Διδακτική ιστορία: Πετάγεται ένα δαιμόνιο με μορφή σκελετού...
Ανάγνωση σε 0.5 λεπτά
Αναγνώσεις: |
Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Διηγήθηκε Γέροντας: "Ο διάβολος φθονεί πολύ εμάς τους ψάλτες. Μια φορά σε μια Λειτουργία, το έτος 1996, μετά το Τρισάγιο πήγαμε όλοι στον δεξιό χορό να ψάλουμε χορωδιακά το Χερουβικό.
Εκεί που ψέλναμε και ήμουν στα δεξιά του πρωτοψάλτη, πετάγεται ένα δαιμόνιο με μορφή σκελετού προβάλλοντας το χέρι του με κάτι νύχια μεγάλα να με καρφώσει.
Τραβήχτηκα πίσω και ξέφυγα. Τότε μου είπε, κάνοντας συγχρόνως μια άσχημη χειρονομία: "Να εσύ, να και σεις" λέγοντας και μια άσχημη βρισιά. Φαίνεται τον πείραζε που ψέλναμε.
Πηγή: ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΗΣΥΧΑΣΤΙΚΗ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ, ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ ΑΓΙΟΣ "ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ" ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ, ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 2011, σ. 389 κ.ε. inpantanassis.blogspot.gr , tribonio.blogspot.gr
( Αναγνώσεις: )
Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!
Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Από το Γεροντικό · περί Μετανοίας
Είπε ο αββάς Ποιμήν ότι ο μακάριος αββάς Αντώνιος έλεγε: «Η μεγάλη δύναμη του ανθρώπου είναι το να αναλαμβάνει την ευθύνη των σφαλμάτων του ενώπιον του Κυρίου και να αναμένει πειρασμό μέχρι τελευταίας του αναπνοής».
Κάποιος άλλος ρώτησε πάλι τον αββά Ποιμένα: – Αν ένας άνθρωπος αμαρτήσει και μετανοήσει, τον συγχωρεί ο Θεός; Και ο γέροντας του αποκρίθηκε: – Ο Θεός έδωσε εντολή στους ανθρώπους αυτό να κάνουν. Δεν θα το κάνει λοιπόν, πολύ περισσότερο ο Ίδιος; Γιατί πρόσταξε τον Πέτρο να συγχωρεί «έως έβδομηκοντάκις επτά» (Ματθ. 18:22) όσους αμάρτησαν και μετανόησαν.
Ένας αδελφός, που βασανιζόταν από τη λύπη, ρώτησε κάποιον γέροντα: – Τι να κάνω, που έρχονται οι λογισμοί και μου λένε πως άδικα άφησα τον κόσμο, και πως δεν πρόκειται να σωθώ; Και ο γέροντας απάντησε: – Κι αν ακόμα δεν μπορέσουμε να μπούμε στη γη της επαγγελίας, είναι προτιμότερο να πέσουν τα κορμιά μας στην έρημο, παρά να ...γυρίσουμε πίσω στην Αίγυπτο (πρβλ. Άριθ. 14: 29-33).
Άλλος αδελφός ρώτησε έναν γέροντα: – Πάτερ, τι εννοεί ο προφήτης λέγοντας, «ούκ έστι σωτηρία αυτώ εν τω Θεώ αυτού;» (Ψαλμ. 3:3). – Εννοεί τους λογισμούς της απελπισίας, είπε ο γέροντας, που υποβάλλουν οι δαίμονες σ ́ όποιον αμάρτησε. Του λένε, δηλαδή, ότι ο Θεός δεν πρόκειται πια να τον σώσει, και έτσι προσπαθούν να τον γκρεμίσουν στα βάραθρα της απογνώσεως. Τέτοιους λογισμούς όμως πρέπει να τους διώχνει ο άνθρωπος με τα λόγια: «Κύριος καταφυγή μου, ότι αυτός εκσπάσει έκ παγίδος τους πόδας μου» (πρβλ. Έξοδ. 17:15. Ψαλμ. 24:15).
