Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΛΟΥΚΑ
«… χαλάσατε τα δίκτυα υμών εις άγραν». (Λουκά 5,4)
Δέν έλειψαν, αγαπητοί αδελφοί, και αυτές οι άδικες και ανυπόστατες κατηγορίες κατά της αγίας πίστεώς μας, οι κατηγορίες που σχετίζονται με το θέμα της εργασίας. Έτσι μερικοί, τελείως επιπόλαια κρίνοντας τα πράγματα, είπαν ότι η Εκκλησία με τις πολλές εορτές που εθέσπισε όλο το χρόνο καλλιέργησε την ραστώνη και την φυγοπονία μεταξύ των μελών της. Ότι με τα μοναστήρια, που ίδρυσε, αφήρεσε εργατικά χέρια από την κοινωνία και έρριξε το επίπεδο της οικονομίας. Μάλιστα μερικοί υπεστήριξαν ότι ένας λόγος, που οδήγησε αυτοκράτορες του Βυζαντίου να στραφούν κατά των εικόνων και γενικά κατά της Εκκλησίας τον ένατο αιώνα, ήταν και αυτός: η ραγδαία αύξηση των μοναστηριών με αποτέλεσμα την αντίστοιχη μείωση της αγροτικής παραγωγής. Γενικά όλες αυτές οι κατηγορίες σε ένα στόχο αποβλέπουν: να υποστηρίξουν ότι η χριστιανική πίστη απαξίωσε γενικά τον κόσμο της εργασίας.
Αλλά όλα αυτά αποτελούν «προφάσεις εν αμαρτίαις», ιδίως για εκείνους που ανήκουν σε άθεα και αντιχριστιανικά κοινωνικά συστήματα και επιθυμούν με κάθε τρόπο, ακόμη και με ψεύδη και συκοφαντίες, να γεμίσουν τις τάξεις των. Έτσι ένα καιρό ξεσήκωσαν μερικοί την ταπεινή εργατιά και την απέσπασαν από την αγκαλιά της Εκκλησίας για να την ρίξουν στο στόμα του κόκκινου θηρίου. Με τέτοια ψέματα παρέσυραν αφελείς εργάτες χριστιανούς και τους οδήγησαν στα σκοτεινά μονοπάτια της αθείας και της μισαλλοδοξίας.
Όμως όλα αυτά τα ψέματα και τις συκοφαντίες τα διαλύει και τα κονιορτοποιεί το Ευαγγέλιον, που ακούσαμε σήμερα. Ο Λόγος του Θεού σήμερα αποστομώνει όλους αυτούς τους θλιβερούς κράχτες της απιστίας και του θρησκευτικού μίσους, που ξεγέλασαν και παρέσυραν τους χριστιανούς εργάτες στις τάξεις των. Διότι τι βλέπομε με θαυμασμό; Ο Ίδιος ο Αρχηγός της πίστεως να έρχεται ευχαρίστως στον τόπο της δουλειάς. Να συνομιλεί με ανθρώπους του καθημερινού μόχθου. Να ευλογή την εργασία τους, να την αγιάζη με την Παρουσία Του και το λόγο Του. Να θαυματουργή πάνω στον ιδρώτα και την αγωνία του εργάτου και τέλος αυτούς τους απλούς ανθρώπους της καθημερινότητας να τους προσκαλή και να τους χρίη πρώτους βοηθούς και συνεργάτες Του στο δικό Του πνευματικό κοσμοσωτήριο έργο…
