Ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος έλεγε για την μέγιστη αξία μελέτης της εθνικής μας ιστορίας.


Ανάγνωση σε 2.3 λεπτά
Αναγνώσεις: |


Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
[…] Ξέρετε πόσο σπουδαίο πράγμα είναι να μελετά κανείς είτε την προσωπική του ιστορία, είτε την Ιστορία του λαού του; Πολύ μεγάλο πράγμα· έχει πολύ μεγάλη αξία, αγαπητοί μου· αν δεν είχε αξία η μελέτη της Ιστορίας, δε θα έρχονταν εχθροί να τη διαστρέφουν και να τη διαστρεβλώνουν… Και η Ιστορία στην εποχή μας διαστρεβλώνεται όσο ποτέ άλλοτε. 

Ακούω κάτι πράγματα…, μα κάτι πράγματα που διδάσκονται οι μαθητές και οι φοιτητές στο Πανεπιστήμιο, ή, αν δεν διδάσκονται μέσα στο Πανεπιστήμιο, που κυκλοφορούν σε βιβλία, και διαστρέφεται η Ιστορία σε βαθμό εξοργιστικό… Ας αναφέρω ένα απλό παράδειγμα.

Οι Τούρκοι διαδίδουν στην Αμερική, με έντυπα και λοιπά, δίνοντας πολλά λεφτά, ότι ο Όμηρος ήταν Τούρκος!… Ή ότι ο Θαλής ο Μιλήσιος και άλλοι Έλληνες της Μικράς Ασίας ήταν Τούρκοι!… Κι επειδή οι νεότεροι άνθρωποι δεν διαβάζουν Ιστορία -ο πολύς κόσμος δε διαβάζει Ιστορία- που να ξέρει τώρα ο Αμερικάνος για τον Θαλή τον Μιλήσιο αν ήταν Έλληνας ή …Τούρκος; Κι έτσι παρουσιάζουν τους Έλληνες, τους Ίωνες φιλοσόφους, τους παρουσιάζουν, παρακαλώ, οι Τούρκοι ως Τούρκους!

[Ο Τουργκούτ Οζάλ, πρώην πρόεδρος της Τουρκίας, στο περίφημο ιστορικό του έργο, που γράφτηκε το 1986, είχε ισχυριστεί τα εξής: «Ο Όμηρος, ο συμπατριώτης μας, άρχισε από την Ανατολία, στον 9ο αιώνα π.Χ. Εκείνο που αργότερα θα ονομάσουν εσφαλμένα ελληνικό θαύμα»!]. 

Και να αναλογιστούμε ότι στο προσκήνιο της Ιστορίας οι Τούρκοι έχουν έρθει τώρα τελευταία, τους τελευταίους αιώνες.Οι Τούρκοι ήταν άγνωστοι· είχαν έρθει από τη Μογγολία, το Τουρκιστάν, από το Αφγανιστάν, από ‘κει, και τα λοιπά. Στο προσκήνιο λοιπόν της Ιστορίας οι Τούρκοι μπήκαν τελευταία, τους τελευταίους αιώνες· κατά την περίοδο των βυζαντινών χρόνων εμφανίστηκαν. Αυτό λοιπόν που ισχυρίζονται οι Τούρκοι ότι εδώ υπήρχαν προ Χριστού, δεν είναι απλά ανιστόρητο, αλλά… είναι φοβερό πράγμα, κι εγώ δεν ξέρω τι είναι!

Ή εκείνο που λένε, ότι «ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Σκοπιανός… ή και Βούλγαρος»! Μα είναι γνωστό ότι όλοι αυτοί, ως Σλάβοι,-σλαβικά φύλα είναι αυτά- ήρθαν κατά την περίοδο των βυζαντινών χρόνων, ενώ ο Μέγας Αλέξανδρος είναι προ Χριστού, είναι τέσσερις αιώνες προ Χριστού, τότε που ακόμη στην Ευρώπη δεν είχαν εμφανιστεί τα σλαβικά φύλα· από που κι ως που λοιπόν ήταν Σλάβος;

… Φοβερά πράγματα! Διαστροφή φοβερή! Γι’ αυτό κάπου διάβαζα ότι αυτός ο τάφος του Φιλίππου που τώρα βρέθηκε στη Βεργίνα [[η ομιλία αυτή είχε εκφωνηθεί το 1978 ]] μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα. Επιχειρείται φοβερή διαστροφή της Ιστορίας! Φοβερή! 