Σ ́ έναν αδελφό, που έπεσε σε αμαρτία, φανερώθηκε ο σατανάς και του λέει: – Δεν είσαι χριστιανός! Μα ο αδερφός του αποκρίθηκε: – Ό,τι και να ́ μαι, τώρα σ’ αφήνω και φεύγω! – Σου το λέω, θα πας στην κόλαση! Επέμεινε ο σατανάς. – Δεν είσαι συ ο κριτής μου ούτε ο Θεός μου! του λέει ο αδελφός. Έτσι, καθώς δεν κατόρθωνε τίποτα ο σατανάς, σηκώθηκε κι έφυγε. Ο αδελφός, πάλι, μετανόησε ειλικρινά ενώπιον του Θεού και έγινε αγωνιστής.http://trelogiannis.blogspot.com/
“Ω, Κύριέ μας! Γιατί κλαις τώρα, όταν όλος ο λαός χαίρεται;” (Λόγος εις την Κυριακήν των Βαΐων )
Η Ιερουσαλήμ ήταν γεμάτη κόσμο που ήλθε από
παντού για να γιορτάσει τη μεγάλη γιορτή του Πάσχα. Όλη η πόλη μιλούσε για τον
μεγάλο προφήτη και θαυματουργό από τη Ναζαρέτ, ο οποίος μόλις τώρα έκανε το
μεγαλύτερο από όλα τα άλλα αμέτρητα θαύματά Του, ανέστησε
τον Λάζαρο, ο οποίος τέσσερεις ολόκληρες ημέρες βρισκόταν στον τάφο. Τον
περίμεναν να έλθει στην πόλη και προετοιμάζονταν για τη θερμή υποδοχή Του.
Αυτός, συνοδευόμενος από τους μαθητές Του, δεν
περπατούσε πεζός, όπως πάντα, αλλά, ξεκινώντας από τη Βηθσφαγή, ανέβηκε σ’
ένα θηλυκό γαϊδούρι και το πουλάρι του, για να πληρωθεί το ρηθέν του
προφήτη Ζαχαρία: «Χαίρε σφόδρα, θύγατερ Σιών κήρυσσε, θύγατερ
Ιερουσαλήμ• ιδού ο βασιλεύς σου έρχεταί σοι, δίκαιος και σώζων αυτός, πραϋς και
επιβεβηκώς επί υποζύγιον και πώλον νέον» (Ζαχ. 9, 9). Οι απόστολοι
έβαλαν πάνω στο γαϊδούρι και το πουλάρι του τα ρούχα τους, ενώ ο λαός πήρε
κλαδιά φοινίκων και έστρωνε τα ρούχα του στον δρόμο, στα πόδια των ζώων,
κραυγάζοντας με μεγάλη χαρά: «Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν
ονόματι Κυρίου, βασιλεύς του Ισραήλ».
Οι Αρχιερείς, οι Φαρισαίοι και οι Γραμματείς
άκουγαν με τρόμο τις κραυγές αυτές, που προανάγγελλαν την πτώση της πνευματικής
τους εξουσίας στον λαό. Ας στρέψουμε και εμείς τώρα το βλέμμα μας και ας δούμε
τον Κύριο Ιησού Χριστό τη στιγμή αυτή. Με έκπληξη
θα δούμε ότι δεν χαίρεται την πανηγυρική αυτή υποδοχή.
Αντίθετα σκύβει το κεφάλι Του και κλαίει με λυγμούς. Ω, Κύριέ μας! Γιατί κλαις
τώρα, όταν όλος ο λαός χαίρεται; Το ήξερε μόνο Αυτός ο Παντογνώστης. Δεν
έκλαιγε για τον Εαυτό Του αλλά για τον λαό Του. Για το ότι δεν πίστεψε
στον Μεσσία Χριστό, ο οποίος ήλθε γι’ αυτόν, για το ότι σκότωνε τους προφήτες
που έστελνε σ’ αυτόν και για το ότι πέντε μέρες μετά από αυτή την υποδοχή ως
Βασιλιά, θα ζητήσει από τον Πιλάτο να Τον σταυρώσει! για όλα αυτά, θα τον
βρουν τον λαό αυτό πολλά δεινά.
