Τί σχέση έχει η Ορθόδοξη παράδοση με τον σύγχρονο κόσμο;


Ανάγνωση σε 6.6 λεπτά
Αναγνώσεις: |


Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Γέρων Θεόκλητος Διονυσιάτης
Τώρα που ευρισκόμεθα εις τον 20ον αιώνα, εις τον κόσμον αυτόν με τάς συγχρόνους αντιλήψεις του, με τάς ιδιότυπους δομάς του, με την αλλοφροσύνην του, με την σύνεσίν του, με την αλογίαν του και την λογικήν του, η Εκκλησία δεν έχει να πή τίποτε νεώτερον απ' ό,τι είπε. Απλώς μπορεί να χρησιμοποιή μεθόδους διαφόρους αι οποίαι επιβάλλονται λόγω των συνθηκών του συγχρόνου κόσμου. Ό,τι όμως είπε διά των Αγίων Πατέρων, συνεχίζει να το λέγη και σήμερα εις τον κόσμον. Εάν ακολουθώμεν τους βίους των Αγίων μας και την εν Αγίώ Πνεύματι διδασκαλίαν των αγωνιζόμενοι να οικειοθώμεν αυτήν διά πείρας, τότε θα καταλάβωμεν τι θησαυρούς έχει η αγία μας Εκκλησία.


Πράγματι, έρχονται εις τον νούν ωρισμένα κείμενα των «μυστικών» Πατέρων τα οποία δικαιώνουν τον ασκητικόν βίον, όπως τα κείμενα του αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου, που αναφέρονται σ' αυτήν την προσωπικήν κοινωνίαν που είχε με τον Θεόν, και τάς συνεπείας αυτής της κοινωνίας. Αφού έζησεν εις Μοναστήριον από μικρό παιδί, με την άσκησιν, και υπακοήν εις τον Γέροντά του, τάς νηστείας του, τάς αγρυπνίας του, τάς προσευχάς του, την βαθείαν ταπείνωσίν του, έφθασε να γίνη σκεύος του Αγίου Πνεύματος μέχρι τοιούτου σημείου ώστε η Εκκλησία να τον ονομάση «Θεολόγον», μετά τον Ιωάννην τον Θεολόγον και τον Γρηγόριον τον Θεολόγον.

Λέγει λοιπόν εις ένα σημείον ο άγιος Συμεών, εις τους «Ύμνους θείων ερώτων», το εξής, το οποίον μεταφέρω εν μεταφράσει: «Απολαύω της αγάπης Σου και της ωραιότητός Σου, και είμαι πλήρης θείας ευδαιμονίας και θείας γλυκύτητος. Το πρόσωπόν μου λάμπει όπως το πρόσωπον του αγαπημένου μου Ιησού. Όταν βυθίζωμαι μέσα εις το φώς Σου, τότε αισθάνομαι ότι γίνομαι ένα φώς όμοιον με το ιδικόν Σου. Και τότε βλέπω τον εαυτόν μου ωραιότερον απ’ όλους τους ωραίους, πλουσιώτερον απ’ όλους τους πλουσίους και δυνατώτερον απ’ όλους τους αυτοκράτορας. Διότι εκείνος ο οποίος είναι άξιος να εισέλθη εις το φώς Σου, γίνεται ένα φώς όμοιον με το ιδικόν Σου...»

Κοιτάξτε τι πληρότης και τι αυτάρκεια εν Θεώ, τι ομορφιά, ομορφιά όχι μορφική και εικονιστική αλλά ομορφιά πνευματική, εις τρόπον ώστε, παρά το βάθος της ταπεινοφροσύνης του, να βλέπη τον εαυτόν του ωραιότερον απ’ όλους τους ωραίους, πλουσιώτερον απ’ όλους τους πλουσίους και δυνατώτερον απ’ όλους τους αυτοκράτορας, επειδή ζή μέσα εις το φώς του Θεού. Και αυτό δεν συμβαίνει μόνον εις τον άγιον Συμεών, αλλ’ εις όλα τα πλήθη των οσίων Πατέρων, εις όσους εκαθάρισαν την ψυχήν των από κάθε μολυσμόν, εταπεινώθησαν βαθέως και εκοινώνησαν με τον Θεόν.

Υπάρχουν εμπειρίαι, ως αλήθειαι και ως ήθος της Εκκλησίας, αι οποίαι δεν γίνονται γνωσταί και προσιτοί εις τον ανθρώπινον λόγον. Ούτε υπόκεινται εις μίαν ανάλυσιν συλλογιοτικήν και λογικήν από ανθρώπους εστερημένους αυτών των εμπειριών. Πρέπει να κοινωνήση κανείς με τάς εμπειρίας αυτάς, να γίνη ο ίδιος φορεύς αυτών των Αγιοπνευματικών εμπειριών διά να μπορή να καταλάβη αυτά τα μυστικά όργια του Αγίου Πνεύματος εις τάς καρδίας των Αγίων.

Άς αναφέρω ενδεικτικώς την υπακοήν την οποίαν κάμνομεν ημείς οι μοναχοί. Τι είναι η υπακοή κατά βάθος; Μία ηθελημένη άρσις της ελευθερίας• θυσιάζω την ελευθερίαν μου και υποτάσσομαι, άρα είμαι ανελεύθερος• ο ανελεύθερος είναι δούλος. Εν τούτοις, αυτή η πράξις της εκουσίου δουλείας, συμφώνως πρός την καθολικήν εμπειρίαν της Εκκλησίας, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η έναρξις της απελευθερώσεως της ψυχής, διότι δουλεία είναι στην πραγματικότητα η ελευθερία των ανθρώπων.

