Αυτό που τώρα ξεκίνησε, είναι μόνο η αρχή! Είναι η γλυκιά η χαραυγή... Που ανατέλλει στην πάτρια γη...
Ανάγνωση σε 0.2 λεπτά
Αναγνώσεις: 173 |
Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Η φωτογραφία από το Πισοδέρι φέρνει αβίαστα στο νου τα λόγια του Τσώρτσιλ: "Μέχρι τώρα λέγαμε πως οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες. Από εδώ και στο εξής θα λέμε πως οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες!!"
Μεγάλος σταυρός, μεγάλη δόξα στους Ουρανούς, Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης
Ευλογημένη – χαριτωμένη και αγαπημένη μου ψυχούλα Α. Εύχομαι η Παναγία μας να έλθη στο σπιτάκι σου και να σας χαρίση την χάριν Της – την αγάπην Της – την ειρήνην Της – την χαράν Της και την υγείαν σας. Πήρα προ πολλού το γράμμα σου και πολύ λυπήθηκα, αλλά και πολύ εχάρηκα. Λυπήθηκα, γιατί πάσχεις, υποφέρεις σωματικώς. Εχάρηκα διότι αναλογίζομαι το ψυχικόν σου κάλλος, την ψυχικήν σου αρετήν, και πίστεψέ με ότι σε μακαρίζω, σε θαυμάζω, σε ζηλεύω. Για να σου δώση ο Θεός τέτοιον μεγάλον σταυρόν, πάει να πη ότι τον αξίζεις. Σου ανήκει, σου πρέπει. Μεγάλος σταυρός, μεγάλη δόξα στους Ουρανούς. Μη νομίζεις ότι μάρτυρες είναι εκείνοι μόνον που τους έκοψαν το κεφάλι μία φορά, επειδή δεν αρνήθηκαν τον Χριστόν. Είναι και άλλοι, που δεν αρνούνται την αρετήν, την υπομονήν. Οι πρώτοι μάρτυρες μίαν φοράν εμαρτύρησαν, ενώ οι δεύτεροι κάθε λίγο μαρτυρούν. «Ελογίσθημεν ως πρόβατα σφαγής. Ένεκά σου θανατούμεθα όλην την ημέραν», λέει η Θεία Γραφή (Ρωμ. 8:36). Είναι οι αναίμακτοι μάρτυρες, τη προαιρέσει μάρτυρες. Οι αφανείς μάρτυρες στον κόσμον, αλλά φανεροί στον Θεόν. Ω!! Μακαρία ψυχή Α. Μαθήτρια γνησία του Χριστού. Ο γλυκύτατός σου Νυμφίος ανέβηκε στον Γολγοθά, στον Σταυρόν. Και εσύ κάθε μέρα και κάθε ώρα σταυρώνεσαι. Φαντάζομαι πόσο θα προσεύχεσαι, με πόσα δάκρυα θα παρακαλάς Αυτόν, ίνα φωτίση η Αγαθότης Του και αυτήν την ψυχήν… διότι άνδρας σου είναι, αδελφός μας είναι, αλλά έφυγε από τον σωστόν δρόμον. Καλή ψυχή είναι, αλλά δεν προσέχει τον εαυτόν του. Α. – Α., εσύ θα τον σώσης. Κρυφά, και από αυτόν ακόμη τον ίδιον, η ψυχή του σε ικετεύει, σε παρακαλεί ίνα τον βοηθήσης. Η ψυχή του κλαίει. Από σένα εξαρτάται να γίνη και αυτός καλός – γλυκύς – ταπεινός – ήμερος. Με τα γλυκά σου λόγια, με την τρυφερότητά σου, με την αγάπη σου, με την ταπεινήν σου συμπεριφοράν θα τον καταφέρης, θα γίνης άλλη Ερμιόνη. Η Ερμιόνη ήτο μία διαλεχτή ψυχή, αλλά παντρεύθηκε έναν άπιστον, έναν άθεον άνθρωπον, και όσα και να έκαμε, δεν μπόρεσε