Ή η επανάσταση του 1821,που κάποιοι λένε ότι ήταν ταξική! Η Επανάσταση του ΄21 ταξική;… Για όνομα του Θεού! Όλοι οι αγωνιστές ήταν μέσα σε στερήσεις και κακουχίες, ανάμεσα σε περιπέτειες. Ο Μακρυγιάννης δικάστηκε και καταδικάστηκε να πεθάνει στη φυλακή, αλλά κι ο Κολοκοτρώνης στη φυλακή, γιατί ήθελαν να υπερασπίσουν τα δίκαια της φυλής, την ελευθερία της πατρίδος. Ποιος ταξικός αγώνας; Φοβερή διαστροφή! 

Αν δεν είχε αξία λοιπόν η Ιστορία, αγαπητοί μου, θα διαστρεφόταν; Πάει να πει ότι έχει αξία η Ιστορία. Θέλω να σας παρακαλέσω να προσέχετε πολύ τι ακούτε, αλλά και τα παιδιά σας το τι μαθαίνουν και τι ακούν· χρειάζεται πολλή προσοχή.

***
ΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ και με απροσμέτρητη ευγνωμοσύνη στον πνευματικό μας καθοδηγητή μακαριστό γέροντα Αθανάσιο Μυτιληναίο, επιμέλεια κειμένου: Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος

Πηγή: Μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, Επιλογή Ψαλμών, τόμος Β΄, εκδόσεις Ιεράς Μονής Κομνηνείου Λαρίσης, Λάρισα 2015, σελ.244-246[14η απομαγνητοφωνημένη ομιλία, απόσπασμα από την ερμηνεία του Ψαλμού 142] hristospanagia3.blogspot.com

Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!

                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      π. Παναγιώτης Τσιώλης Επί μία εβδομάδα πριν τη χειροτονία του κτυπούσε από μόνη της χαρμόσυνα η καμπάνα στο ναό της Παναγίας!
                      Γράφει ο Θεολόγος – Δημοσιογράφος Διονύσης Μακρής
                      Σε μια πρόσφατη επίσκεψη στο Καρπενήσι, πόλη που με συνδέουν ισχυροί πνευματικοί δεσμοί και δυνατές φιλίες συνάντησα τον αγαπητό φίλο Τιμόθεο, έναν πολύτεκνο οικογενειάρχη που κατάγεται από τα μέρη που υπηρετούσε ο γέροντας των Αγράφων ο π. Παναγιώτης ως εφημέριος και συγκεκριμένα από το χωριό Τρίδενδρο!
                      Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη. Κι αυτό γιατί με τον Τιμόθεο είχαμε συναντηθεί κάμποσες φορές στα Βραγγιανά, στο Βαλάρι, στο Τροβάτο. Σπάνια εκείνος απουσίαζε από Θεία Λειτουργία που τελούσε ο παππούλης μας! Άλλωστε εκείνος από μικρό παιδί γνώριζε τον γέροντα. Μαζί του είχε ζήσει πολλά θαυμαστά γεγονότα που ενδυνάμωναν την πίστη του και τον έκαναν να είναι ακόμη πιο κοντά στο Θεό.

                      - Τιμόθεε γνωρίζω πως έζησες πάρα πολλά κοντά στον παππούλη;
                      - Σκεύος εκλογής ήταν ο παππούλης μας. Παιδί της Παναγιάς και του Χριστού μας. Φίλους είχε τους Αγίους. Και δεν το λέω προς εντυπωσιασμό αυτά αλλά το αναφέρω επειδή το βίωσα προσωπικά όχι μία αλλά πολλές φορές. Οι γονείς μου έλεγαν πως από μικρό παιδί ξεχώριζε. Είχε έντονη λειτουργική ζωή. Έμπαινε στο ναό, έπαιρνε κεράκι να ανάψει και το κερί άναβε μόνο του, πολύ πριν φθάσει στο μανουάλι. Όλοι γνώριζαν πως ο μικρός Παναγιώτης θα γίνει παπάς. Έλαμπε το πρόσωπό του και ήταν πολύ ευλαβής. Άνθρωπος της προσευχής.

                      Ήμουν παιδί όταν έζησα και προσωπικά ένα θαύμα, πριν ακόμη χειροτονηθεί ιερέας. Επρόκειτο να κατέβει στη Ναύπακτο για να χειροτονηθεί ιερέας. Επί μία εβδομάδα πριν τη χειροτονία του κτυπούσε χαρμόσυνα η καμπάνα στο ναό της Παναγίας. Ο ένας ρωτούσε τον άλλο ποιος χτυπά την καμπάνα και μάλιστα σε ώρες ακατάλληλες. Κάποιοι παραφύλαξαν για να δουν ποιος χτυπά την καμπάνα. Μάταια όμως! Λίγο πριν την Κυριακή οι κωδωνοκρουσίες αυξήθηκαν. Είχε ρίξει χιόνι και σκέφτηκαν πως αυτός που τη χτυπά θα αφήσει τα ίχνη του στο χιόνι. Έτρεξαν αμέσως να δουν ποιος ήταν. Όχι μόνο δεν υπήρχε κανένα ίχνος αλλά διαπίστωσαν προς μεγάλη έκπληξή τους πως η καμπάνα κτυπούσε από μόνη της. Αμέσως το συνδύασαν με την χειροτονία του παππούλη που γινόταν στη Ναύπακτο. «Χαίρετε η Παναγιά μας που ένα δικό Της παιδί έγινε παπάς. Γι’ αυτό χτυπά η καμπάνα».

