Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Συνεχίζοντας την μελέτη της προσέλευσής μας στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και αφού στο προηγούμενο τεύχος ασχοληθήκαμε με την προετοιμασία που πρέπει να κάνουμε την τελευταία ημέρα πρό της Θείας Κοινωνίας, στο παρόν θα ασχοληθούμε με την συμπεριφορά μας από το πρωινό ξύπνημα μέχρι και την έξοδό μας από το σπίτι μας.
Θεωρούν πολλοί ότι η προετοιμασία μας για την Θεία Κοινωνία, εξαντλείται στην προπαρασκευή των προηγούμενων ημερών. Ίσως να φαίνεται υπερβολικό, είναι όμως πολύ σημαντικό το ότι πρέπει να προσέξουμε και εκείνο ακόμα το τελευταίο πρωινό πρό της Θείας Κοινωνίας. Όπως ισχύει για όλα τα θέματα, πολύ περισσότερο ισχύει για τα πνευματικά, ότι την τελευταία στιγμή μπορεί να ανατραπούν όλα και να έρθουν τα πάνω κάτω. Τι λοιπόν πρέπει να προσέξουμε το πρωινό εκείνο κατά το οποίο θα κοινωνήσουμε;
Γενικά, ο αγώνας για εντονότερη φύλαξη των αισθήσεών μας και του νοός, δεν σταματάει την προηγούμενη ημέρα, αλλά συνεχίζεται μέχρι και την στιγμή που θα μεταλάβουμε. Φυλάγουμε λοιπόν τις πέντε αισθήσεις μας και το μυαλό μας, και δεν επιτρέπουμε σε καμιά αμαρτωλή σκέψη ή βιοτική μέριμνα να σκοτίσει ή να αποπροσανατολίσει το μυαλό μας. Αντίθετα, φροντίζουμε οι σκέψεις, οι ενέργειες, τα συναισθήματά μας, όλα να κινούνται γύρω από το γεγονός της κοινωνίας μας με τον Θεό, που θα ζήσουμε σε λίγο. Για να το πετύχουμε αυτό, τα παρακάτω πρακτικά θέματα θα μας βοηθήσουν πολύ:
Θά προσπαθήσουμε να σηκωθούμε το πρωί νωρίς και να αφιερώσουμε την πρωτόνοιά μας στον Θεό. Πρωτόνοια είναι η πρώτη σκέψη μας μόλις ξυπνήσουμε. Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας της δίνουν ιδιαίτερη αξία για το καθημερινό ξύπνημα και την θεωρούν καθοριστική για την πορεία μας στην διάρκεια της ημέρας. Πολύ περισσότερο, βέβαια, για την ημέρα που θα κοινωνήσουμε. Η πρώτη σκέψη μας, λοιπόν, πρέπει να είναι μία δοξολογία στον Θεό. Το πρώτο που θα σκεφτούμε και θα πούμε στον Θεό μόλις ξυπνήσουμε είναι τό: «Δόξα σοι, Κύριε, Δόξα σοι!».
Στήν συνέχεια, θα πάμε να πλυθούμε. Εκεί θα πλύνουμε και πάλι το στόμα μας, άσχετα αν το πλύναμε και το προηγούμενο βράδυ. Είναι πολύ σημαντικό το στόμα μας να είναι πεντακάθαρο την ώρα που θα κοινωνήσουμε, για πολλούς πνευματικούς και πρακτικούς λόγους.
Αφού τακτοποιηθούμε, θα κατευθυνθούμε στον τόπο που κάνουμε συνήθως την προσευχή μας. Εκεί, με πίστη και ευλάβεια, θα πάρουμε το προσευχητάριό μας και θα διαβάσουμε την διατεταγμένη πρωινή προοιμιακή προσευχή καθώς και το τμήμα εκείνο της ακολουθίας της Θείας Μεταλήψεως που είναι για το πρωί (εκτός εάν το έχουμε διαβάσει αποβραδίς). Ανάλογα με το πόσο νωρίς σηκωθήκαμε αλλά και τις συμβουλές και την καθοδήγηση του πνευματικού μας, μπορούμε να κάνουμε και άλλες προσευχές, κομποσχοίνια και μετάνοιες καθώς και λίγη μελέτη.