να τον πείση, να πιστεύση και αυτός στον Χριστόν. Και όταν η Ερμιόνη εγέννησε το πρώτο τους παιδί, αυτός ο άπιστος είπε σε αυτήν: «Ερμιόνη, τι δώρο θέλεις να σου κάμω, από την χαράν που μου έδωσες, με αυτό το μωρό που γέννησες;» Η Ερμιόνη είπε: «Να πιστεύσης στον Χριστόν». Είναι ωσάν να μιλάς σε έναν κωφόν. Και όταν το δεύτερο παιδί εγέννησε, και πάλιν τα ίδια είχανε. «Ερμιόνη, τι δώρο θέλεις να σου προσφέρω;» Η Ερμιόνη είπε και πάλιν: «Να πιστεύσης στον Χριστόν». Αλλά στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις κτύπα, βρόντα, δεν πρόκειται να σου ακούση και να σου ανοίξη. Όταν όμως, κατά σύμπτωσιν, πήρε στα χέρια του το ημερολόγιον της Ερμιόνης και διάβασε: 22 του τάδε του μηνός: Σήμερα πολλή προσευχή έκαμα για τον Γιώργο μου, ίνα φωτίση ο Θεός και αυτήν την ψυχήν. 23 του μηνός: Πολλά δάκρυα έχυσα σήμερον στον Θεόν, για τον Γιώργο μου. 24… 25… Επεσκίασε πλέον η χάρις και αυτόν, και εφώναξε με όλην του την ψυχήν: «Ερμιόνη – Ερμιόνη – ενίκησες – ενίκησες». Έτσι, παιδί μου Α., θα γίνη μία ημέρα και σε σένα. Θέλει όμως και υπομονή πολλή. Και όπως ο Γιώργος έκλαυσε για τις παρεκτροπές του του παρελθόντος και εζήτησε συγγνώμην πρώτα από την Ερμιόνην, την γυναίκα του, και έπειτα από τον Θεόν, έτσι, γίγαντα Α., μία ημέρα, όπως δείχνουν τα πράγματα, θα ζητήση και ο Δ. συγγνώμην και από σένα και από τον Θεόν και τότε θα αλλάξουν τα πράγματα ριζικώς. Σου το εύχομαι. Σε αυτόν τον αγώνα, βλέπω να εξέρχεσαι νικηφόρος και τροπαιοφόρος ως γνησία μαθήτρια του γλυκυτάτου μας Ιησού, ο οποίος δια του σταυρού ενίκησε τον διάβολον. Θάρρος λοιπόν, Α., νικήτρια και θριαμβεύτρια.
Υπάρχουν εκείνα τα μικρά που σώζουν.
Μικρές συνήθειες, απλές, καθημερινές, που μέρα με τη μέρα όμως, σε πάνε όλο και πιο μπροστά.
Μικρές κινήσεις, στους ανθρώπους σου, που δείχνουν το ενδιαφέρον σου για αυτούς.
Μικρές λέξεις… Εύκολες. Που κρύβουν μέσα τους όμως μεγαλείο… ‘’Σ’ αγαπώ, σε ευχαριστώ, μου λείπεις και συγγνώμη’’.
Μικρές προσπάθειες. Που στο τέλος πάντοτε γεννάνε πράγματα μεγάλα.
Υπάρχουν όμως και εκείνα τα μικρά που καταστρέφουν.
Μικρά πάθη που δεν ξερίζωσες όσο ακόμα ήταν στην αρχή και τώρα γίνανε μεγάλα.
Μικρές λέξεις που πληγώνουνε, και που καρφώνονται στην καρδιά του άλλου σαν μαχαίρι. »Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει…».
Μικρές προσπάθειες που ποτέ δεν έκανες. Μικρά βήματα, που ποτέ σου δεν περπάτησες.
Μικρά λάθη που δεν φρόντισες να διορθώσεις και μεγάλωσαν και γίναν τέρατα και φάγανε μαζί και σένα και όλους αυτούς που αγαπάς.
