Ο «κάτα φαντασίαν» και ο πραγματικός χριστιανός

Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Αυ­τα­πά­τη Ο­ρι­σμός: Να πι­στεύ­εις λά­θος πράγ­μα­τα για τον ε­αυ­τό σου και συ­νή­θως κο­λα­κευ­τι­κά.

Πα­ρά­δειγ­μα: “Έ­πρε­πε να την δώ­ση σε μέ­να την θέ­σι! Ερ­γά­ζο­μαι πε­ρισ­σό­τε­ρο α­πό ό­λους, εί­μαι ο πι­ό έ­ξυ­πνος και οι η­γε­τι­κές μου ι­κα­νό­τη­τες εί­ναι πα­ρα­πά­νω α­πό προ­φα­νείς”.

Η ί­δια η αυ­τα­πά­τη και η ά­γνοι­α εί­ναι α­πό μό­να τους το με­γά­λο μεί­ον στη ζω­ή, αν ό­χι η κα­τα­στρο­φή της.

Καί στην εκ­κλη­σί­α βλέ­που­με ό­τι η η­θι­κή αυ­τα­πά­τη αιχ­μα­λώ­τι­σε πολ­λούς α­πό τους χρι­στια­νούς. Έ­τσι άλ­λοι ε­νώ κυ­λί­ον­ται στην α­μαρ­τί­α και στην δι­α­φθο­ρά θε­ω­ρούν τους ε­αυ­τούς των η­θι­κούς και τέ­λει­ους.

Άλ­λοι πά­λι, έ­χον­τας κα­τορ­θώ­σει με­ρι­κές α­ρε­τές νο­μί­ζουν, ό­τι έ­φθα­σαν στην τε­λει­ό­τη­τα λέ­γον­τας ο κα­θέ­νας α­πό αυ­τούς αυ­τό που εί­πε ε­κεί­νος ο νε­α­νί­σκος του Ευ­αγ­γε­λί­ου· «Ταύ­τα πάν­τα ε­φυ­λα­ξά­μην εκ νε­ό­τη­τος. Τι έ­τι υ­στε­ρώ;­». Με τον λο­γι­σμό αυ­τό ε­ξα­πα­τούν τον ε­αυ­τό τους και κοι­μούν­ται μα­ζί με την αμαρτία και μέ­σα στην α­μαρ­τί­α.

Ο «κα­τά φαν­τα­σί­αν» Χρι­στια­νός:

1. Δέ­χε­ται α­μέ­σως τις ε­πι­δρά­σεις της κο­σμι­κής ζω­ής.

2. Ο προ­σα­να­το­λι­σμός του εί­ναι κυ­ρί­ως ε­ξω­στρε­φής.

3. Η πνευ­μα­τι­κή του ζωή μει­ώ­νε­ται α­πό τις ε­ξω­τε­ρι­κές ε­πι­δρά­σεις

4. Εί­ναι πι­στός στο βαθ­μό που ε­κεί­νος φαν­τά­ζε­ται.

5. Στην εκ­κλη­σι­α­στι­κή του ζω­ή κυ­ρια­ρχεί ο σε­βα­σμός των εκ­κλη­σι­α­στι­κών τύ­πων. Η ου­σί­α των τύ­πων τον α­φή­νει α­δι­ά­φο­ρο.

6. Το α­γω­νι­στι­κό του εν­δι­α­φέ­ρον για τη ζω­ή της πί­στεως και του α­για­σμού πε­ρι­ο­ρί­ζε­ται στα ό­ρια που προσ­δι­ο­ρί­ζει η αρ­χή της α­νώ­δυ­νης πνευ­μα­τι­κής ζω­ής, η ο­ποί­α δε­σπό­ζει στα­θε­ρά στο πνεύ­μα του.

7. Προ­σέρ­χε­ται στα μυ­στή­ρια της Ε­ξο­μο­λο­γήσεως και της θεί­ας Ευ­χα­ρι­στί­ας, ε­πει­δή πα­ρα­δέ­χε­ται ό­τι «κά­νουν κα­λό».

8. Πι­στεύ­ει στο Θε­ό, ό­ταν η ζω­ή του εί­ναι χω­ρίς θλί­ψεις και δο­κι­μα­σί­ες.