                      Μετά λίγες ημέρες που ανέβηκε στα Βραγγιανά ο παππούλης άρχισε το λειτουργικό του έργο. Λειτουργούσε σχεδόν καθημερινά. Ακολουθούσε Αγιορείτικο τυπικό. Δεν άφησε ναό και παρεκκλήσι αλειτούργητο! Μάλιστα χρειαζόταν τις περισσότερες να διανύσει περπατώντας μεγάλες αποστάσεις για να μεταβεί από χωριό σε χωριό. Ανακαίνισε και έχτισε ναούς. Ένα έργο πολύ δύσκολο γι’ όσους γνωρίζουν καλά την περιοχή…

                      - Αυτό καλέ μου Τιμόθεε το έζησα προσωπικά. Μας έλεγε να πάμε στις τέσσερις το πρωί στο ναό και εκείνος βρισκόταν εκεί από τις δύο και διάβαζε ονόματα. Δεν ξεχνούσε κανέναν. Θυμάμαι πως πάντα μου τηλεφωνούσε όταν αντιμετώπιζα κάποιο πρόβλημα ή πειρασμό. Τα έβλεπε όλα!

                      Πηγή: “Ο Γέροντας των Αγράφων – π. Παναγιώτης Τσιώλης”, Διονύσιος Α. Μακρής, εκδ. Αγαθός Λόγος, Αθήνα 2022, σελ. 21-23

                      Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2025/03/blog-post_84.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Ν' αγαπάς τον Θεό και να είσαι ευάρεστος σ' Αυτόν

                      Ο Κύριος µας έδωσε την εντολή ν' αγαπούμε αλλήλους. 
                      Σ' αυτό έγκειται η ελευθερία : στην αγάπη για τον Θεό και για τον πλησίον. Εδώ βρίσκεται και η ελευθερία και η ισότητα.
                      Στην κοσμική τάξη είναι αδύνατο να υπάρξει ισότητα - αυτό όμως δεν έχει σημασία για την ψυχή. ∆εν μπορεί να είναι ο καθένας βασιλιάς ή άρχοντας, πατριάρχης ή ηγούμενος ή διοικητής. 
                      Μπορείς όμως σε κάθε τάξη ν' αγαπάς τον Θεό και να είσαι ευάρεστος σ' Αυτόν - κι' αυτό είναι το σπουδαίο. Κι όσοι αγαπούν περισσότερο τον Θεό επί γης, θα έχουν μεγαλύτερη δόξα στη Βασιλεία και θα είναι πιο κοντά στον Κύριο. 
                      Ο καθένας θα δοξασθεί κατά το μέτρο της αγάπης του. Έμαθα πως η αγάπη ποικίλλει ως προς την έντασή της.
                      Όποιος φοβάται τον Θεό, φοβάται να Τον λυπήσει µε κάτι αυτός είναι ο πρώτος βαθμός. 
                      Όποιος έχει το νου καθαρό από εμπαθείς λογισμούς, αυτό είναι ο δεύτερος βαθμός, μεγαλύτερος από τον πρώτο. 
                      Όποιος αισθητά έχει τη χάρη στην ψυχή του, αυτός είναι ο τρίτος βαθμός της αγάπης, ο ακόμα μεγαλύτερος. 
                      Η τέταρτη βαθμίδα, η τέλεια αγάπη για τον Θεό είναι όταν έχει κανείς τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και στην ψυχή και στο σώμα. 
                      Αυτών των ανθρώπων αγιάζουν τα σώματα και μετά τον θάνατο τους γίνονται άγια λείψανα. Έτσι γίνεται µε τα σώματα των αγίων μαρτύρων, των προφητών, των οσίων ανδρών.... 

                      Όσιος Σιλουανός Αθωνίτης

                      Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2014/03/blog-post_3802.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      +Δημήτριος Παναγόπουλος. Ξέρετε ποιό είναι το δόγμα του Χριστιανού;





                      «1334) Ξέρετε ποιό είναι το δόγμα του Χριστιανού;

                      Να χαίρεται όταν τον ξεγελούν και να μην ξεγελά…

                      Να βλάπτεται και να μην βλάπτει…

                      Να πειράζεται και να μην πειράζει…

                      Να είναι θύμα, θύτης να μην είναι…

                      1335) Ο πραγματικά Χριστιανός, αισθάνεται την ανάγκη, αυτό που ο ίδιος βιώνει, να το μοιραστεί με τον άλλον και ”διψάει” για την σωτηρία του συνανθρώπου του. Γι’ αυτό και ο Χριστός χαρακτήρισε του Χριστιανούς, ως το ”άλας του κόσμου”, διότι το αλάτι ανάμεσα στις άλλες ιδιότητες έχει και αυτήν της δίψας!».