Ψυχολόγος Ελευθεριάδης Ελευθέριος
Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς: Απόσπασμα ομιλίας στο μνημόσυνο του Επισκόπου Νικολάου Βελιμίροβιτς το 1973
Μνήμη του εν Αγιοις Πατρός ημών Νικολάου Βελιμίροβιτς. Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς στο μνημόσυνο του Αγ.Νικολάου Βελιμίροβιτς στην Μονή Λέλιτς το 1975
Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς: Απόσπασμα ομιλίας στο μνημόσυνο του Επισκόπου Νικολάου Βελιμίροβιτς το 1973 (για την 17ετή κοίμησή του). Να μαστε στο σερβικό Θαβώρ!Ο Χριστός στην μέση, ο Άγιος Σάββας στην δεξιά, και ο Άγιος Νικόλαος στην αριστερή πλευρά.Και τριγύρω μας, η νεκρά θάλασσα της ευρωπαϊκής κουλτούρας, Τριγύρω μας η θάλασσα που πνίγει τις ψυχές.Τριγύρω μας η θάλασσα που σκοτώνει τις αισθήσεις. Και εμείς οι Σέρβοι, στο Θαβώρ το οποίο ονομάζεται Λέλιτς.Επειδή ο μεγάλος Άγιος Επίσκοπος μπορεί να μας σώσει από την νεκρά ευρωπαϊκή θάλασσα. Από στήθους γνώριζε ολόκληρη την Ευρώπη γι’ αυτό καλεί τον Σερβικό λαό προς την μεταμόρφωση, αλλά την αληθινή μεταμόρφωση.Την μεταμόρφωση που μεταμορφώνει τον άνθρωπο από αμαρτωλό σε δίκαιο, από αμαρτωλό σε άγιο.Την μεταμόρφωση που συνιστά την οικογένεια αγία, κοινωνία αγίων.Σήμερα σίγουρα εξ ολοκλήρου η Ουράνια Σερβία συμμετέχει στον εορτασμό του μεγαλύτερου Σερβικού γιου μετά τον Άγιο Σάββα.
Όλοι οι Σέρβοι Άγιοι, όλοι οι δίκαιοι, και όλοι οι αμαρτωλοί εκ του μακρόθεν παρίστανται στην Ουράνια Θεία Λειτουργία, και παρακαλούν τον Άγιο Επίσκοπο για να προσευχηθεί για αυτούς, για την επίγειά μας Σερβία.Να μας σώσει από την νεκρά ευρωπαϊκή θάλασσα, και να σώσει τις ψυχές μας, για να μην μετατραπούν σε πτώματα.Και συ ως Σέρβος, όταν νιώθεις θλίψη και στενοχώρια και δυστυχία από όλες τις ευλογίες της ευρωπαϊκής κουλτούρας, συ θυμήσου αυτόν και κράξε σ’ αυτόν:Άγιε Επίσκοπε βοήθησέ με, συγχώρεσε και χρίσε με. Άγιε Επίσκοπε ισαπόστολε Νικόλαε, συγχώρεσε και βοήθησε!Προσευχήσου για μας, σώσε μας από την νεκρά θάλασσα, σώσε μας από την αμαρτία, τον θάνατο και διάβολο, από την επίγεια κόλαση και οδήγησέ μας στις οδούς του ∆εσπότου Χριστού προς σε, προς την Ουράνια Βασιλεία, προς την Αγία Ουράνια Σερβία, ώστε και εμείς εκεί με σένα μαζί σου να εορτάσουμε Τον Θαυμαστό και Μοναδικό ∆εσπότη και Θεό Ιησού Χριστό, στον Οποίο πρέπει δόξα και τιμή τώρα και διαμέσου όλων των αιώνων, και διαμέσου ολόκληρης της σερβικής ιστορίας και γης και ουρανού.Αμήν.πηγήhttps://proskynitis.blogspot.com/2025/03/1973.html#more
π. Παναγιώτης Τσιώλης Επί μία εβδομάδα πριν τη χειροτονία του κτυπούσε από μόνη της χαρμόσυνα η καμπάνα στο ναό της Παναγίας!
