Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων..jpg)
 |
| Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης - Σινά |
Η Γερόντισσα Αικατερίνη, πριν να καρεί μοναχή, με την άδολη αγάπη της έγινε θυσία προς τον πλησίον, υπηρετώντας αόκνως τον πάσχοντα άνθρωπο ως νοσηλεύτρια στο Νοσοκομείο Αθηνών «Ευαγγελισμός». Το έτος 1974 όμως αποτέλεσε σταθμό στη ζωή της, αφού σε ηλικία 44 ετών και έχοντας τον πόθο να προσκυνήσει το ιστορικό μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης, στο Όρος Σινά, επισκέπτεται το Ιερό Ησυχαστήριο Προφήτου Μωϋσέως στη Φαράν. Εκεί, αντικρίζοντας την ερήμωση του ιερού προσκυνήματος «τὴν ψυχὴν πυρπολούμενη, ἔρωτι τῷ θειοτάτῳ» αποφάσισε να πάει και να το επανδρώσει και ανακαινίσει.
Αντλώντας δύναμη από την Αγία Αικατερίνη, την οποία από την παιδική της ηλικία υπεραγαπούσε, τέσσερα χρόνια αργότερα, το έτος 1978, παραιτήθηκε από την ευλογημένη εργασία της για να συνεχίσει πλέον στον ανηφορικό δρόμο της μοναχικής πολιτείας, υπό την καθοδήγηση του Πνευματικού της Πατέρα, Ηγουμένου της Ι. Μ. Σινά, Αρχιεπισκόπου Σινά, Φαράν και Ραϊθώ κ.κ. ΔΑΜΙΑΝΟΥ.
Ο Πνευματικός της Πατέρας, την βοήθησε να βάλει γερά θεμέλια και συν τω χρόνω να ανθίσουν οι αρετές της ως άλλο εύοσμο άνθος της ερήμου. Αρετές όπως η φιλαδελφία, η διάκριση, η λεπτότητα των τρόπων, η αέναη υπακοή και η άκρα ταπείνωση. Ο ζήλος της κατέκαιε την καρδιά, επιποθώντας ησυχαστική ζωή, καίτοι παρέμενε εντός της μάνδρας της μετανοίας της.
 |
| Ιερό Ησυχαστήριο Προφήτου Μωϋσέως - Φαράν |
Έχοντας αφεθεί εξολοκλήρου στα χέρια του Θεού, μερίμνησε για την ανακαίνιση των ερειπίων του ησυχαστηρίου, το οποίο αποτελεί μια πνευματική αλλά και υλική όαση στα βάθη της ερήμου. Ταυτόχρονα προσπαθώντας να απαλύνει τον ανθρώπινο πόνο, διακόνησε και ως νοσοκόμα στο μικρό μοναστηριακό ιατρείο προσφέροντας τις υπηρεσίες της, μα πάνω απ' όλα την αγάπη της, στους Βεδουΐνους της περιοχής.
Είχε βάθος πνευματικό η γερόντισσα, το οποίο καλλιεργήθηκε με την μυστική εσωτερική της εργασία, χωρίς να γίνεται αντιληπτή. Την ψυχή της κοσμούσε η θεοΰφαντος ταπεινοφροσύνη και η απέχθεια έναντι της ανθρώπινης τιμής και του επαίνου, τον οποίο απέρριπτε χωρίς προσποιητές πολυλογίες. Απέφευγε συστηματικά την ανάληψη καθηκόντων που συνεπαγόταν διοικητικές μέριμνες αλλά και την αυτοπροβολή. Η σιωπή της ήταν υποδειγματική. Τα μεστά χάριτος λιτά της λόγια ήταν καταστάλαγμα της εμπειρίας της και της ησυχαστικής βιοτής.
 |
| Ιερό Ησυχαστήριο Προφήτου Μωϋσέως - Φαράν |
Κύρια εργασία της, όταν δεν υπήρχε κάποιο διακόνημα, ήταν ο εγκλεισμός στο κελί της, με το ακοίμητο κανδήλι, το ευωδιαστό θυμίαμα, τα μηναία και τα συναξάρια, το ευλογημένο κομποσκοίνι, την προσευχή, τα δάκρυα και τις γονυκλισίες. Βίωνε «τό ὑπέρ τῆς ἀρετῆς ἐπίπονον τῆς συνειδήσεως μαρτύριον». Συναισθανομένη την ευθύνη της διατηρήσεως της μοναχικής παραδόσεως, έδινε βαρύτητα στην πνευματική αλλά και την υλική ελεημοσύνη.