«Τί έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων..;» για να υποστηρίξουμε,ότι η Θρησκεία του Εσταυρωμένου περιβάλλει με αγάπη, με τιμή την εργατική τάξη, την οποίαν οι άθεοι μονοπωλούν σαν δική τους; Ο Πέτρος, ο Ιάκωβος , ο Ιωάννης, που είδαμε στο σημερινό Ευαγγέλιο, δεν ανήκαν ούτε στην τάξη των πλουσίων, ούτε στην τάξη των διανοουμένων. Ανήκαν αποκλειστικά στην εργατική τάξη, στους τίμιους μεροκαματιάρηδες, οι οποίοι για τα πλούσια ψυχικά τους προσόντα τόσο πολύ ευλογήθηκαν από τον Θεό. Μάλιστα ο κορυφαίος των αγίων Αποστόλων, εκείνος που δούλεψε για το Ευαγγέλιο όσο όλοι οι άλλοι μαζί, ο Απόστολος Παύλος, δεν δίστασε ούτε ντράπηκε μπροστά στους ιερείς του να σηκώση και να δείξη τα ροζιασμένα του χέρια λέγοντας με καύχηση ότι με αυτά εξοικονομούσε τα πρός το ζήν το δικό του και των συνεργατών του. «… ταίς χρείαις μου και τοίς ούσι μετ’ εμού υπηρέτησαν αι χείρες αύται». (Πράξ. 20,34)
Είναι, λοιπόν, αδικία όχι μικρή εναντίον της πίστεώς μας, τα φρονήματα μερικών ότι η αγία μας Θρησκεία δεν συνέβαλε θετικά και αποφασιστικά και στο θέμα της εργασίας. Μολονότι στην αρχή της ανθρώπινης ιστορίας, όπως την περιγράφει ο Λόγος του Θεού, η εργασία του ανθρώπου που αμάρτησε φαίνεται σαν τιμωρία του Θεού για την αμαρτία του «εν ιδρώτι του προσώπου σου φαγή τον άρτον σου» (Γένεσις 3,19) κατόπιν όμως εξαίρεται η εργασία γενικώς και επιπλήττεται ο οκνηρός άνθρωπος και καλείται να μιμηθή αυτά τα ζώα, ιδίως τον μύρμηγκα και την μέλισσα.
Κυρίως ευλογείται η εργασία από τον Ίδιον τον Θεάνθρωπον και τους φιλόπονους Αποστόλους Του, οι οποίοι σύνθημά τους θα έχουν το «εί τις ου θέλει εργάζεσθαι, μηδέ εσθιέτω» (Β΄ Θεσσ. 3,10). Η εργασία μέσα στον χριστιανικό κόσμο θα συμβάλη στην πρόοδο και την ευημερία των λαών. Ακόμη και όταν τάσεις ενθουσιαστικές τις πρώτες δεκαετίες του Χριστιανισμού, ότι όπου νάναι έρχεται ο Χριστός για να κρίνη τον κόσμο, πάλι και τότε η Εκκλησία κατεδίκασε την συνήθεια μερικών χριστιανών να εγκαταλείπουν την εργασία των και με δεμένα χέρια να περιμένουν τον Κύριο εξ ουρανού.
Όταν δε πάλιν επρόκειτο να φιλοξενήσουν χριστιανούς, που ήσαν ταξιδιώτες και είχαν ανάγκη φιλοξενίας, πάλι εφόσον ήσαν υγιείς τους έδιναν ολιγοήμερη φιλοξενία και κατόπιν τους προέτρεπαν σε εργασία. Γενικά επρόσεχαν πολύ στο κεφάλαιο αυτό, διότι εγνώριζαν ότι η αργία μάλλον κακό θα έφερνε και ουδέποτε κάτι το καλό. Γνωρίζομε δε και από την εκκλησιαστική μας ιστορία πόσο ενδιέφερε τους ποιμένες της Εκκλησίας το θέμα των ανέργων χριστιανών και τι προσπάθειες κατέβαλον, ώστε κανείς να μη μένη άνεργος.
Επομένως αδελφοί μας εργάτες, μην ακούτε τις φωνές των απίστων. Πάντοτε θα είσθε μέσα στην αγάπη και την τιμή της Εκκλησίας μας. Αμήν
†Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