Γράφει ο Θεολόγος – Δημοσιογράφος Διονύσης Μακρής Σε μια πρόσφατη επίσκεψη στο Καρπενήσι, πόλη που με συνδέουν ισχυροί πνευματικοί δεσμοί και δυνατές φιλίες συνάντησα τον αγαπητό φίλο Τιμόθεο, έναν πολύτεκνο οικογενειάρχη που κατάγεται από τα μέρη που υπηρετούσε ο γέροντας των Αγράφων ο π. Παναγιώτης ως εφημέριος και συγκεκριμένα από το χωριό Τρίδενδρο! Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη. Κι αυτό γιατί με τον Τιμόθεο είχαμε συναντηθεί κάμποσες φορές στα Βραγγιανά, στο Βαλάρι, στο Τροβάτο. Σπάνια εκείνος απουσίαζε από Θεία Λειτουργία που τελούσε ο παππούλης μας! Άλλωστε εκείνος από μικρό παιδί γνώριζε τον γέροντα. Μαζί του είχε ζήσει πολλά θαυμαστά γεγονότα που ενδυνάμωναν την πίστη του και τον έκαναν να είναι ακόμη πιο κοντά στο Θεό. - Τιμόθεε γνωρίζω πως έζησες πάρα πολλά κοντά στον παππούλη; - Σκεύος εκλογής ήταν ο παππούλης μας. Παιδί της Παναγιάς και του Χριστού μας. Φίλους είχε τους Αγίους. Και δεν το λέω προς εντυπωσιασμό αυτά αλλά το αναφέρω επειδή το βίωσα προσωπικά όχι μία αλλά πολλές φορές. Οι γονείς μου έλεγαν πως από μικρό παιδί ξεχώριζε. Είχε έντονη λειτουργική ζωή. Έμπαινε στο ναό, έπαιρνε κεράκι να ανάψει και το κερί άναβε μόνο του, πολύ πριν φθάσει στο μανουάλι. Όλοι γνώριζαν πως ο μικρός Παναγιώτης θα γίνει παπάς. Έλαμπε το πρόσωπό του και ήταν πολύ ευλαβής. Άνθρωπος της προσευχής. Ήμουν παιδί όταν έζησα και προσωπικά ένα θαύμα, πριν ακόμη χειροτονηθεί ιερέας. Επρόκειτο να κατέβει στη Ναύπακτο για να χειροτονηθεί ιερέας. Επί μία εβδομάδα πριν τη χειροτονία του κτυπούσε χαρμόσυνα η καμπάνα στο ναό της Παναγίας. Ο ένας ρωτούσε τον άλλο ποιος χτυπά την καμπάνα και μάλιστα σε ώρες ακατάλληλες. Κάποιοι παραφύλαξαν για να δουν ποιος χτυπά την καμπάνα. Μάταια όμως! Λίγο πριν την Κυριακή οι κωδωνοκρουσίες αυξήθηκαν. Είχε ρίξει χιόνι και σκέφτηκαν πως αυτός που τη χτυπά θα αφήσει τα ίχνη του στο χιόνι. Έτρεξαν αμέσως να δουν ποιος ήταν. Όχι μόνο δεν υπήρχε κανένα ίχνος αλλά διαπίστωσαν προς μεγάλη έκπληξή τους πως η καμπάνα κτυπούσε από μόνη της. Αμέσως το συνδύασαν με την χειροτονία του παππούλη που γινόταν στη Ναύπακτο. «Χαίρετε η Παναγιά μας που ένα δικό Της παιδί έγινε παπάς. Γι’ αυτό χτυπά η καμπάνα». Μετά λίγες ημέρες που ανέβηκε στα Βραγγιανά ο παππούλης άρχισε το λειτουργικό του έργο. Λειτουργούσε σχεδόν καθημερινά. Ακολουθούσε Αγιορείτικο τυπικό. Δεν άφησε ναό και παρεκκλήσι αλειτούργητο! Μάλιστα χρειαζόταν τις περισσότερες να διανύσει περπατώντας μεγάλες αποστάσεις για να μεταβεί από χωριό σε χωριό. Ανακαίνισε και έχτισε ναούς. Ένα έργο πολύ δύσκολο γι’ όσους γνωρίζουν καλά την περιοχή… - Αυτό καλέ μου Τιμόθεε το έζησα προσωπικά. Μας έλεγε να πάμε στις τέσσερις το πρωί στο ναό και εκείνος βρισκόταν εκεί από τις δύο και διάβαζε ονόματα. Δεν ξεχνούσε κανέναν. Θυμάμαι πως πάντα μου τηλεφωνούσε όταν αντιμετώπιζα κάποιο πρόβλημα ή πειρασμό. Τα έβλεπε όλα! Πηγή: “Ο Γέροντας των Αγράφων – π. Παναγιώτης Τσιώλης”, Διονύσιος Α. Μακρής, εκδ. Αγαθός Λόγος, Αθήνα 2022, σελ. 21-23
Ο Κύριος µας έδωσε την εντολή ν' αγαπούμε αλλήλους.