Όσοι, λοιπόν, υπέταξαν τον εαυτόν των εις αυτήν τη διαδικασίαν της εκουσίου υποταγής, όσοι επέρασαν μέσα από το στάδιον της ασκήσεως, συνιστάμενον εις νηστείας, αγρυπνίας, προσευχάς, ησυχίαν, ταπείνωσιν, ονειδισμούς, μέσα εις τον χώρον τον μοναστηριακόν ή τον σκητιωτικόν ή την έρημον, γνωρίζουν τι δίδουν εις την ψυχήν αυτά όλα, ποιόν είναι το άνθος το οποίον αναφύεται μέσα από την ψυχήν ύστερα από αυτήν την διαδικασίαν.

Έτσι διεμορφώθη το ήθος της Εκκλησίας, και εις αυτό έπαιξε πρωτεύοντα ρόλον ο Μοναχισμός. Ο Μοναχισμός είναι αναπόσπαστος από την καθολικήν ζωήν της Εκκλησίας• διαφέρει μόνον εις την ιδιοτυπίαν ζωής και απλώς απομακρύνεται από τάς εγκοσμίους κοινωνίας. Η Εκκλησία πάντοτε τον εθεώρησε ως υπόδειγμα της εν κόσμω ζωής, υπόδειγμα το οποίον κείται εις μίμησιν (όχι βεβαίως όλων των τρόπων ζωής του) αλλά όσον είναι δυνατόν. Δι’ αυτό ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος μας λέγει: «Φώς μέν μοναχοίς, άγγελοι• φώς δε κοσμικοίς, μοναδική πολιτεία».

Άς μου επιτραπή να ισχυρισθώ ότι δεν μπορούμεν να έχωμεν Ορθόδοξον Εκκλησίαν, χωρίς τον Μοναχισμόν. Είναι ενδεχόμενον να είμεθα εντελώς μέλη της Εκκλησίας και εν τούτοις να μην είμεθα ορθόδοξοι• να ζώμεν δηλαδή μέσα εις τον χώρον της Εκκλησίας αγνοούντες τα μεγαλεία τα θεολογικά και πνευματικά που έχει η Εκκλησία. Ιστορικά, θεολογικά και πνευματικά τεκμήρια βοούν ότι εκείνοι οι οποίοι διεμόρφωσαν το ήθος της Εκκλησίας και διασώζουν την Εκκλησίαν την Ορθόδοξον εις τα υψηλά επίπεδά της, είναι οι μοναχοί ή, αν θέλετε, όχι όλοι αλλά οι Πατέρες οι εκ μοναχών οι οποίοι μέσα εις την κάμινον της ασκήσεώς των, μέσα εις τον θείον έρωτά των, εφήλκυσαν πλουσίως τάς ακτίνας του Αγίου Πνεύματος. Δι’ αυτό και εις την υμνολογίαν μας συνήθως λέγομεν: «Γέγονας, όσιε, έσοπτρον καθαρόν των ακτίνων του Αγίου Πνεύματος, ελλαμφθείς πλουσίως...»

Επαναλαμβάνω: δεν μπορούμε να ονομαζώμεθα ορθόδοξοι εάν δεν αποδεχθώμεν την ομόφωνον διδασκαλίαν των Αγίων Πατέρων, και δεν μπορούμεν να παρεκκλίνωμεν από την βασιλικήν αυτήν πορείαν των Αγίων Πατέρων χωρίς να διακινδυνεύσωμεν να δημιουργήσωμεν αντινομικάς καταστάστεις μέσα μας ή να περιπέσωμεν εις μίαν πνευματικήν σχιζοφρένειαν.

Ημείς οι Ορθόδοξοι είμεθα ωραιότεροι απ' όλους τους ωραίους, πλουσιώτεροι απ’ όλους τους πλουσίους, και δυνατώτεροι απ’ όλους τους αυτοκράτορας εάν εισέλθωμεν μέσα εις τον χώρον της Ορθοδόξου Παραδόσεως και δεν αφήσωμεν τάς ψυχάς μας να απατώνται με πτωχοδιδασκαλίας, ετεροδιδασκαλίας και ετεροθρησκείας, με επινοήματα ανθρώπων με λογισμούς «δειλούς», κατά τον προφήτην, ανθρώπων εστερημένων κύρους και αυθεντίας. Η Ορθοδοξία μας είναι μεγάλον πράγμα: δεν διακρίνεται δι’ αυτάρκειαν εν τοίς ελαχίστοις, και είναι ξένη πρός την έπαρσιν την οποίαν προκαλούν μερικαί αγαθαί πράξεις φαρισσαϊκού τύπου. Είναι πλούσια. Είναι ο πολύτιμος μαργαρίτης τον οποίον ο Κύριός μας εκάλεσε να αγοράσωμεν αφού πωλήσωμεν πάντα. Λέγει δε χαρκτηριστικώς επί του σημείου αυτού ο άγιος Ανδρέας Κρήτης εις ένα τροπάριόν του: «Γίνου, ψυχή μου, μεγαλέμπορος»• μεγαλέμπορος, λοιπόν• όχι ψιλικατζής. Για μεγάλα πράγματα μας έχει ομιλήσει ο Θεός.