                      Απόσπασμα

                      +Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυξ

                      hristospanagia.gr


                      Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/03/blog-post_16.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Πόσα στόματα μένουν σιωπηλά, όταν είναι ανάγκη να υπερασπισθούν την δόξα του Θεού και των Αγίων Του…





                      Πόσοι Xριστιανοί λένε ότι πιστεύουν στον Θεό χωρίς πραγματικά να πιστεύουν! Πόσα στόματα μένουν σιωπηλά, όταν είναι ανάγκη να υπερασπισθούν την δόξα του Θεού και των Αγίων Του ενώπιον ”τών υιών του αιώνος τούτου” που την βλασφημούν!

                      Πολλοί λένε ότι πιστεύουν στον Θεό, αλλά όταν έρχεται ο πειρασμός, η πίστη τους εξανεμίζεται! Η πίστη αυτή λοιπόν ήταν μόνο λόγια. Η ώρα του πειρασμού είναι ακριβώς η ώρα να δείξει κανείς την υπακοή του στις βουλές του Κυρίου και να του πει “Γεννηθήτω τό Θέλημά Σου”. Ή να αναφωνήσει : ”είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον εις τούς αιώνας” (Ιώβ α’ 21).

                      Εάν δεν γίνεται έτσι τότε πρόκειται για πίστη που ανθεί στον καιρό των ανέσεων, αλλά απαρνείται τον Κύριο στον καιρό της δοκιμασίας.

                      Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης, “Η εν Χριστώ ζωή μου”.

                      https://proskynitis.blogspot.com/2020/08/blog-post_14.

                      hristospanagia.gr 


                      Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/03/blog-post_44.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με


                      Όταν ένας άνθρωπος λέει: ''Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον ημάς'', ξέρετε τι κάνει;Παράγει ενέργεια! Παράγει Χάρη Αγίου Πνεύματος και την θέτει σε δράση.
                      Διατάσσει αυτή τη φωτιά της Θείας Χάριτος, της απανταχού της γης, να ενεργήσει.Και πως ενεργεί;
                      Τους μεν αγγέλους χαροποιεί, τους δε δαίμονες λυπεί και φλογίζει.Είναι για τα δαιμόνια μια επιπλέον κόλαση.
                      Σε κάθε ''Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον ημάς'', είναι σαν να εκρήγνυται μια ατομική βόμβα στην καρδιά του διαβόλου (γι' αυτό και ανταποδίδει τα πυρά) και θα ακούγεται εις τους αιώνας των αιώνων, όχι επειδή έχουμε εμείς τη Χάρη, αλλά διότι το όνομα του Ιησού Χριστού έχει αυθυπάρχουσα ενέργεια και Χάρη και έχει τόση δύναμη, όση δύναμη και Χάρη έχει η Θεότητά Του!
                      Η Χάρη αυτή ενεργεί ουσιωδώς, αρκεί να πληρούνται οι εξής προϋποθέσεις:
                      α) συχνή μυστηριακή ζωήβ) να έχουμε συγχωρεμένους όλους τους ανθρώπουςγ) να διάγουμε αγνή ζωή στο σώμα και στην ψυχήδ) να έχουμε πνευματικό οδηγό καιε) να κάνουμε με τάξη και πρόγραμμα τα καθημερινά μας πνευματικά καθήκοντα σε χώρο ήσυχο και κατανυκτικό.

                      (+) Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέαπηγή

                      Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2021/03/blog-post_29.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Ο διάβολος μου έμαθε την ευχή (!)

                      http://amfoterodexios.blogspot.com/2020/11/blog-post_87.html

                      Πηγή: https://adontes.blogspot.com/2020/11/blog-post_44.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Στο­χεύ­ει τα ει­κο­νι­ζό­με­να πρό­σω­πα





                      Η τιμή που απο­δί­δε­ται στις ει­κό­νες, 

                      απο­δί­δε­ται στα πρό­σω­πα που ει­κο­νί­ζουν, 



                      όπως ακρι­βώς και η πε­ρι­φρό­νη­ση των ει­κό­νων 

                      στο­χεύ­ει τα ει­κο­νι­ζό­με­να πρό­σω­πα.