Σ' αυτό έγκειται η ελευθερία : στην αγάπη για τον Θεό και για τον πλησίον. Εδώ βρίσκεται και η ελευθερία και η ισότητα.
Στην κοσμική τάξη είναι αδύνατο να υπάρξει ισότητα - αυτό όμως δεν έχει σημασία για την ψυχή. ∆εν μπορεί να είναι ο καθένας βασιλιάς ή άρχοντας, πατριάρχης ή ηγούμενος ή διοικητής.
Μπορείς όμως σε κάθε τάξη ν' αγαπάς τον Θεό και να είσαι ευάρεστος σ' Αυτόν - κι' αυτό είναι το σπουδαίο. Κι όσοι αγαπούν περισσότερο τον Θεό επί γης, θα έχουν μεγαλύτερη δόξα στη Βασιλεία και θα είναι πιο κοντά στον Κύριο.
Ο καθένας θα δοξασθεί κατά το μέτρο της αγάπης του. Έμαθα πως η αγάπη ποικίλλει ως προς την έντασή της.
Όποιος φοβάται τον Θεό, φοβάται να Τον λυπήσει µε κάτι αυτός είναι ο πρώτος βαθμός.
Όποιος έχει το νου καθαρό από εμπαθείς λογισμούς, αυτό είναι ο δεύτερος βαθμός, μεγαλύτερος από τον πρώτο.
Όποιος αισθητά έχει τη χάρη στην ψυχή του, αυτός είναι ο τρίτος βαθμός της αγάπης, ο ακόμα μεγαλύτερος.
Η τέταρτη βαθμίδα, η τέλεια αγάπη για τον Θεό είναι όταν έχει κανείς τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και στην ψυχή και στο σώμα.
Αυτών των ανθρώπων αγιάζουν τα σώματα και μετά τον θάνατο τους γίνονται άγια λείψανα. Έτσι γίνεται µε τα σώματα των αγίων μαρτύρων, των προφητών, των οσίων ανδρών....
+Δημήτριος Παναγόπουλος. Ξέρετε ποιό είναι το δόγμα του Χριστιανού;
«1334) Ξέρετε ποιό είναι το
δόγμα του Χριστιανού;
Να χαίρεται όταν τον ξεγελούν και να μην
ξεγελά…
Να βλάπτεται και να μην βλάπτει…
Να πειράζεται και να μην πειράζει…
Να είναι θύμα, θύτης να μην είναι…
1335) Ο πραγματικά Χριστιανός, αισθάνεται την
ανάγκη, αυτό που ο ίδιος βιώνει, να το μοιραστεί με
τον άλλον και ”διψάει” για την σωτηρία του συνανθρώπου του. Γι’ αυτό και
ο Χριστός χαρακτήρισε του Χριστιανούς, ως το ”άλας του κόσμου”, διότι το αλάτι
ανάμεσα στις άλλες ιδιότητες έχει και αυτήν της δίψας!».