Είναι ενδεχόμενον να μην έχωμεν αυτά τα γνωρίσματα του αληθινού Ορθοδόξου, από την ραθυμίαν μας ή άλλους λόγους. Τότε η Ορθοδοξία μας οδήγει τουλάχιστον εις την ταπείνωσιν: μας δεικνύει τα μεγαλεία που έχει ετοιμάσει ο Θεός δι’ ημάς, τα οποία και καλούμεθα να οικειωθώμεν. Όταν δέ, διά ποικίλους λόγους, δεν δυνάμεθα να το πράξωμεν, μας υποδεικνύει μίαν άλλην λύσιν διά να αντιμετωπίσωμεν την δυστυχίαν μας: την ταπείνωσιν. Μας απεκάλυψες, Κύριε, αρίστην οδόν υψώσεως την ταπείνωσιν, λέγει και ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος.

Αντιθέτως, εάν θεωρήσωμεν ότι ο Χριστιανισμός είναι ένα θέμα δοσοληψίας με τον Θεόν (νά κάμωμεν δηλαδή μερικάς καλάς πράξεις κοινωνικού χαρακτήρος, να προσευχώμεθα, να κοινωνώμεν, να εξομολογούμεθα, και αυτό είναι αρκετόν), περιπίπτομεν εις την αυτάρκειαν, και ενώ είμεθα δυστυχείς, ελεεινοί και γεμάτοι πάθη, αισθανόμεθα μίαν ανεσιν• αυτός είναι ο φαρισσαϊσμός τον οποίον επισημαίνει ο Κύριος. Ενώ η αγία Ορθοδοξία μας (δηλ. το αυθεντικώς ερμηνευόμενον άγιον Ευαγγέλιον) μας λέγει: καθαρθείτε από τα πάθη διά να οικήσω μέσα σας• μην εμπιστεύεσθε μερικάς ενεργείας εξωτερικάς αι οποίαι δεν αποτελούν αυτοσκοπόν αλλά μέσον• ελευθερωθείτε από τα πάθη διά να εισέλθω εις την καρδίαν σας. Είναι αυτό διά το οποίον προσευχόμεθα κάθε ημέραν: «Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας..., ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος...».

Μήν επαναπαυώμεθα λοιπόν, και απατώμεν εαυτούς με μικρά και πτωχά και ευτελή πράγματα τα οποία άλλωστε κάμνουν και οι «εθνικοί». Πρέπει να οδηγηθώμεν εις μίαν διαρκή αναζήτησιν του Θεού. Και όπως λέγει ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης, «Ουκ έστιν άλλο το ζητείν το Θεόν και άλλο το ευρίσκειν, αλλά τούτο εστί το ευρίσκειν, το αεί ζητείν και εκκκαίεσθαι εις τον πόθον Εκείνου». Λοιπόν, όρος ευρέσεως είναι ο πόθος• όταν έχωμεν πόθον, ευρήκαμεν τον Θεόν. Δεν τελειώνει όμως εκεί η διαδικασία ευρέσεως του Θεού διότι, ο Θεός είναι άπειρος και ασύλληπτος. Ο άνθρωπος δεν σταματά την φοράν του πρός τελειότητα αφού η τελειότης και των τελείων είναι ατέλεστος. Δι’ αυτό η ζωή των αληθινών ορθοδόξων είναι ζωή πεινώντων και διψώντων τον Κύριον. Και όταν δεν τον ευρίσκουν και στενάζουν και πενθούν και φωνάζουν μαζί με τον Δαυΐδ, «Πότε ήξω και οφθήσομαι τώ προσώπω του Θεού», ή πάλιν « Ως η έλαφος επείγεται επί τάς πηγάς των υδάτων, ούτω και η ψυχή μου σε διψά, ο Θεός», ή όπως η νύμφη εις το Άσμα Ασμάτων λέγει, «Τετρωμένη αγάπης ειμί εγώ..., εις οσμήν μύρων σου δραμούμαι...» (τρέχω οπίσω Σου Χριστέ μου)!...

Αλλά και ο Απ. Παύλος αυτό λέγει: «Διώκω ει και καταλάβω, εφ' ώ και κατελήφθην υπό του Χριστού Ιησού» (τρέχω διά να κάμω ιδικόν μου εκείνο διά το οποίον και ο Ι. Χριστός με έκαμε ιδικόν του). Και ακόμη, «τά μέν οπίσω επιλανθανόμενος τοίς δε έμπροσθεν επεκτεινόμενος, κατά σκοπόν, διώκω...» (Φιλιπ. 3:12-14). Ξεχνώ ό,τι έχω κάμει, τα αθλήματα τα μεγάλα, και κρατώ μόνο ένα πράγμα: την γνώσιν της αθλιότητός μου. Ένας γίγας, ο Παύλος, εκράτει μόνον την γνώσιν της αθλιότητός του. " Όταν είχεν ανεβεί μέχρι τρίτου ουρανού, όταν έγινε αυτό που ήτο, ο θείος Παύλος, τότε έλεγεν, «ουκ ειμί άξιος καλείσθαι απόστολος», και «έσχατον πάντων, ωσπερεί τώ εκτρωμάτι, ώφθη ο Χριστός κάμοί» (Α' Κορ.15,9).