                      Άγιος Φώτιος ο Μέγας


                      Πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2025/03/blog-post_26.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Χρέος των χριστιανών η νηστεία





                      «Πρέπει και ημείς, αδελφοί μου, οι ευσεβείς χριστιανοί, νά νηστεύωμεν πάντοτε, μά περισσότερον την Τετράδη, διατί επουλήθηκε ο Κύριος και την Παρασκευή διατί εσταυρώθη. 



                      Ομοίως έχομε χρέος νά νηστεύωμεν και τές άλλες Τεσσαρακοστές, καθώς εφώτισε το Άγιον Πνεύμα τους αγίους Πατέρας της Εκκλησίας μας και μας έγραψαν διά νά νηστεύωμεν, νά νεκρώνωμεν τά πάθη, νά ταπεινώνωμεν τη σάρκα, το σώμα, οπού είναι ένας λύκος, ένα γουρούνι, ένα θηρίον, ένα λιοντάρι. 

                      Καί μάλιστα με τά ολίγα ζούμεν με ευκολία και όταν τρώγομεν πολλά, θέλομεν και έξοδα πολλά. Εγώ τώρα ημπορώ νά ζήσω με εκατό δράμια ψωμί. 

                      Εκείνα τά ευλογεί ο Θεός διατί είναι αναγκαία και όχι νά τρώγομεν εκατόν δέκα. 

                      Εκείνα τά δέκα τά καταράται, διατί είναι χαράμι, είναι εκεινού του πεινασμένου. 

                      Φυλάγετε αυτές τις τέσσερες Τεσσαρακοστές, χριστιανοί μου; 

                      Εδώ πως πηγαίνετε; 

                      Άν είσθε χριστιανοί, πρέπει νά τές φυλάγετε, μάλιστα την Μεγάλην Τεσσαρακοστή».

                      Άγιος Κοσμάς Αιτωλός





                      Πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2023/02/blog-post_34.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Ζυμαρικό φουσίλι με ντομάτα και βασιλικό !!!


                      Ζυμαρικό φουσίλι με ντομάτα και βασιλικό. Μια εύκολη συνταγή για ένα τέλειο και νοστιμότατο πιάτο για χορτοφάγους, γεμάτο με γεύσεις, φυτικές ίνες και θρεπτικά συστατικά. Απολαύστε το στο καθημερινό, οικογενειακό τραπέζι σας.
                      Υλικά συνταγής

                      300 γρ. ζυμαρικό φουσίλι (fusilli) ολικής αλέσεως

                      4 κ.σ. ελαιόλαδο

                      1 πράσο (μόνο το λευκό) μέρος, κομμένο κάθετα στη μέση και μετά σε λεπτές φέτες

                      2 μέτρια καρότα, κομμένα κάθετα στη μέση και μετά σε λεπτές φέτες

                      1 κοτσάνι σέλερι ή σέλινο ψιλοκομμένο

                      2 σκελίδες σκόρδο, πολτοποιημένες

                      2 κουτιά (2 x 400 γρ.) ντοματάκια κονκασέ

                      2 κ.σ. τριμμένο φρέσκο βασιλικό + επιπλέον για γαρνίρισμα

                      αλάτι πιπέρι

                      130 γρ. ρικότα ή ανθότυρο θρυμματισμένο
                      Εκτέλεση συνταγής

                      Προθερμαίνετε το φούρνο στους 180 ° C. Βράζετε τα φουσίλι, σε μπόλικο αλατισμένο κοχλαστό νερό σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας, φροντίζοντας να τα βγάλετε αλ τέντε. Τα στραγγίζετε και τα ξαναρίχνεται στη κατσαρόλα.

                      Εν τω μεταξύ ζεσταίνετε το ελαιόλαδο σε ρηχή, φαρδιά κατσαρόλα, σε μέτρια προς χαμηλή φωτιά και σοτάρεται το πράσο μαζί με το καρότο και το σέλινο, ανακατεύοντας για 6 λ περίπου ή μέχρι να μαλακώσουν καλά. Προσθέτετε το σκόρδο και σοτάρετε για 1 λ ακόμα.

                      Προσθέτετε τα ντοματάκια κονκασέ και μόλις πάρουν βράση χαμηλώνετε τη φωτιά στο χαμηλό και σιγοβράζεται για 10 λ ανακατεύοντας ανά διαστήματα. Ρίχνετε το βασιλικό και αλατοπίπερο και ανακατεύετε.