Πόσα στόματα μένουν σιωπηλά, όταν είναι ανάγκη να υπερασπισθούν την δόξα του Θεού και των Αγίων Του…
Πόσοι Xριστιανοί λένε ότι πιστεύουν στον Θεό
χωρίς πραγματικά να πιστεύουν! Πόσα στόματα μένουν σιωπηλά, όταν είναι ανάγκη
να υπερασπισθούν την δόξα του Θεού και των Αγίων Του ενώπιον ”τών υιών του αιώνος
τούτου” που την βλασφημούν!
Πολλοί λένε ότι πιστεύουν στον Θεό, αλλά όταν
έρχεται ο πειρασμός, η πίστη τους εξανεμίζεται! Η πίστη αυτή λοιπόν ήταν μόνο λόγια. Η ώρα του πειρασμού είναι ακριβώς
η ώρα να δείξει κανείς την υπακοή του στις βουλές του Κυρίου και να του πει “Γεννηθήτω
τό Θέλημά Σου”. Ή να αναφωνήσει : ”είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον εις
τούς αιώνας” (Ιώβ α’ 21).
Εάν δεν γίνεται έτσι τότε πρόκειται για πίστη
που ανθεί στον καιρό των ανέσεων, αλλά απαρνείται
τον Κύριο στον καιρό της δοκιμασίας.
Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης,
“Η εν Χριστώ ζωή μου”.
Μακαρόνια μπλούμ και σαλάτα λάχανο με δική μας σάλτσα !!
ΥΛΙΚΑ
1 πακέτο μακαρόνια νούμερο 6 η 7
10 ποτήρια νερό
2 κουταλιές πελτέ ντομάτας κύκνος
2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο
1 κουταλιά σούπας κοφτή βασιλικό
αλάτι-πιπέρι [εγω δεν βάζω καθόλου αλάτι αλλά προσθέτω 2 κύβους knorr χωρίς συντηρητικά δίνει πολύ νοστιμιά]
ελαιόλαδο περίπου 5 κουταλιές της σούπας
τυρί τριμμένο
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Βάζουμε όλα τα υλικά μέσα στην κατσαρόλα να πάρουν βράση ΄
Ρίχνουμε και τα μακαρόνια και μαγειρεύουμε για 15 λεπτά σε δυνατή φωτιά .
Ξεσκεπάζουμε την κατσαρόλα και συνεχίζουμε το μαγείρεμα μέχρι να δούμε να δέσει η σάλτσα σε δυνατή πάντα φωτιά ,Τα αφήνουμε με ελάχιστο ζουμάκι κι ειναι πεντανόστιμα !!!
ΥΛΙΚΑ
Λάχανο
καρότο
2 λεμόνια
2 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο
1 κουταλάκι του γλυκού μουστάρδα
5 κουταλές σούπας μαγιονέζα Kraft η καλύτερη
1/2 κουταλάκι του γλυκού κέτσαπ
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Ψιλοκόβουμε το λάχανο ,τρίβουμε το καρότο και σε ένα μπώλ
Σε ένα άλλο μπολάκι εχουμε το χυμό από τα λεμόνια προσθέτουμε και μαγιονάζα ,μουστάρδα ,κέτσαπ ,ελαιόλαδο και μ΄ενα πιρούνι τα ανακατεύουμε καλά.
Πίχνουμε ελάχιστο αλάτι στο λάχανο καρότο και από πάνω ρίχνουμε την σάλτσα μας .Ανακατεύουμε όταν έρθει η ώρα του φαγητού Καλή όρεξη !!!
Αφαιρώντας το τυρί έχουμε νηστίσιμο πιάτο.