Ύστερα από την πνευματική αυτή ενασχόληση, ετοιμαζόμαστε για την έξοδο από το σπίτι μας. Θα ντυθούμε ήρεμα, με ρούχα που έχουμε ετοιμάσει αποβραδίς και που αρμόζουν στην προσέλευσή μας στον Ναό και ιδίως στην συμμετοχή μας στο Ποτήριο της Ζωής. Δεν είναι η εξωτερική μας εμφάνιση άσχετη με τον μεγάλο σκοπό μας αλλά ουσιαστική. Για τον λόγο αυτό, θα φορέσουμε τα καλά μας ρούχα, τα οποία θα είναι καθαρά, σεμνά, απλά και όχι εξεζητημένα και παράξενα.
Στό σημείο αυτό πρέπει να προσέξουν πολύ οι γυναίκες, οι οποίες, φροντίζοντας υπερβολικά για το ντύσιμο και το χτένισμά τους, είτε χάνουν τον χρόνο τους εκεί, με συνέπεια να πάνε αργά στην Εκκλησία, είτε ντύνονται πολύ εξεζητημένα, πράγμα το οποίο είναι ανάρμοστο για τον εκκλησιασμό. Επίσης, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να βάφουν τα χείλη τους την ημέρα που θα κοινωνήσουν. Είναι ασέβεια, αλλά προκαλεί και πρακτικό πρόβλημα, αφού το χρώμα από τα χείλη τους θα μεταφερθεί στην λαβίδα (κουταλάκι) της Θείας Κοινωνίας.
Η μητέρα θα φροντίσει να ξυπνήσει στην κατάλληλη ώρα και τα παιδιά της και θα τα ετοιμάσει και εκείνα. Αποβραδίς θα τα έχει προετοιμάσει γι’ αυτό το πρωινό ξύπνημα, ώστε να μην υπάρχουν το πρωί γκρίνιες και στεναχώριες.
Εννοείται ότι το πρωί πρίν κοινωνήσουμε, δεν τρώμε και δεν πίνουμε τίποτα. Ούτε νερό. Αυτό το προσέχει ιδιαίτερα η μητέρα, η οποία θα το επισημάνει στα παιδιά της, συμβουλεύοντάς τα να κάνουν υπομονή. Εξαίρεση υπάρχει μόνο για τα βρέφη, τα οποία θα πιούν το γάλα τους το πρωί, ή και για κάποιες κατηγορίες ασθενών, στις οποίες δίνει την άδεια ο πνευματικός. Σε περίπτωση που κάποιος θα κοινωνήσει σε βραδινή αγρυπνία, τότε φροντίζει όλη την ημέρα να νηστέψει αλάδωτα και να μην φάει ή πιεί τίποτα το τελευταίο εξάωρο πρό της Θείας Μεταλήψεως.
Εάν κατά λάθος πιούμε το πρωί νερό, τότε, σύμφωνα με το Πηδάλιο, μπορούμε να κοινωνήσουμε, διότι ίσως να πρόκειται για πειρασμό από τον πονηρό, για να στερηθούμε της Θείας Μεταλήψεως. Θα ζητήσουμε συγγνώμη από τον Θεό και την άλλη φορά θα είμαστε πιό προσεκτικοί.
Είναι πολύ σημαντικό, κατά την Ορθόδοξη Θεολογία, την ημέρα που θα κοινωνήσουμε, να προσφέρουμε δώρα στον Θεό (πρόσφορο, κρασί, λάδι κ.λπ.). Για να λάβουμε από τον Θεό το ύψιστο δώρο της Θείας Κοινωνίας, πρέπει να Του αντιπροσφέρουμε κι εμείς κάποια δώρα. Αυτά θα τα προσφέρουμε μαζί με τα ονόματά μας, για να τα μνημονεύσει ο ιερέας στην προσκομιδή. Αν δεν μπορούμε όλα αυτά, τουλάχιστον να πάμε ένα πρόσφορο μαζί με τα ονόματά μας.
Όταν είναι όλα έτοιμα, κάνουμε τον σταυρό μας και βγαίνουμε από το σπίτι μας με την χαρά της προσμονής της θείας μεταλήψεως, χωρίς να σκεφτόμαστε τίποτε άλλο, και πορευόμαστε πρός τον Ναό.
Πηγή: Από το Μηνιαίον Ορθόδοξον Χριστιανικόν περιοδικόν «Αγία Λυδία», έτος 43ον, τεύχος 511, Οκτώβριος 2015