Άραγε ο Θεός, που είναι Βασιλιάς όλου του
κόσμου, διεκδικούσε την εξουσία και προσδοκούσε να γίνει βασιλιάς του μικρού
αυτού και σκληροτράχηλου λαού του Ισραήλ, ο οποίος δεν γνώρισε και δεν δέχθηκε
τον Μεσσία του και τώρα ετοιμαζόταν να Τον παραδώσει στο φρικτό και
βασανιστικότατο σταυρικό θάνατο; Όλες οι αγίες επουράνιες ασώματες δυνάμεις θα
θρηνούσαν κατά την πανηγυρική Του είσοδο στην Ιερουσαλήμ, αν ήξεραν για τον
φρικτό σταυρό που Του ετοιμαζόταν στον Γολγοθά.
Μόνο για τους σύγχρονούς Του Εβραίους έκλαιγε ο
Κύριος Ιησούς Χριστός; Ασφαλώς όχι! Αυτός ο
Παντογνώστης ήξερε ακόμα και αυτά που βλέπουμε εμείς στις ημέρες μας. Ήξερε
ότι με το πέρασμα των αιώνων το ανθρώπινο γένος όλο και περισσότερο θα
Τον ξεχνούσε, ότι θα Τον βλασφημούσε και θα έβριζε το άγιο όνομά Του. Το
ήξερε, γι’ αυτό και έλεγε ότι ο Υιός του ανθρώπου, όταν θα έλθει για δεύτερη
φορά, πιθανώς, δεν θα βρει την πίστη πάνω στη γη.
Πρέπει να κλαίμε και εμείς που τόσο συχνά
ξεχνάμε τον σταυρό του Χριστού και ιδιαίτερα αυτοί για τους οποίους λέει ο
απόστολος Παύλος: «ο τον Υιόν του Θεού
καταπατήσας και το αίμα της διαθήκης κοινόν ηγησάμενος, εν ω ηγιάσθη, και το
Πνεύμα της χάριτος ενυβρίσας!» (Έβρ. 10, 29). Και τόσο πολλοί, και
σε ποιο τρομερό βαθμό, υπάρχουν μεταξύ μας τέτοιοι κακότυχοι αδελφοί μας!
Σώσε τους, Κύριε!
Σώσε τους, Κύριε!
Σώσε τους, Κύριε!
Αμήν.
Αγ. Λουκά Αρχιεπισκόπου
Κριμαίας
(Από την συλλογή: «Αγίου Λουκά
Αρχιεπισκόπου Κριμαίας, Λόγοι και ομιλίες που εκφωνήθηκαν στην Συμφερούπολη
κατά την περίοδο 1955-1957.» τόμος Α. Σελ. 126 – 128. Μετάφραση από τα ρωσικά.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ», Θεσσαλονίκη. επιμέλεια κειμένου: Δημήτρης
Δημουλάς)
Όλοι αιχμάλωτοι είμαστε.
Αιχμάλωτοι σε κάποιο πάθος. Καθένας και σε κάτι διαφορετικό. Άλλος στο τσιγάρο. Άλλος στο ποτό. Άλλος στο φαΐ.
Άλλος στο χρήμα.
Αυτά βέβαια είναι κάποια από τα εύκολα, τα αναγνωρίσιμα τα πάθη…
Δεν δυσκολεύεσαι να καταλάβεις τον άνθρωπο που είναι δέσμιος σε αυτά. Υπάρχουν και άλλα όμως. Πιο ύπουλα. Πιο επικίνδυνα. Υπάρχουνε πάθη, καλά κρυμμένα, που με το γυμνό το μάτι δεν μπορείς να δεις…. Πάθη που προκαλούνε πόνο αβάσταχτο.