Αυτή είναι η Ορθοδοξία μας.

Πηγή: (Από την ομιλία που είχε κάμει στη Λεμεσό το Νοέμβριο του 1981 ο πατήρ Θεόκλητος Διονυσιάτης.) Περιοδικό Ορθόδοξη Μαρτυρία, τεύχος 5, 1982 , agiazoni.gr

Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!

                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Το σπίτι που γεννήθηκε ο Άγιος Γεράσιμος στα Τρίκαλα Κορινθίας


                        Στα Άνω Τρίκαλα του νομού Κορινθίας βρίσκεται μια μεγάλη εκκλησία με τρούλο αφιερωμένη στον Άγιο Γεράσιμο, ακριβώς δίπλα στην οικία των Νοταράδων. Εκεί ακριβώς που το 1506 γεννήθηκε ο Άγιος Γεράσιμος.
                        Η οικογένεια Νοταρά ήταν από τις πιο ξακουστές και εύπορες στην περιοχή. Ο πατέρας του Αγίου μας, Δημήτριος ήταν από το γνωστό Βυζαντινό γένος των Νοταράδων, και κατά την παράδοση ήταν συγγενής του μεγάλου Δούκα Λουκά Νοταρά που καθαιρέθηκε κατά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως. 
                        Ο Αγιος Γεράσιμος έμεινε στα Τρίκαλα μέχρι και τα 19 του χρόνια (1527) και εν συνεχεία έφυγε για την Ζάκυνθο για να συμπληρώσει τη μόρφωσή του.
                        Αργότερα πήγε στην Ιερουσαλήμ και έμεινε δώδεκα χρόνια υπηρετώντας στο ναό της Αναστάσεως. Περιόδευσε στην Αίγυπτο και τη Συρία για να επιστρέψει το 1559 στην Κεφαλονιά όπου και ίδρυσε το μοναστήρι του.πηγή



                        Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2025/03/blog-post_34.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Τί μήνυμα στέλνει ο Βουλευτής με αυτήν του την πράξη; Η απάντησις είναι απλή και σαφής:
                        Γράφει φίλη στο Facebook:Ερωτούν οι δημοσιογράφοι και μάλιστα μετ᾿ επιτάσεως:
                        - Τι μήνυμα στέλλει ο Βουλευτής με αυτήν του την πράξιν;
                        Η απάντησις είνε απλή και σαφής:
                        - Μά, τι άλλο παρά ότι όταν πρόκηται περί βλασφημίας, δηλαδή εξυβρίσεως των θείων, οι Χριστιανοί θα επιδεικνύωμε μηδενικήν ανοχήν!
                        Έχει κανένα Χριστιανόν που βγαίνει εις τα κανάλια, να τους δώση αυτήν την σαφεστάτην απάντησιν;


                        Σημ.Αυτή είναι η σωστή στάση.Αλλά η συντριπτική πλειοψηφία του κλήρου και του λαού είμαστε βολεμένοι και κοιμισμένοι.