Αγ. Παΐσιος: «Εχει πάθει μεγάλη ζημιά ο κόσμος από την τηλεόραση»
- Γέροντα, τώρα υπάρχει τέτοια τηλεοπτική επικοινωνία, ώστε το ίδιο λεπτό μπορεί να δει κανείς γεγονότα που συμβαίνουν στην άλλη άκρη της γής
- Μόνον τον εαυτό τους δεν βλέπουν οι άνθρωποι, όλο τον κόσμο τον βλέπουν. Τώρα καταστρέφεται ο κόσμος από το μυαλό του. Δεν είναι ότι τους καταστρέφει ο Θεός.
- Γέροντα, η τηλεόραση κάνει πολύ κακό.
-Αν κάνει, λέει! Ήρθε κάποιος και μου έλεγε: "Η τηλεόραση, Πάτερ, είναι καλή". "Καλά είναι τα αυγά, του λέω, άμα τα ανακατέψης όμως με κουτσουλιά, άχρηστα γίνονται". Έτσι γίνεται και με την τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Σήμερα, αν ανοίξεις το ραδιόφωνο, για να ακούσεις μια είδηση, πρέπει να ανεχθείς να ακούσεις και ένα τραγούδι, γιατί, μόλις τελειώσει ένα τραγούδι, θα πει μια είδηση. Παλιά δεν ήταν έτσι. Ήξερες τι ώρα θα έλεγε την είδηση στο ραδιόφωνο, τακ, άνοιγες και άκουγες. Τώρα είσαι υποχρεωμένος να ακούσεις και το τραγούδι, γιατί αν το κλείσεις, θα χάσεις την είδηση.
Έχει πάθει μεγάλη ζημιά ο κόσμος από την τηλεόραση, ιδίως τα παιδάκια καταστρέφονται. Ήρθε ένα παιδάκι επτά χρονών με τον πατέρα του στο Καλύβι. Έβλεπα να μιλάει με το στόμα του το δαιμόνιο της τηλεοράσεως, όπως μιλάει το δαιμόνιο με το στόμα των δαιμονισμένων. Ήταν σαν ένα μωρό να γεννήθηκε με δόντια. Σήμερα συχνά δεν βλέπεις φυσιολογικά παιδιά, είναι τέρατα. Και βλέπεις, δεν παίρνουν μια στροφή παραπάνω, αλλά αυτό που έχουν ακούσει, αυτό που έχουν δει, αυτό επαναλαμβάνουν. Έτσι θέλουν οι άλλοι να αποβλακώσουν τον κόσμο με την τηλεόραση. Δηλαδή, αυτά που ακούν οι άνθρωποι, αυτά να πιστεύουν, αυτά να κάνουν.
- Γέροντα, μας ρωτούν μητέρες πως να κόψουν τα παιδιά τους από την τηλεόραση.
- Να δώσουν στα παιδιά να καταλάβουν ότι με την τηλεόραση αποβλακώνονται, δεν μπορούν να σκέφτονται. Ας αφήσουμε ότι χαλούν τα μάτια τους. Αυτή η τηλεόραση είναι έργο του ανθρώπου, αλλά υπάρχει και άλλη τηλεόραση, η πνευματική. Όταν δηλαδή με την απέκδυση του παλαιού ανθρώπου καθαρίζωνται και τα μάτια της ψυχής, τότε βλέπει ο άνθρωπος πιο μακριά χωρίς μηχανές. Είπανε στα παιδιά τους γι' αυτή την τηλεόραση; Να καταλάβουν την πνευματική τηλεόραση, γιατί με αυτά τα κουτιά θα χαζέψουν. Οι Πρωτόπλαστοι είχαν το διορατικό χάρισμα. Αυτό χάθηκε μετά την πτώση. Όταν διατηρήσουν τα παιδιά την Χάρη του Αγίου Βαπτίσματος, θα έχουν και διορατικό χάρισμα, πνευματική τηλεόραση. Θέλει προσοχή, δουλειά πνευματική. Οι μανάδες σήμερα χάνονται με χαμένα πράγματα και μετά: "Τι να κάνω, Πάτερ; Χάνω το παιδί μου!"