Πάθη που διαλύουνε σχέσεις, γάμους, οικογένειες, φιλίες.
Πάθη που τσακίζουνε ψυχές.
Εγωισμός, κατάκριση, ζήλεια, φθόνος, φιλοδοξία, μνησικακία, σκληροκαρδία, ανθρωπαρέσκεια, έπαρση, υπερηφάνεια…
Και άλλα τέτοια πολλά…
Ψάξου, φίλε μου. Ψάξου μέσα σου καλά.
Ψάξου, βρες τι σε κρατάει δέσμιο και πάλεψε. Πάλεψε λεύτερος ξανά να γίνεις…
Υπάρχει τρόπος να αντιμετωπίσω την δύσκολη εφηβεία;
Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται. Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Έχεις άγχος;
Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε. Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!
Τρία βιβλία για τα παιδιά μας, καθώς πλησιάζει το Πάσχα (και όχι μόνον)...
Άγιοι και Ζώα
Εκδόσεις ΠοταμίτηςΜόλις κυκλοφόρησε το μέχρι σήμερα μεγαλύτερο βιβλίο μας, συνολικά 128
σελίδες, εντυπωσιακά εικονογραφημένες. Θα ευχαριστηθήτε να το διαβάζετε
στα παιδιά σας. Άν έχετε κιόλας το «Παιδικό Στρατιωτικό Συναξάρι» και τις «Αγίες Βασίλισσες και Πριγκίπισσες»,
θα σας είναι γνωστή η δομή του βιβλίου με δώδεκα εικονογραφημένα
επεισόδια από τους βίους Αγίων· φυσικά, κάποιοι από αυτούς τους Αγίους,
οπως η Αγία Ελένη, ο Άγιος Τρύφων και ο Άγιος Σάββας, θα σας είναι
γνωστοί, ενώ άλλους είτε θα τους γνωρίσετε για πρώτη φορά, είτε τους
πρωτογνωρίσατε από την νέα μας σειρά «Τό Συναξάρι μου - Ένας Άγιος για Κάθε Ημέρα - Ένας Τόμος για κάθε μήνα!».
Σε κάθε μία από τις δώδεκα ενότητες περιγράφονται μέ, όπως είπαμε,
εντυπωσιακή εικονογράφηση και ευχάριστο κείμενο επεισόδια παραδείσιας
συναναστροφής των Αγίων με άλλα πλάσματα του Θεού.Οι παραδόσεις των πρώτων αντιτύπων έγιναν κιόλας και μας χαροποίησε
οικογενειακώς ότι όλοι όσοι μέχρι τώρα το κράτησαν στα χέρια τους δεν
θέλησαν να το αποχωριστούν. Δόξα τώ Θεώ!
Όπως όλα τα βιβλία μας και αυτό εκτυπώθηκε στην Θεσσαλονίκη από Ορθόδοξες οικογένειες.Τό πρώτο που σκέφτηκα όταν το παρέλαβα από τους βιβλιοδέτες μας ήταν: «Δόξα σοι ο Θεός! Σ᾽ ευχαριστώ, Χριστέ μου, που επέτρεψες σε εμάς να το δημιουργήσουμε· αν είχες επιτρέψει σε άλλους εκδότες θα ζήλευα πολύ, μα πάρα πολύ!» :-) Διονύσιος Β. ΠοταμίτηςΑγίες Βασίλισσες και Πριγκίπισσες «Τό βιβλίο των Εκδόσεων Ποταμίτου: «Αγίες Βασίλισσες και Πριγκίπισσες» είναι ένα βιβλίο μνημειώδες, ξεχωριστό! Συγχαρητήρια!»
Μαρία Ν., Κατηχήτρια, Κόρινθος.
«Τό βιβλίο με τις βασίλισσες είναι ΤΕΛΕΙΟ!!! Ξετρελλαθήκαμε
όλοι. Να είστε καλά που τα φτιάχνετε!!! Τέλειες εικόνες, ζωντανές!!!
