώρου.
                        Το ίδιο συμβαίνει και στα πνευματικά. Για να μπορείς να δεις την κατάσταση της καρδιάς σου, τη βρομιά και τις αμαρτίες σου, θα πρέπει να φωτιστείς: χρειάζεσαι έστω και μία αχτίδα φωτός. Κι αυτή είναι ο φόβος του Θεού. Που προϋποθέτει ασφαλώς την αληθινή πίστη σ’ Εκείνον, αφού σε κάνει να Τον λαμβάνεις σοβαρά υπόψη σου στη ζωή σου. Χωρίς τον φόβο αυτόν, χωρίς το φως του Θεού δηλαδή, βρίσκεσαι στο σκοτάδι, συνεπώς δεν γνωρίζεις τον εαυτό σου, γι’ αυτό και συχνά διαμορφώνεις εικόνα «μεγαλειότητας» για τον εαυτό σου. Οπότε το ξέρεις πια: αυτογνωσία, συνεπώς και αληθινή ταπείνωση, υπάρχει εκεί που υπάρχει έστω και λίγη… γνώση Θεού. Διαφορετικά, κινείσαι ως τυφλός.

                       Πρόκειται για αλήθεια, που όχι μόνο την επισημαίνεις στη γύρω σου εξωτερική πραγματικότητα, κατά το παράδειγμα του οσίου, αλλά μας το κραυγάζει διαρκώς και ο ίδιος ο λόγος του Θεού. Γιατί άραγε ο Κύριος επανειλημμένως τόνιζε ότι «Αυτός εστι το φως του κόσμου», και ότι «ο ακολουθών Αυτώ ου μη περιπατήσει εν τη σκοτία, αλλ’ έξει το φως της ζωής»;  Θυμήσου και τον προφήτη Ησαΐα: στην κλήση του στο προφητικό αξίωμα, ενώπιον πια του Θεού, συνειδητοποιεί την τραγικότητα της ζωής του: το πόσο «τάλας εστι»! Χωρίς το φως του Θεού έτσι το μόνο που υφίσταται είναι το σκοτάδι. Ακόμη και το φως του νοερού οφθαλμού μας μπορεί να έχει κάποιο φως – που και αυτό όμως το έχει ως δωρεά από τον Ίδιο πάλι Δημιουργό μας Χριστό – αλλά χωρίς Εκείνον, χωρίς πίστη δηλαδή, είναι τόσο… ισχνό, που τελικώς μπορεί να χαρακτηριστεί άλλου είδους… σκοτάδι! Εφάρμοσέ το στις διάφορες φιλοσοφίες του κόσμου τούτου ή και στις διάφορες θρησκείες, οι οποίες όντως έχουν ψήγματα φωτός, που δεν οδηγούν όμως στη σωτηρία και στη ζωντανή σχέση με τον Θεό.

                       Λοιπόν, όσο πιστεύεις βαθιά και αληθινά στον Κύριο, όσο τοποθετείσαι σωστά απέναντί Του μέσα στο χώρο της αποκάλυψής Του, την Εκκλησία, τόσο και θα διανοίγονται τα νοερά μάτια σου για να βλέπεις και τις πιο αθέατες πλευρές σου.
                       Ο φόβος Του, ο οποίος δεν εννοείται ως τρόμος αλλά ως δέος μπροστά στην πανταχού παρουσία Του, σε κάνει να τηρείς τις άγιες εντολές Του, σε καθαρίζει από κάθε ακαθαρσία της ψυχής σου, σου φωτίζει όλο το ασυνείδητό σου, σε οδηγεί τελικά στην αγάπη απέναντί Του. Οπότε, γίνεσαι «όλος μάτια», κατά την προσφιλή έκφραση των νηπτικών δασκάλων, έχοντας ένοικο πια της ψυχής και του σώματός σου τον ίδιο τον Δημιουργό σου.π.Γεώργιος Δορμπαράκης

                      Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2025/03/x.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Στο­χεύ­ει τα ει­κο­νι­ζό­με­να πρό­σω­πα





                      Η τιμή που απο­δί­δε­ται στις ει­κό­νες, 

                      απο­δί­δε­ται στα πρό­σω­πα που ει­κο­νί­ζουν, 



                      όπως ακρι­βώς και η πε­ρι­φρό­νη­ση των ει­κό­νων 

                      στο­χεύ­ει τα ει­κο­νι­ζό­με­να πρό­σω­πα.

                      Άγιος Φώτιος ο Μέγας


                      Πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2025/03/blog-post_26.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Χρέος των χριστιανών η νηστεία





                      «Πρέπει και ημείς, αδελφοί μου, οι ευσεβείς χριστιανοί, νά νηστεύωμεν πάντοτε, μά περισσότερον την Τετράδη, διατί επουλήθηκε ο Κύριος και την Παρασκευή διατί εσταυρώθη. 



                      Ομοίως έχομε χρέος νά νηστεύωμεν και τές άλλες Τεσσαρακοστές, καθώς εφώτισε το Άγιον Πνεύμα τους αγίους Πατέρας της Εκκλησίας μας και μας έγραψαν διά νά νηστεύωμεν, νά νεκρώνωμεν τά πάθη, νά ταπεινώνωμεν τη σάρκα, το σώμα, οπού είναι ένας λύκος, ένα γουρούνι, ένα θηρίον, ένα λιοντάρι. 