Πηγή:ellasnafs.blogspot.gr , vimaorthodoxias.gr
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Πώς να πείσω το παιδί να έρθει στην εκκλησία;
Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται. Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Έχεις άγχος;
Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε. Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!
Πώς πρέπει να δίνουμε τα ονόματα για να μνημονεύονται στην Θεία Λειτουργία;
Κατά την τέλεση της Θ. Λειτουργίας, υπάρχει η ευλογημένη συνήθεια στην Παράδοσή μας, να παραδίδουμε στο λειτουργό ονόματα προσφιλών μας, ζώντων και κεκοιμημένων (σε ξεχωριστά φύλλα) ώστε εκείνος με τη σειρά του να τα μνημονεύσει, να τα αναφέρει ένα-ένα πάνω από τον Αμνό του Θεού, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου στην Αγ. Πρόθεση.Αυτό έχει μεγάλη σημασία, διότι η ώρα της Θ. Λειτουργίας είναι η ιερότερη, η ποιο δυνατή, η ποιο αποτελεσματική σε ευλογία. Και διότι κάθε ψυχή είναι ξεχωριστή μπροστά στα μάτια του Προσωπικού Τριαδικού Θεού μας και έχει τη θέση της και δικαιούται αυτής της τιμής και της ειδικής ευλογίας. Εξάγει δε ο λειτουργός από το πρόσφορο ένα μικρό ψιχουλάκι [μερίδα], σαν κάτι αντίστοιχο με τις μερίδες των Αγίων, ώστε η παρουσία της κάθε ψυχής στο Άγιο Δισκάριο, σα στον Ουρανό, να είναι αισθητή και συγκεκριμένη. Μάλιστα, πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτό το προνόμιο το έχουν μόνο οι βαπτισμένοι χριστιανοί. Δεν μνημονεύονται αλλόθρησκοι και αλλόδοξοι. Αν υπάρξει κάποια ανάγκη να προσευχηθούμε γι’ αυτούς, το κάνουμε στην Παράκληση. Τα ονόματα πρέπει να είναι γραμμένα σε γενική. Μνήσθητι Κύριε του δούλου Σου πχ Ιωάννου, Μαρίας…Επίσης, όταν πρόκειται για συζύγους, τα ονόματα πρέπει να γράφονται πλάϊ -πλάϊ, διότι αποτελούν ένα. πχ Γεωργίου & Πηνελόπης ή Κων/νου-Αλέκας. Μπορούμε συνοπτικά να προσθέτουμε “και των τέκνων” ή «τέκνων, εγγόνων, συγγενών». Πέραν αυτού, υπάρχουν ορισμένα επίθετα, που συνοδεύουν το όνομα, που για την Εκκλησία αποτελούν τίτλο τιμής και αξίωμα. Και δεν πρέπει να παραλείπονται. πχ Γεωργίου Ιερέως, Αικατερίνης Πρεσβυτέρας. Άλλα τέτοια προσωνύμια, που πρέπει να αναγράφονται, είναι: Επισκόπου (ή Αρχιερέως), Ιερομονάχου, Διακόνου, Μοναχού-ής.Καλό και ενδεδειγμένο είναι, να τίθεται στην επικεφαλίδα των μνημονευμάτων, για μεν τους ζώντες: Υπέρ ελέους και υγείας, για δε τους κεκοιμημένους: Υπέρ αναπαύσεως.Τέλος, τα μνημονεύματα, είτε συνοδεύονται από πρόσφορο, είτε από: νάμα (κρασί), κερία από μελισσοκέρι για την Αγία Τράπεζα, κάρβουνα, λιβάνι, λάδι για τα καντήλια, τα οποία παραδίδουμε οι ίδιοι, στο Ιερό Βήμα, όπου τα παραλαμβάνει ο εκάστοτε διακονών τον Ιερέα. Πηγή: agiafotini.gr Έχεις παιδιά..; Βρες Οδηγίες ΕΔΩ για Χριστιανική Ανατροφή! Χαλάρωσε με... Ένα Βίντεο ΕΔΩ!
( Αναγνώσεις: 173 )
