Η ιστορία του άρραφου Χιτώνα του Χριστού κατά την Ορθόδοξη παράδοση (Τιμάται 10 Ιουλίου)


Αναγνώσεις: |


Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Σύμφωνα με την Ορθόδοξη παράδοση, ο άρραφος Χιτώνας του Χριστού διασώθηκε από έναν Γεωργιανό Εβραίο Ραβίνο ονόματι Ελιόζ ο οποίος ήταν παρών στην σταύρωση. Ο Ελιόζ αγόρασε τον Χιτώνα από τον Ρωμαίο στρατιώτη, στον οποίο έπεσε ο κλήρος και τον έφερε στην πόλη Μτσχέτα της Γεωργίας. Η ιστορία είναι καταγεγραμμένη με λεπτομέρεια στο συναξάρι της Αγίας Ισαποστόλου Νίνας, της φωτίστριας της Γεωργίας.

Η Αγία Νίνα, η οποία μεγάλωσε στα Ιεροσόλυμα με μια ευσεβή γερόντισσα, την Νιαφόρα, μελετώντας το Ευαγγέλιο και συγκεκριμένα την διήγηση περί της Σταυρώσεως του Σωτήρος του Χριστού, της γεννήθηκε η απορία να μάθει τί απέγινε ο Χιτώνας του Κυρίου. Αναρωτήθηκε πού μπορεί να βρίσκεται το ιερό ιμάτιο το οποίο έπλεξε με τα χέρια της η ίδια η Θεοτόκος για τον Υιό της. Ρωτούσε επίμονα λοιπόν την Νιαφόρα για να μάθει, μονολογώντας: «αδύνατον να χάθηκε στην γη αυτό το αγιασμένο κειμήλιο».

Όσα γνώριζε η Νιαφόρα, τα διηγήθηκε στην νεαρή Νίνα. Τέτοιος ήταν ο πόθος της Νίνας που μέρα - νύχτα ανέπεμπε θερμές προσευχές στην Υπεραγία Θεοτόκο, να την αξιώσει να πάει στη Γεωργία να βρει και να προσκυνήσει τον Χιτώνα του Υιού της. Η Θεοτόκος εισάκουσε τις προσευχές της και εμφανίστηκε σε ενύπνιο όραμα λέγοντάς της: «Πήγαινε στην γη της Γεωργίας, κήρυξε εκεί το Ευαγγέλιο του Χριστού, και θα εύρεις το έλεος Του και εγώ θα είμαι προστάτης σου». «Αλλά πως μπορώ εγώ», ρώτησε ταπεινά η Νίνα, «να γίνω όργανο μιας τέτοιας μεγάλης διακονίας, αφού είμαι αδύναμη γυναίκα;» Η Παναγία, αφού της έδωσε έναν Σταυρό φτιαγμένο από κληματαριά, της είπε: «Λάβε αυτόν τον Σταυρό, αυτός θα σου είναι προστάτης και φύλακας εναντίον όλων των ορατών και αοράτων εχθρών· με την δύναμή του θα στήσεις εκεί την σωτήριο σημαία της πίστεως του αγαπητού μου Υιού και Θεού, ο οποίος· θέλει πάντας ανθρώπους σωθήναι, και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν».
Το ενύπνιο όραμα της Αγ. Νίνας

Όταν ξύπνησε η Αγ. Νίνα, και είδε στα χέρια της τον θαυμάσιο Σταυρό, με δάκρυα στα μάτια τον ασπάστηκε και αφού έκοψε λίγα από τα μαλλιά της, τα έπλεξε πάνω στον Σταυρό ως ένδειξη ευλάβειας και ανάληψης του σταυρού που της ανατέθηκε ίσως. Εν συνεχεία μετέβη στον τότε πατριάρχη Ιεροσολύμων Ιουβενάλιο, ο οποίος ήταν και κατά σάρκα θείος της. Του διηγήθηκε την εμφάνιση της Θεοτόκου αλλά και την εντολή της να μεταβεί στην Γεωργία για να κηρύξει το Ευαγγέλιο της αιωνίου σωτηρίας. Ο μακάριος Πατριάρχης διέκρινε στο όραμα το θέλημα του Θεού, και έδωσε την ευλογία του.
Ο Σταυρός της Αγ. Νίνας