                      Ρίχνετε τα βρασμένα φουσίλι μέσα στη σάλτσα ντομάτας λαχανικών και ανακατεύετε μέχρι να ενσωματωθούν και καλυφθούν καλά τα φουσίλι από τη σάλτσα. Μεταφέρετε το φαγητό σε ένα πυρίμαχο σκεύος, στρώνετε την επιφάνειά του πασπαλίζετε από πάνω το θρυμματισμένο τυρί και το ψήνετε στο προθερμασμένο φούρνο για 25-30 λ. Το σερβίρεται γαρνιρισμένο με ψιλοκομμένα φύλλα βασιλικού.
                      Αφαιρώντας το τυρί έχουμε νηστίσιμο πιάτο !!
                      Πηγή
                       Πηγή

                      https://mageirikikaisintages.blogspot.com/2016/09/blog-post_97.html
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Δεν είναι καλύτερα να προσευχόμαστε μόνοι στο σπίτι μας αντί στην εκκλησία;
                      Δεν μπορούμε να προσευχόμαστε μόνο στο σπίτι μας; Γιατί μόνο η Εκκλησία είναι ο χώρος της θεώσεως του ανθρώπου; Όσοι θέλουν να ενωθούν με τον Χριστό και διά του Ιησού Χριστού με τον Θεό Πατέρα γνωρίζουν… ότι αυτή η ένωσις γίνεται στο σώμα του Χριστού, που είναι η αγία μας Ορθόδοξος Εκκλησία. Ένωσις όχι βέβαια με την Θεία ουσία, αλλά με την θεωμένη ανθρώπινη φύσι του Χριστού. Η ένωσις όμως αυτή με τον Χριστό δεν είναι εξωτερική, ούτε απλώς ηθική.