9. Τις πα­ρεκ­κλί­σεις του α­πό την ευ­αγ­γε­λι­κή α­λή­θεια τις δι­και­ο­λο­γεί με το ε­πι­χεί­ρη­μα του δι­και­ώ­μα­τος να αυ­το­προσ­δι­ο­ρί­ζε­ται.

10. Ο κα­τά φαν­τα­σί­α χρι­στια­νός κυ­ρι­αρ­χεί­ται α­πό αι­σθή­μα­τα α­να­σφά­λειας.

11. Φο­βά­ται τον θά­να­το και υ­πάρ­χει μέ­σα του η α­γω­νί­α για το ά­γνω­στο τέ­λος της υ­πάρξεώς του.

Ο πραγματικός Χρι­στια­νός:

1. Η πνευ­μα­τι­κή του αυ­το­συ­νει­δη­σί­α εί­ναι ευ­αγ­γε­λι­κή και α­γι­ο­πνευ­μα­τι­κή. Τον εν­δι­α­φέ­ρει η ου­σί­α των εκ­κλη­σι­α­στι­κών τύ­πων.

2. Βα­σι­κός πνευ­μα­τι­κός στό­χος εί­ναι ο α­δι­ά­λει­πτος δι­ά­λο­γός του με τον έ­σω άν­θρω­πο της α­μαρ­τί­ας. Ε­πι­δι­ώ­κει την νέ­κρω­σι της α­μαρ­τί­ας.

3. Στο­χεύ­ει πα­ράλ­λη­λα στην εν Χρι­στώ τε­λεί­ω­σι με την χά­ρι του Θε­ού.

4. Πυ­ξί­δα της ευ­αγ­γε­λι­κής του ζω­ής εί­ναι η πι­στή εμ­μο­νή του στο θέ­λη­μα του Θε­ού.

5. Ο­λό­κλη­ρη την ζω­ή του την βι­ώ­νει προ­σευ­χη­τι­κά, κα­τά το «α­δι­α­λεί­πτως προ­σεύ­χε­σθε».

6. Εί­ναι άν­θρω­πος της νή­ψεως και της ε­γρη­γόρ­σεως.

7. Βαδίζει θεληματικά την στε­νή και τε­θλιμ­μέ­νη ο­δό των θλί­ψε­ων και ποι­κί­λων δο­κι­μα­σι­ών,

8 Ζεί στο πνευ­μα­τι­κό κλί­μα της Βα­σι­λεί­ας των Ου­ρα­νών.

9. Την γνώσι του ε­αυ­τού του την εμ­πι­στεύ­ε­ται στον φω­τι­σμό το­υ Α­γί­ου Πνεύ­μα­τος. Θέ­λει να σκέ­πτε­ταί το «δέν εί­μαι τί­πο­τα, δεν γνω­ρί­ζω τί­πο­τα κα­λό στον ε­αυ­τό μου».

10. Α­πο­κρού­ει κά­θε ε­σω­τε­ρι­κό λο­γι­σμό για κα­τά­κτη­σι κά­ποι­ας α­ρε­τής ή α­γι­ό­τη­τας.

11. Φρον­τί­ζει να α­γα­πά τον πλη­σί­ον του και να ει­ρη­νεύ­η, κα­τά το δυ­να­τόν, με αυ­τόν, αλ­λά και να α­να­γνω­ρί­ζη τον ε­αυ­τό του κα­τώ­τε­ρο ε­νώ­πιον ό­λων των αν­θρώ­πων.

12. Η μνή­μη του θα­νά­του εί­ναι ο κα­θη­με­ρι­νός του άρ­τος, που τον στη­ρί­ζει στον δύ­σκο­λο δρό­μο της στε­νής και τε­θλιμ­μέ­νης ο­δού.

Αυ­τά εί­ναι τα γνω­ρί­σμα­τα της αυ­τα­πά­της και μη και του κα­τά φαν­τα­σί­αν και α­λη­θούς Χρι­στια­νού.

π. Βενέδικτος Νεοσκητιώτης

Πηγή: imverias, simeiakairwn

( Αναγνώσεις: )

Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!