Μετά από πολλές ταλαιπωρίες και κινδύνους η Αγία Νίνα έφτασε και κήρυξε στον Γεωργιανό λαό, που ζούσε στο σκοτάδι της ειδωλολατρίας. Τέτοιο ήταν το χάρισμα της Αγίας που κατάφερε να εκχριστιανίσει ολόκληρη την χώρα, να βαφτίσει ακόμη και τον τότε Βασιλιά Μιρίαν και την βασίλισσα Νάνα οι οποίοι αγίασαν. Εκεί λοιπόν, πλήθος γυναικών, ιδιαιτέρως Εβραίες, έφθαναν για να ακούσουν από το μελίρρυτο στόμα της την διδασκαλία για την βασιλεία του Θεού. Ανάμεσα σε αυτές ήταν και η Σιδωνία, συγγενής του Εβραίου αρχιερέα  Αβιάθαρ. Σε λίγο καιρό, πίστεψε και ο ίδιος ο Αβιάθαρ, ειδικά όταν άκουσε από το στόμα της Αγίας Νίνας πώς στο πρόσωπο του Χριστού εκπληρώθηκαν όλες οι προφητείες περί του Μεσσία. Συνομιλώντας με τον Αβιάθαρ λοιπόν πληροφορήθηκε η Αγία σχετικά με τον Χιτώνα του Χριστού. 
Το πηγάδι όπου βαπτίστηκαν οι βασιλείς Άγιοι Μιριάν και Νάνα

Ο Αβιάθαρ είπε στην Αγία Νίνα ότι έμαθε από τους γονείς του, και αυτοί από τους δικούς τους γονείς και προπάτορες, ότι «κατά την βασιλεία του Ηρώδη στην Ιερουσαλήμ, έφθασε είδηση στους Εβραίους της Μτσχέτα, ότι στην Ιερουσαλήμ πήγαν οι βασιλείς της Περσίας, και αναζητούσαν ένα νεογέννητο αγόρι από την φυλή του Δαβίδ, γεννημένο εκ γυναικός μόνο, δίχως πατέρα, και το ονόμαζαν ο Βασιλεύς των Ιουδαίων. Το βρήκαν στην Βηθλεέμ, στην πόλη του Δαβίδ, σε πτωχική οικία, και του πρόσφεραν δώρα, βασιλικό χρυσό, σμύρνα, και ευωδιαστό λιβάνι. Αφού Τον προσκύνησαν, επέστρεψαν στην πατρίδα τους. Τριάντα χρόνια μετά από αυτό, ο προπάππος μου Ελιόζ, έλαβε από τον αρχιερέα Άννα από την Ιερουσαλήμ αυτό το γράμμα· Εκείνος Τον οποίον οι βασιλείς της Περσίας επισκέφθηκαν με δώρα και προσκύνησαν, έφθασε σε ώριμη ηλικία, και άρχισε να εμφανίζεται ωσάν να είναι ο Χριστός, ο Μεσσίας και ο Υιός του Θεού. Ελάτε λοιπόν στην Ιερουσαλήμ για να δείτε τον θάνατό Του, τον οποίο θα γευθεί κατά τον νόμο του Μωϋσέως. Όταν ο Ελιόζ με πολλούς άλλους ετοιμάστηκε να πάει στα Ιεροσόλυμα, τότε η μητέρα του, ευλογημένη γερόντισσα από το γένος του αρχιερέως Ηλία, είπε· πήγαινε παιδί μου στην βασιλική πρόσκληση, αλλά σε ικετεύω να μην συμμετάσχεις στην καταδίκη εκείνων των αδίκων κατά Εκείνου τον οποίον ετοιμάζονται να θανατώσουν, γιατί Αυτός είναι ο λόγος των Προφητών, η διδασκαλία των σοφών, το μυστήριο το κεκρυμμένο απ' αρχής των αιώνων, το φως των εθνών και η ζωή η αιώνιος».