                        Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2025/03/blog-post_85.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Μεγάλος σταυρός, μεγάλη δόξα στους Ουρανούς, Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης
                        Ευλογημένη – χαριτωμένη και αγαπημένη μου ψυχούλα Α.
                        Εύχομαι η Παναγία μας να έλθη στο σπιτάκι σου και να σας χαρίση την χάριν Της – την αγάπην Της – την ειρήνην Της – την χαράν Της και την υγείαν σας.
                        Πήρα προ πολλού το γράμμα σου και πολύ λυπήθηκα, αλλά και πολύ εχάρηκα.
                        Λυπήθηκα, γιατί πάσχεις, υποφέρεις σωματικώς.
                        Εχάρηκα διότι αναλογίζομαι το ψυχικόν σου κάλλος, την ψυχικήν σου αρετήν, και πίστεψέ με ότι σε μακαρίζω, σε θαυμάζω, σε ζηλεύω.
                        Για να σου δώση ο Θεός τέτοιον μεγάλον σταυρόν, πάει να πη ότι τον αξίζεις. Σου ανήκει, σου πρέπει.
                        Μεγάλος σταυρός, μεγάλη δόξα στους Ουρανούς.
                        Μη νομίζεις ότι μάρτυρες είναι εκείνοι μόνον που τους έκοψαν το κεφάλι μία φορά, επειδή δεν αρνήθηκαν τον Χριστόν. Είναι και άλλοι, που δεν αρνούνται την αρετήν, την υπομονήν.
                        Οι πρώτοι μάρτυρες μίαν φοράν εμαρτύρησαν, ενώ οι δεύτεροι κάθε λίγο μαρτυρούν.
                        «Ελογίσθημεν ως πρόβατα σφαγής. Ένεκά σου θανατούμεθα όλην την ημέραν», λέει η Θεία Γραφή (Ρωμ. 8:36).
                        Είναι οι αναίμακτοι μάρτυρες, τη προαιρέσει μάρτυρες. Οι αφανείς μάρτυρες στον κόσμον, αλλά φανεροί στον Θεόν.
                        Ω!! Μακαρία ψυχή Α.
                        Μαθήτρια γνησία του Χριστού.
                        Ο γλυκύτατός σου Νυμφίος ανέβηκε στον Γολγοθά, στον Σταυρόν. Και εσύ κάθε μέρα και κάθε ώρα σταυρώνεσαι.
                        Φαντάζομαι πόσο θα προσεύχεσαι, με πόσα δάκρυα θα παρακαλάς Αυτόν, ίνα φωτίση η Αγαθότης Του και αυτήν την ψυχήν… διότι άνδρας σου είναι, αδελφός μας είναι, αλλά έφυγε από τον σωστόν δρόμον.
                        Καλή ψυχή είναι, αλλά δεν προσέχει τον εαυτόν του.
                        Α. – Α., εσύ θα τον σώσης. Κρυφά, και από αυτόν ακόμη τον ίδιον, η ψυχή του σε ικετεύει, σε παρακαλεί ίνα τον βοηθήσης. Η ψυχή του κλαίει. Από σένα εξαρτάται να γίνη και αυτός καλός – γλυκύς – ταπεινός – ήμερος.
                        Με τα γλυκά σου λόγια, με την τρυφερότητά σου, με την αγάπη σου, με την ταπεινήν σου συμπεριφοράν θα τον καταφέρης, θα γίνης άλλη Ερμιόνη.
                        Η Ερμιόνη ήτο μία διαλεχτή ψυχή, αλλά παντρεύθηκε έναν άπιστον, έναν άθεον άνθρωπον, και όσα και να έκαμε, δεν μπόρεσε να τον πείση, να πιστεύση και αυτός στον Χριστόν.
                        Και όταν η Ερμιόνη εγέννησε το πρώτο τους παιδί, αυτός ο άπιστος είπε σε αυτήν:
                        «Ερμιόνη, τι δώρο θέλεις να σου κάμω, από την χαράν που μου έδωσες, με αυτό το μωρό που γέννησες;»
                        Η Ερμιόνη είπε: «Να πιστεύσης στον Χριστόν».
                        Είναι ωσάν να μιλάς σε έναν κωφόν.
                        Και όταν το δεύτερο παιδί εγέννησε, και πάλιν τα ίδια είχανε.
                        «Ερμιόνη, τι δώρο θέλεις να σου προσφέρω;»
                        Η Ερμιόνη είπε και πάλιν: «Να πιστεύσης στον Χριστόν».
                        Αλλά στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις κτύπα, βρόντα, δεν πρόκειται να σου ακούση και να σου ανοίξη.
                        Όταν όμως, κατά σύμπτωσιν, πήρε στα χέρια του το ημερολόγιον της Ερμιόνης και διάβασε: 22 του τάδε του μηνός: Σήμερα πολλή προσευχή έκαμα για τον Γιώργο μου, ίνα φωτίση ο Θεός και αυτήν την ψυχήν.
                        23 του μηνός: Πολλά δάκρυα έχυσα σήμερον στον Θεόν, για τον Γιώργο μου.
                        24… 25…
                        Επεσκίασε πλέον η χάρις και αυτόν, και εφώναξε με όλην του την ψυχήν:
                        «Ερμιόνη – Ερμιόνη – ενίκησες – ενίκησες».
                        Έτσι, παιδί μου Α., θα γίνη μία ημέρα και σε σένα. Θέλει όμως και υπομονή πολλή.
                        Και όπως ο Γιώργος έκλαυσε για τις παρεκτροπές του του παρελθόντος και εζήτησε συγγνώμην πρώτα από την Ερμιόνην, την γυναίκα του, και έπειτα από τον Θεόν, έτσι, γίγαντα Α., μία ημέρα, όπως δείχνουν τα πράγματα, θα ζητήση και ο Δ. συγγνώμην και από σένα και από τον Θεόν και τότε θα αλλάξουν τα πράγματα ριζικώς. Σου το εύχομαι.
                        Σε αυτόν τον αγώνα, βλέπω να εξέρχεσαι νικηφόρος και τροπαιοφόρος ως γνησία μαθήτρια του γλυκυτάτου μας Ιησού, ο οποίος δια του σταυρού ενίκησε τον διάβολον.
                        Θάρρος λοιπόν, Α., νικήτρια και θριαμβεύτρια.


                        Με πολλές πατρικές ευχές
                        παπα-Εφραίμ


                        Από το βιβλίο: Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης. Έκδοση Ι. Ησυχ. «Άγιος Εφραίμ», Κατουνάκια Αγίου Όρους 2000, σελ. 273.
                        https://www.koinoniaorthodoxias.org/gerontes/megalos-stavros-megali-doxa-stous-ouranous/

                        Πηγή: https://paterikos.blogspot.com/2025/03/blog-post_13.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Υπάρχουν εκείνα τα μικρά που σώζουν..
                          Υπάρχουν εκείνα τα μικρά που σώζουν. Μικρές συνήθειες, απλές, καθημερινές, που μέρα με τη μέρα όμως, σε πάνε όλο και πιο μπροστά. Μικρές κινήσεις, στους ανθρώπους σου, που δείχνουν το ενδιαφέρον σου για αυτούς. Μικρές λέξεις… Εύκολες. Που κρύβουν μέσα τους όμως μεγαλείο… ‘’Σ’ αγαπώ, σε ευχαριστώ, μου λείπεις και συγγνώμη’’. Μικρές προσπάθειες. Που στο τέλος πάντοτε γεννάνε πράγματα μεγάλα. Υπάρχουν όμως και εκείνα τα μικρά που καταστρέφουν. Μικρά πάθη που δεν ξερίζωσες όσο ακόμα ήταν στην αρχή και τώρα γίνανε μεγάλα. Μικρές λέξεις που πληγώνουνε, και που καρφώνονται στην καρδιά του άλλου σαν μαχαίρι. »Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει…». Μικρές προσπάθειες που ποτέ δεν έκανες. Μικρά βήματα, που ποτέ σου δεν περπάτησες. Μικρά λάθη που δεν φρόντισες να διορθώσεις και μεγάλωσαν και γίναν τέρατα και φάγανε μαζί και σένα και όλους αυτούς που αγαπάς. Ψυχολόγος Ελευθεριάδης Ελευθέριος