Θυμάμαι κάποτε της είπα: «Γερόντισσα θα μπείτε στην ιστορία, ως η Γερόντισσα των διπτύχων»! Και εκείνη χαμογέλασε ταπεινά. Διατηρούσε μακροσκελείς λίστες με ονόματα για μνημόνευση και προσευχή, σημειώνοντας σχολαστικά το πρόβλημα του καθενός. Μιλούσε με αγωνία για τις δυσκολίες του κόσμου και για την ανάγκη που υπάρχει για προσευχή. Ο πόνος τους ήταν και δικός της πόνος, που μεταφραζόταν σε δάκρυα και προσευχή.
Ένα από τα ωραιότερα ντοκιμαντέρ (1988) για την Ι.Μ. Σινά και την Φαράν
Θυμάμαι πάντοτε το ιλαρό της πρόσωπο και το σεμνό της χαμόγελο, που διέλυε κάθε ίχνος ταραχής, αθυμίας και λύπης. Το πράο βλέμμα της ήταν εικόνα χιλίων λέξεων, κατά τους αψευδείς λόγους του Κυρίου, αφού ο λύχνος του σώματος είναι ο οφθαλμός, «εάν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τό σῶμά σου φωτεινόν ἔσται» (Μτθ, στ’, 22-23). Εξέπεμπε αρχοντιά, σιγουριά και ηρεμία, η οποία κυριαρχούσε σε κάθε της κίνηση. Ήταν ευλογία η παρουσία της στην Ενορία που διακονούμε, όταν κατά καιρούς επισκέπτονταν το πατρικό της σπίτι.
Mακαριστός Ιερομόναχος Παύλος ο Σιναΐτης στο Ησυχαστήριο Προφήτου Μωϋσέως - Φαράν
Η μακαρία αυτή ψυχή, αφού συμπλήρωσε 45 χρόνια μοναχικής ζωής και διακονίας στον συνάνθρωπο, άφησε το πνεύμα της στα χέρια του Νυμφίου της Χριστού στις 30 Μαΐου 2023 και ώρα τετάρτη πρωινή, σε ηλικία 93 ετών. Η Εξόδιος Ακολουθία τελέσθηκε στον Κοιμητηριακό Ιερό Ναό Αρχαγγέλου Μιχαήλ Παλαιοχωρίου της Ιεράς Μητροπόλεως Ελευθερουπόλεως, στις 2 Ιουνίου 2023, όπου όλοι μας προσευχηθήκαμε, ασπασθήκαμε τη δεξιά της και είδαμε το θαυμαστό σημείο της πλήρης ευκαμψίας του σώματός της. Απόδειξη της εύνοιας του Θεού στους πιστούς δούλους του αλλά και του ότι η ζωή συνεχίζεται και σίγουρα δεν τελειώνει στο μνήμα. Ο σωματικός θάνατος είναι απλώς μια αλλαγή κατάστασης για την ψυχή που παραμένει αθάνατη.
Αιτούμενοι ταπεινά τις προσευχές της Γερόντισσας, δοξάζουμε τον Πανάγαθο Θεό που στεφανώνει μ’ αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο τους Χριστιανούς που ετελεύτησαν αγωνιζόμενοι τον καλό αγώνα και αποτελούν παράδειγμα μιμήσεως αλλά και ζωντανή μαρτυρία ότι «Ζει Κύριος ο Θεός ημών, ο Θεός των Δυνάμεων»!
Πρωτ. Θεοχάρης Καλπάκογλου