                      Καί μάλιστα με τά ολίγα ζούμεν με ευκολία και όταν τρώγομεν πολλά, θέλομεν και έξοδα πολλά. Εγώ τώρα ημπορώ νά ζήσω με εκατό δράμια ψωμί. 

                      Εκείνα τά ευλογεί ο Θεός διατί είναι αναγκαία και όχι νά τρώγομεν εκατόν δέκα. 

                      Εκείνα τά δέκα τά καταράται, διατί είναι χαράμι, είναι εκεινού του πεινασμένου. 

                      Φυλάγετε αυτές τις τέσσερες Τεσσαρακοστές, χριστιανοί μου; 

                      Εδώ πως πηγαίνετε; 

                      Άν είσθε χριστιανοί, πρέπει νά τές φυλάγετε, μάλιστα την Μεγάλην Τεσσαρακοστή».

                      Άγιος Κοσμάς Αιτωλός





                      Πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2023/02/blog-post_34.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Πως γίνεται να μεγαλώσω τα παιδιά μου Χριστιανικά;
                      Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται.
                      Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Αν νιώθεις ότι δεν ξέρεις τι σου συμβαίνει…
                      Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε.
                      Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!

                      Δεν χάνεις τίποτε να δοκιμάσεις εδώ…
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Πώς πρέπει να δίνουμε τα ονόματα για να μνημονεύονται στην Θεία Λειτουργία;
                      Κατά την τέλεση της Θ. Λειτουργίας, υπάρχει η ευλογημένη συνήθεια στην Παράδοσή μας, να παραδίδουμε στο λειτουργό ονόματα προσφιλών μας, ζώντων και κεκοιμημένων (σε ξεχωριστά φύλλα) ώστε εκείνος με τη σειρά του να τα μνημονεύσει, να τα αναφέρει ένα-ένα πάνω από τον Αμνό του Θεού, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου στην Αγ. Πρόθεση.Αυτό έχει μεγάλη σημασία, διότι η ώρα της Θ. Λειτουργίας είναι η ιερότερη, η ποιο δυνατή, η ποιο αποτελεσματική σε ευλογία. Και διότι κάθε ψυχή είναι ξεχωριστή μπροστά στα μάτια του Προσωπικού Τριαδικού Θεού μας και έχει τη θέση της και δικαιούται αυτής της τιμής και της ειδικής ευλογίας. Εξάγει δε ο λειτουργός από το πρόσφορο ένα μικρό ψιχουλάκι [μερίδα], σαν κάτι αντίστοιχο με τις μερίδες των Αγίων, ώστε η παρουσία της κάθε ψυχής στο Άγιο Δισκάριο, σα στον Ουρανό, να είναι αισθητή και συγκεκριμένη. Μάλιστα, πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτό το προνόμιο το έχουν μόνο οι βαπτισμένοι χριστιανοί. Δεν μνημονεύονται αλλόθρησκοι και αλλόδοξοι. Αν υπάρξει κάποια ανάγκη να προσευχηθούμε γι’ αυτούς, το κάνουμε στην Παράκληση.
                      Τα ονόματα πρέπει να είναι γραμμένα σε γενική. Μνήσθητι Κύριε του δούλου Σου πχ Ιωάννου, Μαρίας…Επίσης, όταν πρόκειται για συζύγους, τα ονόματα πρέπει να γράφονται πλάϊ -πλάϊ, διότι αποτελούν ένα. πχ Γεωργίου & Πηνελόπης ή Κων/νου-Αλέκας. Μπορούμε συνοπτικά να προσθέτουμε “και των τέκνων” ή «τέκνων, εγγόνων, συγγενών».
                      Πέραν αυτού, υπάρχουν ορισμένα επίθετα, που συνοδεύουν το όνομα, που για την Εκκλησία αποτελούν τίτλο τιμής και αξίωμα. Και δεν πρέπει να παραλείπονται. πχ Γεωργίου Ιερέως, Αικατερίνης Πρεσβυτέρας. Άλλα τέτοια προσωνύμια, που πρέπει να αναγράφονται, είναι: Επισκόπου (ή Αρχιερέως), Ιερομονάχου, Διακόνου, Μοναχού-ής.Καλό και ενδεδειγμένο είναι, να τίθεται στην επικεφαλίδα των μνημονευμάτων, για μεν τους ζώντες: Υπέρ ελέους και υγείας, για δε τους κεκοιμημένους: Υπέρ αναπαύσεως.Τέλος, τα μνημονεύματα, είτε συνοδεύονται από πρόσφορο, είτε από: νάμα (κρασί), κερία από μελισσοκέρι για την Αγία Τράπεζα, κάρβουνα, λιβάνι, λάδι για τα καντήλια, τα οποία παραδίδουμε οι ίδιοι, στο Ιερό Βήμα, όπου τα παραλαμβάνει ο εκάστοτε διακονών τον Ιερέα.
                      Πηγή: agiafotini.gr
                      Έχεις παιδιά..; Βρες Οδηγίες ΕΔΩ για Χριστιανική Ανατροφή!
                      Χαλάρωσε με... Ένα Βίντεο ΕΔΩ!

                      Δεν υπάρχει δυνατότητα να διαβάσετε παλαιότερες αναρτήσεις - Αλλά δείτε ένα "τυχαίο" άρθρο ΕΔΩ!