                        Πηγή: https://zpigikam.blogspot.com/2025/03/blog-post_984.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Ν' αγαπάς τον Θεό και να είσαι ευάρεστος σ' Αυτόν

                        Ο Κύριος µας έδωσε την εντολή ν' αγαπούμε αλλήλους. 
                        Σ' αυτό έγκειται η ελευθερία : στην αγάπη για τον Θεό και για τον πλησίον. Εδώ βρίσκεται και η ελευθερία και η ισότητα.
                        Στην κοσμική τάξη είναι αδύνατο να υπάρξει ισότητα - αυτό όμως δεν έχει σημασία για την ψυχή. ∆εν μπορεί να είναι ο καθένας βασιλιάς ή άρχοντας, πατριάρχης ή ηγούμενος ή διοικητής. 
                        Μπορείς όμως σε κάθε τάξη ν' αγαπάς τον Θεό και να είσαι ευάρεστος σ' Αυτόν - κι' αυτό είναι το σπουδαίο. Κι όσοι αγαπούν περισσότερο τον Θεό επί γης, θα έχουν μεγαλύτερη δόξα στη Βασιλεία και θα είναι πιο κοντά στον Κύριο. 
                        Ο καθένας θα δοξασθεί κατά το μέτρο της αγάπης του. Έμαθα πως η αγάπη ποικίλλει ως προς την έντασή της.
                        Όποιος φοβάται τον Θεό, φοβάται να Τον λυπήσει µε κάτι αυτός είναι ο πρώτος βαθμός. 
                        Όποιος έχει το νου καθαρό από εμπαθείς λογισμούς, αυτό είναι ο δεύτερος βαθμός, μεγαλύτερος από τον πρώτο. 
                        Όποιος αισθητά έχει τη χάρη στην ψυχή του, αυτός είναι ο τρίτος βαθμός της αγάπης, ο ακόμα μεγαλύτερος. 
                        Η τέταρτη βαθμίδα, η τέλεια αγάπη για τον Θεό είναι όταν έχει κανείς τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και στην ψυχή και στο σώμα. 
                        Αυτών των ανθρώπων αγιάζουν τα σώματα και μετά τον θάνατο τους γίνονται άγια λείψανα. Έτσι γίνεται µε τα σώματα των αγίων μαρτύρων, των προφητών, των οσίων ανδρών.... 

                        Όσιος Σιλουανός Αθωνίτης

                        Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2014/03/blog-post_3802.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        +Δημήτριος Παναγόπουλος. Ξέρετε ποιό είναι το δόγμα του Χριστιανού;





                        «1334) Ξέρετε ποιό είναι το δόγμα του Χριστιανού;

                        Να χαίρεται όταν τον ξεγελούν και να μην ξεγελά…

                        Να βλάπτεται και να μην βλάπτει…

                        Να πειράζεται και να μην πειράζει…

                        Να είναι θύμα, θύτης να μην είναι…

                        1335) Ο πραγματικά Χριστιανός, αισθάνεται την ανάγκη, αυτό που ο ίδιος βιώνει, να το μοιραστεί με τον άλλον και ”διψάει” για την σωτηρία του συνανθρώπου του. Γι’ αυτό και ο Χριστός χαρακτήρισε του Χριστιανούς, ως το ”άλας του κόσμου”, διότι το αλάτι ανάμεσα στις άλλες ιδιότητες έχει και αυτήν της δίψας!».

                        Απόσπασμα

                        +Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυξ

                        hristospanagia.gr


                        Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/03/blog-post_16.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Πόσα στόματα μένουν σιωπηλά, όταν είναι ανάγκη να υπερασπισθούν την δόξα του Θεού και των Αγίων Του…





                        Πόσοι Xριστιανοί λένε ότι πιστεύουν στον Θεό χωρίς πραγματικά να πιστεύουν! Πόσα στόματα μένουν σιωπηλά, όταν είναι ανάγκη να υπερασπισθούν την δόξα του Θεού και των Αγίων Του ενώπιον ”τών υιών του αιώνος τούτου” που την βλασφημούν!

                        Πολλοί λένε ότι πιστεύουν στον Θεό, αλλά όταν έρχεται ο πειρασμός, η πίστη τους εξανεμίζεται! Η πίστη αυτή λοιπόν ήταν μόνο λόγια. Η ώρα του πειρασμού είναι ακριβώς η ώρα να δείξει κανείς την υπακοή του στις βουλές του Κυρίου και να του πει “Γεννηθήτω τό Θέλημά Σου”. Ή να αναφωνήσει : ”είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον εις τούς αιώνας” (Ιώβ α’ 21).

                        Εάν δεν γίνεται έτσι τότε πρόκειται για πίστη που ανθεί στον καιρό των ανέσεων, αλλά απαρνείται τον Κύριο στον καιρό της δοκιμασίας.