Έτσι ανεχώρησε ο Ελιόζ για τα Ιεροσόλυμα όπου και έγινε αυτόπτης μάρτυρας της Σταύρωσης του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Ο Ελιόζ αγόρασε τον Χιτώνα από τον Ρωμαίο στρατιώτη, στον οποίο έπεσε ο κλήρος και τον έφερε στην Μτσχέτα της Γεωργίας. Η μητέρα του Ελιόζ, η οποία βρισκόταν στη Μτσχέτα, παραμονές του Πάσχα, ξαφνικά ένιωσε στην καρδιά της κάτι σαν κτύπημα τσεκουριού και εν συνεχεία έπεσε κάτω λέγοντας: «τώρα έπεσε η βασιλεία του Ισραήλ, γιατί παρέδωσαν στο θάνατο τον Σωτήρα και Λυτρωτή του λαού του, ο οποίος από τώρα θα είναι ένοχος για το Αίμα του του Δημιουργού και Κυρίου του. Οδυνηρό για μένα που δεν πέθανα πριν από αυτό! Δεν θα άκουγα αυτόν τον φοβερό κτύπο! Ω, δεν θα δω στην γη την δόξα του Ισραήλ». Με αυτά τα λόγια, ξεψύχησε.

Όταν ο Ελιόζ γύρισε και συνάντησε στη Μτσχέτα την αδελφή του Σιδωνία, εκείνη του διηγήθηκε τον ξαφνικό θάνατο της μητέρας τους και ζήτησε τον Χιτώνα για να τον προσκυνήσει. Αφού τον ασπάστηκε με δάκρυα και τον έσφιξε στο στήθος της, αμέσως έπεσε νεκρή. Το συναξάρι τις Αγ. Νίνας αναφέρει ότι: «Καμιά ανθρώπινη δύναμη δεν μπόρεσε να πάρει από τα χέρια της νεκρής αυτό το ιερό ένδυμα». Έτσι, μετά από αρκετές μέρες ο Ελιόζ έθαψε μυστικά την αδελφή του και μαζί με αυτήν και τον Χιτώνα, εκτός από κάποια τεμάχια που απέσπασε. 
Ο Ιερός Ναός Σβετιτσχοβέλι

Η παράδοση αναφέρει ότι στο σημείο όπου ετάφη η Σιδωνία χτίστηκε ο μεγαλοπρεπής ναός Σβετιτσχοβέλι, κάτι που επιβεβαιώνει και ο Άγιος Γαβριήλ ο Γεωργιανός, ο δια Χριστόν Σαλός και Ομολογητής, οποίος έλεγε χαρακτηριστικά ότι πουθενά πάνω στη γη δεν υπάρχει περισσότερη Χάρη από το Σβετιτσχοβέλι. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Γεωργίας τιμά τον Χιτώνα του Κυρίου την 1η Οκτωβρίου εκάστου έτους.
Τεμάχια του ιερού ιματίου βρίσκονται στην Αγία Πετρούπολη στον καθεδρικό ναό του Χειμερινού Παλατιού και στον καθεδρικό ναό των Αγίων Πέτρου και Παύλου. Απότμημα το Χιτώνα θησαυρίζεται στον καθεδρικό ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Μόσχα καθώς και σε ναούς στο Κίεβο. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας τιμά την Μετακομιδή του Χιτώνα του Κυρίου στη Μόσχα στις 10 Ιουλίου. Την ίδια ημέρα τιμάται για δεύτερη φορά (εκτός τις 24 Ιανουαρίου) και η Αγία Νίνα. Στην Ελλάδα, τεμάχιο του Χιτώνα κατέχει η Ιερά Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.


Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!