Τέλεια δομή!! Και μαθαίνουμε πολλά πράγματα για τους Αγίους, τα οποία
δέν γνωρίζαμε !!! Ευχαριστούμε!»
Πρεσβυτέρα Ιωάννα, Ελεύθερα εδάφη της επαρχίας Αμμοχώστου.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
ΑΓΙΑ ΜΠΑΤΙΛΝΤΑ - 30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
ΑΓΙΑ ΜΕΛΑΓΓΕΛΗ - 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
ΑΓΙΑ ΘΕΟΔΩΡΑ - 11 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
ΑΓΙΑ ΔΡΟΣΙΣ - 22 ΜΑΡΤΙΟΥ
ΑΓΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
ΑΓΙΑ ΤΑΜΑΡΑ - 1 ΜΑΊΟΥ
ΑΓΙΑ ΕΛΕΝΗ - 21 ΜΑΊΟΥ
ΑΓΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ - 13 ΜΑΡΤΙΟΥ ΚΑΙ 29 ΜΑΊΟΥ
ΑΓΙΑ ΟΛΓΑ - 11 ΙΟΥΛΙΟΥ
ΑΓΙΑ ΛΟΥΝΤΜΙΛΑ - 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ - 4 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
ΔΙΚΑΙΑ ΕΣΘΗΡ - ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ - ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣΠαιδικό Στρατιωτικό Συναξάρι Τό πιό αγαπητό Ορθόδοξο βιβλίο, το «Παιδικό Στρατιωτικό Συναξάρι»!
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟΥΣ ΒΙΟΥΣ ΤΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΩΝ ΑΓΙΩΝ:
ΑΓΙΟΣ ΜΕΡΚΟΥΡΙΟΣ (25 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ)
ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΤΗΡΩΝ (17 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ)
ΑΓΙΟΣ ΑΡΤΕΜΙΟΣ (20 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ)
ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ (20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ)
ΑΓΙΟΣ ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟΣ (27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ)
ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ (23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ & 3 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ)
ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ (8 ΙΟΥΛΙΟΥ)
ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (21 ΜΑΙΟΥ)
ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ (10 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ)
ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΑΣ Ο ΓΟΤΘΟΣ (15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ)
ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΓΙΟΣ & ΑΓΙΟΣ ΒΑΚΧΟΣ (7 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ)
Απόσπασμα από τον Β’ κατηχητικό λόγο του Αγίου Συμεών
«Ω αδελφοί μου αγαπητοί, από πόση οδύνη και λύπη είναι η ψυχή μου γεμάτη, διότι, ενώ εγώ θέλω να διηγηθώ τα θαυμάσια της χειρός του Χριστού και το ανέκφραστο κάλλος της, για να πληροφορηθείτε και να μάθετε την μεγαλοσύνη της και ζητήσετε να τον λάβετε μέσα σας, δεν βλέπω όμως μερικούς από σας να προσέχουν με πόθο και θέρμη στα λεγόμενα ή να επιθυμούν ν’ απολαύσουν τέτοια δόξα.
Γι’ αυτό μένω εντελώς άφωνος, μη μπορώντας να ειπώ ή να εξηγήσω σε κάποιον την δόξα του Χριστού και Θεού μας, την οποία χαρίζει σε όσους την ζητούν με όλη την ψυχή τους.
Αλλά πόση είναι η κατάπληξή μου και πόση η μεγαλοσύνη των δωρεών του Θεού, διότι εγκατέλειψε τα σοφά του κόσμου και τα ισχυρά και τα πλούσια, και από την πολλή και ανέκφραστη αγαθότητά του εξέλεξε τα ασθενή του κόσμου και τα μωρά και τα πτωχά.