                        Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης, “Η εν Χριστώ ζωή μου”.

                        https://proskynitis.blogspot.com/2020/08/blog-post_14.

                        hristospanagia.gr 


                        Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/03/blog-post_44.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Ο διάβολος μου έμαθε την ευχή (!)

                        http://amfoterodexios.blogspot.com/2020/11/blog-post_87.html

                        Πηγή: https://adontes.blogspot.com/2020/11/blog-post_44.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Στο­χεύ­ει τα ει­κο­νι­ζό­με­να πρό­σω­πα





                        Η τιμή που απο­δί­δε­ται στις ει­κό­νες, 

                        απο­δί­δε­ται στα πρό­σω­πα που ει­κο­νί­ζουν, 



                        όπως ακρι­βώς και η πε­ρι­φρό­νη­ση των ει­κό­νων 

                        στο­χεύ­ει τα ει­κο­νι­ζό­με­να πρό­σω­πα.

                        Άγιος Φώτιος ο Μέγας


                        Πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2025/03/blog-post_26.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        *Μακαρόνια με τόνο !!!

                        Εύκολη και γρήγορη συνταγή για τους λάτρεις των ζυμαρικών. Όσοι την έχουν δοκιμάσει τους άρεσε πάρα πολύ!!!

                        Υλικά 1 κρεμμύδι 1 ή 2  τόνους σε νερό 1 ποτηράκι του κρασιού ούζο 1 μικρή  κρέμα γάλακτος   1 κουταλάκι του γλυκού πελτέ ντομάτας  λάδι αλάτι-πιπέρι 1 πακέτο μακαρόνια-έβαλα λαζάνια εδώ -
                        Τι κάνουμε Βράζουμε τα μακαρόνια και τα σουρώνουμε . Σε ένα τηγάνι μεγάλο και βαθύ βάζουμε το λάδι και τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι το οποίο έχουμε ψιλοτριμμένο. Προσθέτουμε και τον τόνο τον οποίο έχουμε στραγγίξει και ανοίξει σε κομμάτια με ένα πιρούνι και σοτάρουμε για λίγα λεπτά. Σβήνουμε  με το ούζο προσθέτουμε και το αλατοπίπερο και μαγειρεύουμε  μέχρι να εξατμιστεί το αλκοόλ . Αραιώνουμε το 1 κουταλάκι πελτέ με 1 ποτήρι χλιαρό ζουμί  από τα μακαρόνια που βράσαμε , και μαγειρεύουμε για λίγα λεπτά να δούμε να δέσει η σάλτσα, Αμέσως χαμηλώνουμε την φωτιά και προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος αφήνοντας να πάρει μια δυο βράσεις. Κατεβάζουμε από την φωτιά. Έχουμε σουρώσει τα μακαρόνια ,τα προσθέτουμε μέσα στην σάλτσα ανακατεύουμε καλά και σερβίρουμε με τριμμένο τυρί κατά προτίμηση --τρώγονται και σκέτα--και πασπαλίζοντας το κάθε πιάτο με πολύ ψιλοκομμένο άνηθο .Καλή όρεξη !!! Από ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ Αφαιρώντας το τυρί και την κρέμα γάλακτος έχουμε νηστίσιμο φαγητό.




                         




                        https://mageirikikaisintages.blogspot.com/2017/01/blog-post_33.html
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Γέροντα, πώς θα ξεπεράσω τον θυμό;
                        […] – Γέροντα, πως θα ξεπεράσω τον θυμό;
                        – Σκοπός είναι να προλαβαίνης να μη φθάνης στον θυμό. Και το γάλα, αν δεν προλάβης να το κατεβάσης από την φωτιά, μόλις φουσκώση, χύνεται.
                        – Πως θα προλαβαίνω να μη θυμώνω;
                        – Χρειάζεται επαγρύπνηση. Να παρακολουθής τον εαυτό σου και να συγκρατής τον θυμό σου, για να μη ριζώση μέσα σου το πάθος, γιατί μετά, και να θελήσης να το κόψης με το τσεκούρι, θα πετάη συνέχεια «λαίμαργα». Να θυμάσαι αυτό που είπε ο Δαβίδ: «Ητοιμάσθην και ουκ εταράχθην». Είδες εκείνος ο μοναχός τι έκανε; Μόλις έβγαινε από το κελί του, έκανε τον σταυρό του και έλεγε: «Θεέ μου, φύλαξέ με από τους πειρασμούς» και ήταν έτοιμος να αντιμετωπίση πειρασμό. Ήταν σαν να κρατούσε σκοπιά. Κοιτούσε από που θα του έρθη ο πειρασμός, για να αμυνθή. Αν λοιπόν κάποιος αδελφός του φερόταν άσχημα, αυτός ήταν έτοιμος και τον αντιμετώπιζε με πραότητα και με ταπείνωση. Έτσι να κάνης κι εσύ.