                      Δεν είμαστε οπαδοί του Χριστού, όπως ίσως οι άνθρωποι είναι οπαδοί ενός φιλόσοφου ή ενός διδασκάλου. Είμαστε μέλη του σώματος του Χριστού, το πραγματικό και όχι το ηθικό. Ο Χριστός μας παίρνει, τους Χριστιανούς, παρά την αναξιότητα και την αμαρτωλότητα μας, και μας ενσωματώνει στο σώμα Του. Μας κάνει μέλη Του. Και γινόμαστε πραγματικά μέλη του σώματος του Χριστού, όχι ηθικά. Όπως λέγει ο απόστολος Παύλος: «μέλη έσμεν του σώματος αυτού, εκ της σαρκός αυτού και εκ των οστέων αυτού» (‘Εφεσ. Ε’, 30).
                      Βεβαίως ανάλογα με την πνευματική κατάσταση που έχουν οι Χριστιανοί, άλλοτε είναι ζωντανά μέλη του σώματος του Χριστού και άλλοτε νεκρά. Αλλά και νεκρά δεν παύουν να είναι μέλη του σώματος του Χριστού. Ένας π.χ. που είναι βαπτισμένος, έχει γίνει μέλος του σώματος του Χριστού. Αν δεν εξομολογείται, δεν κοινωνεί, δεν ζει πνευματική ζωή, είναι νεκρό μέλος του σώματος του Χριστού. Όταν όμως μετανοήσει, αμέσως δέχεται την θεία ζωή. Αυτή τον διαποτίζει και γίνεται ζωντανό μέλος του σώματος του Χριστού. Αυτός δεν χρειάζεται να αναβαπτιστεί. Ο βάπτιστος όμως δεν είναι μέλος του σώματος του Χριστού, ακόμη και αν ζει ηθική κατ’ άνθρωπον ζωή. Χρειάζεται να βαπτιστεί, για να γίνει μέλος του σώματος του Χριστού, για να ενσωματωθεί στον Χριστό.
                      Επειδή λοιπόν είμεθα μέλη του σώματος του Χριστού, προσφέρεται η ζωή του Χριστού και γίνεται δική μας ζωή. Και έτσι ζωοποιούμαστε και σωζόμαστε και θεωνόμαστε. Δεν θα μπορούσαμε να θεωθούμε, αν ο Χριστός δεν μας έκανε μέλη του αγίου σώματος Του. Δεν θα μπορούσαμε να σωθούμε, εάν δεν υπήρχαν τα άγια Μυστήρια της Εκκλησίας μας, τα οποία μας συσσωματώνουν με τον Χριστό και μας κάνουν, κατά τους αγίους Πατέρες, σύσσωμους και όμαιμους Χριστού. Να είμαστε δηλαδή ένα σώμα και ένα αίμα με τον Χριστό. Τι μεγάλη ευλογία, να κοινωνούμε τα άχραντα Μυστήρια! Ο Χριστός γίνεται δικός μας, η ζωή του Χριστού γίνεται δική μας, το αίμα Του γίνεται αίμα μας. Γι’ αυτό το λέγει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ότι ο Θεός δεν έχει να δώσει τίποτε περισσότερο απ’ αυτό που του δίδει στην θεία Κοινωνία. Ούτε ο άνθρωπος μπορεί να ζητήσει από τον Θεό τίποτε περισσότερο απ’ αυτό που λαμβάνει από τον Χριστό στην θεία Κοινωνία.
                      Έτσι λοιπόν βαπτισμένοι, χρισμένοι, εξομολογούμενοι, κοινωνούμε το Σώμα και Αίμα του Κυρίου και γινόμαστε και εμείς θεοί κατα Χάριν, ενωνόμαστε με τον Θεό, δεν είμαστε πλέον ξένοι, αλλά οικείοι Του. Μέσα στην Εκκλησία, στην οποία ενωνόμαστε με τον Θεό, ζούμε αυτή την νέα πραγματικότητα που έφερε ο Χριστός στον κόσμο: την καινή κτήση. Αυτή είναι η ζωή της Εκκλησίας, του Χριστού, που γίνεται και δική μας ως δωρεά του Αγίου Πνεύματος.
                      Όλα μέσα στην Εκκλησία οδηγούν στην θέωση. Η θεία Λειτουργία, τα Μυστήρια, η θεία Λατρεία, το κήρυγμα του Ευαγγελίου, η νηστεία, όλα εκεί οδηγούν. Η Εκκλησία είναι ο μοναδικός χώρος της θεώσεως.
                      Η Εκκλησία δεν είναι ένα κοινωνικό, πολιτιστικό ή ιστορικό ίδρυμα που μπορεί να ομοιάζει με άλλα ιδρύματα στον κόσμο. Δεν είναι όπως οι διάφοροι θεσμοί του κόσμου. Ο κόσμος ίσως έχει ωραίους θεσμούς, ωραίες οργανώσεις, ωραία ιδρύματα, και άλλα πράγματα. Η Ορθόδοξος Εκκλησία μας όμως είναι ο ανεπανάληπτος, μοναδικός χώρος της κοινωνίας του Θεού με τον άνθρωπο, της θεώσεως του ανθρώπου. Μόνο μέσα στην Εκκλησία ο άνθρωπος μπορεί να γίνει θεός, πουθενά αλλού. Ούτε στα Πανεπιστήμια, ούτε στα ιδρύματα κοινωνικών υπηρεσιών, ούτε σε οτιδήποτε άλλο ωραίο και καλό έχει ο κόσμος. Όλα αυτά, όσο καλά και αν είναι, όμως δεν μπορούν να προσφέρουν αυτό που προσφέρει η Εκκλησία. Γι’ αυτό όσο και αν προοδεύσουν οι κοσμικοί θεσμοί και τα συστήματα, δεν μπορούν ποτέ να αντικαταστήσουν την Εκκλησία. Είναι δυνατόν, εμείς οι αδύνατοι και αμαρτωλοί άνθρωποι, να περνούμε κρίσεις και δυσκολίες κατά καιρούς, μέσα στην Εκκλησία. Είναι δυνατόν να συμβαίνουν και σκάνδαλα μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας. Και αυτά γίνονται, διότι στην Εκκλησία είμαστε σε πορεία προς την θέωση και είναι πολύ φυσικό να υπάρχουν οι ανθρώπινες αδυναμίες. Γινόμαστε, αλλά δεν είμαστε θεοί. Όσο όμως και να συμβαίνουν αυτά, εμείς ποτέ δεν θα φύγουμε από την Εκκλησία, διότι στην Εκκλησία έχουμε την μοναδική δυνατότητα να ενωθούμε με τον Θεό.
                      Όταν π.χ. πηγαίνουμε στον Ναό για να εκκλησιασθούμε, και συναντούμε εκεί ίσως μερικούς που δεν προσέχουν στη ιερά ακολουθία και συζητούν μάλιστα μεταξύ τους, έτσι ώστε και να αποσπούν προς στιγμήν την προσοχή μας απ’ αυτή, έρχεται ένας, εύλογος τάχα, λογισμός που μας λέγει: – «Τι κερδίζεις τελικά που έρχεσαι στην Εκκλησία; Δεν κάθεσαι καλύτερα στο σπίτι σου, όπου θα έχεις και περισσότερη ησυχία και άνεση για να κάνεις προσευχή;».
                      Εμείς όμως πρέπει με σύνεση να αντιλέξουμε στον πονηρό αυτόν λογισμό:
                      – «Ναι μεν, θα έχω ίσως περισσότερη εξωτερική ησυχία στο σπίτι μου, αλλά δεν θα έχω την Χάρι του Θεού, να με θεώνει και να με αγιάζει. Δεν θα έχω τον Χριστό, ο Οποίος είναι παρών στην Εκκλησία Του. Δεν θα έχω το άγιο Σώμα Του και το τίμιο Αίμα Του, που ευρίσκονται στον ιερό Ναό Του, επάνω στην αγία Τράπεζα. Δεν θα συμμετέχω στον μυστικό Δείπνο της θείας Λειτουργίας. Θα είμαι αποκομμένος από τους εν Χριστώ αδελφούς μου, με τους οποίους μαζί συναποτελούμαι το σώμα του Χριστού».
                      Έτσι λοιπόν ότι κι αν συμβεί, εμείς δεν θα φύγουμε από την Εκκλησία, διότι σ’ αυτήν μόνο ευρίσκουμε τον δρόμο της θεώσεως. 
                      π. Γεωργίου Καψάνη, Καθηγούμενου της Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου

                      Πηγή: choratouaxoritou.gr , hristospanagia.gr
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Πως γίνεται να μεγαλώσω τα παιδιά μου Χριστιανικά;
                      Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται.
                      Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Έχεις άγχος;
                      Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε.
                      Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!