Ποιος είναι ικανός να τον ευχαριστήσει επάξια γι’ αυτό και μόνο; Διότι όλοι σχεδόν οι άνθρωποι κατά κάποιον τρόπο σιχαίνονται τους ασθενείς και πτωχούς και ο επίγειος βασιλεύς δεν ανέχεται να τους βλέπει, οι άρχοντες τους αποστρέφονται, οι πλούσιοι τους περιφρονούν και συναντώντας τους, τους προσπερνούν, σαν να μη είναι τίποτε, και κανείς δεν θεωρεί ευτύχημα το να συναναστρέφεται με αυτούς· ο Θεός όμως, που υπηρετείται από μύριες και αναρίθμητες δυνάμεις, που συγκρατεί τα πάντα με τον λόγο της δυνάμεως του, που έχει μεγαλοπρέπεια αβάστακτη σ’ όλα, δεν απαξίωσε να γίνει πατέρας και φίλος και αδελφός αυτών των απορριμμένων, αλλά και θέλησε να σαρκωθεί, και να καταστήσει εμάς κοινωνούς της δόξας και της βασιλείας του.
Ω, πόσος είναι ο πλούτος της πολλής αγαθότητός του!
Ω, πόσο ανέκφραστη είναι η συγκατάβαση του Δεσπότη μας και Θεού!
Γιατί δεν προστρέχουμε, αδελφοί, στον εύσπλαχνο Θεό, που τόσο μας αγάπησε; Γιατί δεν παραδίδομε τη ζωή μας σε θάνατο χάριν του αποθανόντος για μας Χριστού και Θεού; Γιατί είμαστε δειλοί και φοβούματσε την έξοδο από το σώμα; Μήπως δηλαδή πρόκειται να λάβει ή να κρατήσει ο άδης τις ψυχές εκείνων που ελπίζουν στον Χριστό; Μήπως εξουσιάζει ο θάνατος τις ψυχές που είναι σφραγισμένες με την χάρη του Παναγίου Πνεύματος και το αίμα του Χριστού; Μήπως τολμά ο νοητός λύκος να αντικρύσει τη σφραγίδα του αρχιποιμένος Χριστού με την οποία σφραγίζει τα πρόβατά του;
Ασφαλώς όχι, αδελφοί πιστοί και θεόφρονες. Όσοι λοιπόν είσθε ασφράγιστοι, τρέξατε· όσοι είσθε ασημείωτοι, σπεύσατε να σημειωθείτε με το σημείο του Πνεύματος. Και ποιος είναι ο ασφράγιστος; Εκείνος που φοβείται τον θάνατο. Ποιος ο ασημείωτος; Εκείνος που δεν γνωρίζει ακριβώς το είδος της σφραγίδας· διότι αυτός που διδάχτηκε για το εκτύπωμα, αποκτώντας θάρρος που στηρίζεται στην πίστη, αποκτά ελπίδα που δεν ντροπιάζει.
Ας ζητήσομε λοιπόν τον Χριστό, τον οποίο ενδυθήκαμε με το θείο βάπτισμα και εκδυθήκαμε με τις πονηρές πράξεις. Αφού αγιαστήκαμε, χωρίς να έχομε συναίσθηση, κατά τον χρόνο που ήμασταν νήπιοι ακόμη και στην σκέψη και στην ηλικία, μολύναμε τους εαυτούς μας κατά την νεότητα, για να μη είπω ότι μολύναμε τις ψυχές και τα σώματά μας καθημερινά με την παράβαση των εντολών.
Για αυτό λοιπόν ας ανακαλέσομε πάλι τους εαυτούς μας δια της σωτηρίου μετανοίας, εκτελώντας και πράττοντας όλα όσα είναι ευάρεστα στον Χριστό, ώστε, σφραγιζόμενοι από αυτόν, να ζήσωμε στο εξής άφοβοι. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ας λάβομε έλεος από το χέρι του και ας γίνομε άξιοι της γνώσεως του μυστηρίου του Χριστού· γνώση εννοώ όχι την παραδιδομένη μόνο στο λόγο και ακοή, αλλά εκείνη που την βλέπει κανείς στα έργα και στις πράξεις».
(Β’ Κατηχητικός λόγος του αγίου Συμεών,
Φ. ΕΠΕ 19 Γ, σελ. 319 -321).
πηγή