                        – Γέροντα, γιατί μερικές φορές σε έναν πειρασμό λέω από μέσα μου: «δεν θα μιλήσω», αλλά στο τέλος ξεσπάω.
                        – Τι θα πη ξεσπάς; Τα σπασμένα τι γίνονται μετά; Καίγονται; Δεν έχεις, φαίνεται, πολλή υπομονή, γι’ αυτό φθάνεις μέχρις ενός σημείου και ύστερα ξεσπάς. Χρειάζεσαι λίγη ακόμη … Πριν μιλήσης, να λες δυο-τρεις φορές την ευχή, για να πάρης λίγο φως. Μια γυναίκα, όταν θύμωνε, έλεγε το «Πιστεύω» και ύστερα μιλούσε. Κοσμικοί άνθρωποι και βλέπεις τι αγώνα κάνουν!
                        – Γέροντα, όταν αντιδρώ με την συμπεριφορά μιας αδελφής, τι να κάνω;
                        – Να βλέπης την αδελφή με καλωσύνη. Να προσπαθής να την δικαιολογής με αγάπη. Αυτό θα σε βοηθήση να αποκτήσης φυσιολογικά μια σταθερή, καλή πνευματική κατάσταση και όταν θα έρχεται το πάθος του θυμού, θα βρίσκη κατειλημμένη την θέση της καρδιάς σου από την αγάπη και δεν θα μπορή πλέον να σταθή θα φεύγη. […]
                        Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
                        Πηγή:saintpanteleimonchania.wordpress.com
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Πώς να κάνω τα παιδιά μου να αγαπήσουν τον Χριστό;
                        Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται.
                        Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Νιώθεις ανασφάλεια;
                        Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε.
                        Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!

                        Δεν χάνεις τίποτε να δοκιμάσεις εδώ…
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Πώς πρέπει να δίνουμε τα ονόματα για να μνημονεύονται στην Θεία Λειτουργία;
                        Κατά την τέλεση της Θ. Λειτουργίας, υπάρχει η ευλογημένη συνήθεια στην Παράδοσή μας, να παραδίδουμε στο λειτουργό ονόματα προσφιλών μας, ζώντων και κεκοιμημένων (σε ξεχωριστά φύλλα) ώστε εκείνος με τη σειρά του να τα μνημονεύσει, να τα αναφέρει ένα-ένα πάνω από τον Αμνό του Θεού, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου στην Αγ. Πρόθεση.Αυτό έχει μεγάλη σημασία, διότι η ώρα της Θ. Λειτουργίας είναι η ιερότερη, η ποιο δυνατή, η ποιο αποτελεσματική σε ευλογία. Και διότι κάθε ψυχή είναι ξεχωριστή μπροστά στα μάτια του Προσωπικού Τριαδικού Θεού μας και έχει τη θέση της και δικαιούται αυτής της τιμής και της ειδικής ευλογίας. Εξάγει δε ο λειτουργός από το πρόσφορο ένα μικρό ψιχουλάκι [μερίδα], σαν κάτι αντίστοιχο με τις μερίδες των Αγίων, ώστε η παρουσία της κάθε ψυχής στο Άγιο Δισκάριο, σα στον Ουρανό, να είναι αισθητή και συγκεκριμένη. Μάλιστα, πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτό το προνόμιο το έχουν μόνο οι βαπτισμένοι χριστιανοί. Δεν μνημονεύονται αλλόθρησκοι και αλλόδοξοι. Αν υπάρξει κάποια ανάγκη να προσευχηθούμε γι’ αυτούς, το κάνουμε στην Παράκληση.
                        Τα ονόματα πρέπει να είναι γραμμένα σε γενική. Μνήσθητι Κύριε του δούλου Σου πχ Ιωάννου, Μαρίας…Επίσης, όταν πρόκειται για συζύγους, τα ονόματα πρέπει να γράφονται πλάϊ -πλάϊ, διότι αποτελούν ένα. πχ Γεωργίου & Πηνελόπης ή Κων/νου-Αλέκας. Μπορούμε συνοπτικά να προσθέτουμε “και των τέκνων” ή «τέκνων, εγγόνων, συγγενών».
                        Πέραν αυτού, υπάρχουν ορισμένα επίθετα, που συνοδεύουν το όνομα, που για την Εκκλησία αποτελούν τίτλο τιμής και αξίωμα. Και δεν πρέπει να παραλείπονται. πχ Γεωργίου Ιερέως, Αικατερίνης Πρεσβυτέρας. Άλλα τέτοια προσωνύμια, που πρέπει να αναγράφονται, είναι: Επισκόπου (ή Αρχιερέως), Ιερομονάχου, Διακόνου, Μοναχού-ής.Καλό και ενδεδειγμένο είναι, να τίθεται στην επικεφαλίδα των μνημονευμάτων, για μεν τους ζώντες: Υπέρ ελέους και υγείας, για δε τους κεκοιμημένους: Υπέρ αναπαύσεως.Τέλος, τα μνημονεύματα, είτε συνοδεύονται από πρόσφορο, είτε από: νάμα (κρασί), κερία από μελισσοκέρι για την Αγία Τράπεζα, κάρβουνα, λιβάνι, λάδι για τα καντήλια, τα οποία παραδίδουμε οι ίδιοι, στο Ιερό Βήμα, όπου τα παραλαμβάνει ο εκάστοτε διακονών τον Ιερέα.
                        Πηγή: agiafotini.gr
                        Έχεις παιδιά..; Βρες Οδηγίες ΕΔΩ για Χριστιανική Ανατροφή!
                        Χαλάρωσε με... Ένα Βίντεο ΕΔΩ!

                        Δεν υπάρχει δυνατότητα να διαβάσετε παλαιότερες αναρτήσεις - Αλλά δείτε ένα "τυχαίο" άρθρο ΕΔΩ!