                      Δεν χάνεις τίποτε να δοκιμάσεις εδώ…
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Πώς πρέπει να δίνουμε τα ονόματα για να μνημονεύονται στην Θεία Λειτουργία;
                      Κατά την τέλεση της Θ. Λειτουργίας, υπάρχει η ευλογημένη συνήθεια στην Παράδοσή μας, να παραδίδουμε στο λειτουργό ονόματα προσφιλών μας, ζώντων και κεκοιμημένων (σε ξεχωριστά φύλλα) ώστε εκείνος με τη σειρά του να τα μνημονεύσει, να τα αναφέρει ένα-ένα πάνω από τον Αμνό του Θεού, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου στην Αγ. Πρόθεση.Αυτό έχει μεγάλη σημασία, διότι η ώρα της Θ. Λειτουργίας είναι η ιερότερη, η ποιο δυνατή, η ποιο αποτελεσματική σε ευλογία. Και διότι κάθε ψυχή είναι ξεχωριστή μπροστά στα μάτια του Προσωπικού Τριαδικού Θεού μας και έχει τη θέση της και δικαιούται αυτής της τιμής και της ειδικής ευλογίας. Εξάγει δε ο λειτουργός από το πρόσφορο ένα μικρό ψιχουλάκι [μερίδα], σαν κάτι αντίστοιχο με τις μερίδες των Αγίων, ώστε η παρουσία της κάθε ψυχής στο Άγιο Δισκάριο, σα στον Ουρανό, να είναι αισθητή και συγκεκριμένη. Μάλιστα, πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτό το προνόμιο το έχουν μόνο οι βαπτισμένοι χριστιανοί. Δεν μνημονεύονται αλλόθρησκοι και αλλόδοξοι. Αν υπάρξει κάποια ανάγκη να προσευχηθούμε γι’ αυτούς, το κάνουμε στην Παράκληση.
                      Τα ονόματα πρέπει να είναι γραμμένα σε γενική. Μνήσθητι Κύριε του δούλου Σου πχ Ιωάννου, Μαρίας…Επίσης, όταν πρόκειται για συζύγους, τα ονόματα πρέπει να γράφονται πλάϊ -πλάϊ, διότι αποτελούν ένα. πχ Γεωργίου & Πηνελόπης ή Κων/νου-Αλέκας. Μπορούμε συνοπτικά να προσθέτουμε “και των τέκνων” ή «τέκνων, εγγόνων, συγγενών».
                      Πέραν αυτού, υπάρχουν ορισμένα επίθετα, που συνοδεύουν το όνομα, που για την Εκκλησία αποτελούν τίτλο τιμής και αξίωμα. Και δεν πρέπει να παραλείπονται. πχ Γεωργίου Ιερέως, Αικατερίνης Πρεσβυτέρας. Άλλα τέτοια προσωνύμια, που πρέπει να αναγράφονται, είναι: Επισκόπου (ή Αρχιερέως), Ιερομονάχου, Διακόνου, Μοναχού-ής.Καλό και ενδεδειγμένο είναι, να τίθεται στην επικεφαλίδα των μνημονευμάτων, για μεν τους ζώντες: Υπέρ ελέους και υγείας, για δε τους κεκοιμημένους: Υπέρ αναπαύσεως.Τέλος, τα μνημονεύματα, είτε συνοδεύονται από πρόσφορο, είτε από: νάμα (κρασί), κερία από μελισσοκέρι για την Αγία Τράπεζα, κάρβουνα, λιβάνι, λάδι για τα καντήλια, τα οποία παραδίδουμε οι ίδιοι, στο Ιερό Βήμα, όπου τα παραλαμβάνει ο εκάστοτε διακονών τον Ιερέα.
                      Πηγή: agiafotini.gr
                      Έχεις παιδιά..; Βρες Οδηγίες ΕΔΩ για Χριστιανική Ανατροφή!
                      Χαλάρωσε με... Ένα Βίντεο ΕΔΩ!

                      Δεν υπάρχει δυνατότητα να διαβάσετε παλαιότερες αναρτήσεις - Αλλά δείτε ένα "τυχαίο" άρθρο ΕΔΩ!